2003 yılından beri tertipli olarak yeni oyunuyla çıkış yapan Call of Duty serisi pek esaslı bir geçmişe sahip. Genel olarak serinin her çıkış yapan oyununda oyuncular evvel kıssa modunu bitiriyor ve yılın geri kalanını multiplayer modunda geçiriyorlar. Oyunun konsollarda ağır satışının en büyük niçini mutlaka multiplayer modu.
Her şeye karşın kıssa tabanlı seven oyuncular için neredeyse her Call of Duty oyununda bir tek oyunculu öykü modu yer alıyor. Hatta yer almaktan çok geriye kusursuz anılar bırakıyorlar. Örneğin yepyeni Çağdaş Warfare üçlemesi serinin en akıllara kazınan öykü modlarına sahipti. Hatta birinci Call of Duty Çağdaş Warfare yani Call of Duty 4, oyunlarda sinematik anlatımın öncülerinden biriydi. Birebir biçimde Black Ops’un birinci ve ikinci oyunu da pek beğenilen öykülere ve berbat karakterlere sahipti.
Bu yüzden kıssa modunun da çok farklı bir yeri var ve Call of Duty Çağdaş Warfare 2 de bizlere başarılı bir öyküyü deneyimletmeye çalışıyor. Pekala başarılı olabilmiş mi? İşte Call of Duty Çağdaş Warfare 2 singleplayer kıssa modu incelemesi. Başlamadan evvel incelememizde epey fazla olmasa da çeşitli yerlerde anlatımı güçlendirmek ve başlıkları gereğince güzel açıklamak için spoilerlar olacağını belirtelim. Keyifli okumalar.
Call of Duty Çağdaş Warfare 2 (2022)
İncelemeye geçmeden hemilk evvel yabancı basına bakmak istersek incelemelerin ortalama üstü olduğunu lakin doruğa oynamadığını da belirtebiliriz. Oyunun Metacritic dataları çabucak hemen oluşmamış durumda lakin Opencritic sitesinin bilgilerine baktığımızda 26 incelemeye bakılırsa oyunun ortalama puanı 76/100 olarak çıkıyor. Bu puan genel olarak erkenden açıldığı için öykü modu incelemelerine ilişkin. Oyunun birinci haftasını geride bıraktığımızda puanlar daha da şekillenecektir. Site bazlı baktığımızda ise IGN’in 6/10, GameSpot’un 8/10 ve Metro GameCentral’ın oyuna 7/10 puan verdiğini görüyoruz. Dediğim üzere incelemeler farklı sitelerin tam sürüm yorumu ile şekillenecektir fakat şu anlık durum bu türlü. Ne fazlaca uygun ne hayli berbat diyebiliriz.
Call of Duty Çağdaş Warfare 2’den beklenen neydi?
Oyunun birinci duyurusunun yapılmasının akabinde gelen tüm fragmanlarla birlikte tüm oyuncuların büyük bir hype oluşturduğunu görmüştük. Bilhassa Call of Duty oyunları için muvaffakiyetle yapılan tanıtım fragmanları oyuncularda büyük beklenti oluşturuyor lakin oyuncuların yıllardır beklediği şeylerin karşımıza çıkması kelam konusuyken bu beklenti doruğa ulaşıyor. Call of Duty şu vakte kadar daima farklı şeyler denedi ve bilhassa Çağdaş Warfare üçlemesi ile sağladığı hikaye bütünlüğünü diğer oyunlarda pek sağlamaya çalışmadı. Her oyun farklı bir kıssaya sahip olarak çıktı ve farklı periyotların savaşları anlatıldı. İkinci Dünya Savaşı, Soğuk Savaş, gelecekte geçen fütüristik savaş kurguları derken bir epeyce farklı şey denendi lakin hiç birisi oyuncuların zihninde Çağdaş Warfare ana üçlemesi kadar tesir bırakmadı.
Modern Warfare üçlemesi öyküsü, kurgusu, karakterleri ve kısımları ile akıllara kazındı ve oyuncular bu oyuna daima hasret kaldılar. İşte bu hasreti gidermek ve fanları sevindirmek için birinci adım Call of Duty Çağdaş Warfare (2019) oldu ve bir Reboot işine girişerek eski seriden karakterleri kullanarak yesyeni bir kozmosta yepisyeni bir öykü başlattılar. Call of Duty Çağdaş Warfare II de bu oyunun devamı olarak karşımıza çıkıyor. Oyuncular bu oyunun sonunda Task Force 141’in kurulduğunu öğrendi ve büyük bir heyecan başladı. Task Force 141’in geri dönüyor olması, Soap ve Ghost gibi karakterleri de artık goreceğimiz için oyuncular o duydukları hasreti sonunda giderebilecekti. Eski kaliteli çağdaş savaş hikayesi, Task Force 141 karakterleri derken sonunda istenen Call of Duty formülüne yeniden dönülecekti. Bravo 0-6 Yüzbaşı Price’ın grubu sonunda geri dönüyordu. Pekala tüm bu beklentiler gereğince karşılandı mı? Haydi başlayalım.
Amerikan füzeleri teröristlerin elinde: Call of Duty Çağdaş Warfare II bizlere ne anlatıyor?
Call of Duty Çağdaş Warfare II’nin bizlere sunduğu kıssayı temelde sayısız aksiyon sinemasında görmüş olabiliriz o yüzden kıssanın hayli da büyük bir olayının olmadığını söylemekle başlamak isterim. İranlı bir terörist olan Hassan Zyani, 2019 çıkışlı birinci oyunda tanıdığımız Al Qatala terör örgütüyle iş yapıyor ve Amerikan imali olan füzeleri kaçırıyor. Hassan’ın maksadı Amerikaya karşı bir füze saldırısı yaparak ülkeyi yok etmek. Gerisinde yatan en büyük niye ise dahil olduğu Quds Force terör örgütünün başkanı Ghobrani’nin Shepherd ve takımı Shadow Company tarafınca öldürülmesi. Temel öykü bu olsa da işin içine Meksika kartelleri ve Ruslar da giriyor ve işler karışıyor. Task Force 141 ise teröristin peşine düşüyor ve Meksika Özel Kuvvetleriyle de işbirliğine giriyor. Genel kıssa bu türlü ve sizin de katılacağınız üzere çok sıradan bir senaryo.
Her ne kadar büyük bir kıssa olmasa da öykünün kurgusu hayli başarılı yapılmış. Oyunu oynarken daima bir daha sonraki adımda neler olacak diye merak ediyorsunuz. Gayenize ulaşırken yaşadığınız sorunlar ve çeşitli maniler, ufak aykırı köşeler derken kıssanın ortasında akıp gidiyorsunuz. Oyun sıradan bir öyküyü değişik derecede başarılı kurgulamış ve akıcı bir biçimde oyuncuya sunmuş durumda lakin yepyeni üçlemenin yanına bile yaklaşamayacağını söylemek isterim. Oyunun yaptığı uygun şeylerden birisi katiyetle ana öykü değil. Kıssa kurgusu, kısım dizaynları ve doğal ki de karakterler oyunun öyküsünün sıradanliğinde sıkılmamanızı sağlıyor ve kıssayı ortalama seviyeye çıkarmayı başarıyor. Kıssanın sonu da ucu açık bir biçimde bitiyor ve sonunda büyük bir sürpriz de sizleri bekliyor. İşte o noktada kıssanın sonu da olsa hayli büyük bir heyecan yaşadığımı söylemek istiyorum.
