RIDGEVILLE, SC — Charleston’ın yaklaşık 40 dakika kuzeybatısında bu küçük kasabada saat 4’te 37 dereceydi. Siyah bir Şubat göğünün altında, birkaç adam büyük bir arka bahçede ateş yakmak için kütükler topladı.
Boğuk sesleri arasında, yakındaki bir karavandan büyük, siyah bir domuzun -Kızıl Wattle haçı- homurtuları duyulabiliyordu. Birkaç saat içinde, 650 kiloluk hayvan, nesiller boyu süren bir geleneği koruyarak Marvin Ross’a ve topluluğuna hizmet edecek.
Bir zamanlar olduğu kadar yaygın olmasalar da, domuz katliamları dünyanın birçok yerinde hala mutfak ve kültürel koruma olaylarıdır. Güney Amerika’da Siyah insanları köleleştirmeye kadar uzanan bir gelenek etrafında birleştiriyorlar, ancak burada bile bu toplantılar kayboluyor.
Dorchester, SC’deki Peculiar Pig Farm’ın sahibi olan 38 yaşındaki Bay Ross, “Bir topluluk ve ailenin bir araya gelmesi duygusu yaratıyor” dedi ve bir zamanlar onun önderliğindeki bu yıllık domuz katliamının organizatörü. büyükbaba Thomas Henry Ross.
“Günün sonunda etleri orada bulunan insanlara geri alacakları bir şey vermek için bölüştürürüz” dedi. “Bu, onlara bakkallara güvenmek zorunda olmadığınızı ve yine de dışarı çıkıp kendi kendinize bakabileceğinizi hatırlatıyor.”
Willis, günün olaylarına hazırlanırken odun ateşine meyleder. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Bay Ross’un kendi stokundan yaklaşık 650 kiloluk bir Kızıl Haçlı domuz öldürüldü, işlendi ve puddin olarak bilinen bölgesel spesiyalite gibi çeşitli yemekler için kullanıldı. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Sn. Ross ve iki erkek kardeşi Jair ve Jada, soğuk kış sabahlarında dedeleriyle birlikte dışarıda durduklarını, büyük bir domuzu öldürmeye, yapısını bozmaya ve yemeye hazırlandıklarını hatırlıyorlar. Ailenin süreci büyük ölçüde aynı kaldı. Bu Şubat ortası sabahından önce, Marvin kendi domuzlarından birini seçmiş ve onu kırmızı bir karavana sıkıştırmıştı. Gökyüzü sabah turuncusu darbeleriyle sakin bir açık maviye dönerken, Ross kardeşler ve arkadaşları, hepsi erkek, yanık bir varil üzerinde su kaynattı.
Sabah 9’dan hemen sonra, domuz kafasından vuruldu ve ardından boğazı kesildi; adamlar boynundan kanın çekilmesini izlediler. Biraz ürkütücü olsa da, süreç hayvanın daha hızlı ölmesini sağlayarak gereksiz acıdan kurtulur.
Birkaç adam domuzun römorktan büyük, hareketli bir küvete taşınmasına yardım etti. Orada kaynar suyu üzerine döktüler. Suya kireç ekleyerek derideki siyah tüyleri kazıyıp attılar. Adamlar devasa domuzlarla uğraşırken, bazıları kendi topluluklarında domuz katliamlarına giden ve bazıları ilklerine katılan küçük ama büyüyen bir ziyaretçi grubu geldi. Adamlar, iş yükünü hafifletmek ve büyülenmiş izleyicilerini eğlendirmek için şakalar ve yorumlar yaptılar.
“Bu yavaş bir süreç ama inanın bana, sonucu görene kadar bekleyin,” dedi Willis Spells çalışırken. “Ağzındaki et yağı gibi!”
