Yeni Yıl Günü’nde, ülkenin dört bir yanındaki Siyah Amerikalı aileler, yeşil sebzeler ve börülce çeşitlerini yemek için oturacaklar ve önümüzdeki yıl için fırsatlar yaratmayı amaçlayan kalıcı bir geleneğe katılacaklar.
Yemek tarihçisi Jessica B. Harris, “Yılbaşının bir çeşit yeşillik, domuz eti ve börülce yemeden geçmesine izin vermiyorum” dedi.
Bir yazar ve yemek uzmanı olan Adrian Miller, genellikle lezzet için domuz eti ile pişirilen yeşilliklerin seçiminin, Siyah Amerikalılar arasındaki katlanmış yeşilliklerin kağıt paraya benzediği algısından kaynaklandığını söyledi. Yılbaşı Gecesi veya Yılbaşında yeşillik yemenin daha fazla finansal refah getirdiğine inanılıyor. Bezelye iyi şanslar, sağlık ve bolluk vaat ediyor.
Bir yazar ve yemek uzmanı olan Adrian Miller, Batı Afrika ve Avrupa geleneklerinin kaynaşmasının Siyah Amerikalılar tarafından gözlemlenen ritüellere ilham verdiğini söyledi. Kredi. . . The New York Times için Kevin Mohatt
Fakat bu ritüeller büyük ölçüde Güney Amerika ile ilişkilendirilirken, kökleri Batı Afrika ve Avrupa geleneklerinin buluşmasına kadar uzanabilir, dedi Bay Miller. Örneğin, Collard yeşillikleri Kuzey Avrupa kökenlidir.
“Collards, lahana otunun bir bozulmasıdır – lahana, baş olmayan herhangi bir lahanadır,” dedi. “High on the Hog: A Culinary Journey From Africa to America. ” “Afrikalı Amerikalıların yemek yollarının bir parçası oldular. Afrikacılık onların pişirilmesindedir – yeşilin kendisinde değil. O uzun, alçak ve yavaş pişirme yöntemi ve potlikkerin tüketilmesi çok farklı bir şey. ”
Bay Miller, yılın ilk gününü kutlamanın daha çok küresel bir gelenek olduğunu söyledi. Örneğin İtalya’da, madeni paraya benzediği söylenen mercimek, domuz eti ile pişirilir ve şans için servis edilir. Batı Afrika’da, “kesinlikle hayırlı günler oldu. Ancak, takvim yılının ilk gününün – ve o gün bir şeyler yapmanın – iyi şans getireceği fikri, bildiğim kadarıyla, Avrupa temasından önce Batı Afrika toplumlarında mevcut değil. ”
Batı Afrika manevi uygulamaları genellikle kıtaya özgü kara gözlü bezelye gibi favori yiyecekleri olan tanrılar etrafında dönüyordu. Köleleştirilmiş Afrikalıların Kuzey Amerika’ya zorunlu göçü ve Avrupalı sömürgecilerle etkileşimleri, geleneklerin yakınlaşmasına yol açtı.
Bay Miller, “Her şey biraz dağınık,” dedi, “ama bu kültürel yayılma, ödünç alma, temellük sürecini, önceki yüzyıllarda meydana gelen tüm bu şeyleri, sahip olduğumuz geleneğe kaynaştığı noktaya kadar görebilirsiniz. şimdi. ”
Karalahana, Kuzey Avrupa’da ortaya çıkmasına rağmen, Afrikalı Amerikalıların yemek yollarının bir parçası haline geldi. Bay Miller, katlanmış yeşilliklerin kağıt paraya benzediği algısının onları kalıcı bir iyi şans yemeği geleneği haline getirdiğini söyledi. Kredi. . . The New York Times için Kevin Mohatt
Ortaya çıkan yorumların çeşitliliğinde coğrafya da rol oynadı. Ülkenin İngiliz etkisindeki bölgelerinde, Yeni Yıl’da karalahana veya lahana servis edilirken, daha güçlü bir Alman etkisinin olduğu Louisiana gibi eyaletlerde insanlar genellikle lahanayı severdi. Tamamen Amerikan kimliğine bürünmek isteyen beyaz Amerikalılar, Avrupa geleneklerini reddetmeye başlayınca, Siyah insanlar bu gelenekleri dönüştürmenin yollarını buldu.
Bay Miller, “İnsanlar eskimiş göründükleri için batıl inançları terk ettiklerinde, bu yeni derneklerin ortaya çıkması için bir alan yaratır” dedi.
