Birkaç hafta önce dikkatimi çeken bir şişe açtım. Güneybatı Fransa’nın Aveyron bölgesinden, bölgede uzun süredir yetişen üzümlerden doğal şaraplar yapan bir vigneron olan Nicolas Carmarans tarafından yapılan, duygulu, zarif, çarpıcı derecede saf bir kırmızıydı.
Bu özel üzüm, bildiğim kadarıyla hiç denemediğim bir fer servadou çeşidiydi.
Şarabı ne kadar leziz bulmuşsam, merak uyandıran yeni bir üzümle karşılaşmam daha da keyifliydi. Üreticilerin, bölgelerin ve sorunların karmaşıklığı konusunda ne kadar bilgili olursa olsun, şarabın her zaman ortaya çıkaracağı daha çok şey olduğunu hatırlattı.
Bu ruhla, Amerika Birleşik Devletleri’nde az bilinen ama daha yakından tanınmaya değer 10 üzüm önermek istiyorum. Bunların hepsini hemen bulamayabilirsiniz ama gözünüzü dört açın ve birkaç tanesini deneyin. Hoş bir sürpriz olabilir.
Üzümler ve onların göreceli değerleri, şarapta daha acıklı konulardan biridir. Bazı insanlar üzüm hiyerarşisinin uzun zamandır kurulduğuna inanıyor. Meshedilmiş diyarın dışına çıkmak, sözde zaman kaybıdır. Emekli eleştirmen Robert M. Parker Jr. da bu insanlardan biriydi ve “tanrı’nın unuttuğu üzümleri” tanıtacak olanları kınadı.
Bu konuyu periyodik olarak tekrar ediyorum çünkü dünyadaki yüzlerce üzümün potansiyel zevklerini hala anlamadığımıza inanıyorum. Pek çoğu, menşe yerleri nedeniyle veya tarihsel olarak onlarla yapılan şaraplar modern zevklere uygun olmadığı için haksız yere işten çıkarıldı.
Bu değerlendirmelerden bazıları doğru olabilir. Fakat hepsi değil. Çoğu zaman, daha az bilinen üzümlere, daha saygın çeşitler için ayrılmış aynı saygıyı ve şefkati, onları en kötü bağ sitelerine göndermek ve geleneksel bilgelik yoluyla potansiyellerinin yetersiz olduğunu varsaymak yerine vermek meselesidir.
Şarap, yemek gibi, keşfetmek için doyurucu bir davettir. Basitçe yeni bir üretici veya bilinmeyen bir bölge olabilir. Veya tamamen yabancı bir üzüm olabilir, bu nedenle tüm bu unsurlar yeni olacaktır. Aşık olabilirsin.
Bazen az bilinen veya anlaşılmaz görünen şeyler çok sevilir. 2010 yılında, aramaya değer olduğunu düşündüğüm bir düzine üzümün adını verdim.
Assyrtiko, frappato, mencía ve çeyiz gibi bu çeşitlerden bazıları, tam olarak chardonnay düzeyinde olmasa da benimsenmiştir.
“Belirsiz” ve “az bilinen” gibi terimler kullanmış olsam da, gerçekten Amerikan ve İngilizce konuşulan şarap kültürlerini kastediyorum. Bu üzümlerin tümü, üzümleri yetiştiren ve şarabı yapanlar tarafından bilinir ve sevilir. Geri kalanımız sadece yetişiyoruz.
İşte 10 üzüm, alfabetik sıraya göre. Bazıları sizin için tamamen bilinmeyen olabilir, diğerleri ile karşılaşacak kadar şanslı olabilirsiniz.
