Resim: Mitja Kobal/Greenpeace
Taşımacılık, AB’de sera gazı emisyonlarını azaltmakla kalmayıp son otuz yılda istikrarlı bir şekilde artıran tek sektör olmaya devam ediyor. Taşımacılıkla ilgili emisyonlar 1995 ile 2019 arasında %15 arttı.
Duyuru
Bunun temel nedenlerinden biri, iklim krizinin ağırlaştığı bir dönemde neredeyse tüm AB ülkelerinde ulaştırma politikasının başarısızlığıdır. Wuppertal Enstitüsü ve Greenpeace Orta ve Doğu Avrupa tarafından görevlendirilen T3 Ulaşım Düşünce Grubu tarafından yapılan yeni bir araştırma, 1995’ten bu yana Avrupa’da otoyol genişletme ve yenilemeye demiryolu taşımacılığına kıyasla ortalama %66 daha fazla yatırım yapıldığını gösteriyor. : Karayolu altyapısı için 1.500 milyar euro, demiryolları için ise sadece 930 milyar euro.
Bu tek taraflı finansman, 1995’ten bu yana Avrupa otoyollarının uzunluğunda %60’lık bir artışa (30.000 kilometreden fazla) denk gelirken, Avrupa’nın demiryolu güzergahları %6,5 veya 15.650 kilometre (km) oranında küçülmüştür. En büyük mutlak kayıplar Almanya, Polonya ve İtalya’da meydana geldi.
Avrupa’da son otuz yılda çoğunluğu bölgesel olmak üzere yaklaşık 13.700 km demiryolu hattı ve 2.500’den fazla demiryolu istasyonu geçici veya kalıcı olarak yolcu trafiğine kapatıldı. Almanya’da 2.700 kilometre demiryolu kaybedildi (yüzde ondan daha az) ve 270 tren istasyonu kapandı. Aynı zamanda ülkede 2.000 kilometreden fazla yeni otoyol inşa edildi (%18 artış).
Araştırmaya göre, kilometrelerce kullanılmayan yolların yarısından fazlası nispeten kolaylıkla yeniden kullanıma açılabilecek. Almanya’da yolcu taşımacılığı için hızla yeniden kullanılabilecek 1.000 kilometreden fazla alan var.
Demiryollarının sökülmesi özellikle trenlere ve diğer toplu taşıma araçlarına sınırlı erişimden muzdarip olan kırsal toplulukları etkiliyor. Bu, motorlu karayolu taşımacılığına olan talebin 1995 ile 2019 yılları arasında %29 oranında artmasına yardımcı oldu.
Ve bununla birlikte sera gazları da var. Avrupa’daki taşımacılık emisyonlarının %72’sinden otomobiller, kamyonetler ve kamyonlar sorumluyken, demiryolu taşımacılığı yalnızca %0,4’ünü oluşturuyor.
Araştırmaya göre otomobil odaklı yatırım politikaları, insanları sürdürülebilir toplu taşıma yerine otomobil kullanmaya teşvik ediyor. Avrupa’da ortalama bir tren yolculuğu, araba yolculuğuna kıyasla yolcu-kilometre başına %77 daha az sera gazı emisyonuna neden oluyor.
Ayrıca, çok sayıda çalışma ve veri, yoğun ve iyi gelişmiş bir demiryolu ağının, toplu taşımayı insanlar için erişilebilir ve çekici kılmak, dolayısıyla çevresel etkiyi azaltmak açısından çok önemli olduğunu göstermektedir.
Yeni ulaştırma çalışması, 27 AB ülkesinin yanı sıra Norveç, İsviçre ve Büyük Britanya’daki yatırımları da inceledi. Greenpeace AB’nin iklim uzmanı Lorelei Limousin bulgular hakkında şunları söyledi:
AB otomotiv ateşinde: 15.000 km’lik raylar kayboldu, ancak 30.000 km’lik yeni otoyollar
Trafik ışığı hükümeti hızla harekete geçiyor
Tek sayfada okuyun
Taşımacılık, AB’de sera gazı emisyonlarını azaltmakla kalmayıp son otuz yılda istikrarlı bir şekilde artıran tek sektör olmaya devam ediyor. Taşımacılıkla ilgili emisyonlar 1995 ile 2019 arasında %15 arttı.