Film mi izliyoruz yoksa oyun mu oynuyoruz?: Ultra gerçekçi orta sahneler
Call of Duty serisi sinematik anlatımı çok kaliteli bir biçimde yapan serilerden birisi. Neredeyse tüm oyunlarında orta sahneleri pek başarılı olmakta. Call of Duty 4: Çağdaş Warfare ile başlayan bu sinematik anlatım bu oyunda doruğa oturmuş durumda. Oyunda iki farklı orta sahne tipi tercih edilmiş. Bunlardan bir tanesi operasyon anlatımının yapıldığı yepyeni üçlemede de kullanılan grafiklerin, tabloların ve haritalarının kullanıldığı orta sahne. Bir başkası de karakterlerin yüzlerini de gördüğümüz ve sahiden de bir sinema sinemasını aratmayan orta sahneler.
Ara sahnelerde kullanılan Capture halleri gayet başarılı uygulanmış durumda. Etraf, ışıklandırma, karakter yüzleri ve inanılmaz gerçekçi grafikler ile birlikte bilhassa orta sahneler sahiden farksız ve ağızları açık bırakıyor. Orta sahnelerin bu kadar gerçekçi olmasını sahiden beklemiyordum lakin çok başarılı yapılmış. Oyunun sinematikler sayfasından hepsini baştan sona oynanışa geçmeden izlemek bile bir sinema sineması izleme tesiri yaratabilir.
Kısa bir Amsterdam tipi: Etkileyici grafikler ve atmosfer
Oyunun toplumsal medyada dolaşan Amsterdam sekansını mutlaka görmüşsünüzdür. Olağan ki de bu kısım için fazlaca büyük ihtimal özel çalışılmış ve etkileşim çok hudutlu olduğu için grafikler uygunca göz önüne koyulmuş lakin şunu söyleyebiliriz ki oyunun grafikleri çok başarılı durumda. Sunduğu atmosfer ise her zamanki üzere sizi savaşın içerisine sokuyor. Özellikle gece görüşünün bir daha 2019 çıkışlı oyunda olduğu üzere farklı bir hoşluğu var. Oyunda gece, gündüz, yağmurlu ve fırtınalı bir fazlaca kısım bulunuyor ve hepsinin atmosferi birbirinden hoş. Bilhassa gece oynadığımız kapalılığın ağır olduğu kısımlar gerçek bir operasyonun içerisindeymiş üzere hissetmenizi sağlıyor. Etraf kaplamaları, asker kıyafetlerinin dizaynı ve silah dizaynları da önemli seviyede kaliteli.
Task Force 141’e tekrar merhaba!: Karakterler
Call of Duty Çağdaş Warfare II ile efsane özel kuvvet takımı Task Force 141 geri dönüyor. Soap Mactavish, Ghost, 2019 çıkışlı oyunda da gördüğümüz artık lakabını almış Gaz, Captain Price, sıkıntı vakit içinderın yardımcısı efsane pilotumuz Nikolai oyunumuzda yerlerini almış durumda. Öncelikle şunu söylerek başlayalım ki bu seri bir bir daha başlatma serisi yani Reboot. Bu da demek oluyor ki karakterlerde istedikleri değişiklikleri yapmakta özgürler. Oyunda Soap ve Ghost, yepyeni üçlemeden epeyce farklı bir biçimde karşımıza çıkıyor. Ghost daha ağırbaşlı, önemli ve Soap’tan daha deneyimli bir asker olarak yer alıyor. Soap ise eski havasını kaybetmiş daha hayli Ghost’un yanında yer alan olağan bir Çavuş olarak bulunuyor. Yabancı oyun dünyasında da bu karakterlerin ana üçlemedeki hissi vermemeleri ve değişikliklere uğramaları eleştirilmişti lakin bu seri bir Reboot olduğu için ben hayli fazla takılmadım. Gaz ise büsbütün farklı bir Gaz olarak karşımızda. Price’ın bir numaralı askerlerinden birisi durumunda ve bir arada saklı misyonlara çıkıyorlar. Price ve Soap içinde eski üçlemede daha yakın bir bağ varken burada biraz daha objektif bir bağ kurulmaya çalışılmış lakin Soap ve Ghost içindeki esprili diyaloglar ve ortalarında kurulan samimi bağ da ilgimi çekmedi değil. Ghost’u oyunda yanlış hatırlamıyorsam yalnızca 2 kez yönetiyoruz ve bu sekanslar çok kısa bunu da belirtmeden geçmeyelim. Her ne kadar yönetmesek de Ghost birden fazla vakit yanımızda yer alıyor.
Oyunda General Shepherd da bulunuyor. Yepyeni üçlemenin ana kötülerinden olan Shepherd ise büsbütün farklı bir dış görünüş ile karşımıza çıkıyor. Daha epeyce kirli işlerini yaptırdığı Shadow Company takımı de oyuna eklenmiş. Bunların haricinde yeni karakterlerimiz de var olağan ki. Kate Laswell, birinci oyunda da gördüğümüz Price’ın eski arkadaşı ve Amerika operasyon şefi. Kendisi klasik bir Amerikan askeri sinemasında de gorebileceğimiz bir karakter lakin benim kanım ısındı açıkçası. Bir de bahsetmek istediğim Meksika Özel Kuvvetleri’ne ilişkin bir grubun başkanı Alejandro Vargas var. Oyunun aşikâr bir kısmından daha sonra düzgün bir dostumuz oluyor ve kendisi pek sıcak kanlı ve komik. beraberinde düzgün bir savaşçı. Ben kendisini pek sevdim. Genel olarak karakterler bu türlü olağan ki bahsetmediğim karakterler de var 2019 Çağdaş Warfare’den Urzikstan bölgesindeki arkadaşları da görüyoruz lakin gerisini sizin keşfinize bırakıyorum bunlar kayda bedel olanlar ve anlatmak istediklerimdi.
Nerede o eski berbat karakterler: Zayıf bir berbat karakter Hassan Zyani
Gelelim ana kötümüze. Kıssa kısmında bahsetmiş olduğum Hassan Zyani, pek sıradan bir Call of Duty berbatı olmuş. Zamanında Imran Zakhaev, Shepherd, Makarov ve Raul Menendez gibi hayli kaliteli makûs karakterler görmüştük. Bu karakterlerin geçmişleri çok doluydu, motivasyonlarının altı düzgünce doldurulmuştu ve bize çektirdikleri ile kendilerini unutturmamışlardı. Oyunun başından sonuna o karakterlerden hıncımızı çıkartmak istiyorduk. Hassan Zyani ise pek zayıf bir karakter olmuş. Motivasyonu başarısız, hareketleri başarısız ve bize çektirmiş olduğu neredeyse hiç bir şey yok. Yalnızca Amerika, başkanını öldürdüğü için intikam isteyen ve füze çalıp bir güvenlik krizi ortaya çıkaran bir terörist kendisi. Oyunda aslında tek bir berbat yok lakin ana kıssanın temel sorununu oluşturan kişi ve ana makus diyebileceğimiz kişi bu adam. Task Force 141’i geri getirmişken epeyce daha sağlam bir makûs karakter karşımıza çıkarılabilirdi. Hassan Zyani biraz hayal kırıklığı oldu diyebilirim.