Altesse
Fransa’nın Savoie bölgesi ve komşuları, güzel şaraplar yapan çok az bilinen üzümlere sahiptir. Mondeuse, persan ve gringet üçtür. Ancak geçen yıl Savoie beyazlarını keşfettiğimde, altesse ile yapılan şaraplara aşık oldum. Kokulu ve çiçeklidirler ve çeşitliliğin canlandırıcı asitliği nedeniyle zengin ancak ferahlatıcıdırlar. Roussette de Savoie etiketli şaraplar yüzde 100 altesse olacak. Apremont gibi diğer Savoie unvanlarından gelenler çoğunlukla jacquère ile bazen harmanlanmış altes olacak, bu da hoş olabilecek bir kombinasyon.
Areni
Ermenistan ve Gürcistan, Hazar ve Karadeniz arasındaki geniş bir kıstakta yan yana oturuyorlar. Bu bölge, birçokları tarafından şarabın ortaya çıktığı noktalardan biri olarak düşünülen Kafkasya’dır. İki ülkenin daha yakından tanımaya değer düzinelerce üzümü var, ancak Ermenistan’dan areni’yi vurgulamak istiyorum, sadece birkaç kez sahip olduğum kırmızı bir üzüm, ama her seferinde şaşırtıcı derecede iyiydi – hafif tanenli ama taze, taşlı tatlarla. kırmızı meyveler ve büyük incelik. Ermeni şarapları için hazır bir kaynağım yok, tesadüfen buluyorum. Ama bir sonraki karşılaşmayı dört gözle bekliyorum.
Baga
Portekiz’in Bairrada bölgesinin önde gelen kırmızı üzümüdür. Uzun zamandır sert, tanenli şaraplar yapma konusunda bir üne sahipti ve hala örnekler bulabilirsiniz. Bu şişelerin tanenlerin gevşemesi için yıllarca yaşlanması gerekebilir. Ancak birçok üretici yakın zamanda üzümlerin suyunu ve kabuklarını yumuşatarak daha taze, daha zarif, daha canlı ve canlı şaraplar üretebileceklerini keşfetti. Filipa Pato ve William Wouters, Sidónio de Sousa, Casa de Saima ve Dirk Niepoort gibi mükemmel baga şarapları yapar.
Bobal
İşte üzümün eşyalarını sergilemeye fırsat bulamamasına mükemmel bir örnek. Yüzyıllar boyunca güneydoğu İspanya’nın önde gelen üzümlerinden biri olmuştur, ancak normalde sıradan dökme şaraplara dönüşmüştür. Ancak son zamanlarda üreticiler, doğru topraklarda özenle yetiştirildiğinde bobal’ın potansiyelini göstermeye çalıştılar. Bobal’ın doğru ellerde karmaşık, incelikli, şeffaf ve enerjik olabileceğini gösteren özellikle iki kişi buldum, Ponce ve Mustiguillo. Ayrıca Katalonya’daki Partida Creus’tan mükemmel bir doğal bobal aldım.
Brachetto
Brachetto’dan sık sık etkilenmediğimi itiraf ediyorum, bu yüzden onun vaadinden çekinmeden konuşamam. Çoğu brachetto ışıltılı ve tatlıdır ve İtalya’nın Piedmont bölgesinde popüler olmalarına rağmen onları özellikle ilginç bulmadım. Ama son zamanlarda Matteo Correggia’dan kokulu ve kolay olan durgun, kuru bir brachetto içtim. Derin veya karmaşık olduğunu iddia etmem ama o kadar lezzetliydi ki daha fazlasını bulmak istedim.
Fer Servadou
Brachetto’da olduğu gibi, genellikle fer servadou olarak adlandırılan fer servadou ile derin bir deneyimim olduğunu iddia edemem. . Aslında, granit topraklardaki biyodinamik bir bağdan gelen Nicolas Carmarans şarabı Maximus, sahip olduğum tek şarap ve Amerika Birleşik Devletleri’nde fer şarap üreten birkaç üretici daha var. (Görünüşe göre Aveyon’dan çok uzak olmayan bir bölge olan Gaillac’ta braucol olarak da bilinir.) Ne olursa olsun, daha fazlasını bulmaya çalışacağım. Bu arada fer, güneybatı Fransa’nın daha fazla araştırmaya yetecek kadar ilgi çekici diğer yerli üzümleri olan mauzac, négrette ve prunelard’ın yanında yerini alabilir.
