Aşırı sağcı İtalya Kardeşler’in lideri, İtalya Başbakanı Giorgia Meloni. Resim: İtalyan Hükümeti Kanunu/CC BY-SA 3.0 IT
İtalya Kardeşler’in lideri Georgia Meloni’nin İtalya’da iktidara gelmesinden sadece bir yıl sonra, son veriler net bir mesaj gösteriyor: Seçmenlerin korkularına göre hareket eden tek aşırı sağcı politikacı o değil.
Duyuru
Kıta çapında yeni bir aşırı sağcılık döngüsünün başlangıcında olabiliriz. Haziran 2024’te yapılacak bir sonraki Avrupa seçimlerinin riskleri çok yüksek.
Aşırı sağcı bir an
En son sonuçlar kendi adına konuşuyor. Fransa’da geçen yıl Marine Le Pen, cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ikinci turunda oyların yüzde 41,5’ini alarak yeni bir rekora imza attı. Macaristan’da Fidesz parlamento seçimlerinde oyların %54’ünü alarak Viktor Orbán’a art arda dördüncü kez görevde kaldı.
İsveç’te Jimmie Åkesson’un göçmenlik karşıtı İsveç Demokratları %20,5 oyla ikinci oldu ve Kristersson’un Ilımlılarının yeni müttefikleri oldu.
Avrupa’nın başka yerlerinde aşırı sağ partiler Portekiz, İspanya ve Finlandiya gibi ülkelerde kök salıyor, önemli bir destek kazanıyor ve yerel veya ulusal düzeyde hükümete giriyor.
Şu anda Avusturya ve Belçika’daki anketlerde öndeler.
Orta ve Doğu Avrupa’da Estonya, Hırvatistan, Romanya ve Bulgaristan’da aşırı sağ yükselişte. Muhalefet partilerinin Varşova’daki milyonlarca güçlü tarihi gösterisine rağmen PiS’in radikal muhafazakarları, Polonya’da bir sonraki parlamento seçimlerini %38 oyla kazanma yolunda ilerliyor ve heterojen aşırılıkçı bir grup tarafından destekleniyor. oyların yüzde onbirini alıyor.
Slovakya’da Slovak Ulusal Partisi’nin (SNS) aşırı milliyetçileri Ulusal Konsey’e girdiler ve Robert Fico’nun popülist ve Rusya yanlısı Smer partisiyle koalisyon kurabilirler.
Farklı seviyelerde kızgınlık
Ukrayna’daki savaş aşırı sağı zayıflatmak yerine bu partiler için yeni siyasi fırsatlar yarattı. Milliyetçi ve düzen karşıtı söylemleri, vatandaşların artan siyasi hoşnutsuzluğunu ve halkın otoriter ve güçlü liderliğe yönelik arzusunu karşılıyor.
Bölgelere göre aşırı sağ politikacılar Rusya’ya karşı farklı pozisyonlar alıyor. Fransa’da Marine Le Pen’in Rassemblement National (RN), Portekiz’de Chega ve Hollanda’nın PVV’si gibi partiler, Putin rejimine karşı tutumlarını değiştirerek Rus işgalini derhal kınadılar.
Şimdi aşırı sağ, savaşın ekonomik yansımalarından en çok etkilenen işçi ve orta sınıf seçmenlerin ekonomik korkuları üzerinden oynuyor. Fransız RN, İtalyan Ligi, Flaman Vlaams Belang, Portekiz’deki Chega ve Çek SPD gibi bu partilerin çoğu, Rusya’ya uygulanan yaptırımları öncelikle ülkelerinin “nüfusuna” zarar verdikleri için eleştirdiler. ve dahası, aynı zamanda daha fazla sosyal koruma ve refaha ihtiyaç duyulmaktadır.
Elbette, Kovid-19 salgınını takip eden dönem popülist kazanımlar için iyi bir üreme alanı: Avusturya FPÖ, Polonya Bund ve Almanya’daki AfD gibi bu partilerin çoğu sağlık tedbirlerine şiddetle direndi ve sessizce sermayeye dönüştürdüler. kamu kaynakları hakkında. Sağlık krizinden yararlanılan dönemdeki hoşnutsuzluk.
Son olarak, aşırı sağa verilen desteğin artması, göç, İslam ve çok kültürlülük konusundaki kültürel ve kimlik kaygılarının devam ettiğini yansıtıyor. Fransa, Almanya, İtalya, Avusturya ve Birleşik Krallık’taki mevcut göçmenlik tartışmalarının da gösterdiği gibi, bu sorunlar Avrupalı seçmenleri derinden bölmeye devam ediyor. Bu arada İtalya’nın Lampedusa adası yeniden manşetlere çıkıyor ve yeni göç dalgaları korkusunu körüklüyor.
Haziran 2024’teki Avrupa seçimlerinde aşırı sağın siyasi ortama daha da sıkı tutunması muhtemel. Ulusal seçmen anketleri, aşırı sağ partilerin Avrupa Parlamentosu’nda 180’e kadar sandalye kazanabileceğini gösteriyor; mevcut mecliste bu sayı yalnızca 130 civarındaydı.