Soldan, Bay Ross, Bernard Williams, Akeem Wilson ve Greg Snell’in yardımıyla, domuzu arabadan aldı. mobil bir küvete römork. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Adamlar domuzu burnu aşağı gelecek şekilde bir kablolu vinçle kaldırdıklarında, Bay Willis bıçağını kaptı, domuzun içine oydu ve iç organlarını çıkarmaya başladı.
Yaklaşık 25 yıldır işleme ekibinde rol alan Charles Young Sr., kendisinin ve ailesinin hem toplum hem de etin derinden takdir edilmesi için uzun süredir geleneğin içinde yer aldığını söyledi, çiftlikten sofraya.
“İster inanın ister inanmayın, neredeyse bir sanat eseri gibi,” dedi hayvana bakarken. “Her şey sistematik bir düzen içinde olmalıdır.”
Bir gıda uzmanı ve “Kara Duman: Afrikalı Amerikalılar ve Barbekü Birleşik Devletleri” kitabının yazarı Adrian Miller, domuz katliamlarının köklerinin Güney Amerika’da olduğunu söyledi.
“Domuz doğrama veya domuz öldürme, yaygın olarak adlandırıldığı gibi, Güney kırsalındaki tarım takviminin en yüksek noktasıydı,” dedi. “Tipik olarak, plantasyonlardaki antebellum döneminde, bir noktada birkaç yüz domuzun öldürüldüğü bir zamandı ve fikir, yılın geri kalanında yetecek kadar ete sahip olmaktı.”
Charles Young Sr., günlük rolü için bıçaklarını bileyor: hayvanın kafasını temizlemek ve işlemek için kullanılabilir. “sousse” veya domuz kellesi peyniri gibi çeşitli yemekler. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Bir domuzu tamamen temizlemek ve işlemek için birkaç adam gerekebilir. Bay Ross, hayvanın tamamını kullanmayı ve hiçbirinin boşa gitmemesini sağlamayı hedefliyor. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Sineklerin dönüşünden önce sonbaharda veya kış aylarında gerçekleştirilen ritüelde, kesilen domuz parçalanır. Jambon ve göbek gibi kesikler uzun süreli kullanım için bir tütsühanede tutulur ve etin bir kısmı salamura edilirdi. Sabun yapmak ve yemek pişirmek için büyük miktarlarda yağ saklandı ve chitlins, akciğerler ve karaciğer gibi parçalar neredeyse anında yenildi.
“Bunların çok kısa bir süre sonra işlenip yenmesi gerekiyordu, çünkü bunlar soğutmadan önceki günlerdi,” dedi Bay Miller.
Ross etkinliğinde işlem hemen gerçekleşti. Bay Young, bazı bölgelerde “souse”, bir baş peynir veya domuz ve pirinç bazlı yemek için kullanılabilen bir domuz kafasını temizleme ve işleme konusundaki ustalığından dolayı sevgiyle “kafa adam” olarak bilinir. puding olarak bilinir.
Vücudun geri kalanı dört parçaya bölündü ve birkaç saat boyunca çok sayıda adam, uygun gördükleri şekilde dilimledi, doğradı ve tuzladı. İş o kadar yoğundur ki, genellikle bir kutlama izler.
73 yaşındaki Nora E. Doctor, pandemi sırasında katılamayan bir Ridgeville belediye meclisi üyesidir. Onun için etkinliğe geri dönmek, 1950’ler ve 60’lar boyunca çocukluğunun zevklerini ve tatlarını hatırlattı.
“Ben küçük bir kızken annem ve babam hep bir domuz öldürürdü, annemin kız kardeşi ve kocası hep bir araya gelip yapardı” dedi.
Domuzun çoğu işlenip hazırlandıktan sonra, Bay Ross ayrıldı ve misafirler, kırmızı pirinç de dahil olmak üzere Lowcountry’nin favorileriyle yemek yemenin keyfini çıkardı. sosis ile. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Doktor, gevrek domuz derisi ve domuz eti ile çıtır mısır ekmeği yapmayı hatırladı – maw (mide), taze boyun kemikleri ve domuz kulakları gibi domuz parçalarından oluşan, soğan, adaçayı ve kişniş ile haşlanmış ve pirinçle servis edilen bir yemek.