Bölümler gereğince uygun mi?: Kısımlar ve kısım tasarımları
Oyunun kısımlarından bahsedecek olursak çok başarılı kısımlar olduğunu söyleyebiliriz. Her kısım genel olarak farklı bir ülkede yahut bölgede geçiyor. Hepsinin kendine has bir atmosferi var ve oyunu oynarken oyuncunun oyunda kalmasını sağlıyor. Her kısımda genel olarak özgün bir oynanış var. Kimilerinde yalnızca gizli ilerlerken bazı kısımlarda büsbütün savaşa giriyoruz. Kimilerinde yalnızca bombalama yapıyoruz ve kimilerinde yalnızca keskin nişancılık yapıyoruz. 2019 Çağdaş Warfare’de de yer alan kameradan direktif vererek bir karakteri bilinmeyen bir biçimde yerden çıkarma nazaranvi de bu oyunda yerini alıyor. Keskin nişancılığı tam da özlediğimiz üzere özel kıyafetlerle yapıyoruz. Bu kısım büsbütün Pripyat bölümünü özleyen hayranlar için yapılmış.
Bölümlerin hepsi kıssanın farklı bir modülünü tamamlıyor ve ilerletiyor. Farklı ülkeler, farklı bölgeler ve farklı karakterler derken kısımların ortasında akıp gidiyoruz. Kimi kısımlar gece kimi kısımlar gündüz oynanıyor ve bilhassa gece kısımlarını fazlaca beğendiğimi söyleyebilriim. Neredeyse her kısma özgün bir oynanış mekaniği koymuş olmaları da kısım dizaynlarına pek özenildiğini gösteriyor. Artık ise burasıyla büsbütün kontaklı olan oynanış kısmına geçelim.
Biri Crafting mi dedi?: Oynanış ve yeni elementler
Evet, tahminen de Call of Duty denince akla gelen son oyun mekaniklerinden birisi bu oyunda yer almakta. Oyunun birkaç nazaranvinde bulduğunuz gereçler ile sıfırdan çeşitli teçhizatlar üretebiliyorsunuz. Bunlar molotof, cam kesiminden yapılmış bıçak, gaz bombası, kapıları açmanıza yarayan ufak bir levye, manivela gibisi bir alet, mayın olabiliyor. Her ne kadar yeni bir mekanik olarak oyuna eklenmiş olsa da epey efektif değil ve neredeyse bir kısım haricinde kullanılmıyor. Toplam 2 kısımda bu crafting işine girişebiliyorsunuz ancak asıl kullandığınız ve yararını gördüğünüz tek bir kısım var. Başka kısımlarda ekstra olarak bu yok. Açıkçası kapalılık gerektiren ve elimizde hiç bir silahın olmadığı çaresiz bir kısımda bu mekaniği eklemeleri epey güzel olmuş. Düşmanlara yakalanmadan bu gereçleri yapmaya çalışıp akabinde bu gereçleri sıfırdan yaparak onlara karşı kullanmaya çalışıyoruz ve bu fazlaca başarılı bir fikir.
Bir de çantamızdaki birtakım eşyaları kullanmamızı gerektiren kısımlar var. Örneğin kalp atışlarını yakalayan bir sensör cihazı var ve bu biçimdece binalara girmedilk evvel içeride kaç düşman olduğunu gorebiliyoruz. Göz yaşartıcı gaz kullanarak havalandırmalardan atıyoruz rakibi dışarı püskürtüyoruz. bu türlü ufak çeşitlilikler ve teçhizatlar eklenmesi hoş olmuş diyebilirim. Bunun haricinde oyunda araç sürebildiğimiz ve araçlardan araçlara atlayabildiğimiz bir bakılırsav de yer alıyor. Bu da değişik ve farklı bir yenilik olmuş. Her ne kadar çeşitlilik ve yenilik olsa da daha fazla oynanış mekaniğinin sunulduğu Call of Duty oyunları olduğunu biliyoruz. Örneğin bu oyunda tank sürme, bot sürme ve uçak sürme üzere mekanikler bulunmuyor. Başka oyunlarda bunların hepsinin bir ortada pek çeşitli biçimde bulunduğunu görmüştük. Lakin bir daha de bunların sadece kullanılmak için kullanılmaması taraftarıyım. Bu oyunda tam olarak bir cephe savaşı yok ve bu yüzden tank sürmenin ve uçak sürmenin hayli da bir mantığı yok o yüzden yer almaması bana bakılırsa büyük bir eksi değil.
Başarılı düşman yapay zekası:
Oynanışın sonuna gelirken son olarak yapay zekaya değinmek istiyorum. Bilhassa düşman yapay zekasını çok beğendim. Oyunun birfazlaca kısmında kapalı alan çatışmalarına giriyoruz ve bu kısımlar pek gergin zira her yere düşman saklanmış olabiliyor. Bir anda pusunun ortasında kalabiliyorsunuz. Bir anda koridorun köşesinden birisi sizi taramaya başlayabiliyor. Düşman tepkileri epeyce hızlı ve epeyce fazla açıkta kalırsanız gerçekten epey kolay ölebiliyorsunuz. Size nazaran yerlerini değiştirebiliyor, köşeleri denetim ediyor ve sıkıştığınızda üstünüze el bombaları fırlatabiliyorlar. Siz diğeriyle çatışırken yer değiştirip öteki yere dayanıp saklanabiliyorlar. Yeri geldiğinde sıra sıra çıkıp sizi avlamaya çalışıyorlar. Ben oyunu orta zorlukta oynamama karşın bir epey kısımda fazlaca fazla açık alanda kaldığım için süratlice öldüğüm oldu.
Düşman sizi gördü mü acımıyor ve koordine bir biçimde saldırmaya başlıyor. Saklılık gerektiren nazaranvlerde ufak bir hatanızda üstünüze çullanıp süratlice sizi öldürebiliyorlar. Bu yüzden çatışmalarda bir yerlerin ardına saklanmak ve mount denilen bir yere dayanmayı kullanmak gerekebiliyor. Müttefik yapay zekasında bir daha ufak sıkıntılar var ama birtakım kısımlarda hayli efektif olduklarını da ekleyebilirim. bir daha de kusursuz bir yapay zeka olmasa da birtakım sekanslarda ve kısımlarda düşmanlardan gayet gerildiğimi söyleyebilirim. Bilhassa oyunun zorluğunu arttırmak isterseniz kuvvetli çatışmalara hazır olun.
