NIKISKI, Alaska — 11 Kasım’da güneş doğmadan önce, Nikiski Ortaokulu ve Lisesinden 10 öğrenci, öğretmenleri Jesse Bjorkman ile Kenai Yarımadası’ndaki bu küçük toplulukta bir benzin istasyonunun otoparkında toplandılar — bir geyik avına hazırlanmak için.
Beş araç arasında dağılan grup, Nikiski’yi Kenai şehrine bağlayan çakıllı bir yol olan Nikiski Kaçış Rotası’na yaklaşık 10 mil sürdü. Karlı yolda yavaş yavaş ilerleyen öğrenciler, geyik aramak için ladin ormanlarının kenarlarını tarayarak arabaların her iki yanına baktılar.
Sn. Grup yolun her iki tarafında geyik ararken, Bjorkman beş araba karavanını Nikiski Kaçış Rotası’na götürdü. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Bir kız bir geyik fark edince, sınıf ve öğretmenleri daha yakından bakmak için araçtan indiler, ancak bir buzağı fark edince hareket ettiler. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Beş dakika içinde bir tane gördüler, ancak yakınlarda bir buzağı gördükten sonra devam ettiler. On dakika sonra öğrenciler başka bir geyik gördüler, ancak bunun kabile topraklarında olduğunu anladıktan sonra ayrıldılar. Bay Bjorkman gruba şunu hatırlattı: “Bir avda bile, eğer bir hayvan bulamazsak, bu yine de bir başarıdır. ” Ama 45 dakika içinde, sabah 8:50 civarında. m. grup, bir ladin ağacının altında bir kar yığınında uzanmış üçüncü bir geyik buldu.
Ortaokul öğrencileri ona OK verdiğinde, Bay Bjorkman tüfeğini kurdu ve bir el ateş etti. Yaklaşık 950 kiloluk inek geyiğine ölümcül bir darbe oldu. Öğrenciler silah sesini duyunca nefeslerini tuttular, ardından heyecanla kıkırdadılar. Geyik atladı ve bir açıklığa düşmeden önce birkaç yüz metre daha derine koştu.
12 yaşındaki Rex Wittmer için ilk kez geyik avı oldu. Hayvanı bulmanın, vurmanın ve avın izini sürmenin kalp atışlarını hızlandırdığını söyledi.
“Toplumun değerli bir parçası olmak, insanların sizden önce yaptığı şeyleri nasıl yapacağınızı öğrenmektir – geleneği devam ettirin” dedi. “Avcılık ölmemeli. Uzun yıllardır kültürümüzün bir parçası oldu. Buraya gelmenin bu geleneği canlı tutmak için iyi bir fırsat olduğunu hissediyorum. ”
Rex ve Nikiski’den diğer öğrenciler, Alaska Balık ve Oyun Departmanı’nın avcı eğitim programının genişletilmiş bir versiyonunu öğretmeye adanmış bir kurs olan okullarının açık hava keşif sınıfının bir parçasıdır. Boğulma ve çığ gibi Alaska’ya özgü riskler de dahil olmak üzere temel avcılık becerileri ve protokolleri, vahşi yaşam ekolojisi ve habitatı ve açık havada hayatta kalma ve güvenliği incelerler. Bay Bjorkman, programdaki öğrencilerin, geyik avına katılıp katılmamayı seçen öğrencilerin, yiyeceklerinin nereden geldiğini ilk elden öğrendiklerini söyledi.
Geyik düştükten sonra, Bay Bjorkman hayvana doğru yavaşça yürürken öğrenciler geride kaldı. Geyiğin öldüğünü tespit eder etmez, öğretmen öğrencileri bir hayvanın izini sürerken nelere dikkat etmeleri gerektiği konusunda test ederek onları öldürmeye doğru yönlendirdi.