Duyuru
Bunun temel nedenlerinden biri, iklim krizinin ağırlaştığı bir dönemde neredeyse tüm AB ülkelerinde ulaştırma politikasının başarısızlığıdır. Wuppertal Enstitüsü ve Greenpeace Orta ve Doğu Avrupa tarafından görevlendirilen T3 Ulaşım Düşünce Grubu tarafından yapılan yeni bir araştırma, 1995’ten bu yana Avrupa’da otoyol genişletme ve yenilemeye demiryolu taşımacılığına kıyasla ortalama %66 daha fazla yatırım yapıldığını gösteriyor. : Karayolu altyapısı için 1.500 milyar euro, demiryolları için ise sadece 930 milyar euro.
Bu tek taraflı finansman, 1995’ten bu yana Avrupa otoyollarının uzunluğunda %60’lık bir artışa (30.000 kilometreden fazla) denk gelirken, Avrupa’nın demiryolu güzergahları %6,5 veya 15.650 kilometre (km) oranında küçülmüştür. En büyük mutlak kayıplar Almanya, Polonya ve İtalya’da meydana geldi.
Avrupa’da son otuz yılda çoğunluğu bölgesel olmak üzere yaklaşık 13.700 km demiryolu hattı ve 2.500’den fazla demiryolu istasyonu geçici veya kalıcı olarak yolcu trafiğine kapatıldı. Almanya’da 2.700 kilometre demiryolu kaybedildi (yüzde ondan daha az) ve 270 tren istasyonu kapandı. Aynı zamanda ülkede 2.000 kilometreden fazla yeni otoyol inşa edildi (%18 artış).
Araştırmaya göre, kilometrelerce kullanılmayan yolların yarısından fazlası nispeten kolaylıkla yeniden kullanıma açılabilecek. Almanya’da yolcu taşımacılığı için hızla yeniden kullanılabilecek 1.000 kilometreden fazla alan var.
Demiryollarının sökülmesi özellikle trenlere ve diğer toplu taşıma araçlarına sınırlı erişimden muzdarip olan kırsal toplulukları etkiliyor. Bu, motorlu karayolu taşımacılığına olan talebin 1995 ile 2019 yılları arasında %29 oranında artmasına yardımcı oldu.
Ve bununla birlikte sera gazları da var. Avrupa’daki taşımacılık emisyonlarının %72’sinden otomobiller, kamyonetler ve kamyonlar sorumluyken, demiryolu taşımacılığı yalnızca %0,4’ünü oluşturuyor.
Araştırmaya göre otomobil odaklı yatırım politikaları, insanları sürdürülebilir toplu taşıma yerine otomobil kullanmaya teşvik ediyor. Avrupa’da ortalama bir tren yolculuğu, araba yolculuğuna kıyasla yolcu-kilometre başına %77 daha az sera gazı emisyonuna neden oluyor.
Ayrıca, çok sayıda çalışma ve veri, yoğun ve iyi gelişmiş bir demiryolu ağının, toplu taşımayı insanlar için erişilebilir ve çekici kılmak, dolayısıyla çevresel etkiyi azaltmak açısından çok önemli olduğunu göstermektedir.
Yeni ulaştırma çalışması, 27 AB ülkesinin yanı sıra Norveç, İsviçre ve Büyük Britanya’daki yatırımları da inceledi. Greenpeace AB’nin iklim uzmanı Lorelei Limousin bulgular hakkında şunları söyledi:
Otoyollara demiryollarına göre %111 daha fazla harcama yapan Almanya (132 milyar avroya karşılık 278 milyar avro), Almanya aynı zamanda %66 olan Avrupa ortalamasının da oldukça üzerindedir. Avusturya ve Büyük Britanya’nın demiryolu gelişimine daha fazla harcama yaptığını belirtmek ilginçtir: Avusturya’da 33 milyar avroya karşı on iki milyar avro ve Büyük Britanya’da 170 milyar avroya karşı 150 milyar avro.