Ukrayna Silahlı Kuvvetlerinin 30. yıl dönümü töreni, 2021. Resim: Ukrayna Cumhurbaşkanı / Kamu malı
Savaşları önleyen veya bitiren diplomatlar hatırlanmalıdır. Victoria Nuland, Ukrayna'daki savaşın başlatılmasındaki rolüyle hatırlanacak.
Duyuru
1999'dan 2023'e kadar İngiliz diplomat olan Ian Proud, 2019'a kadar Moskova'daki İngiliz büyükelçiliğinde çalıştı.
Nuland'ın ABD Dışişleri Servisi'nden erken ayrılması bize, Batı'nın Rusya ile diplomasisinin son on yılda ne kadar zemin kaybettiğini düşünme fırsatı veriyor.
En azından Nuland, AB'nin 2013 sonlarında başlayan Maidan protestolarına barışçıl bir çözüm bulma çabalarını engellemekten, Rusya yanlısı Başkan Yanukoviç'i görevden almak için komplo kurmaktan ve ülkeyi kimin yöneteceğine karar vermekten suçlu. onun ayrılışından sonra.
Seçim
Rusya, kendisinin ve arkasındaki ABD devlet mekanizmasının, 22 Şubat'ta Yanukoviç'in devrilmesini doğrudan organize ettiğine inanıyor ve bunu yasadışı bir darbe olarak tanımlamaya devam ediyorlar.
Katılımı nasıl yorumlanırsa yorumlansın, Nuland Batı diplomasisinin Rusya'ya yönelik çelişkisini somutlaştırdı ve bu çelişki 2022'de sekiz yıllık savaşa sürüklendi: Batılı güçlerin Rusya ile savaşa girmesini ne istedi ne de istedi, ancak onlar Rusya ile barış içinde yaşıyorlar .
İkili oyunun bu iki noktası arasında, yok edilmiş tanklardan ve gri yüzlü ölü sürülerinden oluşan bir bataklık yatıyor; Ukrayna şimdi bu bataklığın üzerinde duruyor, yok edilmiş ve ihanete uğramış durumda.
Batılı güçler savaş ve barış arasında seçim yapmadıkça Ukrayna'nın bu yıkımdan kurtulma şansı yok. Ukrayna'nın mevcut liderliği savaşa eğilimli ve Batılı liderler onu bu arayışta teşvik ediyor.
Batıda kimse Rusya ile savaş istemiyor
Ancak Batı'nın kendisi hiçbir zaman Ukrayna yüzünden Rusya ile savaş istemedi. 2014 yılında da böyleydi, bugün de böyle. Ukrayna krizinin en başında Batılı politikacılar, Londra da dahil olmak üzere kapalı kapılar ardında, Rusya'nın Kırım'ı ilhakının geri dönülemez olduğunu ve bunu geri almak için NATO birliklerini göndermeyeceğimizi fısıldıyordu.
Bunun doğru olduğunu söylemiyorum ama o dönemde hakim olan realpolitik buydu (ve bu görüş değişmedi). Donbass'taki ayaklanma diplomatik olarak sınıflandırıldı; Almanya ve Fransa, Minsk II anlaşmasına dayalı bir çözüm bulmak için Rusya ile Ukrayna arasında arabuluculuk yapıyordu.
Ancak bu çabalar, kısmen Batılı güçlerin Ukrayna'ya bir tür ademi merkeziyetçilik konusundaki taahhütlerini yerine getirmesi için baskı yapma isteksizliği nedeniyle sonuçta başarısız oldu.
Rusya'nın Şubat 2022'de Ukrayna'yı işgal etmesinden sonra NATO liderleri ellerini kaldırdı ve Rus birlikleri Kiev'e doğru hücum ederken Ukrayna üzerindeki hava sahasını kapatamadıkları için pişman oldular.
2.000 kilometre uzaktan iyilik için savaşın
Ukrayna'yı Rusya'ya karşı koymaya şiddetle teşvik eden İngiliz hükümetinin ilk açıklamalarından biri, İngiliz askeri personelinin çatışmalara katılmasının yasaklanmasıydı.
Emmanuel Macron'un, NATO kuvvetlerinin Ukrayna'da “açıkça beyan edilen” konuşlandırılması konusunda fikir birliğine varmaya yönelik son girişimi, Elysée Sarayı'nın göksel koridorlarında toplu diş gıcırdatmasıyla karşılandı.