Bay Bjorkman, geyiğin bacağından başlayarak ortaokul öğrencilerine hayvanın derisini yüzmeye nasıl başlayacaklarını öğretti. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Öğrenciler – ilk başta leşin etrafında ürkeklerdi – yaklaşmaya başladılar, geyiği okşadılar ve kulaklarını, uzun gri dilini ve ata benzer yüzünü incelediler. İlk başta öğrenciler, Bay Bjorkman’ın bıçağını alıp yaptığı her hareketi anlattığını izlediler, ancak sonunda lateks eldivenler giydiler ve hayvanın derisine yardım ettiler.
Öğrencilerin hayvanı parçalamasına yardımcı olmak için birkaç yetişkin gönüllü ava katıldı. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Öğrenciler postu geri çekmeye yardım ederken, ön pano dondurucu sıcaklıklara maruz kaldığı için iç etin yüzeyinden buhar fışkırdı. Bazı yıllar, Bay Bjorkman öğrencilerine derinin nasıl tabaklanacağını öğretir; bu yıl diğer hayvanların yuvalarında kullanması için ormana bırakıldı.
Derisi çıkarıldıktan sonra öğrenciler, kanvas torbalara yerleştirilen ve kızaklarla ormandan yol kenarındaki bir kamyona çekilen uzuvların kesilmesine yardım etti. Beş yetişkin gönüllü, çocukların hayvanı parçalara ayırmalarına ve sonunda onu kesmelerine yardımcı olmak için kamyonetlerini, garaj alanını ve güçlerini teklif etmişti.
Bazı öğrenciler, “Eww!” Diye bağıran diğerlerine göre leşin etrafında daha rahattı. veya “Aa!” diseksiyonun daha ürkütücü kısımları sırasında. Ancak Bay Bjorkman, istisnai bir et olarak kabul edilen hala sıcak kalbi çıkarmak için kolunu vücut boşluğunun derinliklerine uzattığında, öğrenciler torbalanmadan önce hissetmek için kanlı kası sessizce birbirlerine geçirdiler.
Alaska’nın uçsuz bucaksız uzaklıkları ve engebeli topografyası göz önüne alındığında, Bay Bjorkman, bir avcı olarak çocukları evde bırakıp onlara öğretmemenin daha kolay olabileceğini söyledi. Ama o, “mümkün olduğunca çocuklarla ilgili olmak” ve onlara sürecin bir parçası olma fırsatı vermek için sınıf geyik avını yarattı, dedi.
Öğrencilere dünyanın nasıl iyi bir koruyucusu ve vahşi yaşam kaynaklarının sorumlu kullanıcıları olunacağını göstermek, “bugün küçük çocuklara öğretebileceğimiz en değerli derslerden biri” dedi.
Bay Bjorkman, “Çocukları doğanın ve çevrelerindeki dünyanın anlamlı bir şekilde tadını çıkarmasını sağlayabilirsek, umarız başlarını belaya sokmak yerine bu açık hava etkinliklerini yapmayı seçeceklerdir” dedi.
***
Açık hava keşifleri sınıfı, okul çapında bir program değişikliğinin öğretmenlere öğrenciler için daha fazla seçmeli ders oluşturma şansı verdiği 2013’te başladı. Bay Bjorkman, Wyo, Jackson Hole yakınlarındaki bir Safari Club International açık hava liderlik okulunda bir yıl önce öğrendiklerini içeren bir sınıf tasarlama fırsatı gördü.
Bu okulda, ülke çapındaki eğitimcilere açık hava becerilerini müfredata nasıl dahil edebilecekleri öğretiliyor. Oradayken, Bay Bjorkman Colorado, Florida ve ülkenin diğer bölgelerinde öğrencilerin avlandığı, kamp yaptığı, okçuluk yaptığı ve diğer açık hava becerilerini öğrendiği okulları duydu – ama “belki burada Alaska’da yaptığımız kadar değil” İnsanların bir hayvanı toplayıp tarladan dondurucuya yiyeceğe dönüştürdüğü eğitici geyik avı ile ”dedi.