Oyunun optimizasyonu pek başarılı:
Oyunun en sevdiğim yanlarından birisi de optimizasyonu zira nitekim de kendisi ağızları açık bırakacak kadar başarılı. Oyunu Xbox Series S üzerinde oynadım ve kendisi yeni neslin en ucuz ve güç olarak en düşük konsolu bulunmasına karşın oyun 1440p 60 FPS ve 1080p 120 FPS çalışabiliyor. Monitörüm 120Hz çalışıyordu ve tam 120 FPS alarak dayanılmaz akıcı bir biçimde oyunu oynadım. Üstelik Xbox konsollarında AMD FSR da çalışabiliyor bu sayede imgeyi daha keskin hale getirebiliyorsunuz. Oyunun PlayStation 5 ve PC tarafında da optimizasyonunun pek uygun olduğunu gördüm. Bilhassa 300 Dolarlık bir oyun konsolunda oyunun bu kadar stabil ve performanslı çalışması çok etkileyici. Bu hususta geliştirici grubu takdir etmek lazım. Bilhassa Series S konsolunun yeni kuşak kuşağı geriye çektiğini ve engellediğini sav edip yakınanlar mevcuttu. Bu bahsin büsbütün geliştiricilerle alakalı olduğunu göstermiş oldular.
Özlendin Hans Zimmer: Ses ve Müzik
Call of Duty müzikleri benim için farklı bir yere sahiptir. Yalnızca bunun için Spotify üzerinde oluşturduğum bir playlistim dahi var. Bilhassa Call of Duty Çağdaş Warfare 2 ve Çağdaş Warfare 3’ün müzikleri nitekim epey hoştu. Yepyeni üçlemede ikinci oyunda Hans Zimmer’ın; üçüncü oyunda ise Brian Tyler’ın fevkalade yapıtlarını dinlemiştik. Orta sahnelerde ve oynanış sırasında çalan bir epey farklı müzik vardı. 2019 çıkışlı Çağdaş Warfare ile başlayan ve dikkatimi çeken bir nokta ise oyun müziklerinin azaltılmış üzere hissedilmesiydi. Kimi oynanış sekanslarında hiç müzik yoktu hatta. Ara sahnelerde ise hiç dikkate paha müziklere rastlamadım.
Hazır Task Force 141 dönmüşken Hans Zimmer yahut Brian Tyler da yine gelip yeni bestelerle oyunu canlandırsaydı fazlaca hoş olurdu. Oyunun müzikleri çok klasik bir aksiyon sineması müziği üzere ve akılda kalıcılığı neredeyse hiç yok. Her ne kadar tüm müzisyenlere fazlaca büyük hürmetim olsa da bu oyunda kullanılan müzikleri beğenemedim. Ses efektleri ise başarılıydı. Etraf sesleri, çatışma sekanslarında mermilerin yanınızdan sıyrılıp geçmesi, telsiz sesleri ve bilhassa gemi vazifesindeki fırtınalı ve dalgalı okyanusun ortasındaki bir gemide konteynarların üstümüzde hakikat geldiği sırada ses efektleri bir ortaya gelince muazzam bir sekans ortaya çıkmıştı.
Klasik bir Call of Duty uzunluğu: Oyun kaç saatte bitiyor?
Call of Duty oyunları genel olarak fazlaca uzun süren oyunlar değildir. 7-8 saatte biten bir ana öykü modu vardır ve oyuncular bir daha sonraki oyuna kadar multiplayer modunu deneyimlerler. Bu oyunda da formül değişmemiş ve 7-8 saatte bitebilen bir kıssa modunu bizlere sunmuşlar. Açıkçası ben daha fazla olmasını isterdim fakat artık alıştığımız için fazlaca gözüme batmadı. Oyunda toplam 17 adet bölüm bulunuyor. Her ne kadar fazla üzere gözükse de bu bakılırsavlerden kimileri sadece 5 dakika içerisinde bitirebiliyor. Kimileri 10-15 dakika ve bazıları da 30-40 dk aralığında sürebiliyor. Toplam mühlete baktığımızda ise Howlongtobeat bilgilerine nazaran oyunun ana öykü uzunluğu 7 saat 42 dakika olarak belirtilmiş. Zorluğu düşüğe alıp daha süratli ilerleyerek 5-6 saate kadar düşürebilmeniz mümkün lakin zorluk yüksekteyse ve oyunu yavaş oynamayı tercih ederseniz 8-9 saate kadar çıkabilmeniz mümkün. Bilhassa birtakım bakılırsavler önemli dikkat istiyorlar. Genel olarak uzun olmayan lakin tatmin edici bir öykü uzunluğuna sahip bir imal karşımızda.
Oyun ülkemizde maalesef dayanılmaz yüksek fiyata satılıyor:
Son olarak oyunun Türkiye fiyatından kelam ederek incelemeyi sonlandıracağım. Bu bir eksi olarak yer alıyor lakin kesin inceleme puanını verirken bu faktörü değerlendirmeye katmayacağım. Zira bu oyun yurtharicinde 70 Dolara satılıyor ve genelde birçok pazarda fiyat bu türlü. Bizim ülkemizde devasa yükseklikte fiyatla satılıyor diye oyunun genel puanına tesir etmek istemiyorum. Oyun Xbox, PS Store ve Steam üzerinde 1099 TL’ye satılmakta. Bu fiyat nitekim çok üzücü ve bu fiyata kıymet mi değmez mi tartışmaya bile gerek olduğunu düşünmüyorum. Bizim ülkemiz içerisinde yapacağım değerlendirmede bu bir eksi fakat objektif bir değerlendirmede artı yahut eksi olarak pahalandırmak yanlışsız olmayacaktır.
Sonuç: Bu yılın ses getirecek üretimlerinden birisi ile karşı karşıyayız
İncelememizin sonuna gelirken bir sonuca varalım ve sonuncu puanımızı verelim. Call of Duty Çağdaş Warfare 2 her ne kadar kimi ufak eksileri olsa da bu yılın katiyetle ses getirecek oyunları içinde yerini alacaktır. Bilhassa oynanış ve grafik olarak apayrı bir düzey kelam konusu. Optimizasyon pek kaliteli ve özlediğimiz Task Force 141 ekibini tekrar görmek birçok oyuncuya eminim fazlaca yeterli gelmiştir. Öyküsü sıradan olsa da yapılan muvaffakiyet kurgu akıcı bir öykü tecrübesi sunuyor. Oyunun sonu da devam oyununa fazlaca güzel bağlanmış durumda. Oyun genel olarak bundan evvelki Call of Duty oyunu Call of Duty Vanguard’dan hayli daha iyi bir düzeyde. Ortalama üstü ve başarılı bir imal olmuş diyebilirim.
NİHAİ İNCELEME PUANI: 85/100
Call of Duty Çağdaş Warfare 2 incelememizin sonuna geldik. Sizler oyunu nasıl buldunuz? Oynama ve izleme fırsatı bulabildiniz mi? Sizler oyuna kaç puan verirsiniz? Eklemek istedikleriniz nelerdir? Yorumlar kısmında bedelli görüşlerinizi bizlerle paylaşmayı unutmayın. Bir daha sonraki inceleme yazılarında görüşmek dileğiyle. Güzel oyunlar.
