Ukrayna’daki Etkiler Resim: Armyinform.com.ua
Ukrayna’daki savaş bir yıldır devam ediyor ve savaşın, acıların ve yıkımın sonu görünmüyor. Gerçekten de, ABD ve Almanya Ukrayna’ya ana muharebe tankları sağlamayı kabul ettiğinden ve Volodymyr Zelenskyy şimdi Batı’yı uzun menzilli füzeler ve savaş uçakları göndermeye çağırdığından, savaşın bir sonraki aşaması bir kan banyosuna dönüşebilir ve yıllarca sürebilir. .
Noam Chomsky, Amerikalı bir dilbilimci profesör, eleştirmen ve aktivisttir. Yaklaşık 150 kitap yazdı.
Noam Chomsky, bir sonraki röportajında, bunun bir tarafta ABD ile NATO, diğer tarafta Rusya arasında bir savaş olduğunun giderek daha açık hale geldiğini öne sürüyor ve Rus işgalinin ışığında, orada olduğu fikrini kesin olarak reddediyor. Ukrayna’daki ihtilafa müzakere yoluyla çözüm bulunamaz.
Siyaset bilimci CJ Polychroniou, Noam Chomsky ile röportaj yapıyor. ABD dergisi ile ortaklaşa yayınlanmaktadır. gerçekingilizce versiyonunu bulabileceğiniz yer.
Ukrayna’daki savaş artık bir yaşında ve savaşın sonu gelmediği gibi, ABD ve Almanya’dan Ukrayna’ya silah akışı da artıyor. NATO ve ABD’nin bundan sonraki gündemlerinin ne olacağı merak ediliyor. Ukrayna ordusunu Moskova’ya ve diğer Rus şehirlerine saldırmaya teşvik mi edeceksiniz? Rusya-Ukrayna ihtilafındaki son gelişmeleri nasıl değerlendiriyorsunuz?
Noam Chomsky: NATO ve ABD gündemlerinde neler olmadığını sorarak başlamalıyız. Cevap basit: korkuyu daha kötüye gitmeden bitirme çabaları.
Bilhassa, “çok daha kötü” olan, Ukrayna’nın giderek artan yıkımıdır; bu, yeterince korkunç olmakla birlikte, ABD-İngiliz Irak işgalinin ölçeğinin gerisinde kalır veya tabii ki ABD’nin II. kendi ligi.
Bu, bizim için son derece önemli olması gereken listeyi tüketmeye yaklaşmıyor. Birkaç örnek vermek gerekirse: Şubat 2023’te Birleşmiş Milletler, Ukrayna’da sivil ölümlerinin sayısını yaklaşık 7.000 olarak tahmin etti. Bu kesinlikle büyük bir hafife alma.
Sayıyı üçe katlarsak, İsrail’in 1982’de ABD destekli Lübnan işgalinden ölenlerin sayısını elde ederiz. Ve böylece devam ediyor.
Ancak bu karşılaştırmalar hiçbir yere götürmez ve Batı doktrininin temsilcileri için iç karartıcıdır. Resmi görev Rusya’yı olağanüstü zalim olmakla suçlamakken, Batı’nın suçlarından bahsetmeye nasıl cüret edersiniz! Ayrıca suçlarımızın her biri için sofistike bir özür dileme, bir gerekçelendirme programı var.
Ancak sunulan meşruiyet, en ince ayrıntısına kadar defalarca ortaya konduğu gibi, incelemeye tabi tutulduğu anda çöküyor. Ancak, George Orwell’in (yayınlanmamış) girişindeki tanımından alıntı yapacak olursak, “popüler olmayan fikirlerin susturulabileceği ve uygunsuz gerçeklerin resmi yasaklara gerek kalmadan karanlıkta tutulabileceği” iyi işleyen bir ideolojik sistem içinde tüm bunların hiçbir önemi yoktur. Hayvan Çiftliği özgür İngiltere’deki durumu anlattığı alıntı.
“Çok daha kötüsü” Ukrayna’daki vahşet ve kayıpların da çok ötesine geçiyor. Aynı zamanda, bereketli Karadeniz bölgesinden gelen tahıl ve gübre arzının azalması nedeniyle açlık çeken insanları, devletlerin tırmanma merdivenini nükleer savaşa (ki bu nihai savaş anlamına gelir) tırmanma tehlikesi ve en kötüsü de endişelendiriyor. hepsi, küresel ısınmanın yaklaşan felaketini önlemek için sınırlı da olsa çabaların tersine çevrilmesi.