Dalana Barnett, oğlu Zachary Barnett’in bu deneyimi yaşamasının önemli olduğunu söyledi. Bayan Barnett av sabahı, “Gerçekten heyecanlıydı – geçen ay hakkında tek duyduğum şey buydu,” dedi. “Ortaokulda olacak kadar büyüklerse, ava gidecek kadar büyükler. ”
Rex’in annesi Koleen Wittmer, geyik avının özellikle kaynakları olmayan ailelerin kendi başlarına avlanmayı denemeleri için “harika bir fırsat” olduğunu söyledi.
Avda öğrencilere hayvanın derisini soymak ve parçalamak için küçük bıçakları nasıl kullanacakları öğretildi. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
“Burada hiç avlanmaya veya balık tutmaya gitmemiş ne kadar çok çocuğun yaşadığına şaşırırsınız,” dedi. “Bence maruz kalma çok havalı, çünkü burada hayatları boyunca bunu hiç yapamayan çocuklar var. Çok havalı çünkü onlara öğreten güvenli biriyle gidiyorlar. ”
37 yaşındaki Bay Bjorkman, sınıfın öğrenciler için, özellikle de diğer akademik veya müfredat dışı programlara iyi gitmeyenler için olumlu bir deneyim olduğunu söyledi.
“Geyik kesen ve ailesi için yemek yapan bu öğrenciyi gördüğüm en mutlu şey” dedi. “Herkes için değil, ama kesinlikle başka bir şeyle bağlantısı olmayan birçok insan için. ”
Sınıfın yaklaşık üçte ikisi ava çıktı; Geri kalanların başka taahhütleri vardı ve hiçbir öğrenci veya veli itirazda bulunmadı, dedi Bay Bjorkman. Gidenlerin hepsi daha önce geyik yemişti ve birçoğu ateşin yanında ısınırken, ebeveynlerinin onlar için paketlediği geyik eti çubuklarından atıştırdı.
Emma Hornung, öğrenciler etin kemiklerinden kesilmesine yardım etmeden önce iki gün asılı kalan geyik kaburgalarını tutuyordu. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
12 yaşındaki Emma Hornung, geyik etini çok sevdiği için ava katılmak istediğini söyledi. Babası avlanır ve ondan eve seçme sırt bandı kesimini getirmesini ister.
Bay Bjorkman, yağsız, yumuşak av eti hakkında, “Sanırım geyik yiyecekseniz ve daha önce hiç geyik yememiş olsaydınız, çoğu insanın geyik ile sığır eti arasındaki farkı anlaması çok zor olurdu,” dedi.
Çoğu insan geyiği yiyecek olarak düşünmese de, birçok Alaskalı ve Kanadalı için “sahip olduğu tüm zenginlikler nedeniyle” çok önemli bir beslenme kaynağı olmuştur. Geyik, birçok Alaska Yerlisi, Yerli Amerikalı ve İlk Milletler insanı için önemli bir geleneksel besindir.
***
Balık ve Oyun Departmanına göre, Alaska’daki tahmini 175.000 geyiğin yaklaşık 7.000’i yılda yaklaşık üç milyon pound et üreterek hasat ediliyor. Geyik, özellikle güney-orta ve Alaska’nın iç kesimlerinde nehirler boyunca çok sayıdadır. Alaska’daki birçok büyük av türü gibi, geyik de korunur ve düzenlenir, ancak devletin avlanmaya izin vermesine yetecek kadar boldur – ve sonbahar geyiği avları binlerce Alaskalı için yıllık bir ritüeldir.
Ancak geyik Kenai Yarımadası’nda her zaman yaygın değildi. Madenciler 1870’lerde bölgeye yerleştiğinde, bölgenin bol ren geyiği popülasyonunun yaşam alanını yok eden ancak geyik popülasyonunda hızlı bir artışa neden olan bir dizi orman yangını ile manzarayı değiştirdiler. 1910’a gelindiğinde bölge binlerce devasa geyiğiyle ünlenmişti.