O konuşurken, bir tencere irmik, daha önce işlenmiş ve bir ateş çukurunun üzerinde tüttüren daha küçük bir domuzun yanında kaynamaya başladı. Dumanlı Sea Island kırmızı bezelye ve domuz eti dökme demir tencere, sürekli soğuktan korunmaya yardımcı oldu – ve genellikle Lowcountry mutfağını tanımlayan tuzlu, domuz eti lezzetlerini getirdi.
Marvin’in amcası Ellis Ross, “Bu bir tarih ve canlı tutulması ve saklanması gereken bir şey” dedi. “Gelecek nesiller, atalar tarafından işlerin nasıl yapıldığını ve nereden geldiklerini bilmelidir.”
Ross ailesi için ritüel, gıda sistemlerinin nasıl çalıştığının farkındalığı ve onurlandırılması ile ilgilidir. Jada Ross, “Hayvana hayatı ve bize ve topluluğumuza verdikleri için her zaman teşekkür ederim” dedi.
Eric Young, her yıllık domuz kesiminde düzenli hale geldi. Domuzları parçalama becerisine ek olarak, sosis öğütücü de dahil olmak üzere ihtiyaç duyulan her yerde devreye girer. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Marvin Ross, Dorchester’daki çiftliğinde, büyükannelerinin evinden 16 milden biraz daha yakın bir mesafede, bu ahlakı sürdürüyor. Keçi, domuz, ördek, domuz ve tavuk yetiştiren Bay Ross, sürekli olarak yenileyici tarım ve sürdürülebilirlik hakkında düşünüyor. The Gray ve Husk gibi yakındaki müşterilere hizmet vererek, müşterilerin sadece kaburga veya bel yerine bir hayvanın tamamını satın almaları ve kullanmaları için teşvikler yarattı.
Beşinci nesil bir çiftçi olan Bay Ross, bölgedeki bir avuç Siyah çiftçiden biri olduğuna inanıyor. Çiftçilik yapmak ve domuz öldürme geleneğini sürdürmek, ailesinin mirasını ve toprakla olan bağlantısını korumanın ve Siyahi yemek ve yeme hakkında yanlış anlatıları yeniden yazmanın bir yoludur.
Yazar Bay Miller için, bu yanlış anlatılardan bazıları yemek geçmişlerinde ortaya çıkıyor.
“İç organların yendiği gerçeği, ruh gıdasının gerçekten beyazların atmak istediği kısımlarla ilgili olduğu anlatısını gerçekten besliyor” dedi. “Bu, pek çok şey gibi, kısmen doğru, kısmen yanlış. Çünkü aynı şeyleri yiyen bir sürü beyaz insan var.”
Yöreye özgü bir çeşit olan Sea Island bezelyesi, çeşitli domuz eti parçalarıyla açık ateşte pişirilir. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Pirinç üzerine servis edilen domuz ciğeri, kafası, akciğerleri ve çeşitli baharatlardan oluşan bir karışım olan haşlama, domuz kesimi sırasında servis edilen en önemli yemeklerden biridir. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Gün geçtikçe avluyu kömürleşmiş soğan, tütsülenmiş fasulye ve domates kokuları doldurdu. Etin bir kısmı şimdi bir öğütücüden geçiyor, kasaya konmak ve misafirlerin eve götürmesi için sosis olarak servis ediliyordu. Makarna ve peynir gibi temel yiyeceklerle dolu bir masada bir çömlek deniz kabuğu, öküz kuyruğu ve füme domuz eti vardı; sosisli kırmızı pirinç; domuz sosisi ile biber. Ayrıca domuz kesiminde en önemli yemeklerden biri de teklif edildi: haşlama, bir tabak ciğer, kafa, akciğerler ve pirinç üzerine servis edilen çeşitli baharatlar .
