Yunanistan parlamentosu önünde nöbet tuttu. Resim: Nick115/Pixabay
Almanya’daki kamuoyu tartışmaları ve medya raporları ile karşılaştırıldığında, Rusya’nın Ukrayna’daki saldırı savaşına ilişkin Yunanistan’daki raporların Almanya’dakilerden farklı olduğu açıktır. Siyasette de farklılıklar var.
Bunun birkaç nedeni var. Almanya’da bildiğimiz şekliyle talk showlarla ilgili kapsamlı tartışmalar yer almıyor. Silah teslimatı konusunda kamuoyunda herhangi bir tartışma yok. Genellikle sadece geriye dönüp bakıldığında bilinir hale gelirler. Yunanistan örneğine daha yakından bakıldığında, AB içinde Rus saldırganlığına yönelik savaş konusunda hiçbir şekilde tek tip bir genel pozisyon olmadığı görülmektedir.
Ana akım medya Ukrayna’ya karşı tartıştığında
internet portalı gr olarak geleneksel DOL medya grubunu devralan Alter Ego grubuna aittir. Gazeteler ayrıca Alter Ego AG’ye aittir. Ta Nea, Vima’dabirlikte parapolitik. grup var mega televizyon ayrıca haberler için en yüksek reytinge sahip istasyon. Aynı zamanda radyo istasyonları ve spor gazeteleri işletmektedir ve en geniş erişime sahip medya gruplarından biridir.
17 Nisan 2023’te sorumlular onu buldu gr olarak Ukrayna’nın kendisini yasadışı bir saldırı savaşı yapmakla suçlayan bir makale yazmak uygun. “Ukrayna Irak’ı Amerikalılarla birlikte ‘sebepsiz yere’ işgal ettiğinde” manşetiyle Ukrayna, 2003 yılında ABD ile birlikte halkının iradesine karşı Irak’ı işgal etmekle suçlanıyordu.
Makale, o sırada Irak savaşına Yunanistan’ın da katıldığından ve Yunan silahlı kuvvetlerinin NATO ile işbirliği içinde bu katılımına karşı halk arasında bir direniş olduğundan bahsetmiyor.
20 Nisan’da aynı portalda “Ukrayna: insani kriz neden diğerlerinden daha iyi yönetildi?” Batı, Ukraynalı mültecilere sıcak bakılmasını ve sığınma hakkı verilmesini, buna karşılık Asya ve Afrika’dan gelen mültecilerin kabul edilmemesini eleştirdi.
Medya grubu gazetesi, “Ne değişti? Demokratik ülkeler savaşta Ukrayna’yı desteklemeyi neden bıraktı?” manşetini attı. Ta Nea 19 Nisan’da Gazete için demokratik ülkeler, Asya, Afrika ve Güney Amerika’da savaşan taraflardan herhangi birinin yanında yer almayı ve hatta Rusya’yı desteklemeyi reddeden devletlerdir.
Makalelerin eğilimi açıktır. Rusya’dan gelen savaş suçu raporları, portalın arama işlevi kullanılarak neredeyse hiç bulunamıyor. rakip gazete Naftemporiki, ekonomik olarak liberal kampa ait, aynı konu için daha tarafsız bir değerlendirme listesi seçer. “Savaş: Ukrayna’yı desteklemeyen ülkeler de var” manşetleri atıldı. Naftemporiki 20 Nisan’da
Medya alter egoları genellikle Başbakan Kyriakos Miçotakis’in gidişatını desteklemektedir. Medya, Miçotakis’in Ukrayna’nın ilk aktif destekçilerinden biri olmasını ve Almanya’dan daha hızlı silah teslim etmesini açıkça eleştirmiyor. Bu, Syriza’nın silah sevkiyatına yönelik olumsuz tutumuna değinilerek daha dolaylı bir şekilde yapılıyor.
Miçotakis, Ortodoks Paskalya kutlamaları sırasında Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy’ye güvence verirken, “Yunanistan’ın gerektiği sürece Ukrayna’nın yanında olacağından” şüpheye yer bırakmıyor.
Yunan medyasında, tabloid gazetesi gibi Rus Wagner paralı askerleri tarafından işlenen zulümlere ilişkin haberler de var. Proto’ya. Buna karşılık, TV istasyonları gibi OpenBeyondTV Rusya yanlısını düzenli olarak savunan bir Rusya muhabiri olan Thanassis Avgerinos, söz sahibi.
NATO ile belirsiz ilişki
Yunanistan’ın NATO ile çelişkili bir ilişkisi var. Yunanistan’da neredeyse hiç kimse NATO’nun demokrasiyi savunduğuna inanmıyor. İttifak, özellikle lider güç ABD, Yunanistan’da demokrasiyi savunmakta başarısız olmakla kalmadı, aynı zamanda 1967’den 1974’e kadar askeri diktatörlüğü de destekledi.
Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık, 1944’ten 1949’a kadar Yunan İç Savaşı’nda da aktiftiler ve Nazi işgalinden kurtuluşa hakim olan solcu güçlerin ve sağcı milliyetçi temsilcilerin kaybetmesini sağlamak için napalm bombaları da dahil olmak üzere silahlar sağladılar. Nazilerin işbirlikçileri ve müttefikleri, siyaset ve yönetim devralabilir.
Daha sonra 1952’de Yunanistan NATO’ya kabul edildi. Atina’daki insanlar Türkiye’den ekonomik yardım ve koruma sözü verdiler ve hayal kırıklığına uğradılar. Katılımdan sonra ekonomik yardım yerine Yunanistan ile Türkiye arasında her iki taraf için de maliyetli olan bir silahlanma yarışı başladı. O zamandan beri ABD, bazen Yunan tarafını, bazen de Türkiye’yi destekleyen bir silahlanma yarışını körükledi.
Askeri diktatörlük, 1974 yılında, Kıbrıs’ta, dönemin Cumhurbaşkanı ve tarafsızlık yanlısı Başpiskopos Makarios’u ABD’ye iletilen bir darbe ile devirme girişiminin ardından Türkiye’nin garantör güç olarak müdahalesini tetiklemesiyle sona erdi. İki NATO üyesi savaşa girdi, ancak ittifak müdahale etmedi.
Kıbrıs ada cumhuriyetinin yaklaşık üçte biri, uluslararası hukuka göre 1974’ten beri Türkiye tarafından işgal edilmiş durumda ve çok sayıda BM kararına rağmen her iki etnik grup için de geçerli bir çözüme ulaşılamadı.
Yunanistan, ittifakın Türkiye ile çatışmadaki davranışını protesto etmek için 1974 ile 1980 yılları arasında NATO’dan ayrıldı. O dönemde başbakan, Yeni Dimokratia’nın kurucusu Konstantinos Karamanlis’ti. Ekim 1981’de, Andreas Papandreu yönetimindeki sosyal demokrat Pasok, diğer şeylerin yanı sıra, daha sonra bozulan NATO ve Avrupa Topluluğu’ndan kesin çekilme vaadiyle seçimleri kazandı.
Çünkü Yunanistan’da Ukrayna’daki savaşla ilgili tartışmalı bir tartışma var.
Siyasi partilerin ortak görüşleri
Bir sayfada okuyun
Almanya’daki kamuoyu tartışmaları ve medya raporları ile karşılaştırıldığında, Rusya’nın Ukrayna’daki saldırı savaşına ilişkin Yunanistan’daki raporların Almanya’dakilerden farklı olduğu açıktır. Siyasette de farklılıklar var.
Bunun birkaç nedeni var. Almanya’da bildiğimiz şekliyle talk showlarla ilgili kapsamlı tartışmalar yer almıyor. Silah teslimatı konusunda kamuoyunda herhangi bir tartışma yok. Genellikle sadece geriye dönüp bakıldığında bilinir hale gelirler. Yunanistan örneğine daha yakından bakıldığında, AB içinde Rus saldırganlığına yönelik savaş konusunda hiçbir şekilde tek tip bir genel pozisyon olmadığı görülmektedir.
Ana akım medya Ukrayna’ya karşı tartıştığında
internet portalı gr olarak geleneksel DOL medya grubunu devralan Alter Ego grubuna aittir. Gazeteler ayrıca Alter Ego AG’ye aittir. Ta Nea, Vima’dabirlikte parapolitik. grup var mega televizyon ayrıca haberler için en yüksek reytinge sahip istasyon. Aynı zamanda radyo istasyonları ve spor gazeteleri işletmektedir ve en geniş erişime sahip medya gruplarından biridir.
17 Nisan 2023’te sorumlular onu buldu gr olarak Ukrayna’nın kendisini yasadışı bir saldırı savaşı yapmakla suçlayan bir makale yazmak uygun. “Ukrayna Irak’ı Amerikalılarla birlikte ‘sebepsiz yere’ işgal ettiğinde” manşetiyle Ukrayna, 2003 yılında ABD ile birlikte halkının iradesine karşı Irak’ı işgal etmekle suçlanıyordu.
Makale, o sırada Irak savaşına Yunanistan’ın da katıldığından ve Yunan silahlı kuvvetlerinin NATO ile işbirliği içinde bu katılımına karşı halk arasında bir direniş olduğundan bahsetmiyor.
20 Nisan’da aynı portalda “Ukrayna: insani kriz neden diğerlerinden daha iyi yönetildi?” Batı, Ukraynalı mültecilere sıcak bakılmasını ve sığınma hakkı verilmesini, buna karşılık Asya ve Afrika’dan gelen mültecilerin kabul edilmemesini eleştirdi.