Frontenac
Hibrit üzümler nadiren saygı görür. Yine de burada, Avrupa’nın en sevilen şaraplık üzümlerinin neredeyse tamamını oluşturan tür olan Vitis vinifera’nın, Amerika’ya özgü bir tür olan Vitis labrusca’nın ve en az altı ek türün karışımı olan bir üzüm var. Hiç kimse, şarapları potansiyellerinin parlak örnekleri olan Vermont’taki La Garagista’dan Deirdre Heekin ve Caleb Barber’dan daha fazla melezler üzerinde daha ikna edici çalışma yapmadı. En sevdiğim Garagista şaraplarından biri olan Loups-Garoux, tamamen Frontenac’tan yapılmıştır. Geçenlerde vahşi, egzotik meyve tatları ve taşlı alt tonlarla taze ve canlı bir 2017 açtım. 5 yıl sonra nasıl olacak merak ediyorum. Neyse ki, birkaç şişem daha var.
Mandilaria
Yunanistan, büyüme bölgeleri dışında çok az bilinen birçok kırmızı üzüm sunmaktadır. Bir istisna, uzun ömürlü, karmaşık şaraplar yapma olasılığı en yüksek Yunan kırmızısı olan xinomavro’dur. Ancak limniona, mavrotragano ve mavrodaphne gibi diğerleri daha fazla dikkat etmeye değer. Ancak burada Yunanistan’da bile çoğu zaman göz ardı edilen mandilarya’dan tamamen koyu renk ve az karakterli tanenler olarak bahsetmek istiyorum. Ama ya farklı şekilde yapılmışsa? Geçen yıllarda, Bairrada üreticileri ve baga gibi, mandilaryayı en hafif ellerle tedavi eden Girit’teki Stilianou’dan Büyük Ana’nın kırmızısını içtim. Sonuç, dünyevi ve hafif meyvemsi olan büyüleyici bir soluk kırmızı veya koyu pembe oldu.
Pecorino
Bu, İtalya’nın en büyük başarı öykülerinden biridir. Ian D’Agata’nın mükemmel “İtalya’nın Yerli Şarap Üzümleri”ne göre, 20. yüzyılın ortalarında büyük ölçüde ortadan kaybolan bu beyaz üzüm, yerli üzümlerden daha popüler olanlara daha iyi alternatifler arayan birkaç üretici tarafından yeniden canlandırıldı. ama verimleri için ekilen vasat çeşitler. Şimdi esas olarak Marche ve Abruzzo’da yetişen pecorino, keskin, enerjik ve bitkiseldir, deniz tarağı sosunda linguine gibi yemeklerle güzeldir. Daha iyi üreticiler arasında Abruzzo’dan Antica Tenuta Pietramore, Tiberio ve Cataldi Madonna yer alıyor.
Trebbiano d’Abruzzese
Eğer trebbiano d’Abruzzese tanıdık geliyorsa, bunun nedeni “trebbiano”nun birkaç farklı İtalyan beyaz üzümüne verilen bir isim olmasıdır. Çoğu yaygın ancak sıradandır, ancak canlı, zengin dokulu, çiçeksi ve tuzlu bir üzüm olan trebbiano d’Abruzzese değildir. Abruzzo’daki yapımcılar size trebbiano d’Abruzzese’nin aslında nadir olduğunu söyleyecektir. Özellikle kafa karıştırıcı olan, Trebbiano d’Abruzzo şarabının, daha küçük bir üzüm olan trebbiano Toscano veya orijinal ürün olan trebbiano d’Abruzzese ile yapılabilmesidir. Anahtar, Tiberio, Francesco Cirelli, Amorotti ve eğer paranız yetiyorsa Valentini ve Emidio Pepe gibi güvenilir yapımcılar aramaktır.