Av sahasında geyiği parçaladıktan sonra sınıf, etin dinlenmesi ve kuruması için uzuvları, kaburgaları ve diğer kesikleri iki gün boyunca asılmak üzere bir garaja getirdi. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Öğrenciler ve gönüllüler eti dikkatlice biftek dilimleri ve öğütme ve sosis yapımı için daha küçük parçalar halinde kestiler. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Birkaç saat geyiğin derisini yüzdükten, kestikten ve torbaladıktan sonra, öğrenciler ve gönüllüler kopmuş uzuvları Bay Bjorkman ile birlikte açık hava eğitimi sınıfını öğreten Nikiski Ortaokulu ve Lisesi öğretmeni Dylan Hooper’ın evine getirdiler. – eti yumuşatmak için iki gün asılacak.
Sıra kasaplık olduğunda, öğrencilere bilmeleri gereken her şey anlatıldı: bir bıçağın nasıl keskinleştirileceği, nasıl güvenli bir şekilde tutulacağı ve et boyunca kayacağı, nerede kesileceği ve yağ ve tendonların nasıl kesileceği. et.
Jesse Bjorkman’ın 6 yaşındaki oğlu Blake, 13 Kasım 2021 işleme gününde sınıfın geyik etini kesmesine ve temizlemesine yardımcı oldu. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Et artıklarının bir kısmı köpek maması haline getirildi ve bacak kemikleri, onları yakındaki yaşlılar merkezinde Alaska Yerlileri için geyik stoğu yapmak için kullanacak bir kadına bağışlandı.
Öğrenciler yaklaşık 500 kilo rosto, biftek, sosis, sosis ve hamburgeri paylaştırdı. Etleri işlerken öğrenciler, ailelerinin bu kış etle dolu dondurucularını nasıl pişireceklerini anlattılar.
13 yaşındaki Kameron Bird, et yiyeceği ayları sabırsızlıkla bekliyordu. Dediği gibi, “Geyik bifteği, hiç denemediyseniz, yapmalısınız. ”
Takip et NYT Gıda Twitter’da ve NYT Instagram’da Yemek Pişirme , Facebook , YouTube ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile NYT Cooking’den düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...
Beş araç arasında dağılan grup, Nikiski’yi Kenai şehrine bağlayan çakıllı bir yol olan Nikiski Kaçış Rotası’na yaklaşık 10 mil sürdü. Karlı yolda yavaş yavaş ilerleyen öğrenciler, geyik aramak için ladin ormanlarının kenarlarını tarayarak arabaların her iki yanına baktılar.
Sn. Grup yolun her iki tarafında geyik ararken, Bjorkman beş araba karavanını Nikiski Kaçış Rotası’na götürdü. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Bir kız bir geyik fark edince, sınıf ve öğretmenleri daha yakından bakmak için araçtan indiler, ancak bir buzağı fark edince hareket ettiler. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Beş dakika içinde bir tane gördüler, ancak yakınlarda bir buzağı gördükten sonra devam ettiler. On dakika sonra öğrenciler başka bir geyik gördüler, ancak bunun kabile topraklarında olduğunu anladıktan sonra ayrıldılar. Bay Bjorkman gruba şunu hatırlattı: “Bir avda bile, eğer bir hayvan bulamazsak, bu yine de bir başarıdır. ” Ama 45 dakika içinde, sabah 8:50 civarında. m. grup, bir ladin ağacının altında bir kar yığınında uzanmış üçüncü bir geyik buldu.
Ortaokul öğrencileri ona OK verdiğinde, Bay Bjorkman tüfeğini kurdu ve bir el ateş etti. Yaklaşık 950 kiloluk inek geyiğine ölümcül bir darbe oldu. Öğrenciler silah sesini duyunca nefeslerini tuttular, ardından heyecanla kıkırdadılar. Geyik atladı ve bir açıklığa düşmeden önce birkaç yüz metre daha derine koştu.