Öğleden sonra akşam oldu ve çocuklar bahçede koşuştururken ziyaretçiler birbirleriyle konuşurken ve gülerken ihale domuz etlerini kazdılar. Marvin Ross ve kardeşleri – kir ve külle işaretlenmiş – Bay Ross’un kırmızı bezelyelerinden oluşan başka bir kaseye girerlerken çok memnun görünüyorlardı.
20. yüzyılın ortalarına kadar domuz katliamları olağan bir olaydı. Şimdi, Bay Ross, hala bu tür işler yapan birkaç kişiden biri olduğuna inanıyor. Gıda tarihçisi Michael Twitty’ye göre bu, kısmen Siyah çiftçilerin sayısının azalmasına (Amerikalı çiftçilerin yüzde 2’sinden azı Siyah) atfedilebilen bir kayıp, aynı zamanda uzun, yorucu ve sömürücü emek yapmaktan kaynaklanan utançtır. Amerikan toprağı.
Bay Twitty şunları söyledi: “Yaşlılar Büyük Göç’ün ucundaydı ve ‘Artık bunu yapmıyoruz’ diyorlar. Yeterince sahibim. bahçıvanlık yapmıyorum; balık tutmuyorum; Ben domuz öldürme yapmıyorum. Bütün o işlere karışmıyorum.’”
Siyah insanlarla toprak arasındaki ilişki kölelik tarafından bozulurken, Bay Ross Amerikan topraklarını geri alan ve tarımı dönüştürmek için çalışan büyüyen bir grup arasında yer alıyor.
“İnsanlar her zaman hakkında konuşmak isterler, bilirsiniz, bunu nasıl daha iyi hale getirebiliriz?” dedi. “Nasıl yapılacağını öğrenmek için karaya yaklaşmanız gerekiyor.”
Takip edin NYT Food Twitter’da ve NYT Cooking on Instagram , Facebook , YouTube ve Pinterest . NYT Cooking’den yemek tarifi önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...
Boğuk sesleri arasında, yakındaki bir karavandan büyük, siyah bir domuzun -Kızıl Wattle haçı- homurtuları duyulabiliyordu. Birkaç saat içinde, 650 kiloluk hayvan, nesiller boyu süren bir geleneği koruyarak Marvin Ross’a ve topluluğuna hizmet edecek.
Bir zamanlar olduğu kadar yaygın olmasalar da, domuz katliamları dünyanın birçok yerinde hala mutfak ve kültürel koruma olaylarıdır. Güney Amerika’da Siyah insanları köleleştirmeye kadar uzanan bir gelenek etrafında birleştiriyorlar, ancak burada bile bu toplantılar kayboluyor.
Dorchester, SC’deki Peculiar Pig Farm’ın sahibi olan 38 yaşındaki Bay Ross, “Bir topluluk ve ailenin bir araya gelmesi duygusu yaratıyor” dedi ve bir zamanlar onun önderliğindeki bu yıllık domuz katliamının organizatörü. büyükbaba Thomas Henry Ross.
“Günün sonunda etleri orada bulunan insanlara geri alacakları bir şey vermek için bölüştürürüz” dedi. “Bu, onlara bakkallara güvenmek zorunda olmadığınızı ve yine de dışarı çıkıp kendi kendinize bakabileceğinizi hatırlatıyor.”