Medya grubu gazetesi, “Ne değişti? Demokratik ülkeler savaşta Ukrayna’yı desteklemeyi neden bıraktı?” manşetini attı. Ta Nea 19 Nisan’da Gazete için demokratik ülkeler, Asya, Afrika ve Güney Amerika’da savaşan taraflardan herhangi birinin yanında yer almayı ve hatta Rusya’yı desteklemeyi reddeden devletlerdir.
Makalelerin eğilimi açıktır. Rusya’dan gelen savaş suçu raporları, portalın arama işlevi kullanılarak neredeyse hiç bulunamıyor. rakip gazete Naftemporiki, ekonomik olarak liberal kampa ait, aynı konu için daha tarafsız bir değerlendirme listesi seçer. “Savaş: Ukrayna’yı desteklemeyen ülkeler de var” manşetleri atıldı. Naftemporiki 20 Nisan’da
Medya alter egoları genellikle Başbakan Kyriakos Miçotakis’in gidişatını desteklemektedir. Medya, Miçotakis’in Ukrayna’nın ilk aktif destekçilerinden biri olmasını ve Almanya’dan daha hızlı silah teslim etmesini açıkça eleştirmiyor. Bu, Syriza’nın silah sevkiyatına yönelik olumsuz tutumuna değinilerek daha dolaylı bir şekilde yapılıyor.
Miçotakis, Ortodoks Paskalya kutlamaları sırasında Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy’ye güvence verirken, “Yunanistan’ın gerektiği sürece Ukrayna’nın yanında olacağından” şüpheye yer bırakmıyor.
Yunan medyasında, tabloid gazetesi gibi Rus Wagner paralı askerleri tarafından işlenen zulümlere ilişkin haberler de var. Proto’ya. Buna karşılık, TV istasyonları gibi OpenBeyondTV Rusya yanlısını düzenli olarak savunan bir Rusya muhabiri olan Thanassis Avgerinos, söz sahibi.
NATO ile belirsiz ilişki
Yunanistan’ın NATO ile çelişkili bir ilişkisi var. Yunanistan’da neredeyse hiç kimse NATO’nun demokrasiyi savunduğuna inanmıyor. İttifak, özellikle lider güç ABD, Yunanistan’da demokrasiyi savunmakta başarısız olmakla kalmadı, aynı zamanda 1967’den 1974’e kadar askeri diktatörlüğü de destekledi.
Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık, 1944’ten 1949’a kadar Yunan İç Savaşı’nda da aktiftiler ve Nazi işgalinden kurtuluşa hakim olan solcu güçlerin ve sağcı milliyetçi temsilcilerin kaybetmesini sağlamak için napalm bombaları da dahil olmak üzere silahlar sağladılar. Nazilerin işbirlikçileri ve müttefikleri, siyaset ve yönetim devralabilir.
Daha sonra 1952’de Yunanistan NATO’ya kabul edildi. Atina’daki insanlar Türkiye’den ekonomik yardım ve koruma sözü verdiler ve hayal kırıklığına uğradılar. Katılımdan sonra ekonomik yardım yerine Yunanistan ile Türkiye arasında her iki taraf için de maliyetli olan bir silahlanma yarışı başladı. O zamandan beri ABD, bazen Yunan tarafını, bazen de Türkiye’yi destekleyen bir silahlanma yarışını körükledi.
Askeri diktatörlük, 1974 yılında, Kıbrıs’ta, dönemin Cumhurbaşkanı ve tarafsızlık yanlısı Başpiskopos Makarios’u ABD’ye iletilen bir darbe ile devirme girişiminin ardından Türkiye’nin garantör güç olarak müdahalesini tetiklemesiyle sona erdi. İki NATO üyesi savaşa girdi, ancak ittifak müdahale etmedi.
Kıbrıs ada cumhuriyetinin yaklaşık üçte biri, uluslararası hukuka göre 1974’ten beri Türkiye tarafından işgal edilmiş durumda ve çok sayıda BM kararına rağmen her iki etnik grup için de geçerli bir çözüme ulaşılamadı.
Yunanistan, ittifakın Türkiye ile çatışmadaki davranışını protesto etmek için 1974 ile 1980 yılları arasında NATO’dan ayrıldı. O dönemde başbakan, Yeni Dimokratia’nın kurucusu Konstantinos Karamanlis’ti. Ekim 1981’de, Andreas Papandreu yönetimindeki sosyal demokrat Pasok, diğer şeylerin yanı sıra, daha sonra bozulan NATO ve Avrupa Topluluğu’ndan kesin çekilme vaadiyle seçimleri kazandı.