12 yaşındaki Rex Wittmer için ilk kez geyik avı oldu. Hayvanı bulmanın, vurmanın ve avın izini sürmenin kalp atışlarını hızlandırdığını söyledi.
“Toplumun değerli bir parçası olmak, insanların sizden önce yaptığı şeyleri nasıl yapacağınızı öğrenmektir – geleneği devam ettirin” dedi. “Avcılık ölmemeli. Uzun yıllardır kültürümüzün bir parçası oldu. Buraya gelmenin bu geleneği canlı tutmak için iyi bir fırsat olduğunu hissediyorum. ”
Rex ve Nikiski’den diğer öğrenciler, Alaska Balık ve Oyun Departmanı’nın avcı eğitim programının genişletilmiş bir versiyonunu öğretmeye adanmış bir kurs olan okullarının açık hava keşif sınıfının bir parçasıdır. Boğulma ve çığ gibi Alaska’ya özgü riskler de dahil olmak üzere temel avcılık becerileri ve protokolleri, vahşi yaşam ekolojisi ve habitatı ve açık havada hayatta kalma ve güvenliği incelerler. Bay Bjorkman, programdaki öğrencilerin, geyik avına katılıp katılmamayı seçen öğrencilerin, yiyeceklerinin nereden geldiğini ilk elden öğrendiklerini söyledi.
Geyik düştükten sonra, Bay Bjorkman hayvana doğru yavaşça yürürken öğrenciler geride kaldı. Geyiğin öldüğünü tespit eder etmez, öğretmen öğrencileri bir hayvanın izini sürerken nelere dikkat etmeleri gerektiği konusunda test ederek onları öldürmeye doğru yönlendirdi.
Bay Bjorkman, geyiğin bacağından başlayarak ortaokul öğrencilerine hayvanın derisini yüzmeye nasıl başlayacaklarını öğretti. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Öğrenciler – ilk başta leşin etrafında ürkeklerdi – yaklaşmaya başladılar, geyiği okşadılar ve kulaklarını, uzun gri dilini ve ata benzer yüzünü incelediler. İlk başta öğrenciler, Bay Bjorkman’ın bıçağını alıp yaptığı her hareketi anlattığını izlediler, ancak sonunda lateks eldivenler giydiler ve hayvanın derisine yardım ettiler.
Öğrencilerin hayvanı parçalamasına yardımcı olmak için birkaç yetişkin gönüllü ava katıldı. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Öğrenciler postu geri çekmeye yardım ederken, ön pano dondurucu sıcaklıklara maruz kaldığı için iç etin yüzeyinden buhar fışkırdı. Bazı yıllar, Bay Bjorkman öğrencilerine derinin nasıl tabaklanacağını öğretir; bu yıl diğer hayvanların yuvalarında kullanması için ormana bırakıldı.
Derisi çıkarıldıktan sonra öğrenciler, kanvas torbalara yerleştirilen ve kızaklarla ormandan yol kenarındaki bir kamyona çekilen uzuvların kesilmesine yardım etti. Beş yetişkin gönüllü, çocukların hayvanı parçalara ayırmalarına ve sonunda onu kesmelerine yardımcı olmak için kamyonetlerini, garaj alanını ve güçlerini teklif etmişti.
Bazı öğrenciler, “Eww!” Diye bağıran diğerlerine göre leşin etrafında daha rahattı. veya “Aa!” diseksiyonun daha ürkütücü kısımları sırasında. Ancak Bay Bjorkman, istisnai bir et olarak kabul edilen hala sıcak kalbi çıkarmak için kolunu vücut boşluğunun derinliklerine uzattığında, öğrenciler torbalanmadan önce hissetmek için kanlı kası sessizce birbirlerine geçirdiler.
Alaska’nın uçsuz bucaksız uzaklıkları ve engebeli topografyası göz önüne alındığında, Bay Bjorkman, bir avcı olarak çocukları evde bırakıp onlara öğretmemenin daha kolay olabileceğini söyledi. Ama o, “mümkün olduğunca çocuklarla ilgili olmak” ve onlara sürecin bir parçası olma fırsatı vermek için sınıf geyik avını yarattı, dedi.
