Aile ömür döngüsünden kelam ederken Duvall’e değinmemek mümkün olmayacaktır zira birinci versiyonu Duvall tarafınca geliştirilmiştir. Evrelerin müddetleri kesin değildir ve ailelerin kendi içlerinde farklılıklar gösterir. Döngünün dört evresi;
Çiftler tarafınca kurulan ailelerin hayat şekli çocuk sahibi olmakla birlikte değişmeye başlar. Artık ebeveyn rolünü de üstlenmişlerdir. Çocuklar büyüdükçe aile ortasındaki bağlantılar ve süreçler değişmeye başlar. Çocukların genç yetişkin rolüyle birlikte konuttan ayrılmaları kararı genişleyen bu aileler küçülür. Son çocuğun da meskenden ayrılmasıyla ‘’boş yuva’’ ismi verilen devir başlar. Emeklilik de aile hayatını tesirler ve farklı bir periyoda girmesine yol açar. Yaşanan bu değişimler ve adım atılan evrelerle birlikte aile içerisinde krizler meydana gelebilir. Aileye takviye sürecinde tüm bu evreler göz önünde bulundurulur ve hayat döngülerine dair krizler dikkatle ayrıştırılır. Her ömür döngüsünün kendine özel krizleri ve bu krizlere yaklaşım formları farklılık göstermektedir.
Yeni evli çiftlerde ahenk sorunları görülebilir. Yeni rollere alışmakta kuvvetlik, aile ve yetiştiriliş farklılıkları üzere etmenler bu evrede krizler oluşturabilir.
Küçük çocuğu olan çiftlere bakıldığında ise artık ebeveyn rolünü de üstlendiklerini görürüz. Çocuklu hayatın farklılıkları, sorumlulukların artışı vb. durumlar bu süreci tesirler.
Ergenlik devrinde çocuğu olan aileler artık büyüklük hududuna ulaşmış olarak kıymetlendirilir. Tüm bireyler birebir konutta yaşamaktadır. Ergenliğe has çatışmalar, nesil çatışmaları bu vakitte sık görülür. Ebeveynler güç hiyerarşisinde üstte olmalı, ergenlerin bağımsız bir birey olma yoluna girdiğini kabullenmelidir.
Yetişkin çocukların meskenden ayrılmasıyla birlikte aileler orta hayat döngüsüne giriş yapar. Bilhassa anneler bu vakitte fazlacaça bocalayabilmektedir. Bilhassa orta yaş ile birlikte ortaya çıkan menopoz periyodu de annenin badirelerini güçlendirir. ‘’boş yuva’’ olarak da isimlendirilen devirde eşlerin boş vakit içinderı fazladır. Bu niçinle birbirleriyle ya da hobileriyle ilgilenmeye daha fazlaca vakit bulabilirler. Fakat bu noktada münasebette üçgenleşme nazaranvi goren çocukların uzaklaşmasıyla eşler içinde sorunlar ortaya çıkabilmektedir.
İleri devirdeki aileler ise son çocuğun da meskenden ayrıldığı ailelerdir. Çocukların kendi hayatlarını kurmasıyla gerilim azalır. Artık eşler için ferdî hayat döngülerinde yaşlılık devrinden bahsedilebilir. Artık eşler büsbütün münasebetlerine ve beklentilerine odaklanırlar. Araştırmalara bakılırsa bayanlar, çocukların konuttan ayrılmasını erkeklere göre daha kolay kabullenmektedir. Bu durumla daha kolay başa çıkarlar.
- Evli çiftler
- Küçük çocuklu aileler
- Ergenlik periyodunda çocuğu olan aileler
- Yetişkin çocuğu olan aileler
Çiftler tarafınca kurulan ailelerin hayat şekli çocuk sahibi olmakla birlikte değişmeye başlar. Artık ebeveyn rolünü de üstlenmişlerdir. Çocuklar büyüdükçe aile ortasındaki bağlantılar ve süreçler değişmeye başlar. Çocukların genç yetişkin rolüyle birlikte konuttan ayrılmaları kararı genişleyen bu aileler küçülür. Son çocuğun da meskenden ayrılmasıyla ‘’boş yuva’’ ismi verilen devir başlar. Emeklilik de aile hayatını tesirler ve farklı bir periyoda girmesine yol açar. Yaşanan bu değişimler ve adım atılan evrelerle birlikte aile içerisinde krizler meydana gelebilir. Aileye takviye sürecinde tüm bu evreler göz önünde bulundurulur ve hayat döngülerine dair krizler dikkatle ayrıştırılır. Her ömür döngüsünün kendine özel krizleri ve bu krizlere yaklaşım formları farklılık göstermektedir.
Yeni evli çiftlerde ahenk sorunları görülebilir. Yeni rollere alışmakta kuvvetlik, aile ve yetiştiriliş farklılıkları üzere etmenler bu evrede krizler oluşturabilir.
Küçük çocuğu olan çiftlere bakıldığında ise artık ebeveyn rolünü de üstlendiklerini görürüz. Çocuklu hayatın farklılıkları, sorumlulukların artışı vb. durumlar bu süreci tesirler.
Ergenlik devrinde çocuğu olan aileler artık büyüklük hududuna ulaşmış olarak kıymetlendirilir. Tüm bireyler birebir konutta yaşamaktadır. Ergenliğe has çatışmalar, nesil çatışmaları bu vakitte sık görülür. Ebeveynler güç hiyerarşisinde üstte olmalı, ergenlerin bağımsız bir birey olma yoluna girdiğini kabullenmelidir.
Yetişkin çocukların meskenden ayrılmasıyla birlikte aileler orta hayat döngüsüne giriş yapar. Bilhassa anneler bu vakitte fazlacaça bocalayabilmektedir. Bilhassa orta yaş ile birlikte ortaya çıkan menopoz periyodu de annenin badirelerini güçlendirir. ‘’boş yuva’’ olarak da isimlendirilen devirde eşlerin boş vakit içinderı fazladır. Bu niçinle birbirleriyle ya da hobileriyle ilgilenmeye daha fazlaca vakit bulabilirler. Fakat bu noktada münasebette üçgenleşme nazaranvi goren çocukların uzaklaşmasıyla eşler içinde sorunlar ortaya çıkabilmektedir.
İleri devirdeki aileler ise son çocuğun da meskenden ayrıldığı ailelerdir. Çocukların kendi hayatlarını kurmasıyla gerilim azalır. Artık eşler için ferdî hayat döngülerinde yaşlılık devrinden bahsedilebilir. Artık eşler büsbütün münasebetlerine ve beklentilerine odaklanırlar. Araştırmalara bakılırsa bayanlar, çocukların konuttan ayrılmasını erkeklere göre daha kolay kabullenmektedir. Bu durumla daha kolay başa çıkarlar.