Kanada’da petrol kumları madenciliği. Resim: Howl Arts Collective / CC BY 2.0
Hammadde çıkarma, birçok ülke için esas olarak bir lanettir. Sürdürülebilirlikten eser yok. Bakır fiyatları yükselmeye devam ederse ne olur?
Dün, bakır fiyatlarının on yılın başından bu yana tüm zamanların en yüksek seviyesinde olduğunu, ancak yeni mevduat geliştirmek için yeterli teşvik sağlamak için hala çok düşük göründüğünü vurguladık. Belirtilen kaynağa göre, %75 daha artarak ton başına 14.000 Euro’ya çıkması gerekiyor.
Maden ve rafinerilerde bakırın çıkarılması ve metalin cevherden uzaklaştırılması çevre ve insanlar için çok zararlı bir işlem olduğundan, yüksek talebe rağmen en azından şu anda üretimin yapılmadığına sevinmek gerekir. tabii ki daha da arttı.
Ancak tabii ki bunun sektör için ne anlama geldiği ve fiyatlar yükselmeye devam ederse ne olacağı konusunda soru işaretleri uyandırıyor. Madencilik ve hammadde şirketlerinin dünyasıyla ilgili tüm deneyimler, o zaman insanlar ve çevre üzerinde çok büyük bir baskı olacağını gösteriyor.
Cazip kâr, Moloch madenciliğinin gezegende kalan son vahşi alanlara ilerlemesine de izin verecek, eski ormanlar büyük ölçüde temizlenecek, neredeyse Hambach ormanında olduğu gibi, yerel sakinler metropolden o – uzağa yerlerinden edilecek ve televizyon kameralarından – kovuldu ve öldürüldü.
Kanada’da katranlı kum madenciliği, kuzey Yunanistan ve Romanya’da altın endüstrisinin aşırı kullanımı, tüm dağların yerle bir edildiği Amerika Birleşik Devletleri’nin Apalaş Dağları’nda kömür madenciliği gibi son deneyimler bunu gösteriyor. Endonezya’da onlarca yıllık bakır ve altın madenciliği.
Endonezya aynı zamanda madenciliğin uzun süreli şiddetli çatışmalara nasıl yol açabileceğinin veya onu körükleyebileceğinin bir örneğidir. Batı Papua, Batı Yeni Gine’de, yerel halkın bir kısmı 1960’lardan beri Endonezya’dan bağımsızlık için savaşıyor. Ancak adanın büyük madenleri, vazgeçmek istemediği hükümet için önemli bir gelir kaynağı.
Hammaddelerin sömürülmesiyle bağlantılı diğer silahlı çatışma örnekleri, Papua Yeni Gine’ye ait bir ada olan Bougainville’deki uzun iç savaş veya Batı Sahra’daki dünyanın en büyük fosfat yataklarıdır.
1975’te, bağımsızlığını kazandıktan birkaç ay sonra Moritanya, uluslararası hukuka aykırı olarak önce Fas ve Moritanya tarafından işgal edildi ve sonunda Fas tarafından ilhak edildi. Almanya Dışişleri Bakanı’nın göreve geldikten birkaç ay sonra -uluslararası toplumun çoğunluğunun aksine- kabul ettiği bir adım ve Fas’ın 1975’te kurulan devleti temsil eden Polisario Cephesi’ne karşı son dönemde yeniden savaş başlatması.
(Wolfgang Pomrehn)
Hammadde çıkarma, birçok ülke için esas olarak bir lanettir. Sürdürülebilirlikten eser yok. Bakır fiyatları yükselmeye devam ederse ne olur?
Dün, bakır fiyatlarının on yılın başından bu yana tüm zamanların en yüksek seviyesinde olduğunu, ancak yeni mevduat geliştirmek için yeterli teşvik sağlamak için hala çok düşük göründüğünü vurguladık. Belirtilen kaynağa göre, %75 daha artarak ton başına 14.000 Euro’ya çıkması gerekiyor.
Maden ve rafinerilerde bakırın çıkarılması ve metalin cevherden uzaklaştırılması çevre ve insanlar için çok zararlı bir işlem olduğundan, yüksek talebe rağmen en azından şu anda üretimin yapılmadığına sevinmek gerekir. tabii ki daha da arttı.
Ancak tabii ki bunun sektör için ne anlama geldiği ve fiyatlar yükselmeye devam ederse ne olacağı konusunda soru işaretleri uyandırıyor. Madencilik ve hammadde şirketlerinin dünyasıyla ilgili tüm deneyimler, o zaman insanlar ve çevre üzerinde çok büyük bir baskı olacağını gösteriyor.
Cazip kâr, Moloch madenciliğinin gezegende kalan son vahşi alanlara ilerlemesine de izin verecek, eski ormanlar büyük ölçüde temizlenecek, neredeyse Hambach ormanında olduğu gibi, yerel sakinler metropolden o – uzağa yerlerinden edilecek ve televizyon kameralarından – kovuldu ve öldürüldü.
Kanada’da katranlı kum madenciliği, kuzey Yunanistan ve Romanya’da altın endüstrisinin aşırı kullanımı, tüm dağların yerle bir edildiği Amerika Birleşik Devletleri’nin Apalaş Dağları’nda kömür madenciliği gibi son deneyimler bunu gösteriyor. Endonezya’da onlarca yıllık bakır ve altın madenciliği.
Endonezya aynı zamanda madenciliğin uzun süreli şiddetli çatışmalara nasıl yol açabileceğinin veya onu körükleyebileceğinin bir örneğidir. Batı Papua, Batı Yeni Gine’de, yerel halkın bir kısmı 1960’lardan beri Endonezya’dan bağımsızlık için savaşıyor. Ancak adanın büyük madenleri, vazgeçmek istemediği hükümet için önemli bir gelir kaynağı.
Hammaddelerin sömürülmesiyle bağlantılı diğer silahlı çatışma örnekleri, Papua Yeni Gine’ye ait bir ada olan Bougainville’deki uzun iç savaş veya Batı Sahra’daki dünyanın en büyük fosfat yataklarıdır.
1975’te, bağımsızlığını kazandıktan birkaç ay sonra Moritanya, uluslararası hukuka aykırı olarak önce Fas ve Moritanya tarafından işgal edildi ve sonunda Fas tarafından ilhak edildi. Almanya Dışişleri Bakanı’nın göreve geldikten birkaç ay sonra -uluslararası toplumun çoğunluğunun aksine- kabul ettiği bir adım ve Fas’ın 1975’te kurulan devleti temsil eden Polisario Cephesi’ne karşı son dönemde yeniden savaş başlatması.
(Wolfgang Pomrehn)