Her şeye karşın kıssa tabanlı seven oyuncular için neredeyse her Call of Duty oyununda bir tek oyunculu öykü modu yer alıyor. Hatta yer almaktan çok geriye kusursuz anılar bırakıyorlar. Örneğin yepyeni Çağdaş Warfare üçlemesi serinin en akıllara kazınan öykü modlarına sahipti. Hatta birinci Call of Duty Çağdaş Warfare yani Call of Duty 4, oyunlarda sinematik anlatımın öncülerinden biriydi. Birebir biçimde Black Ops’un birinci ve ikinci oyunu da pek beğenilen öykülere ve berbat karakterlere sahipti.
Bu yüzden kıssa modunun da çok farklı bir yeri var ve Call of Duty Çağdaş Warfare 2 de bizlere başarılı bir öyküyü deneyimletmeye çalışıyor. Pekala başarılı olabilmiş mi? İşte Call of Duty Çağdaş Warfare 2 singleplayer kıssa modu incelemesi. Başlamadan evvel incelememizde epey fazla olmasa da çeşitli yerlerde anlatımı güçlendirmek ve başlıkları gereğince güzel açıklamak için spoilerlar olacağını belirtelim. Keyifli okumalar.
Call of Duty Çağdaş Warfare 2 (2022)
- Piyasaya Sürülme Tarihi: 28 Ekim 2022
- Seri: Call of Duty
- Geliştirici: Infinity Ward
- Yayıncı: Activision
- Platformlar: PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series, Microsoft Windows,
- İnceleme yapılan platform: Xbox Series S
- Bir sinema sinemasını aratmayan ultra gerçekçi orta sahneler
- Başarılı yapay zeka
- Başarılı oynanış mekanikleri
- Yeni oynanış elementleri
- Etkileyici grafik ve atmosfer
- Kaliteli kısım tasarımları
- Akıcı kıssa kurgusu
- Başarılı optimizasyon
- Zayıf makus karakterler
- sıradan bir ana hikaye
- Orijinal üçlemeyi aratan zayıf müzikler
- Karakterler üzerinde yapılan önemli değişiklikler
- Fiyatının pek yüksek olması(Türkiye özelinde)
İncelemeye geçmeden hemilk evvel yabancı basına bakmak istersek incelemelerin ortalama üstü olduğunu lakin doruğa oynamadığını da belirtebiliriz. Oyunun Metacritic dataları çabucak hemen oluşmamış durumda lakin Opencritic sitesinin bilgilerine baktığımızda 26 incelemeye bakılırsa oyunun ortalama puanı 76/100 olarak çıkıyor. Bu puan genel olarak erkenden açıldığı için öykü modu incelemelerine ilişkin. Oyunun birinci haftasını geride bıraktığımızda puanlar daha da şekillenecektir. Site bazlı baktığımızda ise IGN’in 6/10, GameSpot’un 8/10 ve Metro GameCentral’ın oyuna 7/10 puan verdiğini görüyoruz. Dediğim üzere incelemeler farklı sitelerin tam sürüm yorumu ile şekillenecektir fakat şu anlık durum bu türlü. Ne fazlaca uygun ne hayli berbat diyebiliriz.
Call of Duty Çağdaş Warfare 2’den beklenen neydi?
Oyunun birinci duyurusunun yapılmasının akabinde gelen tüm fragmanlarla birlikte tüm oyuncuların büyük bir hype oluşturduğunu görmüştük. Bilhassa Call of Duty oyunları için muvaffakiyetle yapılan tanıtım fragmanları oyuncularda büyük beklenti oluşturuyor lakin oyuncuların yıllardır beklediği şeylerin karşımıza çıkması kelam konusuyken bu beklenti doruğa ulaşıyor. Call of Duty şu vakte kadar daima farklı şeyler denedi ve bilhassa Çağdaş Warfare üçlemesi ile sağladığı hikaye bütünlüğünü diğer oyunlarda pek sağlamaya çalışmadı. Her oyun farklı bir kıssaya sahip olarak çıktı ve farklı periyotların savaşları anlatıldı. İkinci Dünya Savaşı, Soğuk Savaş, gelecekte geçen fütüristik savaş kurguları derken bir epeyce farklı şey denendi lakin hiç birisi oyuncuların zihninde Çağdaş Warfare ana üçlemesi kadar tesir bırakmadı.
Modern Warfare üçlemesi öyküsü, kurgusu, karakterleri ve kısımları ile akıllara kazındı ve oyuncular bu oyuna daima hasret kaldılar. İşte bu hasreti gidermek ve fanları sevindirmek için birinci adım Call of Duty Çağdaş Warfare (2019) oldu ve bir Reboot işine girişerek eski seriden karakterleri kullanarak yesyeni bir kozmosta yepisyeni bir öykü başlattılar. Call of Duty Çağdaş Warfare II de bu oyunun devamı olarak karşımıza çıkıyor. Oyuncular bu oyunun sonunda Task Force 141’in kurulduğunu öğrendi ve büyük bir heyecan başladı. Task Force 141’in geri dönüyor olması, Soap ve Ghost gibi karakterleri de artık goreceğimiz için oyuncular o duydukları hasreti sonunda giderebilecekti. Eski kaliteli çağdaş savaş hikayesi, Task Force 141 karakterleri derken sonunda istenen Call of Duty formülüne yeniden dönülecekti. Bravo 0-6 Yüzbaşı Price’ın grubu sonunda geri dönüyordu. Pekala tüm bu beklentiler gereğince karşılandı mı? Haydi başlayalım.
Amerikan füzeleri teröristlerin elinde: Call of Duty Çağdaş Warfare II bizlere ne anlatıyor?
Call of Duty Çağdaş Warfare II’nin bizlere sunduğu kıssayı temelde sayısız aksiyon sinemasında görmüş olabiliriz o yüzden kıssanın hayli da büyük bir olayının olmadığını söylemekle başlamak isterim. İranlı bir terörist olan Hassan Zyani, 2019 çıkışlı birinci oyunda tanıdığımız Al Qatala terör örgütüyle iş yapıyor ve Amerikan imali olan füzeleri kaçırıyor. Hassan’ın maksadı Amerikaya karşı bir füze saldırısı yaparak ülkeyi yok etmek. Gerisinde yatan en büyük niye ise dahil olduğu Quds Force terör örgütünün başkanı Ghobrani’nin Shepherd ve takımı Shadow Company tarafınca öldürülmesi. Temel öykü bu olsa da işin içine Meksika kartelleri ve Ruslar da giriyor ve işler karışıyor. Task Force 141 ise teröristin peşine düşüyor ve Meksika Özel Kuvvetleriyle de işbirliğine giriyor. Genel kıssa bu türlü ve sizin de katılacağınız üzere çok sıradan bir senaryo.
Her ne kadar büyük bir kıssa olmasa da öykünün kurgusu hayli başarılı yapılmış. Oyunu oynarken daima bir daha sonraki adımda neler olacak diye merak ediyorsunuz. Gayenize ulaşırken yaşadığınız sorunlar ve çeşitli maniler, ufak aykırı köşeler derken kıssanın ortasında akıp gidiyorsunuz. Oyun sıradan bir öyküyü değişik derecede başarılı kurgulamış ve akıcı bir biçimde oyuncuya sunmuş durumda lakin yepyeni üçlemenin yanına bile yaklaşamayacağını söylemek isterim. Oyunun yaptığı uygun şeylerden birisi katiyetle ana öykü değil. Kıssa kurgusu, kısım dizaynları ve doğal ki de karakterler oyunun öyküsünün sıradanliğinde sıkılmamanızı sağlıyor ve kıssayı ortalama seviyeye çıkarmayı başarıyor. Kıssanın sonu da ucu açık bir biçimde bitiyor ve sonunda büyük bir sürpriz de sizleri bekliyor. İşte o noktada kıssanın sonu da olsa hayli büyük bir heyecan yaşadığımı söylemek istiyorum.