Takip edin NYT Food Twitter’da ve NYT Cooking on Instagram , Facebook , YouTube ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile NYT Cooking’den düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...
Bu özel üzüm, bildiğim kadarıyla hiç denemediğim bir fer servadou çeşidiydi.
Şarabı ne kadar leziz bulmuşsam, merak uyandıran yeni bir üzümle karşılaşmam daha da keyifliydi. Üreticilerin, bölgelerin ve sorunların karmaşıklığı konusunda ne kadar bilgili olursa olsun, şarabın her zaman ortaya çıkaracağı daha çok şey olduğunu hatırlattı.
Bu ruhla, Amerika Birleşik Devletleri’nde az bilinen ama daha yakından tanınmaya değer 10 üzüm önermek istiyorum. Bunların hepsini hemen bulamayabilirsiniz ama gözünüzü dört açın ve birkaç tanesini deneyin. Hoş bir sürpriz olabilir.
Üzümler ve onların göreceli değerleri, şarapta daha acıklı konulardan biridir. Bazı insanlar üzüm hiyerarşisinin uzun zamandır kurulduğuna inanıyor. Meshedilmiş diyarın dışına çıkmak, sözde zaman kaybıdır. Emekli eleştirmen Robert M. Parker Jr. da bu insanlardan biriydi ve “tanrı’nın unuttuğu üzümleri” tanıtacak olanları kınadı.
Bu konuyu periyodik olarak tekrar ediyorum çünkü dünyadaki yüzlerce üzümün potansiyel zevklerini hala anlamadığımıza inanıyorum. Pek çoğu, menşe yerleri nedeniyle veya tarihsel olarak onlarla yapılan şaraplar modern zevklere uygun olmadığı için haksız yere işten çıkarıldı.
Bu değerlendirmelerden bazıları doğru olabilir. Fakat hepsi değil. Çoğu zaman, daha az bilinen üzümlere, daha saygın çeşitler için ayrılmış aynı saygıyı ve şefkati, onları en kötü bağ sitelerine göndermek ve geleneksel bilgelik yoluyla potansiyellerinin yetersiz olduğunu varsaymak yerine vermek meselesidir.
Şarap, yemek gibi, keşfetmek için doyurucu bir davettir. Basitçe yeni bir üretici veya bilinmeyen bir bölge olabilir. Veya tamamen yabancı bir üzüm olabilir, bu nedenle tüm bu unsurlar yeni olacaktır. Aşık olabilirsin.
Bazen az bilinen veya anlaşılmaz görünen şeyler çok sevilir. 2010 yılında, aramaya değer olduğunu düşündüğüm bir düzine üzümün adını verdim.
Assyrtiko, frappato, mencía ve çeyiz gibi bu çeşitlerden bazıları, tam olarak chardonnay düzeyinde olmasa da benimsenmiştir.
“Belirsiz” ve “az bilinen” gibi terimler kullanmış olsam da, gerçekten Amerikan ve İngilizce konuşulan şarap kültürlerini kastediyorum. Bu üzümlerin tümü, üzümleri yetiştiren ve şarabı yapanlar tarafından bilinir ve sevilir. Geri kalanımız sadece yetişiyoruz.
İşte 10 üzüm, alfabetik sıraya göre. Bazıları sizin için tamamen bilinmeyen olabilir, diğerleri ile karşılaşacak kadar şanslı olabilirsiniz.
Altesse
Fransa’nın Savoie bölgesi ve komşuları, güzel şaraplar yapan çok az bilinen üzümlere sahiptir. Mondeuse, persan ve gringet üçtür. Ancak geçen yıl Savoie beyazlarını keşfettiğimde, altesse ile yapılan şaraplara aşık oldum. Kokulu ve çiçeklidirler ve çeşitliliğin canlandırıcı asitliği nedeniyle zengin ancak ferahlatıcıdırlar. Roussette de Savoie etiketli şaraplar yüzde 100 altesse olacak. Apremont gibi diğer Savoie unvanlarından gelenler çoğunlukla jacquère ile bazen harmanlanmış altes olacak, bu da hoş olabilecek bir kombinasyon.
