Sadik
New member
Merhaba Forumdaşlar – Asansör Muayene Ücreti Kim Öder?
Ev sahibi — kiracı tartışmalarının belki de en can alıcı konularından biriyle geldim: “Asansör muayene ücreti kime ait olmalı?” Bu tartışma bazen sıcak, bazen de soğuk ilerliyor; ben de farklı açılardan bakmayı seven, lafı uzatmadan ama derinlemesine fikir paylaşmayı seven biriyim. Sizlerin de görüşlerini merak ediyorum; bakalım bu konuda kim hangi cepheden yaklaşıyor.
Erkeklerin Objektif ve Veri Odaklı Bakışı
► Teknik ve hukuki perspektif:
- Asansör muayenesi, genel bina tesisatının güvenliğini ilgilendirir. Bu anlamda, asansör tüm apartman için ortak bir cihazdır — apartmandaki tek konuta özel değildir. Bu durumda “genel gider” kapsamına girer. Verilere bakarsak: apartman yönetim planları ve kat mülkiyeti yasası çerçevesinde, ortak alanlara ilişkin bakım ve muayene masrafları genellikle ortak giderlerde yer alır.
- Dolayısıyla, objektif olarak değerlendirdiğinizde “asansör muayene ücreti apartmanın sorumluluğudur.” Bu sorumluluk, kat maliklerinin topluca sahip olduğu ortak altyapı için vardır. Yani: kiracı, bireysel kullanım için değil; sadece asansörü kullandığı için kira ödüyor. Bu sebeple muayene ücreti onun borcu değildir.
► Eşit pay / adalet duygusu:
- Eğer apartmanda 8 daire varsa ve asansör ortak kullanılıyorsa, teorik olarak bu gider 8 daire arasında bölünür. Bu da “herkes eşit paydaş, herkes eşit ödeme” mantığını getirir. Kiracı da o apartmanda oturan biri olduğuna göre, bu giderin kira bedelinde zaten hesaplandığını düşünmek adil olur.
- “Kira ile asansör muayene ücretini ayrı öderim” derseniz, bu durum hem karmaşıklık yaratır hem de vergi/defter düzenini zorlaştırır. Yönetim açısından daha net olan: tüm ortak giderler apartmanın genel hesabından ödenip, bu masraf kat malikleri tarafından paylaşılır.
► Ekonomik ve süreklilik odaklı yaklaşımlar:
- Asansör, uzun vadeli bir tesisat; muayene ve bakım periyodik. Eğer her kiracı değişiminde bu ücret kiracıya yıkılsaydı, özellikle sık el değiştiren kiralık dairelerde bu masraf kiracıların sırtına yüklenmiş olur. Bu da kiracıdan kiracıya haksızlık doğurur.
- Dolayısıyla, en pratik ve sürdürülebilir yol: ortak giderler arasında asansör muayene ücretini de dahil etmek. Bu sayede apartman yönetimi hesap işlerini düzenli tutar; kiracı – ev sahibi – yönetim arasında “bu sefer kim ödeyecek?” diye tartışmalar azalır.
Sonuç olarak, bu bakış açısına göre: asansör muayene ücretini kiracının ödemesi gerekmez. Bu masraf, ortak tesisata aittir; dolayısıyla ev sahibinin/toplu aidatla apartman yönetiminin sorumluluğundadır.
Kadınların Duygusal ve Toplumsal Etkiler Odaklı Bakışı
► Güvenlik ve huzur hissi:
- Asansör hiçbir zaman sadece “metal bir kutu” değildir; özellikle çocuklu aileler, yaşlılar, hasta bireyler için hayatî bir konfor aracıdır. Asansörün düzenli muayenesi, bazılarımız için fiziksel güvenlik, ruhsal huzur demektir. Eğer bu muayenenin aksama ihtimali varsa — örneğin ev sahibi masrafı üstlenmek istemezse — kiracı kendini güvende hissetmeyebilir.
