Silver City, New Mexico yakınlarındaki Chino bakır madeni. Resim: Eric Guinther / CC BY-SA 3.0
Kıymetli metale olan talep yüksektir. Enerji geçişinden dolayı da bozulmaz. Durgun üretim fiyatların nasıl fırlamasına neden oluyor?
Sürdürülebilirlik kavramı, Birleşmiş Milletler tarafından toplanan Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu’nun sözde Brundtland Raporu’nu sunduğu 1987 yılından bu yana herkesin dilinde. İnsanlığın sürdürülebilir bir şekilde çalışması için ihtiyaç duyduğu anlayışıyla tonlarca kağıt basıldı.
Tek başına, 36 yıl sonra bile bundan bahsetmek pek mümkün değil. Sürdürülebilir yönetim, gezegeni ve kaynaklarını, gelecek nesillerin ve tüm insanların makul bir refah içinde yaşayabileceği şekilde ele almak anlamına gelir.
Ama tabii ki, odadaki fili, iklim krizini görmezden gelsek bile durum böyle değil. Sadece bu da değil, enerji kaynaklarını o kadar tükettik ki, örneğin, yeni petrol sahaları yalnızca çıkarmanın zor ve özellikle çevre için tehlikeli ve pahalı olduğu yerlerde, yani Arktik Okyanusu’nun altında ve derin suların kenarında bulunabilir. deniz – Kanada’nın Alberta kentinde olduğu gibi, bir eyaletin yarısını ağaç kesmek, sürmek ve ölü bir çöle dönüştürmek istemiyorsanız.
Lityum, nadir toprak elementleri ve bakır gibi enerji geçişi ve enerji kaynağının elektrifikasyonu için özellikle önemli olan cevherler ve diğer mineral ham maddeler de tükendi. Beyrut merkezli haber platformu, ikincisine gelince, Nisan ayı ortasında düzenlenen Dünya Bakır Konferansı’nda fonların yeterli olmadığı konusunda büyük endişe vardı. El Mayadin.
Bu, şu anda borsalarda elde edilebilecek yüksek bakır fiyatı göz önüne alındığında dikkat çekicidir. Rusya’nın Ukrayna’ya saldırmasından önce, tüm zamanların en yüksek seviyesi olan ton başına 10.000 €’nun biraz altına ulaşmıştı ve geçen yaz kısa bir düşüşün ardından toparlandı. Şu anda ton başına 8.000 €’nun üzerinde işlem görüyor ve bu, 2021’in başlangıcından önce değerli metal için ödenmesi gereken her şeyin çok üzerinde.
Açık ara en büyük bakır üreticisi Şili’dir.Küresel rezervlerin yaklaşık yüzde 25’i burada bulunur ve ülkenin küresel üretimdeki payı da eşit derecede yüksektir. Ancak International Copper Study Group’un son basın açıklamasında, yüksek fiyatın üretimde önemli bir artışa katkıda bulunmadığı belirtiliyor. Şili’den sonra en büyük ikinci bakır tedarikçisi olan komşu Peru’da, birkaç yerel protesto, üretimde hafif bir düşüşe bile yol açtı.
Federal Yerbilimleri Enstitüsü’ne göre, küresel rezervlerin, yani mevcut koşullar altında bilinen ve ekonomik olarak işletilebilir yatakların 2018’de 839 milyon ton olduğu tahmin ediliyor. yıl.
Bu, tüm bakırın dünyadan çıkarıldığı anlamına gelmez. Muhtemelen var olan kaynaklar önemli ölçüde daha fazladır. Bununla birlikte, bunların çıkarılması daha zordur ve sonuç olarak daha pahalıdır ve bunların çıkarılması genellikle çevreye bakır madenciliğinden daha fazla zarar verir. Tabii ki, önce bulunmaları gerekiyor.
Bu arada, gözlemciler Beyrutlu gazetecilerden alıntı yaparak bakır piyasasının “sıkı” olduğunu söylüyor. Artan talep, fonlamada karşılık gelen bir artışa karşılık gelmiyor. Yeni madenler açmak ve böylece üretim kapasitelerini genişletmek için, teşvik olarak bakırın tonu başına 14.000 €’nun biraz altında bir fiyat gerekli olacaktır. Üretici ülkeler için iyi bir beklenti, ithalata bağımlı sanayileşmiş ülkeler için daha az iyi.