Siyah ve Güney gelenekleri sonunda ayrılmaz hale geldi. Belgelenen ilk Kara Yeni Yıl kutlaması, Toni Tipton-Martin’in “Jübile: İki Yüzyıl Afrikalı Amerikan Yemeklerinden Tarifler” kitabında anlatılıyor. ” Kitapta, Siyah Amerikalıların gece yarısından önce şarkı söylemek, övgü ve dua etmek için kilisede toplandığı Watch Night’ın kökenlerini paylaşıyor. Bu tür ilk olayda, 31 Aralık 1862’de -ya da Özgürlüğün Arifesinde- Güney Carolina Lowcountry’deki köleleştirilmiş insanlar, 1863 Yılbaşı’nda imzalanacak olan Kurtuluş Bildirgesi uyarınca özgürlüklerinin haberini beklemek için kiliselerde toplandılar. kutlamalar arasında Hoppin’ John’un bir menüsü, domuz gıdılı kara lahana ve kaburga vardı.
Bayan Tipton-Martin, “Bu hikayeleri Jubilee’de yayınlamaktaki amacım, Afrikalı Amerikalılar ve Yılbaşı Gecesi hakkında daha geniş bir hikaye anlatabilmekti” dedi. “Bu, klasik Amerika olarak düşündüğümüz şeylerde Afrika mitinin türlerini görmenizi sağlıyor. ”
Bayan Tipton-Martin’in “şanslı yemek gelenekleri” dediği şeyin bulanıklaşması, silinmesine neden olabilir.
Ametist Ganaway, Kuzey Charleston, SC’deki mutfağında bu ay bir tencere Hoppin’ John hazırladı Şef ve yazar, Lowcountry yemeğinin genellikle börülce ve pirinçle karıştırılmasına rağmen, ayrım yapmanın önemli bir parçası olduğunu söylüyor bölgenin mutfak mirasını korumaktır. Kredi. . . Gavin McIntyre, The New York Times için
Bir Lowcountry şefi ve yazarı olan Ametist Ganaway, insanların genellikle siyah gözlü bezelye ve pirinci ve Hoppin’ John’u birbirinin yerine kullandığını belirtiyor. Her ikisi de Siyah Amerikan masalarında görünür, ancak Hoppin’ John, tek kapta pirinç ve tarla bezelye yemeğidir – büyük ölçüde yalnızca Lowcountry’de bulunan çeşitli börülce. Ayrıca kara gözlü kuzeninden biraz daha hafif ve kırmızıdır ve daha kremsi bir kıvama sahiptir.
“Bu ayrımı yapmak önemlidir, çünkü bu geleneklerin kökenleri gerçekten de kayboluyor,” dedi Bayan Ganaway. “Pek çok insan Gullah Lowcountry geleneklerinin ve insanların öldüğünü düşünüyor. Hayır. Biz buradayız. “Aslında burada başlıyor ve burada başladığını hatırlamak önemli, bu yüzden kimliğimiz, yemek yollarımız silinmiyor ve bu ana akım şeye dönüşmüyor. ”
Tek kap pirinç ve bezelye yemeği olan Hoppin’ John, 1862’de, Güney Carolina Lowcountry’deki köleleştirilmiş insanlar Kurtuluş Bildirgesi haberlerini beklemek için kiliselerde toplandıklarında, Yeni Yıl arifesinde menüdeydi. Kredi. . . Gavin McIntyre, The New York Times için
Yeni Yıl mutfak gelenekleri Güney’de devam etse de, Massachusetts’teki Babson Koleji’nde tarih ve yemek yolları profesörü Frederick Opie, bunların Siyah Amerikalılar için özel bir önem kazanabileceğini belirtti.
“Her zamankinden daha fazla ezilme ve marjinalleşme duygusu yaşayan bir toplum veya kültür ile gelecek yıl için umut, muhtemelen daha iyi bir şey yaşamak anlamına mı geliyor? olduğundan şüpheleniyorum” dedi.
İnsanların Yeni Yılı nasıl kutladıkları da iyi niyet getirmek için çok önemlidir. Dr. Harris, 1980’lerde ve 90’larda yaklaşık yirmi yıldır partilere ev sahipliği yaptı ve Brooklyn’deki evinde 70 kadar misafire iyi şanslar menüsü sundu.
“Yapılacak büyük bir şeydi ve yapmaktan çok keyif aldım” dedi.