- Bu yüzden, “kiracı ödemeli” diyen anlayış, güvenlik ve toplumsal sorumluluk bağlamında eksik bırakıyor olabilir. Çünkü asansör sadece “o anlık” değil, sürekli bir ihtiyaç: çocuk, yaşlı, hamile, hasta — herkesin güvenle kullanacağı bir imkan.
► Sosyal eşitlik ve topluluk bilinci:
- Düşünün ki apartman yarı kiralık, yarı malik/oturanlardan oluşuyor. Eğer muayene ücreti kiracıya yıkılırsa, kiracıları “tüketici” değil “bağımsız birey” olarak görüldüklerini hissedebilir. Bu da kiracı–ev sahibi arasında toplumsal bir ayrım hissi doğurur; “kiracı = ödeyen, ev sahibi = kazanan” algısı pek hoş değil.
- Oysa apartman demek; birlikte yaşamak, paylaşmak, ortak sorumluluk almak demek. Asansör muayene ücretinin ortak giderler arasından ödenmesi, bu topluluk ruhunu güçlendirir. Birbirine komşu insanlara yardım, eşitlik, adalet hissi verir; “biz bu binadayız, hepimiz bu imkânlardan faydalanıyoruz” duygusu pekişir.
► Ekonomik adalet ve kira – yaşam standardı dengesi:
- Günümüzde kiralar zaten ciddi bir gider. Eğer böyle ek masraflar her kiracıya yansıtılırsa, özellikle dar gelirli ya da geçici süreli kirada olanlar üzerinde baskı artar. Bu, kiracıyı zor durumda bırakabilir; sonuçta asansörü sadece bir konfor değil, bazen ihtiyaç hâline gelmiş olabilir.
- Ev sahibi bu masrafı üstlenmek istemeyip, kiracıya yansıttığında bu, konutun temel hizmetlerinin “lüks” olarak değerlendirilmesi gibidir — halbuki asansör kolaylık değil, bazen zorunluluktur. Bu da toplumda “konut + asansör” standardının kira düzeyiyle doğru orantılı olması gerektiğini hissettirir.
Pratiklik Vs. Duygusal Hak Temelli Yaklaşım: Hangisi Ağırlık Kazanmalı?
Her iki tarafın da güçlü argümanları olduğu ortada. Teknik ve ekonomik açıdan bakarsanız — asansör muayene ücreti ortak giderdir, kiracının omzunda olmamalı. Ama duygusal, toplumsal ve ahlaki açıdan bakarsanız — bu ücret yalnızca bir masraf değil, güvenlik ve eşitlik için bir yükümlülük; “bina halkı” olarak hepimizin omzunda.
Bazı apartmanlarda ev sahibi bu ücreti gidip ödeyip sonra aidat ya da yönetim ücretine yansıtıyor — bu da adil bir denge sağlar. Diğerlerinde ise direk kiracıya yansıtılıyor; bu da kiracı–ev sahibi dinamiğinde çatışmaya veya güvensizliğe yol açabiliyor.
[Kişisel görüşüm bu iki bakış açısını harmanlayan “orta yol”.] Asansör muayene ücreti ortak sorumluluk sayılır; yani aidat veya apartman yönetimi hesabıyla karşılanmalı — ancak bu giderin kira bedeline yansıtılması da ev sahibinin tercihi olabilir, yeter ki bu paylaşım adil, saydam ve kiracıya önceden bildirilmiş olsun.
Siz Ne Düşünüyorsunuz? Tartışalım!
- Sizce asansör muayene ücreti apartman genel gideri midir, yoksa kira bedelinin parçası sayılabilir mi? Niçin?
- Eğer kiracıysanız: bu ücreti ödemek sizi rahatsız eder mi? Ödediniz mi hiç?
- Ev sahibi veya kat malikiyseniz: bu masrafı kiracıya yansıtmayı mantıklı bulur musunuz? Neden veya neden değil?
- Toplumsal adalet, güvenlik ve komşuluk bilinci açısından sizce nasıl olmalı?