Areni
Ermenistan ve Gürcistan, Hazar ve Karadeniz arasındaki geniş bir kıstakta yan yana oturuyorlar. Bu bölge, birçokları tarafından şarabın ortaya çıktığı noktalardan biri olarak düşünülen Kafkasya’dır. İki ülkenin daha yakından tanımaya değer düzinelerce üzümü var, ancak Ermenistan’dan areni’yi vurgulamak istiyorum, sadece birkaç kez sahip olduğum kırmızı bir üzüm, ama her seferinde şaşırtıcı derecede iyiydi – hafif tanenli ama taze, taşlı tatlarla. kırmızı meyveler ve büyük incelik. Ermeni şarapları için hazır bir kaynağım yok, tesadüfen buluyorum. Ama bir sonraki karşılaşmayı dört gözle bekliyorum.
Baga
Portekiz’in Bairrada bölgesinin önde gelen kırmızı üzümüdür. Uzun zamandır sert, tanenli şaraplar yapma konusunda bir üne sahipti ve hala örnekler bulabilirsiniz. Bu şişelerin tanenlerin gevşemesi için yıllarca yaşlanması gerekebilir. Ancak birçok üretici yakın zamanda üzümlerin suyunu ve kabuklarını yumuşatarak daha taze, daha zarif, daha canlı ve canlı şaraplar üretebileceklerini keşfetti. Filipa Pato ve William Wouters, Sidónio de Sousa, Casa de Saima ve Dirk Niepoort gibi mükemmel baga şarapları yapar.
Bobal
İşte üzümün eşyalarını sergilemeye fırsat bulamamasına mükemmel bir örnek. Yüzyıllar boyunca güneydoğu İspanya’nın önde gelen üzümlerinden biri olmuştur, ancak normalde sıradan dökme şaraplara dönüşmüştür. Ancak son zamanlarda üreticiler, doğru topraklarda özenle yetiştirildiğinde bobal’ın potansiyelini göstermeye çalıştılar. Bobal’ın doğru ellerde karmaşık, incelikli, şeffaf ve enerjik olabileceğini gösteren özellikle iki kişi buldum, Ponce ve Mustiguillo. Ayrıca Katalonya’daki Partida Creus’tan mükemmel bir doğal bobal aldım.
Brachetto
Brachetto’dan sık sık etkilenmediğimi itiraf ediyorum, bu yüzden onun vaadinden çekinmeden konuşamam. Çoğu brachetto ışıltılı ve tatlıdır ve İtalya’nın Piedmont bölgesinde popüler olmalarına rağmen onları özellikle ilginç bulmadım. Ama son zamanlarda Matteo Correggia’dan kokulu ve kolay olan durgun, kuru bir brachetto içtim. Derin veya karmaşık olduğunu iddia etmem ama o kadar lezzetliydi ki daha fazlasını bulmak istedim.
Fer Servadou
Brachetto’da olduğu gibi, genellikle fer servadou olarak adlandırılan fer servadou ile derin bir deneyimim olduğunu iddia edemem. . Aslında, granit topraklardaki biyodinamik bir bağdan gelen Nicolas Carmarans şarabı Maximus, sahip olduğum tek şarap ve Amerika Birleşik Devletleri’nde fer şarap üreten birkaç üretici daha var. (Görünüşe göre Aveyon’dan çok uzak olmayan bir bölge olan Gaillac’ta braucol olarak da bilinir.) Ne olursa olsun, daha fazlasını bulmaya çalışacağım. Bu arada fer, güneybatı Fransa’nın daha fazla araştırmaya yetecek kadar ilgi çekici diğer yerli üzümleri olan mauzac, négrette ve prunelard’ın yanında yerini alabilir.