Willis, günün olaylarına hazırlanırken odun ateşine meyleder. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Bay Ross’un kendi stokundan yaklaşık 650 kiloluk bir Kızıl Haçlı domuz öldürüldü, işlendi ve puddin olarak bilinen bölgesel spesiyalite gibi çeşitli yemekler için kullanıldı. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Sn. Ross ve iki erkek kardeşi Jair ve Jada, soğuk kış sabahlarında dedeleriyle birlikte dışarıda durduklarını, büyük bir domuzu öldürmeye, yapısını bozmaya ve yemeye hazırlandıklarını hatırlıyorlar. Ailenin süreci büyük ölçüde aynı kaldı. Bu Şubat ortası sabahından önce, Marvin kendi domuzlarından birini seçmiş ve onu kırmızı bir karavana sıkıştırmıştı. Gökyüzü sabah turuncusu darbeleriyle sakin bir açık maviye dönerken, Ross kardeşler ve arkadaşları, hepsi erkek, yanık bir varil üzerinde su kaynattı.
Sabah 9’dan hemen sonra, domuz kafasından vuruldu ve ardından boğazı kesildi; adamlar boynundan kanın çekilmesini izlediler. Biraz ürkütücü olsa da, süreç hayvanın daha hızlı ölmesini sağlayarak gereksiz acıdan kurtulur.
Birkaç adam domuzun römorktan büyük, hareketli bir küvete taşınmasına yardım etti. Orada kaynar suyu üzerine döktüler. Suya kireç ekleyerek derideki siyah tüyleri kazıyıp attılar. Adamlar devasa domuzlarla uğraşırken, bazıları kendi topluluklarında domuz katliamlarına giden ve bazıları ilklerine katılan küçük ama büyüyen bir ziyaretçi grubu geldi. Adamlar, iş yükünü hafifletmek ve büyülenmiş izleyicilerini eğlendirmek için şakalar ve yorumlar yaptılar.
“Bu yavaş bir süreç ama inanın bana, sonucu görene kadar bekleyin,” dedi Willis Spells çalışırken. “Ağzındaki et yağı gibi!”
Soldan, Bay Ross, Bernard Williams, Akeem Wilson ve Greg Snell’in yardımıyla, domuzu arabadan aldı. mobil bir küvete römork. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Adamlar domuzu burnu aşağı gelecek şekilde bir kablolu vinçle kaldırdıklarında, Bay Willis bıçağını kaptı, domuzun içine oydu ve iç organlarını çıkarmaya başladı.
Yaklaşık 25 yıldır işleme ekibinde rol alan Charles Young Sr., kendisinin ve ailesinin hem toplum hem de etin derinden takdir edilmesi için uzun süredir geleneğin içinde yer aldığını söyledi, çiftlikten sofraya.
“İster inanın ister inanmayın, neredeyse bir sanat eseri gibi,” dedi hayvana bakarken. “Her şey sistematik bir düzen içinde olmalıdır.”
Bir gıda uzmanı ve “Kara Duman: Afrikalı Amerikalılar ve Barbekü Birleşik Devletleri” kitabının yazarı Adrian Miller, domuz katliamlarının köklerinin Güney Amerika’da olduğunu söyledi.
“Domuz doğrama veya domuz öldürme, yaygın olarak adlandırıldığı gibi, Güney kırsalındaki tarım takviminin en yüksek noktasıydı,” dedi. “Tipik olarak, plantasyonlardaki antebellum döneminde, bir noktada birkaç yüz domuzun öldürüldüğü bir zamandı ve fikir, yılın geri kalanında yetecek kadar ete sahip olmaktı.”
Charles Young Sr., günlük rolü için bıçaklarını bileyor: hayvanın kafasını temizlemek ve işlemek için kullanılabilir. “sousse” veya domuz kellesi peyniri gibi çeşitli yemekler. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Bir domuzu tamamen temizlemek ve işlemek için birkaç adam gerekebilir. Bay Ross, hayvanın tamamını kullanmayı ve hiçbirinin boşa gitmemesini sağlamayı hedefliyor. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Sineklerin dönüşünden önce sonbaharda veya kış aylarında gerçekleştirilen ritüelde, kesilen domuz parçalanır. Jambon ve göbek gibi kesikler uzun süreli kullanım için bir tütsühanede tutulur ve etin bir kısmı salamura edilirdi. Sabun yapmak ve yemek pişirmek için büyük miktarlarda yağ saklandı ve chitlins, akciğerler ve karaciğer gibi parçalar neredeyse anında yenildi.