Görüşlerinizi merak ediyorum; bakalım bu forum nasıl bir fikir yumağı yaratacak
Ev sahibi — kiracı tartışmalarının belki de en can alıcı konularından biriyle geldim: “Asansör muayene ücreti kime ait olmalı?” Bu tartışma bazen sıcak, bazen de soğuk ilerliyor; ben de farklı açılardan bakmayı seven, lafı uzatmadan ama derinlemesine fikir paylaşmayı seven biriyim. Sizlerin de görüşlerini merak ediyorum; bakalım bu konuda kim hangi cepheden yaklaşıyor.
Erkeklerin Objektif ve Veri Odaklı Bakışı
► Teknik ve hukuki perspektif:
- Asansör muayenesi, genel bina tesisatının güvenliğini ilgilendirir. Bu anlamda, asansör tüm apartman için ortak bir cihazdır — apartmandaki tek konuta özel değildir. Bu durumda “genel gider” kapsamına girer. Verilere bakarsak: apartman yönetim planları ve kat mülkiyeti yasası çerçevesinde, ortak alanlara ilişkin bakım ve muayene masrafları genellikle ortak giderlerde yer alır.
- Dolayısıyla, objektif olarak değerlendirdiğinizde “asansör muayene ücreti apartmanın sorumluluğudur.” Bu sorumluluk, kat maliklerinin topluca sahip olduğu ortak altyapı için vardır. Yani: kiracı, bireysel kullanım için değil; sadece asansörü kullandığı için kira ödüyor. Bu sebeple muayene ücreti onun borcu değildir.
► Eşit pay / adalet duygusu:
- Eğer apartmanda 8 daire varsa ve asansör ortak kullanılıyorsa, teorik olarak bu gider 8 daire arasında bölünür. Bu da “herkes eşit paydaş, herkes eşit ödeme” mantığını getirir. Kiracı da o apartmanda oturan biri olduğuna göre, bu giderin kira bedelinde zaten hesaplandığını düşünmek adil olur.
- “Kira ile asansör muayene ücretini ayrı öderim” derseniz, bu durum hem karmaşıklık yaratır hem de vergi/defter düzenini zorlaştırır. Yönetim açısından daha net olan: tüm ortak giderler apartmanın genel hesabından ödenip, bu masraf kat malikleri tarafından paylaşılır.
► Ekonomik ve süreklilik odaklı yaklaşımlar:
- Asansör, uzun vadeli bir tesisat; muayene ve bakım periyodik. Eğer her kiracı değişiminde bu ücret kiracıya yıkılsaydı, özellikle sık el değiştiren kiralık dairelerde bu masraf kiracıların sırtına yüklenmiş olur. Bu da kiracıdan kiracıya haksızlık doğurur.
- Dolayısıyla, en pratik ve sürdürülebilir yol: ortak giderler arasında asansör muayene ücretini de dahil etmek. Bu sayede apartman yönetimi hesap işlerini düzenli tutar; kiracı – ev sahibi – yönetim arasında “bu sefer kim ödeyecek?” diye tartışmalar azalır.
Sonuç olarak, bu bakış açısına göre: asansör muayene ücretini kiracının ödemesi gerekmez. Bu masraf, ortak tesisata aittir; dolayısıyla ev sahibinin/toplu aidatla apartman yönetiminin sorumluluğundadır.
Kadınların Duygusal ve Toplumsal Etkiler Odaklı Bakışı
► Güvenlik ve huzur hissi:
- Asansör hiçbir zaman sadece “metal bir kutu” değildir; özellikle çocuklu aileler, yaşlılar, hasta bireyler için hayatî bir konfor aracıdır. Asansörün düzenli muayenesi, bazılarımız için fiziksel güvenlik, ruhsal huzur demektir. Eğer bu muayenenin aksama ihtimali varsa — örneğin ev sahibi masrafı üstlenmek istemezse — kiracı kendini güvende hissetmeyebilir.
