James Bond meşhur martinisine “çalkalanmış ve karıştırılmamış” emrini verdiğinde, hikayenin yalnızca üçte ikisini anlatıyordu. Çünkü mevcut tek barmenlik teknikleri bunlar değil. Bir içeceğin havada bir kaptan diğerine tekrar tekrar geçtiği fırlatma da vardır.
Fırlatma savunucuları, içeceği havalandırarak narin dokulu bir kokteylle sonuçlandığını iddia ediyor. En azından, süreç harika bir gösteri yapar. Yetenekli barmenlik deyin, ama gerçek bir amacı var.
Teknik eski bir tekniktir. Ancak 20. yüzyılın sonlarında, İspanya’nın Barselona kentindeki eski okul barlarında neredeyse yok olmuştu. Ancak son birkaç yılda, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki birçok bara muzaffer bir dönüş yaptı.
En sık atılan içecekler martini ve Bloody Mary’dir. Ancak bu günlerde neredeyse her şey yolunda gidiyor. SoHo’daki Milady’s’de appletini ve Long Island buzlu çayının versiyonlarını fırlatıyorlar. El Quijote’ta, El Presidente ve Tuxedo’daki varyasyonlar tedavi görüyor. José Andrés’in Central Park’taki Ritz-Carlton otelindeki yeni çatı katı barı Nubeluz’da, Hanky Panky’ye bir riff atıyorlar, Chelsea’deki Thyme Bar’da ise fıstık ezmeli eski moda bir şey atılıyor. (Bazıları uygulamayı 1988 Tom Cruise filmi “Cocktail” ile ilişkilendirebilir, ancak sinemadaki barmenler sıvıları değil, bar gereçlerini fırlattı.)
Bir barmenin kokteylinizi attığını görmek tatmin edici bir zevk olabilir. Ama içkinizin fiyatıyla şov yapmak istiyorsanız dikkatli seçim yapsanız iyi olur. Tipik olarak, teknik kullanılarak bir menüde yalnızca bir veya iki kokteyl yapılacaktır. Bunun için sebepler var.
Bay Andrés’in restoran grubundaki “kokteyl mucidi” Miguel Lancha, “Bol su ve bol hava istersem sallarım,” dedi. “Eğer az su ve hava istemiyorsan, o zaman karıştırırız. Karıştırmadan elde edilen kadar havayı ve karıştırmadan elde edilen az suyu birleştiren bir hibrit istersem, fırlatırım.”
El Quijote’nin bar müdürü Brian Evans, ananas suyuyla yapılan her içeceğin “fırlatılması cennet gibi” olduğunu düşünüyor. Portland, Ore’de çalıştığı barlarda atış pratiği yapan ve Milady’nin içecek direktörü olduğunda bunu New York’a getiren Natasha Mesa için atış, şarap veya vermut içeren herhangi bir içecek için iyidir.
New York’taki Hotel Chelsea’deki İspanyol restoranı El Quijiote’de Philip Taylor, Tuxedo gibi kokteyller atıyor. Kredi… The New York Times için Colin Clark
Atılan içeceklerin çoğu soğuktur. Ancak Milady’nin planları alev alev yanan sıcak içkileri fırlatmaya başlamaktır. Bu numara, atılan tüm kokteyllerin OG’sine, ateşe yakılan ve tankardların arasına fırlatılan 19. yüzyıldan kalma bir viski içeceği olan Blue Blazer’a geri dönüyor.
Bayan Mesa, “Tüm şekeri karamelize ettiği için onları ateşe atmayı seviyorum” dedi. “Sıradan bir toddy’den daha fazla doku veriyor.”
Yüzyıllar boyunca teknik, çaydan elma şarabına kadar her şeye uygulandı. Miksoloji açısından, uygulama özellikle Havana bar El Floridita ile ilişkilendirildi. Oradaki bir barmen olan Miguel Boadas, beceriyi anavatanı İspanya’ya geri götürdü ve burada 1933’te Barselona’da bir bar açtı. Fırlatma kültürünün bir merkez üssü varsa, o da Boadas Kokteylleridir.
Boadas’taki bir barmen, kokteyl tarihçileri Jared Brown ve Anastatia Miller’ı aramak için 2006’da New York’a gitmemiş olsaydı, kokteyl atmak Barselona’da kalabilirdi. Kısa süre sonra, tekniğin öğretildiği ve onu yeniden canlandırmaya yardım etmeleri istendiği Barselona’ya kadar onu takip ettiler.
Bay Brown bir e-postada “Bildiğimiz kadarıyla, Boadas ve onların yerel nüfuzu dışında kimse atmıyordu” diye yazdı. “Uluslararası bar-show turuna çıkardık.” Kendisinin ve Bayan Miller’ın yıllar boyunca binlerce barmene atmayı öğrettiklerini tahmin ediyor.
Mesa Hanım’ın tekniği kullanma nedeni “yüzde 10 şov, yüzde 90 lezzet” iken, müşterileri bu rakamları tersine çevirebilir. “Müşteriler onu seviyor” dedi. “Kokteyl inekleri, anladılar. Dokuya ve içeceğe ne yaptığına aşinadırlar. Ancak ortalama bir tüketici sadece havalı göründüğünü düşünüyor ve siz de biraz hava atıyorsunuz.”