Aşırı sağcılar Avrupa’da yavaş yavaş iktidara mı geliyor?
Avrupa’daki aşırı sağcı partilere yönelik tahminler
Tek sayfada okuyun
İtalya Kardeşler’in lideri Georgia Meloni’nin İtalya’da iktidara gelmesinden sadece bir yıl sonra, son veriler net bir mesaj gösteriyor: Seçmenlerin korkularına göre hareket eden tek aşırı sağcı politikacı o değil.
Duyuru
Kıta çapında yeni bir aşırı sağcılık döngüsünün başlangıcında olabiliriz. Haziran 2024’te yapılacak bir sonraki Avrupa seçimlerinin riskleri çok yüksek.
Aşırı sağcı bir an
En son sonuçlar kendi adına konuşuyor. Fransa’da geçen yıl Marine Le Pen, cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ikinci turunda oyların yüzde 41,5’ini alarak yeni bir rekora imza attı. Macaristan’da Fidesz parlamento seçimlerinde oyların %54’ünü alarak Viktor Orbán’a art arda dördüncü kez görevde kaldı.
İsveç’te Jimmie Åkesson’un göçmenlik karşıtı İsveç Demokratları %20,5 oyla ikinci oldu ve Kristersson’un Ilımlılarının yeni müttefikleri oldu.
Avrupa’nın başka yerlerinde aşırı sağ partiler Portekiz, İspanya ve Finlandiya gibi ülkelerde kök salıyor, önemli bir destek kazanıyor ve yerel veya ulusal düzeyde hükümete giriyor.
Şu anda Avusturya ve Belçika’daki anketlerde öndeler.
Orta ve Doğu Avrupa’da Estonya, Hırvatistan, Romanya ve Bulgaristan’da aşırı sağ yükselişte. Muhalefet partilerinin Varşova’daki milyonlarca güçlü tarihi gösterisine rağmen PiS’in radikal muhafazakarları, Polonya’da bir sonraki parlamento seçimlerini %38 oyla kazanma yolunda ilerliyor ve heterojen aşırılıkçı bir grup tarafından destekleniyor. oyların yüzde onbirini alıyor.
Slovakya’da Slovak Ulusal Partisi’nin (SNS) aşırı milliyetçileri Ulusal Konsey’e girdiler ve Robert Fico’nun popülist ve Rusya yanlısı Smer partisiyle koalisyon kurabilirler.
Farklı seviyelerde kızgınlık
Ukrayna’daki savaş aşırı sağı zayıflatmak yerine bu partiler için yeni siyasi fırsatlar yarattı. Milliyetçi ve düzen karşıtı söylemleri, vatandaşların artan siyasi hoşnutsuzluğunu ve halkın otoriter ve güçlü liderliğe yönelik arzusunu karşılıyor.
Bölgelere göre aşırı sağ politikacılar Rusya’ya karşı farklı pozisyonlar alıyor. Fransa’da Marine Le Pen’in Rassemblement National (RN), Portekiz’de Chega ve Hollanda’nın PVV’si gibi partiler, Putin rejimine karşı tutumlarını değiştirerek Rus işgalini derhal kınadılar.
Şimdi aşırı sağ, savaşın ekonomik yansımalarından en çok etkilenen işçi ve orta sınıf seçmenlerin ekonomik korkuları üzerinden oynuyor. Fransız RN, İtalyan Ligi, Flaman Vlaams Belang, Portekiz’deki Chega ve Çek SPD gibi bu partilerin çoğu, Rusya’ya uygulanan yaptırımları öncelikle ülkelerinin “nüfusuna” zarar verdikleri için eleştirdiler. ve dahası, aynı zamanda daha fazla sosyal koruma ve refaha ihtiyaç duyulmaktadır.
Elbette, Kovid-19 salgınını takip eden dönem popülist kazanımlar için iyi bir üreme alanı: Avusturya FPÖ, Polonya Bund ve Almanya’daki AfD gibi bu partilerin çoğu sağlık tedbirlerine şiddetle direndi ve sessizce sermayeye dönüştürdüler. kamu kaynakları hakkında. Sağlık krizinden yararlanılan dönemdeki hoşnutsuzluk.
Son olarak, aşırı sağa verilen desteğin artması, göç, İslam ve çok kültürlülük konusundaki kültürel ve kimlik kaygılarının devam ettiğini yansıtıyor. Fransa, Almanya, İtalya, Avusturya ve Birleşik Krallık’taki mevcut göçmenlik tartışmalarının da gösterdiği gibi, bu sorunlar Avrupalı seçmenleri derinden bölmeye devam ediyor. Bu arada İtalya’nın Lampedusa adası yeniden manşetlere çıkıyor ve yeni göç dalgaları korkusunu körüklüyor.
Haziran 2024’teki Avrupa seçimlerinde aşırı sağın siyasi ortama daha da sıkı tutunması muhtemel. Ulusal seçmen anketleri, aşırı sağ partilerin Avrupa Parlamentosu’nda 180’e kadar sandalye kazanabileceğini gösteriyor; mevcut mecliste bu sayı yalnızca 130 civarındaydı.