“Bunların çok kısa bir süre sonra işlenip yenmesi gerekiyordu, çünkü bunlar soğutmadan önceki günlerdi,” dedi Bay Miller.
Ross etkinliğinde işlem hemen gerçekleşti. Bay Young, bazı bölgelerde “souse”, bir baş peynir veya domuz ve pirinç bazlı yemek için kullanılabilen bir domuz kafasını temizleme ve işleme konusundaki ustalığından dolayı sevgiyle “kafa adam” olarak bilinir. puding olarak bilinir.
Vücudun geri kalanı dört parçaya bölündü ve birkaç saat boyunca çok sayıda adam, uygun gördükleri şekilde dilimledi, doğradı ve tuzladı. İş o kadar yoğundur ki, genellikle bir kutlama izler.
73 yaşındaki Nora E. Doctor, pandemi sırasında katılamayan bir Ridgeville belediye meclisi üyesidir. Onun için etkinliğe geri dönmek, 1950’ler ve 60’lar boyunca çocukluğunun zevklerini ve tatlarını hatırlattı.
“Ben küçük bir kızken annem ve babam hep bir domuz öldürürdü, annemin kız kardeşi ve kocası hep bir araya gelip yapardı” dedi.
Domuzun çoğu işlenip hazırlandıktan sonra, Bay Ross ayrıldı ve misafirler, kırmızı pirinç de dahil olmak üzere Lowcountry’nin favorileriyle yemek yemenin keyfini çıkardı. sosis ile. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Doktor, gevrek domuz derisi ve domuz eti ile çıtır mısır ekmeği yapmayı hatırladı – maw (mide), taze boyun kemikleri ve domuz kulakları gibi domuz parçalarından oluşan, soğan, adaçayı ve kişniş ile haşlanmış ve pirinçle servis edilen bir yemek.
O konuşurken, bir tencere irmik, daha önce işlenmiş ve bir ateş çukurunun üzerinde tüttüren daha küçük bir domuzun yanında kaynamaya başladı. Dumanlı Sea Island kırmızı bezelye ve domuz eti dökme demir tencere, sürekli soğuktan korunmaya yardımcı oldu – ve genellikle Lowcountry mutfağını tanımlayan tuzlu, domuz eti lezzetlerini getirdi.
Marvin’in amcası Ellis Ross, “Bu bir tarih ve canlı tutulması ve saklanması gereken bir şey” dedi. “Gelecek nesiller, atalar tarafından işlerin nasıl yapıldığını ve nereden geldiklerini bilmelidir.”
Ross ailesi için ritüel, gıda sistemlerinin nasıl çalıştığının farkındalığı ve onurlandırılması ile ilgilidir. Jada Ross, “Hayvana hayatı ve bize ve topluluğumuza verdikleri için her zaman teşekkür ederim” dedi.
Eric Young, her yıllık domuz kesiminde düzenli hale geldi. Domuzları parçalama becerisine ek olarak, sosis öğütücü de dahil olmak üzere ihtiyaç duyulan her yerde devreye girer. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Marvin Ross, Dorchester’daki çiftliğinde, büyükannelerinin evinden 16 milden biraz daha yakın bir mesafede, bu ahlakı sürdürüyor. Keçi, domuz, ördek, domuz ve tavuk yetiştiren Bay Ross, sürekli olarak yenileyici tarım ve sürdürülebilirlik hakkında düşünüyor. The Gray ve Husk gibi yakındaki müşterilere hizmet vererek, müşterilerin sadece kaburga veya bel yerine bir hayvanın tamamını satın almaları ve kullanmaları için teşvikler yarattı.
