Resim: stdesign/Shutterstock.com
adlı bir makalede Berlin gazetesi Britanyalı Rusya uzmanı Richard Sakwa, devam eden İkinci Soğuk Savaş'ın ve bunun Ukrayna'daki hararetli tezahürünün her iki tarafındaki perspektifleri inceliyor.
Duyuru
Her iki taraftaki hataları arayın. Bu tür tasvirlere verilen tepki genellikle savunma amaçlıyken, düşüncesizce verilen tepki bir Kremlin komplosundan şüphelenmek şeklindedir.
Sakwa'nın İngiliz akademisinin ve oldukça geleneksel İngiliz düşünce kuruluşu Chatham House'un uzun süredir üyesi olması, bilim adamının Batı'nın “iç cephesini” parçalamaktan başka bir şeyle gizlice ilgilendiğini pek akla getiremez.
Açık ve kapalı dünya görüşleri
Bir gözlemci olarak bu iftiralara, hatta komplo teorilerine çoğu zaman boyun eğiyorsunuz. Kanıt, eğer varsa, genellikle oldukça basittir: Sakwa, Rus üniversitelerinde ders verdi, Valdai Kulübü etkinliklerinde yer aldı ve daha net olamaz, makaleler yazdı bugün Rusya yayınlanan.
Normalde, özellikle Batı ile Doğu arasındaki çatışmaların yeniden alevlendiği zamanlarda, uzun süredir uzmanların ve Rus ulusunun yakınlarının uzmanlığının son derece değerli olacağı varsayılır. Ama bundan çok uzak. Bunun yerine, karşı tarafla ilgili neredeyse her türlü içgörü ve hatta empati belirtisi, düşman propagandası olarak sınıflandırılır ve kesinlikle reddedilir.
Bu geri dönüşü bu kadar kapalı bir dünya görüşüne nasıl açıklayabiliriz? Stand-up komedyeni Volker Pispers bir keresinde şöyle demişti: “Düşman bilindiğinde günün bir yapısı olur!”
Elverişli bir şekilde, Batılı elitlerin özel bir şevkle ve uzun bir gelenekle “sevdiği-nefret ettiği” bir düşman var.
Batılı seçkinler ve “Rus düşmanlığı” oyunu
Bununla birlikte, Batı'daki Rus propagandasının sözde etkililiğini, kendi siyasi ve medya elitlerininkinden temel olarak üstün olarak değerlendirmenin şüpheli olduğunu düşünüyorum.
Pek çok insanın her köşede “Rus etkisinden” korktuğu basit gerçeği, bu yanlış yargının kanıtıdır. Bir diğeri ise Rusya'ya yönelik çoğu zaman aşırı düzeydeki eleştirilerdir.
Ayrıca okuyun:
Daha fazla göster
daha az göster
Rusya doğumlu ABD'li siyaset bilimci Andrei Tsygankov bir keresinde “Russofobiyi” “Rusya'ya yönelik eleştiriden daha fazlası, aynı zamanda Rusya'nın siyasi itibarına zarar vermeyi amaçlayan ölçüsüz eleştiri” olarak tanımlamıştı. [russischen] milleti zayıflatır.”
Bu şu soruyu akla getiriyor: Sakwa gibi çok saygı duyulan akademisyenler, Rusya ile akademik bağlantıları nedeniyle Kremlin'in araçları ve Batı'nın düşmanları haline gelirken başka neyle karşı karşıya kalabiliriz?
Gwendolyn Sasse gibi son derece saygı duyulan Alman akademisyenler, Beck-Verlag tarafından yayınlanan bir ders kitabında “Ruşizm” veya “Raşizm” hakkında “her biri 'Rusya' ve 'Faşizm' karışımı” yazmaktan kendini alamadıklarında, bu dikkate alınır. Putin yönetimindeki inkar edilemez ama kesinlikle faşist olmayan güç yoğunlaşmasına rağmen, İkinci Dünya Savaşı olayları?