Takip et Instagram’da New York Times Cooking , Facebook , Youtube , TikTok ve Pinterest . Tarif önerileri, yemek pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile New York Times Cooking’ten düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...
Fırlatma savunucuları, içeceği havalandırarak narin dokulu bir kokteylle sonuçlandığını iddia ediyor. En azından, süreç harika bir gösteri yapar. Yetenekli barmenlik deyin, ama gerçek bir amacı var.
Teknik eski bir tekniktir. Ancak 20. yüzyılın sonlarında, İspanya’nın Barselona kentindeki eski okul barlarında neredeyse yok olmuştu. Ancak son birkaç yılda, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki birçok bara muzaffer bir dönüş yaptı.
En sık atılan içecekler martini ve Bloody Mary’dir. Ancak bu günlerde neredeyse her şey yolunda gidiyor. SoHo’daki Milady’s’de appletini ve Long Island buzlu çayının versiyonlarını fırlatıyorlar. El Quijote’ta, El Presidente ve Tuxedo’daki varyasyonlar tedavi görüyor. José Andrés’in Central Park’taki Ritz-Carlton otelindeki yeni çatı katı barı Nubeluz’da, Hanky Panky’ye bir riff atıyorlar, Chelsea’deki Thyme Bar’da ise fıstık ezmeli eski moda bir şey atılıyor. (Bazıları uygulamayı 1988 Tom Cruise filmi “Cocktail” ile ilişkilendirebilir, ancak sinemadaki barmenler sıvıları değil, bar gereçlerini fırlattı.)
Bir barmenin kokteylinizi attığını görmek tatmin edici bir zevk olabilir. Ama içkinizin fiyatıyla şov yapmak istiyorsanız dikkatli seçim yapsanız iyi olur. Tipik olarak, teknik kullanılarak bir menüde yalnızca bir veya iki kokteyl yapılacaktır. Bunun için sebepler var.
Bay Andrés’in restoran grubundaki “kokteyl mucidi” Miguel Lancha, “Bol su ve bol hava istersem sallarım,” dedi. “Eğer az su ve hava istemiyorsan, o zaman karıştırırız. Karıştırmadan elde edilen kadar havayı ve karıştırmadan elde edilen az suyu birleştiren bir hibrit istersem, fırlatırım.”
El Quijote’nin bar müdürü Brian Evans, ananas suyuyla yapılan her içeceğin “fırlatılması cennet gibi” olduğunu düşünüyor. Portland, Ore’de çalıştığı barlarda atış pratiği yapan ve Milady’nin içecek direktörü olduğunda bunu New York’a getiren Natasha Mesa için atış, şarap veya vermut içeren herhangi bir içecek için iyidir.
New York’taki Hotel Chelsea’deki İspanyol restoranı El Quijiote’de Philip Taylor, Tuxedo gibi kokteyller atıyor. Kredi… The New York Times için Colin Clark
Atılan içeceklerin çoğu soğuktur. Ancak Milady’nin planları alev alev yanan sıcak içkileri fırlatmaya başlamaktır. Bu numara, atılan tüm kokteyllerin OG’sine, ateşe yakılan ve tankardların arasına fırlatılan 19. yüzyıldan kalma bir viski içeceği olan Blue Blazer’a geri dönüyor.
Bayan Mesa, “Tüm şekeri karamelize ettiği için onları ateşe atmayı seviyorum” dedi. “Sıradan bir toddy’den daha fazla doku veriyor.”
Yüzyıllar boyunca teknik, çaydan elma şarabına kadar her şeye uygulandı. Miksoloji açısından, uygulama özellikle Havana bar El Floridita ile ilişkilendirildi. Oradaki bir barmen olan Miguel Boadas, beceriyi anavatanı İspanya’ya geri götürdü ve burada 1933’te Barselona’da bir bar açtı. Fırlatma kültürünün bir merkez üssü varsa, o da Boadas Kokteylleridir.
Boadas’taki bir barmen, kokteyl tarihçileri Jared Brown ve Anastatia Miller’ı aramak için 2006’da New York’a gitmemiş olsaydı, kokteyl atmak Barselona’da kalabilirdi. Kısa süre sonra, tekniğin öğretildiği ve onu yeniden canlandırmaya yardım etmeleri istendiği Barselona’ya kadar onu takip ettiler.
Bay Brown bir e-postada “Bildiğimiz kadarıyla, Boadas ve onların yerel nüfuzu dışında kimse atmıyordu” diye yazdı. “Uluslararası bar-show turuna çıkardık.” Kendisinin ve Bayan Miller’ın yıllar boyunca binlerce barmene atmayı öğrettiklerini tahmin ediyor.
Mesa Hanım’ın tekniği kullanma nedeni “yüzde 10 şov, yüzde 90 lezzet” iken, müşterileri bu rakamları tersine çevirebilir. “Müşteriler onu seviyor” dedi. “Kokteyl inekleri, anladılar. Dokuya ve içeceğe ne yaptığına aşinadırlar. Ancak ortalama bir tüketici sadece havalı göründüğünü düşünüyor ve siz de biraz hava atıyorsunuz.”
Takip et Instagram’da New York Times Cooking , Facebook , Youtube , TikTok ve Pinterest . Tarif önerileri, yemek pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile New York Times Cooking’ten düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...