Film mi izliyoruz yoksa oyun mu oynuyoruz?: Ultra gerçekçi orta sahneler
Call of Duty serisi sinematik anlatımı çok kaliteli bir biçimde yapan serilerden birisi. Neredeyse tüm oyunlarında orta sahneleri pek başarılı olmakta. Call of Duty 4: Çağdaş Warfare ile başlayan bu sinematik anlatım bu oyunda doruğa oturmuş durumda. Oyunda iki farklı orta sahne tipi tercih edilmiş. Bunlardan bir tanesi operasyon anlatımının yapıldığı yepyeni üçlemede de kullanılan grafiklerin, tabloların ve haritalarının kullanıldığı orta sahne. Bir başkası de karakterlerin yüzlerini de gördüğümüz ve sahiden de bir sinema sinemasını aratmayan orta sahneler.
Ara sahnelerde kullanılan Capture halleri gayet başarılı uygulanmış durumda. Etraf, ışıklandırma, karakter yüzleri ve inanılmaz gerçekçi grafikler ile birlikte bilhassa orta sahneler sahiden farksız ve ağızları açık bırakıyor. Orta sahnelerin bu kadar gerçekçi olmasını sahiden beklemiyordum lakin çok başarılı yapılmış. Oyunun sinematikler sayfasından hepsini baştan sona oynanışa geçmeden izlemek bile bir sinema sineması izleme tesiri yaratabilir.
Kısa bir Amsterdam tipi: Etkileyici grafikler ve atmosfer
Oyunun toplumsal medyada dolaşan Amsterdam sekansını mutlaka görmüşsünüzdür. Olağan ki de bu kısım için fazlaca büyük ihtimal özel çalışılmış ve etkileşim çok hudutlu olduğu için grafikler uygunca göz önüne koyulmuş lakin şunu söyleyebiliriz ki oyunun grafikleri çok başarılı durumda. Sunduğu atmosfer ise her zamanki üzere sizi savaşın içerisine sokuyor. Özellikle gece görüşünün bir daha 2019 çıkışlı oyunda olduğu üzere farklı bir hoşluğu var. Oyunda gece, gündüz, yağmurlu ve fırtınalı bir fazlaca kısım bulunuyor ve hepsinin atmosferi birbirinden hoş. Bilhassa gece oynadığımız kapalılığın ağır olduğu kısımlar gerçek bir operasyonun içerisindeymiş üzere hissetmenizi sağlıyor. Etraf kaplamaları, asker kıyafetlerinin dizaynı ve silah dizaynları da önemli seviyede kaliteli.
Task Force 141’e tekrar merhaba!: Karakterler
Call of Duty Çağdaş Warfare II ile efsane özel kuvvet takımı Task Force 141 geri dönüyor. Soap Mactavish, Ghost, 2019 çıkışlı oyunda da gördüğümüz artık lakabını almış Gaz, Captain Price, sıkıntı vakit içinderın yardımcısı efsane pilotumuz Nikolai oyunumuzda yerlerini almış durumda. Öncelikle şunu söylerek başlayalım ki bu seri bir bir daha başlatma serisi yani Reboot. Bu da demek oluyor ki karakterlerde istedikleri değişiklikleri yapmakta özgürler. Oyunda Soap ve Ghost, yepyeni üçlemeden epeyce farklı bir biçimde karşımıza çıkıyor. Ghost daha ağırbaşlı, önemli ve Soap’tan daha deneyimli bir asker olarak yer alıyor. Soap ise eski havasını kaybetmiş daha hayli Ghost’un yanında yer alan olağan bir Çavuş olarak bulunuyor. Yabancı oyun dünyasında da bu karakterlerin ana üçlemedeki hissi vermemeleri ve değişikliklere uğramaları eleştirilmişti lakin bu seri bir Reboot olduğu için ben hayli fazla takılmadım. Gaz ise büsbütün farklı bir Gaz olarak karşımızda. Price’ın bir numaralı askerlerinden birisi durumunda ve bir arada saklı misyonlara çıkıyorlar. Price ve Soap içinde eski üçlemede daha yakın bir bağ varken burada biraz daha objektif bir bağ kurulmaya çalışılmış lakin Soap ve Ghost içindeki esprili diyaloglar ve ortalarında kurulan samimi bağ da ilgimi çekmedi değil. Ghost’u oyunda yanlış hatırlamıyorsam yalnızca 2 kez yönetiyoruz ve bu sekanslar çok kısa bunu da belirtmeden geçmeyelim. Her ne kadar yönetmesek de Ghost birden fazla vakit yanımızda yer alıyor.
Oyunda General Shepherd da bulunuyor. Yepyeni üçlemenin ana kötülerinden olan Shepherd ise büsbütün farklı bir dış görünüş ile karşımıza çıkıyor. Daha epeyce kirli işlerini yaptırdığı Shadow Company takımı de oyuna eklenmiş. Bunların haricinde yeni karakterlerimiz de var olağan ki. Kate Laswell, birinci oyunda da gördüğümüz Price’ın eski arkadaşı ve Amerika operasyon şefi. Kendisi klasik bir Amerikan askeri sinemasında de gorebileceğimiz bir karakter lakin benim kanım ısındı açıkçası. Bir de bahsetmek istediğim Meksika Özel Kuvvetleri’ne ilişkin bir grubun başkanı Alejandro Vargas var. Oyunun aşikâr bir kısmından daha sonra düzgün bir dostumuz oluyor ve kendisi pek sıcak kanlı ve komik. beraberinde düzgün bir savaşçı. Ben kendisini pek sevdim. Genel olarak karakterler bu türlü olağan ki bahsetmediğim karakterler de var 2019 Çağdaş Warfare’den Urzikstan bölgesindeki arkadaşları da görüyoruz lakin gerisini sizin keşfinize bırakıyorum bunlar kayda bedel olanlar ve anlatmak istediklerimdi.
Nerede o eski berbat karakterler: Zayıf bir berbat karakter Hassan Zyani
Gelelim ana kötümüze. Kıssa kısmında bahsetmiş olduğum Hassan Zyani, pek sıradan bir Call of Duty berbatı olmuş. Zamanında Imran Zakhaev, Shepherd, Makarov ve Raul Menendez gibi hayli kaliteli makûs karakterler görmüştük. Bu karakterlerin geçmişleri çok doluydu, motivasyonlarının altı düzgünce doldurulmuştu ve bize çektirdikleri ile kendilerini unutturmamışlardı. Oyunun başından sonuna o karakterlerden hıncımızı çıkartmak istiyorduk. Hassan Zyani ise pek zayıf bir karakter olmuş. Motivasyonu başarısız, hareketleri başarısız ve bize çektirmiş olduğu neredeyse hiç bir şey yok. Yalnızca Amerika, başkanını öldürdüğü için intikam isteyen ve füze çalıp bir güvenlik krizi ortaya çıkaran bir terörist kendisi. Oyunda aslında tek bir berbat yok lakin ana kıssanın temel sorununu oluşturan kişi ve ana makus diyebileceğimiz kişi bu adam. Task Force 141’i geri getirmişken epeyce daha sağlam bir makûs karakter karşımıza çıkarılabilirdi. Hassan Zyani biraz hayal kırıklığı oldu diyebilirim.