Öğrencilere dünyanın nasıl iyi bir koruyucusu ve vahşi yaşam kaynaklarının sorumlu kullanıcıları olunacağını göstermek, “bugün küçük çocuklara öğretebileceğimiz en değerli derslerden biri” dedi.
Bay Bjorkman, “Çocukları doğanın ve çevrelerindeki dünyanın anlamlı bir şekilde tadını çıkarmasını sağlayabilirsek, umarız başlarını belaya sokmak yerine bu açık hava etkinliklerini yapmayı seçeceklerdir” dedi.
***
Açık hava keşifleri sınıfı, okul çapında bir program değişikliğinin öğretmenlere öğrenciler için daha fazla seçmeli ders oluşturma şansı verdiği 2013’te başladı. Bay Bjorkman, Wyo, Jackson Hole yakınlarındaki bir Safari Club International açık hava liderlik okulunda bir yıl önce öğrendiklerini içeren bir sınıf tasarlama fırsatı gördü.
Bu okulda, ülke çapındaki eğitimcilere açık hava becerilerini müfredata nasıl dahil edebilecekleri öğretiliyor. Oradayken, Bay Bjorkman Colorado, Florida ve ülkenin diğer bölgelerinde öğrencilerin avlandığı, kamp yaptığı, okçuluk yaptığı ve diğer açık hava becerilerini öğrendiği okulları duydu – ama “belki burada Alaska’da yaptığımız kadar değil” İnsanların bir hayvanı toplayıp tarladan dondurucuya yiyeceğe dönüştürdüğü eğitici geyik avı ile ”dedi.
Dalana Barnett, oğlu Zachary Barnett’in bu deneyimi yaşamasının önemli olduğunu söyledi. Bayan Barnett av sabahı, “Gerçekten heyecanlıydı – geçen ay hakkında tek duyduğum şey buydu,” dedi. “Ortaokulda olacak kadar büyüklerse, ava gidecek kadar büyükler. ”
Rex’in annesi Koleen Wittmer, geyik avının özellikle kaynakları olmayan ailelerin kendi başlarına avlanmayı denemeleri için “harika bir fırsat” olduğunu söyledi.
Avda öğrencilere hayvanın derisini soymak ve parçalamak için küçük bıçakları nasıl kullanacakları öğretildi. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
“Burada hiç avlanmaya veya balık tutmaya gitmemiş ne kadar çok çocuğun yaşadığına şaşırırsınız,” dedi. “Bence maruz kalma çok havalı, çünkü burada hayatları boyunca bunu hiç yapamayan çocuklar var. Çok havalı çünkü onlara öğreten güvenli biriyle gidiyorlar. ”
37 yaşındaki Bay Bjorkman, sınıfın öğrenciler için, özellikle de diğer akademik veya müfredat dışı programlara iyi gitmeyenler için olumlu bir deneyim olduğunu söyledi.
“Geyik kesen ve ailesi için yemek yapan bu öğrenciyi gördüğüm en mutlu şey” dedi. “Herkes için değil, ama kesinlikle başka bir şeyle bağlantısı olmayan birçok insan için. ”
Sınıfın yaklaşık üçte ikisi ava çıktı; Geri kalanların başka taahhütleri vardı ve hiçbir öğrenci veya veli itirazda bulunmadı, dedi Bay Bjorkman. Gidenlerin hepsi daha önce geyik yemişti ve birçoğu ateşin yanında ısınırken, ebeveynlerinin onlar için paketlediği geyik eti çubuklarından atıştırdı.
Emma Hornung, öğrenciler etin kemiklerinden kesilmesine yardım etmeden önce iki gün asılı kalan geyik kaburgalarını tutuyordu. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
12 yaşındaki Emma Hornung, geyik etini çok sevdiği için ava katılmak istediğini söyledi. Babası avlanır ve ondan eve seçme sırt bandı kesimini getirmesini ister.