Siyah Amerikalılar, diğer yiyeceklerde de kutlama buldular. Fieldtrip’in New York’taki şefi ve sahibi JJ Johnson, Yılbaşı Gecesi’nde deniz mahsulleri bamyasını birkaç değişiklikle hazırlarken, Kuzey Carolina’lı büyükannesinden rehberlik alıyor.
Bay Johnson, “Bana yeni yıla girerken iyi besleniyorsanız, o zaman iyi olacağınız ve sağlıklı olacağınız öğretildi” dedi. “Benim için böyle bir bamya aileyi, lüksü ve neşeyi temsil ediyor. ”
Menüler değişse de amaç aynıdır.
Yemek uzmanı Bay Miller, geleneğin “eğlenceli olduğu ve özleme hitap ettiği için yaşamaya devam ettiğini” söyledi. “Durumunuz ne olursa olsun, her zaman daha parlak bir gelecek olduğunu umarsınız. ”
Tarifler: Karalahana ve Mısır Unlu Köfte | Börülce ve Pirinç | Deniz Ürünleri Bamya
Ve İçmek…
Bu deniz ürünleri bamyasını Yeni Yıl kutlaması olarak hazırlıyorsanız ve yemek boyunca köpüklü şarapla devam etmek istiyorsanız, neden olmasın? Bu bamya, ister Şampanya ister dünyanın dört bir yanından gelen diğerleri olsun, maytaplarla güzelce gitmeli. Bunu ayrıca riesling (kuru veya orta derecede tatlı), albariño, çeşitli chardonnays, Loire Valley sauvignon blancs, chenin blancs ve hatta beyaz Bordeaux gibi birçok farklı beyaz şarapla, dengeli oldukları ve meşe olmadıkları sürece eşleştirebilirsiniz. Birçok kuru İtalyan beyazını düşünürdüm. Bamya ne kadar baharatlı olursa, kabinett veya spätlese riesling veya yarım saniyelik bir Vouvray gibi biraz tatlı bir şarap o kadar iyi olur. Kırmızıyı seçmezdim ama ısrar ederseniz, Beaujolais veya Beaujolais-Villages gibi taze ve hafif bir şey arayın. ERIC ASIMOV
Takip et NYT Gıda Twitter’da ve NYT Instagram’da Yemek Pişirme , Facebook , YouTube ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile NYT Cooking’den düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...
Yemek tarihçisi Jessica B. Harris, “Yılbaşının bir çeşit yeşillik, domuz eti ve börülce yemeden geçmesine izin vermiyorum” dedi.
Bir yazar ve yemek uzmanı olan Adrian Miller, genellikle lezzet için domuz eti ile pişirilen yeşilliklerin seçiminin, Siyah Amerikalılar arasındaki katlanmış yeşilliklerin kağıt paraya benzediği algısından kaynaklandığını söyledi. Yılbaşı Gecesi veya Yılbaşında yeşillik yemenin daha fazla finansal refah getirdiğine inanılıyor. Bezelye iyi şanslar, sağlık ve bolluk vaat ediyor.
Bir yazar ve yemek uzmanı olan Adrian Miller, Batı Afrika ve Avrupa geleneklerinin kaynaşmasının Siyah Amerikalılar tarafından gözlemlenen ritüellere ilham verdiğini söyledi. Kredi. . . The New York Times için Kevin Mohatt
Fakat bu ritüeller büyük ölçüde Güney Amerika ile ilişkilendirilirken, kökleri Batı Afrika ve Avrupa geleneklerinin buluşmasına kadar uzanabilir, dedi Bay Miller. Örneğin, Collard yeşillikleri Kuzey Avrupa kökenlidir.
“Collards, lahana otunun bir bozulmasıdır – lahana, baş olmayan herhangi bir lahanadır,” dedi. “High on the Hog: A Culinary Journey From Africa to America. ” “Afrikalı Amerikalıların yemek yollarının bir parçası oldular. Afrikacılık onların pişirilmesindedir – yeşilin kendisinde değil. O uzun, alçak ve yavaş pişirme yöntemi ve potlikkerin tüketilmesi çok farklı bir şey. ”
Bay Miller, yılın ilk gününü kutlamanın daha çok küresel bir gelenek olduğunu söyledi. Örneğin İtalya’da, madeni paraya benzediği söylenen mercimek, domuz eti ile pişirilir ve şans için servis edilir. Batı Afrika’da, “kesinlikle hayırlı günler oldu. Ancak, takvim yılının ilk gününün – ve o gün bir şeyler yapmanın – iyi şans getireceği fikri, bildiğim kadarıyla, Avrupa temasından önce Batı Afrika toplumlarında mevcut değil. ”
Batı Afrika manevi uygulamaları genellikle kıtaya özgü kara gözlü bezelye gibi favori yiyecekleri olan tanrılar etrafında dönüyordu. Köleleştirilmiş Afrikalıların Kuzey Amerika’ya zorunlu göçü ve Avrupalı sömürgecilerle etkileşimleri, geleneklerin yakınlaşmasına yol açtı.