- Bu yüzden, “kiracı ödemeli” diyen anlayış, güvenlik ve toplumsal sorumluluk bağlamında eksik bırakıyor olabilir. Çünkü asansör sadece “o anlık” değil, sürekli bir ihtiyaç: çocuk, yaşlı, hamile, hasta — herkesin güvenle kullanacağı bir imkan.
► Sosyal eşitlik ve topluluk bilinci:
- Düşünün ki apartman yarı kiralık, yarı malik/oturanlardan oluşuyor. Eğer muayene ücreti kiracıya yıkılırsa, kiracıları “tüketici” değil “bağımsız birey” olarak görüldüklerini hissedebilir. Bu da kiracı–ev sahibi arasında toplumsal bir ayrım hissi doğurur; “kiracı = ödeyen, ev sahibi = kazanan” algısı pek hoş değil.
- Oysa apartman demek; birlikte yaşamak, paylaşmak, ortak sorumluluk almak demek. Asansör muayene ücretinin ortak giderler arasından ödenmesi, bu topluluk ruhunu güçlendirir. Birbirine komşu insanlara yardım, eşitlik, adalet hissi verir; “biz bu binadayız, hepimiz bu imkânlardan faydalanıyoruz” duygusu pekişir.
► Ekonomik adalet ve kira – yaşam standardı dengesi:
- Günümüzde kiralar zaten ciddi bir gider. Eğer böyle ek masraflar her kiracıya yansıtılırsa, özellikle dar gelirli ya da geçici süreli kirada olanlar üzerinde baskı artar. Bu, kiracıyı zor durumda bırakabilir; sonuçta asansörü sadece bir konfor değil, bazen ihtiyaç hâline gelmiş olabilir.
- Ev sahibi bu masrafı üstlenmek istemeyip, kiracıya yansıttığında bu, konutun temel hizmetlerinin “lüks” olarak değerlendirilmesi gibidir — halbuki asansör kolaylık değil, bazen zorunluluktur. Bu da toplumda “konut + asansör” standardının kira düzeyiyle doğru orantılı olması gerektiğini hissettirir.
Pratiklik Vs. Duygusal Hak Temelli Yaklaşım: Hangisi Ağırlık Kazanmalı?
Her iki tarafın da güçlü argümanları olduğu ortada. Teknik ve ekonomik açıdan bakarsanız — asansör muayene ücreti ortak giderdir, kiracının omzunda olmamalı. Ama duygusal, toplumsal ve ahlaki açıdan bakarsanız — bu ücret yalnızca bir masraf değil, güvenlik ve eşitlik için bir yükümlülük; “bina halkı” olarak hepimizin omzunda.
Bazı apartmanlarda ev sahibi bu ücreti gidip ödeyip sonra aidat ya da yönetim ücretine yansıtıyor — bu da adil bir denge sağlar. Diğerlerinde ise direk kiracıya yansıtılıyor; bu da kiracı–ev sahibi dinamiğinde çatışmaya veya güvensizliğe yol açabiliyor.
[Kişisel görüşüm bu iki bakış açısını harmanlayan “orta yol”.] Asansör muayene ücreti ortak sorumluluk sayılır; yani aidat veya apartman yönetimi hesabıyla karşılanmalı — ancak bu giderin kira bedeline yansıtılması da ev sahibinin tercihi olabilir, yeter ki bu paylaşım adil, saydam ve kiracıya önceden bildirilmiş olsun.
Siz Ne Düşünüyorsunuz? Tartışalım!
- Sizce asansör muayene ücreti apartman genel gideri midir, yoksa kira bedelinin parçası sayılabilir mi? Niçin?
- Eğer kiracıysanız: bu ücreti ödemek sizi rahatsız eder mi? Ödediniz mi hiç?
- Ev sahibi veya kat malikiyseniz: bu masrafı kiracıya yansıtmayı mantıklı bulur musunuz? Neden veya neden değil?
- Toplumsal adalet, güvenlik ve komşuluk bilinci açısından sizce nasıl olmalı?
Görüşlerinizi merak ediyorum; bakalım bu forum nasıl bir fikir yumağı yaratacak