Bay Bjorkman, yağsız, yumuşak av eti hakkında, “Sanırım geyik yiyecekseniz ve daha önce hiç geyik yememiş olsaydınız, çoğu insanın geyik ile sığır eti arasındaki farkı anlaması çok zor olurdu,” dedi.
Çoğu insan geyiği yiyecek olarak düşünmese de, birçok Alaskalı ve Kanadalı için “sahip olduğu tüm zenginlikler nedeniyle” çok önemli bir beslenme kaynağı olmuştur. Geyik, birçok Alaska Yerlisi, Yerli Amerikalı ve İlk Milletler insanı için önemli bir geleneksel besindir.
***
Balık ve Oyun Departmanına göre, Alaska’daki tahmini 175.000 geyiğin yaklaşık 7.000’i yılda yaklaşık üç milyon pound et üreterek hasat ediliyor. Geyik, özellikle güney-orta ve Alaska’nın iç kesimlerinde nehirler boyunca çok sayıdadır. Alaska’daki birçok büyük av türü gibi, geyik de korunur ve düzenlenir, ancak devletin avlanmaya izin vermesine yetecek kadar boldur – ve sonbahar geyiği avları binlerce Alaskalı için yıllık bir ritüeldir.
Ancak geyik Kenai Yarımadası’nda her zaman yaygın değildi. Madenciler 1870’lerde bölgeye yerleştiğinde, bölgenin bol ren geyiği popülasyonunun yaşam alanını yok eden ancak geyik popülasyonunda hızlı bir artışa neden olan bir dizi orman yangını ile manzarayı değiştirdiler. 1910’a gelindiğinde bölge binlerce devasa geyiğiyle ünlenmişti.
Av sahasında geyiği parçaladıktan sonra sınıf, etin dinlenmesi ve kuruması için uzuvları, kaburgaları ve diğer kesikleri iki gün boyunca asılmak üzere bir garaja getirdi. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Öğrenciler ve gönüllüler eti dikkatlice biftek dilimleri ve öğütme ve sosis yapımı için daha küçük parçalar halinde kestiler. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Birkaç saat geyiğin derisini yüzdükten, kestikten ve torbaladıktan sonra, öğrenciler ve gönüllüler kopmuş uzuvları Bay Bjorkman ile birlikte açık hava eğitimi sınıfını öğreten Nikiski Ortaokulu ve Lisesi öğretmeni Dylan Hooper’ın evine getirdiler. – eti yumuşatmak için iki gün asılacak.
Sıra kasaplık olduğunda, öğrencilere bilmeleri gereken her şey anlatıldı: bir bıçağın nasıl keskinleştirileceği, nasıl güvenli bir şekilde tutulacağı ve et boyunca kayacağı, nerede kesileceği ve yağ ve tendonların nasıl kesileceği. et.
Jesse Bjorkman’ın 6 yaşındaki oğlu Blake, 13 Kasım 2021 işleme gününde sınıfın geyik etini kesmesine ve temizlemesine yardımcı oldu. Kredi. . . The New York Times için Ash Adams
Et artıklarının bir kısmı köpek maması haline getirildi ve bacak kemikleri, onları yakındaki yaşlılar merkezinde Alaska Yerlileri için geyik stoğu yapmak için kullanacak bir kadına bağışlandı.
Öğrenciler yaklaşık 500 kilo rosto, biftek, sosis, sosis ve hamburgeri paylaştırdı. Etleri işlerken öğrenciler, ailelerinin bu kış etle dolu dondurucularını nasıl pişireceklerini anlattılar.
13 yaşındaki Kameron Bird, et yiyeceği ayları sabırsızlıkla bekliyordu. Dediği gibi, “Geyik bifteği, hiç denemediyseniz, yapmalısınız. ”
Takip et NYT Gıda Twitter’da ve NYT Instagram’da Yemek Pişirme , Facebook , YouTube ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile NYT Cooking’den düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...