(Wolfgang Pomrehn)
Kıymetli metale olan talep yüksektir. Enerji geçişinden dolayı da bozulmaz. Durgun üretim fiyatların nasıl fırlamasına neden oluyor?
Sürdürülebilirlik kavramı, Birleşmiş Milletler tarafından toplanan Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu’nun sözde Brundtland Raporu’nu sunduğu 1987 yılından bu yana herkesin dilinde. İnsanlığın sürdürülebilir bir şekilde çalışması için ihtiyaç duyduğu anlayışıyla tonlarca kağıt basıldı.
Tek başına, 36 yıl sonra bile bundan bahsetmek pek mümkün değil. Sürdürülebilir yönetim, gezegeni ve kaynaklarını, gelecek nesillerin ve tüm insanların makul bir refah içinde yaşayabileceği şekilde ele almak anlamına gelir.
Ama tabii ki, odadaki fili, iklim krizini görmezden gelsek bile durum böyle değil. Sadece bu da değil, enerji kaynaklarını o kadar tükettik ki, örneğin, yeni petrol sahaları yalnızca çıkarmanın zor ve özellikle çevre için tehlikeli ve pahalı olduğu yerlerde, yani Arktik Okyanusu’nun altında ve derin suların kenarında bulunabilir. deniz – Kanada’nın Alberta kentinde olduğu gibi, bir eyaletin yarısını ağaç kesmek, sürmek ve ölü bir çöle dönüştürmek istemiyorsanız.
Lityum, nadir toprak elementleri ve bakır gibi enerji geçişi ve enerji kaynağının elektrifikasyonu için özellikle önemli olan cevherler ve diğer mineral ham maddeler de tükendi. Beyrut merkezli haber platformu, ikincisine gelince, Nisan ayı ortasında düzenlenen Dünya Bakır Konferansı’nda fonların yeterli olmadığı konusunda büyük endişe vardı. El Mayadin.
Bu, şu anda borsalarda elde edilebilecek yüksek bakır fiyatı göz önüne alındığında dikkat çekicidir. Rusya’nın Ukrayna’ya saldırmasından önce, tüm zamanların en yüksek seviyesi olan ton başına 10.000 €’nun biraz altına ulaşmıştı ve geçen yaz kısa bir düşüşün ardından toparlandı. Şu anda ton başına 8.000 €’nun üzerinde işlem görüyor ve bu, 2021’in başlangıcından önce değerli metal için ödenmesi gereken her şeyin çok üzerinde.
Açık ara en büyük bakır üreticisi Şili’dir.Küresel rezervlerin yaklaşık yüzde 25’i burada bulunur ve ülkenin küresel üretimdeki payı da eşit derecede yüksektir. Ancak International Copper Study Group’un son basın açıklamasında, yüksek fiyatın üretimde önemli bir artışa katkıda bulunmadığı belirtiliyor. Şili’den sonra en büyük ikinci bakır tedarikçisi olan komşu Peru’da, birkaç yerel protesto, üretimde hafif bir düşüşe bile yol açtı.
Federal Yerbilimleri Enstitüsü’ne göre, küresel rezervlerin, yani mevcut koşullar altında bilinen ve ekonomik olarak işletilebilir yatakların 2018’de 839 milyon ton olduğu tahmin ediliyor. yıl.
Bu, tüm bakırın dünyadan çıkarıldığı anlamına gelmez. Muhtemelen var olan kaynaklar önemli ölçüde daha fazladır. Bununla birlikte, bunların çıkarılması daha zordur ve sonuç olarak daha pahalıdır ve bunların çıkarılması genellikle çevreye bakır madenciliğinden daha fazla zarar verir. Tabii ki, önce bulunmaları gerekiyor.
Bu arada, gözlemciler Beyrutlu gazetecilerden alıntı yaparak bakır piyasasının “sıkı” olduğunu söylüyor. Artan talep, fonlamada karşılık gelen bir artışa karşılık gelmiyor. Yeni madenler açmak ve böylece üretim kapasitelerini genişletmek için, teşvik olarak bakırın tonu başına 14.000 €’nun biraz altında bir fiyat gerekli olacaktır. Üretici ülkeler için iyi bir beklenti, ithalata bağımlı sanayileşmiş ülkeler için daha az iyi.
(Wolfgang Pomrehn)