Frontenac
Hibrit üzümler nadiren saygı görür. Yine de burada, Avrupa’nın en sevilen şaraplık üzümlerinin neredeyse tamamını oluşturan tür olan Vitis vinifera’nın, Amerika’ya özgü bir tür olan Vitis labrusca’nın ve en az altı ek türün karışımı olan bir üzüm var. Hiç kimse, şarapları potansiyellerinin parlak örnekleri olan Vermont’taki La Garagista’dan Deirdre Heekin ve Caleb Barber’dan daha fazla melezler üzerinde daha ikna edici çalışma yapmadı. En sevdiğim Garagista şaraplarından biri olan Loups-Garoux, tamamen Frontenac’tan yapılmıştır. Geçenlerde vahşi, egzotik meyve tatları ve taşlı alt tonlarla taze ve canlı bir 2017 açtım. 5 yıl sonra nasıl olacak merak ediyorum. Neyse ki, birkaç şişem daha var.
Mandilaria
Yunanistan, büyüme bölgeleri dışında çok az bilinen birçok kırmızı üzüm sunmaktadır. Bir istisna, uzun ömürlü, karmaşık şaraplar yapma olasılığı en yüksek Yunan kırmızısı olan xinomavro’dur. Ancak limniona, mavrotragano ve mavrodaphne gibi diğerleri daha fazla dikkat etmeye değer. Ancak burada Yunanistan’da bile çoğu zaman göz ardı edilen mandilarya’dan tamamen koyu renk ve az karakterli tanenler olarak bahsetmek istiyorum. Ama ya farklı şekilde yapılmışsa? Geçen yıllarda, Bairrada üreticileri ve baga gibi, mandilaryayı en hafif ellerle tedavi eden Girit’teki Stilianou’dan Büyük Ana’nın kırmızısını içtim. Sonuç, dünyevi ve hafif meyvemsi olan büyüleyici bir soluk kırmızı veya koyu pembe oldu.
Pecorino
Bu, İtalya’nın en büyük başarı öykülerinden biridir. Ian D’Agata’nın mükemmel “İtalya’nın Yerli Şarap Üzümleri”ne göre, 20. yüzyılın ortalarında büyük ölçüde ortadan kaybolan bu beyaz üzüm, yerli üzümlerden daha popüler olanlara daha iyi alternatifler arayan birkaç üretici tarafından yeniden canlandırıldı. ama verimleri için ekilen vasat çeşitler. Şimdi esas olarak Marche ve Abruzzo’da yetişen pecorino, keskin, enerjik ve bitkiseldir, deniz tarağı sosunda linguine gibi yemeklerle güzeldir. Daha iyi üreticiler arasında Abruzzo’dan Antica Tenuta Pietramore, Tiberio ve Cataldi Madonna yer alıyor.
Trebbiano d’Abruzzese
Eğer trebbiano d’Abruzzese tanıdık geliyorsa, bunun nedeni “trebbiano”nun birkaç farklı İtalyan beyaz üzümüne verilen bir isim olmasıdır. Çoğu yaygın ancak sıradandır, ancak canlı, zengin dokulu, çiçeksi ve tuzlu bir üzüm olan trebbiano d’Abruzzese değildir. Abruzzo’daki yapımcılar size trebbiano d’Abruzzese’nin aslında nadir olduğunu söyleyecektir. Özellikle kafa karıştırıcı olan, Trebbiano d’Abruzzo şarabının, daha küçük bir üzüm olan trebbiano Toscano veya orijinal ürün olan trebbiano d’Abruzzese ile yapılabilmesidir. Anahtar, Tiberio, Francesco Cirelli, Amorotti ve eğer paranız yetiyorsa Valentini ve Emidio Pepe gibi güvenilir yapımcılar aramaktır.
Takip edin NYT Food Twitter’da ve NYT Cooking on Instagram , Facebook , YouTube ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile NYT Cooking’den düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...