Beşinci nesil bir çiftçi olan Bay Ross, bölgedeki bir avuç Siyah çiftçiden biri olduğuna inanıyor. Çiftçilik yapmak ve domuz öldürme geleneğini sürdürmek, ailesinin mirasını ve toprakla olan bağlantısını korumanın ve Siyahi yemek ve yeme hakkında yanlış anlatıları yeniden yazmanın bir yoludur.
Yazar Bay Miller için, bu yanlış anlatılardan bazıları yemek geçmişlerinde ortaya çıkıyor.
“İç organların yendiği gerçeği, ruh gıdasının gerçekten beyazların atmak istediği kısımlarla ilgili olduğu anlatısını gerçekten besliyor” dedi. “Bu, pek çok şey gibi, kısmen doğru, kısmen yanlış. Çünkü aynı şeyleri yiyen bir sürü beyaz insan var.”
Yöreye özgü bir çeşit olan Sea Island bezelyesi, çeşitli domuz eti parçalarıyla açık ateşte pişirilir. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Pirinç üzerine servis edilen domuz ciğeri, kafası, akciğerleri ve çeşitli baharatlardan oluşan bir karışım olan haşlama, domuz kesimi sırasında servis edilen en önemli yemeklerden biridir. Kredi… The New York Times için Clay Williams
Gün geçtikçe avluyu kömürleşmiş soğan, tütsülenmiş fasulye ve domates kokuları doldurdu. Etin bir kısmı şimdi bir öğütücüden geçiyor, kasaya konmak ve misafirlerin eve götürmesi için sosis olarak servis ediliyordu. Makarna ve peynir gibi temel yiyeceklerle dolu bir masada bir çömlek deniz kabuğu, öküz kuyruğu ve füme domuz eti vardı; sosisli kırmızı pirinç; domuz sosisi ile biber. Ayrıca domuz kesiminde en önemli yemeklerden biri de teklif edildi: haşlama, bir tabak ciğer, kafa, akciğerler ve pirinç üzerine servis edilen çeşitli baharatlar .
Öğleden sonra akşam oldu ve çocuklar bahçede koşuştururken ziyaretçiler birbirleriyle konuşurken ve gülerken ihale domuz etlerini kazdılar. Marvin Ross ve kardeşleri – kir ve külle işaretlenmiş – Bay Ross’un kırmızı bezelyelerinden oluşan başka bir kaseye girerlerken çok memnun görünüyorlardı.
20. yüzyılın ortalarına kadar domuz katliamları olağan bir olaydı. Şimdi, Bay Ross, hala bu tür işler yapan birkaç kişiden biri olduğuna inanıyor. Gıda tarihçisi Michael Twitty’ye göre bu, kısmen Siyah çiftçilerin sayısının azalmasına (Amerikalı çiftçilerin yüzde 2’sinden azı Siyah) atfedilebilen bir kayıp, aynı zamanda uzun, yorucu ve sömürücü emek yapmaktan kaynaklanan utançtır. Amerikan toprağı.
Bay Twitty şunları söyledi: “Yaşlılar Büyük Göç’ün ucundaydı ve ‘Artık bunu yapmıyoruz’ diyorlar. Yeterince sahibim. bahçıvanlık yapmıyorum; balık tutmuyorum; Ben domuz öldürme yapmıyorum. Bütün o işlere karışmıyorum.’”
Siyah insanlarla toprak arasındaki ilişki kölelik tarafından bozulurken, Bay Ross Amerikan topraklarını geri alan ve tarımı dönüştürmek için çalışan büyüyen bir grup arasında yer alıyor.
“İnsanlar her zaman hakkında konuşmak isterler, bilirsiniz, bunu nasıl daha iyi hale getirebiliriz?” dedi. “Nasıl yapılacağını öğrenmek için karaya yaklaşmanız gerekiyor.”
Takip edin NYT Food Twitter’da ve NYT Cooking on Instagram , Facebook , YouTube ve Pinterest . NYT Cooking’den yemek tarifi önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...