Bölümler gereğince uygun mi?: Kısımlar ve kısım tasarımları
Oyunun kısımlarından bahsedecek olursak çok başarılı kısımlar olduğunu söyleyebiliriz. Her kısım genel olarak farklı bir ülkede yahut bölgede geçiyor. Hepsinin kendine has bir atmosferi var ve oyunu oynarken oyuncunun oyunda kalmasını sağlıyor. Her kısımda genel olarak özgün bir oynanış var. Kimilerinde yalnızca gizli ilerlerken bazı kısımlarda büsbütün savaşa giriyoruz. Kimilerinde yalnızca bombalama yapıyoruz ve kimilerinde yalnızca keskin nişancılık yapıyoruz. 2019 Çağdaş Warfare’de de yer alan kameradan direktif vererek bir karakteri bilinmeyen bir biçimde yerden çıkarma nazaranvi de bu oyunda yerini alıyor. Keskin nişancılığı tam da özlediğimiz üzere özel kıyafetlerle yapıyoruz. Bu kısım büsbütün Pripyat bölümünü özleyen hayranlar için yapılmış.
Bölümlerin hepsi kıssanın farklı bir modülünü tamamlıyor ve ilerletiyor. Farklı ülkeler, farklı bölgeler ve farklı karakterler derken kısımların ortasında akıp gidiyoruz. Kimi kısımlar gece kimi kısımlar gündüz oynanıyor ve bilhassa gece kısımlarını fazlaca beğendiğimi söyleyebilriim. Neredeyse her kısma özgün bir oynanış mekaniği koymuş olmaları da kısım dizaynlarına pek özenildiğini gösteriyor. Artık ise burasıyla büsbütün kontaklı olan oynanış kısmına geçelim.
Biri Crafting mi dedi?: Oynanış ve yeni elementler
Evet, tahminen de Call of Duty denince akla gelen son oyun mekaniklerinden birisi bu oyunda yer almakta. Oyunun birkaç nazaranvinde bulduğunuz gereçler ile sıfırdan çeşitli teçhizatlar üretebiliyorsunuz. Bunlar molotof, cam kesiminden yapılmış bıçak, gaz bombası, kapıları açmanıza yarayan ufak bir levye, manivela gibisi bir alet, mayın olabiliyor. Her ne kadar yeni bir mekanik olarak oyuna eklenmiş olsa da epey efektif değil ve neredeyse bir kısım haricinde kullanılmıyor. Toplam 2 kısımda bu crafting işine girişebiliyorsunuz ancak asıl kullandığınız ve yararını gördüğünüz tek bir kısım var. Başka kısımlarda ekstra olarak bu yok. Açıkçası kapalılık gerektiren ve elimizde hiç bir silahın olmadığı çaresiz bir kısımda bu mekaniği eklemeleri epey güzel olmuş. Düşmanlara yakalanmadan bu gereçleri yapmaya çalışıp akabinde bu gereçleri sıfırdan yaparak onlara karşı kullanmaya çalışıyoruz ve bu fazlaca başarılı bir fikir.
Bir de çantamızdaki birtakım eşyaları kullanmamızı gerektiren kısımlar var. Örneğin kalp atışlarını yakalayan bir sensör cihazı var ve bu biçimdece binalara girmedilk evvel içeride kaç düşman olduğunu gorebiliyoruz. Göz yaşartıcı gaz kullanarak havalandırmalardan atıyoruz rakibi dışarı püskürtüyoruz. bu türlü ufak çeşitlilikler ve teçhizatlar eklenmesi hoş olmuş diyebilirim. Bunun haricinde oyunda araç sürebildiğimiz ve araçlardan araçlara atlayabildiğimiz bir bakılırsav de yer alıyor. Bu da değişik ve farklı bir yenilik olmuş. Her ne kadar çeşitlilik ve yenilik olsa da daha fazla oynanış mekaniğinin sunulduğu Call of Duty oyunları olduğunu biliyoruz. Örneğin bu oyunda tank sürme, bot sürme ve uçak sürme üzere mekanikler bulunmuyor. Başka oyunlarda bunların hepsinin bir ortada pek çeşitli biçimde bulunduğunu görmüştük. Lakin bir daha de bunların sadece kullanılmak için kullanılmaması taraftarıyım. Bu oyunda tam olarak bir cephe savaşı yok ve bu yüzden tank sürmenin ve uçak sürmenin hayli da bir mantığı yok o yüzden yer almaması bana bakılırsa büyük bir eksi değil.
Başarılı düşman yapay zekası:
Oynanışın sonuna gelirken son olarak yapay zekaya değinmek istiyorum. Bilhassa düşman yapay zekasını çok beğendim. Oyunun birfazlaca kısmında kapalı alan çatışmalarına giriyoruz ve bu kısımlar pek gergin zira her yere düşman saklanmış olabiliyor. Bir anda pusunun ortasında kalabiliyorsunuz. Bir anda koridorun köşesinden birisi sizi taramaya başlayabiliyor. Düşman tepkileri epeyce hızlı ve epeyce fazla açıkta kalırsanız gerçekten epey kolay ölebiliyorsunuz. Size nazaran yerlerini değiştirebiliyor, köşeleri denetim ediyor ve sıkıştığınızda üstünüze el bombaları fırlatabiliyorlar. Siz diğeriyle çatışırken yer değiştirip öteki yere dayanıp saklanabiliyorlar. Yeri geldiğinde sıra sıra çıkıp sizi avlamaya çalışıyorlar. Ben oyunu orta zorlukta oynamama karşın bir epey kısımda fazlaca fazla açık alanda kaldığım için süratlice öldüğüm oldu.
Düşman sizi gördü mü acımıyor ve koordine bir biçimde saldırmaya başlıyor. Saklılık gerektiren nazaranvlerde ufak bir hatanızda üstünüze çullanıp süratlice sizi öldürebiliyorlar. Bu yüzden çatışmalarda bir yerlerin ardına saklanmak ve mount denilen bir yere dayanmayı kullanmak gerekebiliyor. Müttefik yapay zekasında bir daha ufak sıkıntılar var ama birtakım kısımlarda hayli efektif olduklarını da ekleyebilirim. bir daha de kusursuz bir yapay zeka olmasa da birtakım sekanslarda ve kısımlarda düşmanlardan gayet gerildiğimi söyleyebilirim. Bilhassa oyunun zorluğunu arttırmak isterseniz kuvvetli çatışmalara hazır olun.