Bay Miller, “Her şey biraz dağınık,” dedi, “ama bu kültürel yayılma, ödünç alma, temellük sürecini, önceki yüzyıllarda meydana gelen tüm bu şeyleri, sahip olduğumuz geleneğe kaynaştığı noktaya kadar görebilirsiniz. şimdi. ”
Karalahana, Kuzey Avrupa’da ortaya çıkmasına rağmen, Afrikalı Amerikalıların yemek yollarının bir parçası haline geldi. Bay Miller, katlanmış yeşilliklerin kağıt paraya benzediği algısının onları kalıcı bir iyi şans yemeği geleneği haline getirdiğini söyledi. Kredi. . . The New York Times için Kevin Mohatt
Ortaya çıkan yorumların çeşitliliğinde coğrafya da rol oynadı. Ülkenin İngiliz etkisindeki bölgelerinde, Yeni Yıl’da karalahana veya lahana servis edilirken, daha güçlü bir Alman etkisinin olduğu Louisiana gibi eyaletlerde insanlar genellikle lahanayı severdi. Tamamen Amerikan kimliğine bürünmek isteyen beyaz Amerikalılar, Avrupa geleneklerini reddetmeye başlayınca, Siyah insanlar bu gelenekleri dönüştürmenin yollarını buldu.
Bay Miller, “İnsanlar eskimiş göründükleri için batıl inançları terk ettiklerinde, bu yeni derneklerin ortaya çıkması için bir alan yaratır” dedi.
Siyah ve Güney gelenekleri sonunda ayrılmaz hale geldi. Belgelenen ilk Kara Yeni Yıl kutlaması, Toni Tipton-Martin’in “Jübile: İki Yüzyıl Afrikalı Amerikan Yemeklerinden Tarifler” kitabında anlatılıyor. ” Kitapta, Siyah Amerikalıların gece yarısından önce şarkı söylemek, övgü ve dua etmek için kilisede toplandığı Watch Night’ın kökenlerini paylaşıyor. Bu tür ilk olayda, 31 Aralık 1862’de -ya da Özgürlüğün Arifesinde- Güney Carolina Lowcountry’deki köleleştirilmiş insanlar, 1863 Yılbaşı’nda imzalanacak olan Kurtuluş Bildirgesi uyarınca özgürlüklerinin haberini beklemek için kiliselerde toplandılar. kutlamalar arasında Hoppin’ John’un bir menüsü, domuz gıdılı kara lahana ve kaburga vardı.
Bayan Tipton-Martin, “Bu hikayeleri Jubilee’de yayınlamaktaki amacım, Afrikalı Amerikalılar ve Yılbaşı Gecesi hakkında daha geniş bir hikaye anlatabilmekti” dedi. “Bu, klasik Amerika olarak düşündüğümüz şeylerde Afrika mitinin türlerini görmenizi sağlıyor. ”
Bayan Tipton-Martin’in “şanslı yemek gelenekleri” dediği şeyin bulanıklaşması, silinmesine neden olabilir.
Ametist Ganaway, Kuzey Charleston, SC’deki mutfağında bu ay bir tencere Hoppin’ John hazırladı Şef ve yazar, Lowcountry yemeğinin genellikle börülce ve pirinçle karıştırılmasına rağmen, ayrım yapmanın önemli bir parçası olduğunu söylüyor bölgenin mutfak mirasını korumaktır. Kredi. . . Gavin McIntyre, The New York Times için
Bir Lowcountry şefi ve yazarı olan Ametist Ganaway, insanların genellikle siyah gözlü bezelye ve pirinci ve Hoppin’ John’u birbirinin yerine kullandığını belirtiyor. Her ikisi de Siyah Amerikan masalarında görünür, ancak Hoppin’ John, tek kapta pirinç ve tarla bezelye yemeğidir – büyük ölçüde yalnızca Lowcountry’de bulunan çeşitli börülce. Ayrıca kara gözlü kuzeninden biraz daha hafif ve kırmızıdır ve daha kremsi bir kıvama sahiptir.