Rus ve Ukrayna birlikleri çetin bir yüz yüze çatışmaya girerken, 2000 kilometre ötede nihai bir savaştan bahsetmek kolay. Silah göndermek ve masumiyetle savaşmaktan ellerinizi yıkamak daha da kolay.
Ayrıca okuyun:
Daha fazla göster
daha az göster
Peki neden savaşmaktan çekiniyorsunuz? Konvansiyonel bir savaşta NATO, personel, teçhizat ve savaş alanı rezervleri açısından Rusya'ya karşı çok büyük bir askeri avantaja sahip olacaktır. Böyle bir savaşta NATO'nun Rusya'yı yeneceğine inanıyorum ama düşmanla temastan sağ çıkabilen hiçbir plan yok.
Çok fedakarlık, az başarı
Rusya şüphesiz tam seferberliğe geçeceğinden savaşın hızlı bir zaferle sonuçlanacağı varsayılamaz. Savaş, İngiltere de dahil olmak üzere NATO için ağır kayıplar anlamına gelecektir.
2010 yılında İngiliz Ordusu ve ABD Deniz Piyadeleri ile birlikte Afganistan'ın Helmand Eyaletine görevlendirildiğimde, Birleşik Krallık her hafta dört ila beş asker kaybediyordu. Şehit İngiliz askerlerinin dönüş törenine katılan herkes [den Militärflughafen] Royal Wootton Bassett, Rusya ile yapılacak bir savaşta tabut sayısının çok daha fazla olması gerektiğini hatırlatıyor.
NATO'nun müdahale edip Ukrayna'nın toprak sınırlarını yeniden tesis edebileceği zaman muhtemelen 2014 yılıydı. Rusya'nın Eylül 2022'de güney Ukrayna'daki dört bölgeyi ilhak etmesi, diğer şeylerin yanı sıra, taktiksel nükleer silah kullanmak için düzenlenen yasal bir bahaneyle Kremlin'e hizmet etti. NATO, şu anda (yanlışlıkla) egemen Rusya toprağı olarak kabul edilen bölgeye giriyor.
NATO ile Rusya arasında çok sayıda kurbanın verildiği çetin bir savaş, en fazla Ukrayna'daki mevcut temas hattının sağlamlaştırılmasına hizmet edebilir.
Batı, Rusya ile savaş ve barış arasında seçim yapmalı ve dürüst olmalı
Rus füzeleri Avrupa şehirlerini vurduğunda
Tek sayfada okuyun
Savaşları önleyen veya bitiren diplomatlar hatırlanmalıdır. Victoria Nuland, Ukrayna'daki savaşın başlatılmasındaki rolüyle hatırlanacak.
Duyuru
1999'dan 2023'e kadar İngiliz diplomat olan Ian Proud, 2019'a kadar Moskova'daki İngiliz büyükelçiliğinde çalıştı.
Nuland'ın ABD Dışişleri Servisi'nden erken ayrılması bize, Batı'nın Rusya ile diplomasisinin son on yılda ne kadar zemin kaybettiğini düşünme fırsatı veriyor.
En azından Nuland, AB'nin 2013 sonlarında başlayan Maidan protestolarına barışçıl bir çözüm bulma çabalarını engellemekten, Rusya yanlısı Başkan Yanukoviç'i görevden almak için komplo kurmaktan ve ülkeyi kimin yöneteceğine karar vermekten suçlu. onun ayrılışından sonra.
Seçim
Rusya, kendisinin ve arkasındaki ABD devlet mekanizmasının, 22 Şubat'ta Yanukoviç'in devrilmesini doğrudan organize ettiğine inanıyor ve bunu yasadışı bir darbe olarak tanımlamaya devam ediyorlar.
Katılımı nasıl yorumlanırsa yorumlansın, Nuland Batı diplomasisinin Rusya'ya yönelik çelişkisini somutlaştırdı ve bu çelişki 2022'de sekiz yıllık savaşa sürüklendi: Batılı güçlerin Rusya ile savaşa girmesini ne istedi ne de istedi, ancak onlar Rusya ile barış içinde yaşıyorlar .
İkili oyunun bu iki noktası arasında, yok edilmiş tanklardan ve gri yüzlü ölü sürülerinden oluşan bir bataklık yatıyor; Ukrayna şimdi bu bataklığın üzerinde duruyor, yok edilmiş ve ihanete uğramış durumda.