İkincisinin gerçekten daha fazla açıklanmasına gerek yok. Ama ne yazık ki durum böyle değil. Fosil yakıt endüstrisinin hızla artan karlar karşısındaki coşkusunu ve sürdürülebilir enerjiye olan yetersiz taahhüdünü ve artan fosil yakıt kârlarını rafa kaldırırken, Dünya’daki insan yaşamını onlarca yıl boyunca yok etme olasılığını göz ardı edemeyiz.
Ve iklim değişikliğinden etkilenen genel nüfusun zorluklarını ve endişelerini zihinlerden kovmayı başaran propaganda sisteminin başarısını da göz ardı edemeyiz. ABD vatandaşlarının zamanın acil meselelerine karşı tutumlarına ilişkin en son Pew anketi, olası bir nükleer savaş hakkında soru sormadı bile. İklim değişikliği öncelik listesinde alt sıralarda; Cumhuriyetçiler arasında yüzde 13 aynı fikirde.
Bu, insanlık tarihindeki en önemli mesele, etkili bir şekilde bastırılmış başka bir rahatsız edici gerçek.
Anket, gece yarısı 90 saniyeye sıfırlanan kıyamet saatinin son sıfırlanmasıyla aynı zamana denk geldi. Olağan endişelerin körüklediği bir başka rekor: nükleer savaş ve çevresel bozulma. Üçüncü bir yakınmayı da ekleyebiliriz: sosyal kurumlarımızın bizi bu felaketlere doğru ittiğine dair tüm farkındalıklar susturuldu.
Tam bir daire çiziyor: Çatışmayı tırmandırarak siyaset şimdi nasıl “çok daha kötü” olmaya yönlendiriliyor? Bugüne kadar, hükümet ve NATO kurumları tarafından gösterilen resmi sebep, Rusya’nın büyük ölçüde zayıflatılması gerektiğidir. Liberal yorumcular sınıfı insani bir değişiklik sunuyor: Ukrayna’nın herhangi bir müzakere için daha güçlü bir konumda olmasını sağlamalıyız.
Veya daha zayıf bir konumda! Gerçekçi olmasa bile düşünülmeyen bir alternatif.
Chomsky: Ukrayna’daki tırmanma göz önüne alındığında “çok daha kötü” tehdit
Şeytanlaştırmalarla, doğal olarak dikkatini delilikten uzaklaştırır.
Bir sayfada okuyun
Ukrayna’daki savaş bir yıldır devam ediyor ve savaşın, acıların ve yıkımın sonu görünmüyor. Gerçekten de, ABD ve Almanya Ukrayna’ya ana muharebe tankları sağlamayı kabul ettiğinden ve Volodymyr Zelenskyy şimdi Batı’yı uzun menzilli füzeler ve savaş uçakları göndermeye çağırdığından, savaşın bir sonraki aşaması bir kan banyosuna dönüşebilir ve yıllarca sürebilir. .
Noam Chomsky, Amerikalı bir dilbilimci profesör, eleştirmen ve aktivisttir. Yaklaşık 150 kitap yazdı.
Noam Chomsky, bir sonraki röportajında, bunun bir tarafta ABD ile NATO, diğer tarafta Rusya arasında bir savaş olduğunun giderek daha açık hale geldiğini öne sürüyor ve Rus işgalinin ışığında, orada olduğu fikrini kesin olarak reddediyor. Ukrayna’daki ihtilafa müzakere yoluyla çözüm bulunamaz.
Siyaset bilimci CJ Polychroniou, Noam Chomsky ile röportaj yapıyor. ABD dergisi ile ortaklaşa yayınlanmaktadır. gerçekingilizce versiyonunu bulabileceğiniz yer.
Ukrayna’daki savaş artık bir yaşında ve savaşın sonu gelmediği gibi, ABD ve Almanya’dan Ukrayna’ya silah akışı da artıyor. NATO ve ABD’nin bundan sonraki gündemlerinin ne olacağı merak ediliyor. Ukrayna ordusunu Moskova’ya ve diğer Rus şehirlerine saldırmaya teşvik mi edeceksiniz? Rusya-Ukrayna ihtilafındaki son gelişmeleri nasıl değerlendiriyorsunuz?
Noam Chomsky: NATO ve ABD gündemlerinde neler olmadığını sorarak başlamalıyız. Cevap basit: korkuyu daha kötüye gitmeden bitirme çabaları.