Oyunun optimizasyonu pek başarılı:
Oyunun en sevdiğim yanlarından birisi de optimizasyonu zira nitekim de kendisi ağızları açık bırakacak kadar başarılı. Oyunu Xbox Series S üzerinde oynadım ve kendisi yeni neslin en ucuz ve güç olarak en düşük konsolu bulunmasına karşın oyun 1440p 60 FPS ve 1080p 120 FPS çalışabiliyor. Monitörüm 120Hz çalışıyordu ve tam 120 FPS alarak dayanılmaz akıcı bir biçimde oyunu oynadım. Üstelik Xbox konsollarında AMD FSR da çalışabiliyor bu sayede imgeyi daha keskin hale getirebiliyorsunuz. Oyunun PlayStation 5 ve PC tarafında da optimizasyonunun pek uygun olduğunu gördüm. Bilhassa 300 Dolarlık bir oyun konsolunda oyunun bu kadar stabil ve performanslı çalışması çok etkileyici. Bu hususta geliştirici grubu takdir etmek lazım. Bilhassa Series S konsolunun yeni kuşak kuşağı geriye çektiğini ve engellediğini sav edip yakınanlar mevcuttu. Bu bahsin büsbütün geliştiricilerle alakalı olduğunu göstermiş oldular.
Özlendin Hans Zimmer: Ses ve Müzik
Call of Duty müzikleri benim için farklı bir yere sahiptir. Yalnızca bunun için Spotify üzerinde oluşturduğum bir playlistim dahi var. Bilhassa Call of Duty Çağdaş Warfare 2 ve Çağdaş Warfare 3’ün müzikleri nitekim epey hoştu. Yepyeni üçlemede ikinci oyunda Hans Zimmer’ın; üçüncü oyunda ise Brian Tyler’ın fevkalade yapıtlarını dinlemiştik. Orta sahnelerde ve oynanış sırasında çalan bir epey farklı müzik vardı. 2019 çıkışlı Çağdaş Warfare ile başlayan ve dikkatimi çeken bir nokta ise oyun müziklerinin azaltılmış üzere hissedilmesiydi. Kimi oynanış sekanslarında hiç müzik yoktu hatta. Ara sahnelerde ise hiç dikkate paha müziklere rastlamadım.
Hazır Task Force 141 dönmüşken Hans Zimmer yahut Brian Tyler da yine gelip yeni bestelerle oyunu canlandırsaydı fazlaca hoş olurdu. Oyunun müzikleri çok klasik bir aksiyon sineması müziği üzere ve akılda kalıcılığı neredeyse hiç yok. Her ne kadar tüm müzisyenlere fazlaca büyük hürmetim olsa da bu oyunda kullanılan müzikleri beğenemedim. Ses efektleri ise başarılıydı. Etraf sesleri, çatışma sekanslarında mermilerin yanınızdan sıyrılıp geçmesi, telsiz sesleri ve bilhassa gemi vazifesindeki fırtınalı ve dalgalı okyanusun ortasındaki bir gemide konteynarların üstümüzde hakikat geldiği sırada ses efektleri bir ortaya gelince muazzam bir sekans ortaya çıkmıştı.
Klasik bir Call of Duty uzunluğu: Oyun kaç saatte bitiyor?
Call of Duty oyunları genel olarak fazlaca uzun süren oyunlar değildir. 7-8 saatte biten bir ana öykü modu vardır ve oyuncular bir daha sonraki oyuna kadar multiplayer modunu deneyimlerler. Bu oyunda da formül değişmemiş ve 7-8 saatte bitebilen bir kıssa modunu bizlere sunmuşlar. Açıkçası ben daha fazla olmasını isterdim fakat artık alıştığımız için fazlaca gözüme batmadı. Oyunda toplam 17 adet bölüm bulunuyor. Her ne kadar fazla üzere gözükse de bu bakılırsavlerden kimileri sadece 5 dakika içerisinde bitirebiliyor. Kimileri 10-15 dakika ve bazıları da 30-40 dk aralığında sürebiliyor. Toplam mühlete baktığımızda ise Howlongtobeat bilgilerine nazaran oyunun ana öykü uzunluğu 7 saat 42 dakika olarak belirtilmiş. Zorluğu düşüğe alıp daha süratli ilerleyerek 5-6 saate kadar düşürebilmeniz mümkün lakin zorluk yüksekteyse ve oyunu yavaş oynamayı tercih ederseniz 8-9 saate kadar çıkabilmeniz mümkün. Bilhassa birtakım bakılırsavler önemli dikkat istiyorlar. Genel olarak uzun olmayan lakin tatmin edici bir öykü uzunluğuna sahip bir imal karşımızda.
Oyun ülkemizde maalesef dayanılmaz yüksek fiyata satılıyor:
Son olarak oyunun Türkiye fiyatından kelam ederek incelemeyi sonlandıracağım. Bu bir eksi olarak yer alıyor lakin kesin inceleme puanını verirken bu faktörü değerlendirmeye katmayacağım. Zira bu oyun yurtharicinde 70 Dolara satılıyor ve genelde birçok pazarda fiyat bu türlü. Bizim ülkemizde devasa yükseklikte fiyatla satılıyor diye oyunun genel puanına tesir etmek istemiyorum. Oyun Xbox, PS Store ve Steam üzerinde 1099 TL’ye satılmakta. Bu fiyat nitekim çok üzücü ve bu fiyata kıymet mi değmez mi tartışmaya bile gerek olduğunu düşünmüyorum. Bizim ülkemiz içerisinde yapacağım değerlendirmede bu bir eksi fakat objektif bir değerlendirmede artı yahut eksi olarak pahalandırmak yanlışsız olmayacaktır.
Sonuç: Bu yılın ses getirecek üretimlerinden birisi ile karşı karşıyayız
İncelememizin sonuna gelirken bir sonuca varalım ve sonuncu puanımızı verelim. Call of Duty Çağdaş Warfare 2 her ne kadar kimi ufak eksileri olsa da bu yılın katiyetle ses getirecek oyunları içinde yerini alacaktır. Bilhassa oynanış ve grafik olarak apayrı bir düzey kelam konusu. Optimizasyon pek kaliteli ve özlediğimiz Task Force 141 ekibini tekrar görmek birçok oyuncuya eminim fazlaca yeterli gelmiştir. Öyküsü sıradan olsa da yapılan muvaffakiyet kurgu akıcı bir öykü tecrübesi sunuyor. Oyunun sonu da devam oyununa fazlaca güzel bağlanmış durumda. Oyun genel olarak bundan evvelki Call of Duty oyunu Call of Duty Vanguard’dan hayli daha iyi bir düzeyde. Ortalama üstü ve başarılı bir imal olmuş diyebilirim.
NİHAİ İNCELEME PUANI: 85/100
Call of Duty Çağdaş Warfare 2 incelememizin sonuna geldik. Sizler oyunu nasıl buldunuz? Oynama ve izleme fırsatı bulabildiniz mi? Sizler oyuna kaç puan verirsiniz? Eklemek istedikleriniz nelerdir? Yorumlar kısmında bedelli görüşlerinizi bizlerle paylaşmayı unutmayın. Bir daha sonraki inceleme yazılarında görüşmek dileğiyle. Güzel oyunlar.