“Bu ayrımı yapmak önemlidir, çünkü bu geleneklerin kökenleri gerçekten de kayboluyor,” dedi Bayan Ganaway. “Pek çok insan Gullah Lowcountry geleneklerinin ve insanların öldüğünü düşünüyor. Hayır. Biz buradayız. “Aslında burada başlıyor ve burada başladığını hatırlamak önemli, bu yüzden kimliğimiz, yemek yollarımız silinmiyor ve bu ana akım şeye dönüşmüyor. ”
Tek kap pirinç ve bezelye yemeği olan Hoppin’ John, 1862’de, Güney Carolina Lowcountry’deki köleleştirilmiş insanlar Kurtuluş Bildirgesi haberlerini beklemek için kiliselerde toplandıklarında, Yeni Yıl arifesinde menüdeydi. Kredi. . . Gavin McIntyre, The New York Times için
Yeni Yıl mutfak gelenekleri Güney’de devam etse de, Massachusetts’teki Babson Koleji’nde tarih ve yemek yolları profesörü Frederick Opie, bunların Siyah Amerikalılar için özel bir önem kazanabileceğini belirtti.
“Her zamankinden daha fazla ezilme ve marjinalleşme duygusu yaşayan bir toplum veya kültür ile gelecek yıl için umut, muhtemelen daha iyi bir şey yaşamak anlamına mı geliyor? olduğundan şüpheleniyorum” dedi.
İnsanların Yeni Yılı nasıl kutladıkları da iyi niyet getirmek için çok önemlidir. Dr. Harris, 1980’lerde ve 90’larda yaklaşık yirmi yıldır partilere ev sahipliği yaptı ve Brooklyn’deki evinde 70 kadar misafire iyi şanslar menüsü sundu.
“Yapılacak büyük bir şeydi ve yapmaktan çok keyif aldım” dedi.
Siyah Amerikalılar, diğer yiyeceklerde de kutlama buldular. Fieldtrip’in New York’taki şefi ve sahibi JJ Johnson, Yılbaşı Gecesi’nde deniz mahsulleri bamyasını birkaç değişiklikle hazırlarken, Kuzey Carolina’lı büyükannesinden rehberlik alıyor.
Bay Johnson, “Bana yeni yıla girerken iyi besleniyorsanız, o zaman iyi olacağınız ve sağlıklı olacağınız öğretildi” dedi. “Benim için böyle bir bamya aileyi, lüksü ve neşeyi temsil ediyor. ”
Menüler değişse de amaç aynıdır.
Yemek uzmanı Bay Miller, geleneğin “eğlenceli olduğu ve özleme hitap ettiği için yaşamaya devam ettiğini” söyledi. “Durumunuz ne olursa olsun, her zaman daha parlak bir gelecek olduğunu umarsınız. ”
Tarifler: Karalahana ve Mısır Unlu Köfte | Börülce ve Pirinç | Deniz Ürünleri Bamya
Ve İçmek…
Bu deniz ürünleri bamyasını Yeni Yıl kutlaması olarak hazırlıyorsanız ve yemek boyunca köpüklü şarapla devam etmek istiyorsanız, neden olmasın? Bu bamya, ister Şampanya ister dünyanın dört bir yanından gelen diğerleri olsun, maytaplarla güzelce gitmeli. Bunu ayrıca riesling (kuru veya orta derecede tatlı), albariño, çeşitli chardonnays, Loire Valley sauvignon blancs, chenin blancs ve hatta beyaz Bordeaux gibi birçok farklı beyaz şarapla, dengeli oldukları ve meşe olmadıkları sürece eşleştirebilirsiniz. Birçok kuru İtalyan beyazını düşünürdüm. Bamya ne kadar baharatlı olursa, kabinett veya spätlese riesling veya yarım saniyelik bir Vouvray gibi biraz tatlı bir şarap o kadar iyi olur. Kırmızıyı seçmezdim ama ısrar ederseniz, Beaujolais veya Beaujolais-Villages gibi taze ve hafif bir şey arayın. ERIC ASIMOV
Takip et NYT Gıda Twitter’da ve NYT Instagram’da Yemek Pişirme , Facebook , YouTube ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile NYT Cooking’den düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...