Batılı güçler savaş ve barış arasında seçim yapmadıkça Ukrayna'nın bu yıkımdan kurtulma şansı yok. Ukrayna'nın mevcut liderliği savaşa eğilimli ve Batılı liderler onu bu arayışta teşvik ediyor.
Batıda kimse Rusya ile savaş istemiyor
Ancak Batı'nın kendisi hiçbir zaman Ukrayna yüzünden Rusya ile savaş istemedi. 2014 yılında da böyleydi, bugün de böyle. Ukrayna krizinin en başında Batılı politikacılar, Londra da dahil olmak üzere kapalı kapılar ardında, Rusya'nın Kırım'ı ilhakının geri dönülemez olduğunu ve bunu geri almak için NATO birliklerini göndermeyeceğimizi fısıldıyordu.
Bunun doğru olduğunu söylemiyorum ama o dönemde hakim olan realpolitik buydu (ve bu görüş değişmedi). Donbass'taki ayaklanma diplomatik olarak sınıflandırıldı; Almanya ve Fransa, Minsk II anlaşmasına dayalı bir çözüm bulmak için Rusya ile Ukrayna arasında arabuluculuk yapıyordu.
Ancak bu çabalar, kısmen Batılı güçlerin Ukrayna'ya bir tür ademi merkeziyetçilik konusundaki taahhütlerini yerine getirmesi için baskı yapma isteksizliği nedeniyle sonuçta başarısız oldu.
Rusya'nın Şubat 2022'de Ukrayna'yı işgal etmesinden sonra NATO liderleri ellerini kaldırdı ve Rus birlikleri Kiev'e doğru hücum ederken Ukrayna üzerindeki hava sahasını kapatamadıkları için pişman oldular.
2.000 kilometre uzaktan iyilik için savaşın
Ukrayna'yı Rusya'ya karşı koymaya şiddetle teşvik eden İngiliz hükümetinin ilk açıklamalarından biri, İngiliz askeri personelinin çatışmalara katılmasının yasaklanmasıydı.
Emmanuel Macron'un, NATO kuvvetlerinin Ukrayna'da “açıkça beyan edilen” konuşlandırılması konusunda fikir birliğine varmaya yönelik son girişimi, Elysée Sarayı'nın göksel koridorlarında toplu diş gıcırdatmasıyla karşılandı.
Rus ve Ukrayna birlikleri çetin bir yüz yüze çatışmaya girerken, 2000 kilometre ötede nihai bir savaştan bahsetmek kolay. Silah göndermek ve masumiyetle savaşmaktan ellerinizi yıkamak daha da kolay.
Ayrıca okuyun:
Daha fazla göster
daha az göster
Peki neden savaşmaktan çekiniyorsunuz? Konvansiyonel bir savaşta NATO, personel, teçhizat ve savaş alanı rezervleri açısından Rusya'ya karşı çok büyük bir askeri avantaja sahip olacaktır. Böyle bir savaşta NATO'nun Rusya'yı yeneceğine inanıyorum ama düşmanla temastan sağ çıkabilen hiçbir plan yok.
Çok fedakarlık, az başarı
Rusya şüphesiz tam seferberliğe geçeceğinden savaşın hızlı bir zaferle sonuçlanacağı varsayılamaz. Savaş, İngiltere de dahil olmak üzere NATO için ağır kayıplar anlamına gelecektir.
2010 yılında İngiliz Ordusu ve ABD Deniz Piyadeleri ile birlikte Afganistan'ın Helmand Eyaletine görevlendirildiğimde, Birleşik Krallık her hafta dört ila beş asker kaybediyordu. Şehit İngiliz askerlerinin dönüş törenine katılan herkes [den Militärflughafen] Royal Wootton Bassett, Rusya ile yapılacak bir savaşta tabut sayısının çok daha fazla olması gerektiğini hatırlatıyor.
NATO'nun müdahale edip Ukrayna'nın toprak sınırlarını yeniden tesis edebileceği zaman muhtemelen 2014 yılıydı. Rusya'nın Eylül 2022'de güney Ukrayna'daki dört bölgeyi ilhak etmesi, diğer şeylerin yanı sıra, taktiksel nükleer silah kullanmak için düzenlenen yasal bir bahaneyle Kremlin'e hizmet etti. NATO, şu anda (yanlışlıkla) egemen Rusya toprağı olarak kabul edilen bölgeye giriyor.
NATO ile Rusya arasında çok sayıda kurbanın verildiği çetin bir savaş, en fazla Ukrayna'daki mevcut temas hattının sağlamlaştırılmasına hizmet edebilir.