Bilhassa, “çok daha kötü” olan, Ukrayna’nın giderek artan yıkımıdır; bu, yeterince korkunç olmakla birlikte, ABD-İngiliz Irak işgalinin ölçeğinin gerisinde kalır veya tabii ki ABD’nin II. kendi ligi.
Bu, bizim için son derece önemli olması gereken listeyi tüketmeye yaklaşmıyor. Birkaç örnek vermek gerekirse: Şubat 2023’te Birleşmiş Milletler, Ukrayna’da sivil ölümlerinin sayısını yaklaşık 7.000 olarak tahmin etti. Bu kesinlikle büyük bir hafife alma.
Sayıyı üçe katlarsak, İsrail’in 1982’de ABD destekli Lübnan işgalinden ölenlerin sayısını elde ederiz. Ve böylece devam ediyor.
Ancak bu karşılaştırmalar hiçbir yere götürmez ve Batı doktrininin temsilcileri için iç karartıcıdır. Resmi görev Rusya’yı olağanüstü zalim olmakla suçlamakken, Batı’nın suçlarından bahsetmeye nasıl cüret edersiniz! Ayrıca suçlarımızın her biri için sofistike bir özür dileme, bir gerekçelendirme programı var.
Ancak sunulan meşruiyet, en ince ayrıntısına kadar defalarca ortaya konduğu gibi, incelemeye tabi tutulduğu anda çöküyor. Ancak, George Orwell’in (yayınlanmamış) girişindeki tanımından alıntı yapacak olursak, “popüler olmayan fikirlerin susturulabileceği ve uygunsuz gerçeklerin resmi yasaklara gerek kalmadan karanlıkta tutulabileceği” iyi işleyen bir ideolojik sistem içinde tüm bunların hiçbir önemi yoktur. Hayvan Çiftliği özgür İngiltere’deki durumu anlattığı alıntı.
“Çok daha kötüsü” Ukrayna’daki vahşet ve kayıpların da çok ötesine geçiyor. Aynı zamanda, bereketli Karadeniz bölgesinden gelen tahıl ve gübre arzının azalması nedeniyle açlık çeken insanları, devletlerin tırmanma merdivenini nükleer savaşa (ki bu nihai savaş anlamına gelir) tırmanma tehlikesi ve en kötüsü de endişelendiriyor. hepsi, küresel ısınmanın yaklaşan felaketini önlemek için sınırlı da olsa çabaların tersine çevrilmesi.
İkincisinin gerçekten daha fazla açıklanmasına gerek yok. Ama ne yazık ki durum böyle değil. Fosil yakıt endüstrisinin hızla artan karlar karşısındaki coşkusunu ve sürdürülebilir enerjiye olan yetersiz taahhüdünü ve artan fosil yakıt kârlarını rafa kaldırırken, Dünya’daki insan yaşamını onlarca yıl boyunca yok etme olasılığını göz ardı edemeyiz.
Ve iklim değişikliğinden etkilenen genel nüfusun zorluklarını ve endişelerini zihinlerden kovmayı başaran propaganda sisteminin başarısını da göz ardı edemeyiz. ABD vatandaşlarının zamanın acil meselelerine karşı tutumlarına ilişkin en son Pew anketi, olası bir nükleer savaş hakkında soru sormadı bile. İklim değişikliği öncelik listesinde alt sıralarda; Cumhuriyetçiler arasında yüzde 13 aynı fikirde.
Bu, insanlık tarihindeki en önemli mesele, etkili bir şekilde bastırılmış başka bir rahatsız edici gerçek.
Anket, gece yarısı 90 saniyeye sıfırlanan kıyamet saatinin son sıfırlanmasıyla aynı zamana denk geldi. Olağan endişelerin körüklediği bir başka rekor: nükleer savaş ve çevresel bozulma. Üçüncü bir yakınmayı da ekleyebiliriz: sosyal kurumlarımızın bizi bu felaketlere doğru ittiğine dair tüm farkındalıklar susturuldu.
Tam bir daire çiziyor: Çatışmayı tırmandırarak siyaset şimdi nasıl “çok daha kötü” olmaya yönlendiriliyor? Bugüne kadar, hükümet ve NATO kurumları tarafından gösterilen resmi sebep, Rusya’nın büyük ölçüde zayıflatılması gerektiğidir. Liberal yorumcular sınıfı insani bir değişiklik sunuyor: Ukrayna’nın herhangi bir müzakere için daha güçlü bir konumda olmasını sağlamalıyız.
Veya daha zayıf bir konumda! Gerçekçi olmasa bile düşünülmeyen bir alternatif.