Ukrayna'daki Rus “soykırımı” hakkında okumaya devam ettiğimizde, iki yıldan fazla süren yoğun ve şüphesiz hain savaşın ardından Rusya-Ukrayna savaşının sivil kurbanlarının rakamları, sivil kurbanların sayısının yalnızca bir kısmını temsil ediyor. Hangi İsrail Gazze yöneticisinin sadece birkaç aya ihtiyacı var?
Ancak burada, her ne kadar Almanya Uluslararası Adalet Divanı'nda muhtemel (ve buna itiraz edilmesi mantıken zor) yardım ve yataklık yapmakla suçlansa da, “soykırım” şüphesinden bile kaçınmak için her şey yapılıyor.
İkinci Soğuk Savaşta Propaganda: “Rusofobiyle” Oynamak
Batı'da Rusya karşıtı propagandanın bir geleneği var
Tek sayfada okuyun
adlı bir makalede Berlin gazetesi Britanyalı Rusya uzmanı Richard Sakwa, devam eden İkinci Soğuk Savaş'ın ve bunun Ukrayna'daki hararetli tezahürünün her iki tarafındaki perspektifleri inceliyor.
Duyuru
Her iki taraftaki hataları arayın. Bu tür tasvirlere verilen tepki genellikle savunma amaçlıyken, düşüncesizce verilen tepki bir Kremlin komplosundan şüphelenmek şeklindedir.
Sakwa'nın İngiliz akademisinin ve oldukça geleneksel İngiliz düşünce kuruluşu Chatham House'un uzun süredir üyesi olması, bilim adamının Batı'nın “iç cephesini” parçalamaktan başka bir şeyle gizlice ilgilendiğini pek akla getiremez.
Açık ve kapalı dünya görüşleri
Bir gözlemci olarak bu iftiralara, hatta komplo teorilerine çoğu zaman boyun eğiyorsunuz. Kanıt, eğer varsa, genellikle oldukça basittir: Sakwa, Rus üniversitelerinde ders verdi, Valdai Kulübü etkinliklerinde yer aldı ve daha net olamaz, makaleler yazdı bugün Rusya yayınlanan.
Normalde, özellikle Batı ile Doğu arasındaki çatışmaların yeniden alevlendiği zamanlarda, uzun süredir uzmanların ve Rus ulusunun yakınlarının uzmanlığının son derece değerli olacağı varsayılır. Ama bundan çok uzak. Bunun yerine, karşı tarafla ilgili neredeyse her türlü içgörü ve hatta empati belirtisi, düşman propagandası olarak sınıflandırılır ve kesinlikle reddedilir.
Bu geri dönüşü bu kadar kapalı bir dünya görüşüne nasıl açıklayabiliriz? Stand-up komedyeni Volker Pispers bir keresinde şöyle demişti: “Düşman bilindiğinde günün bir yapısı olur!”
Elverişli bir şekilde, Batılı elitlerin özel bir şevkle ve uzun bir gelenekle “sevdiği-nefret ettiği” bir düşman var.
Batılı seçkinler ve “Rus düşmanlığı” oyunu
Bununla birlikte, Batı'daki Rus propagandasının sözde etkililiğini, kendi siyasi ve medya elitlerininkinden temel olarak üstün olarak değerlendirmenin şüpheli olduğunu düşünüyorum.
Pek çok insanın her köşede “Rus etkisinden” korktuğu basit gerçeği, bu yanlış yargının kanıtıdır. Bir diğeri ise Rusya'ya yönelik çoğu zaman aşırı düzeydeki eleştirilerdir.
Ayrıca okuyun:
Daha fazla göster
daha az göster
Rusya doğumlu ABD'li siyaset bilimci Andrei Tsygankov bir keresinde “Russofobiyi” “Rusya'ya yönelik eleştiriden daha fazlası, aynı zamanda Rusya'nın siyasi itibarına zarar vermeyi amaçlayan ölçüsüz eleştiri” olarak tanımlamıştı. [russischen] milleti zayıflatır.”
Bu şu soruyu akla getiriyor: Sakwa gibi çok saygı duyulan akademisyenler, Rusya ile akademik bağlantıları nedeniyle Kremlin'in araçları ve Batı'nın düşmanları haline gelirken başka neyle karşı karşıya kalabiliriz?
Gwendolyn Sasse gibi son derece saygı duyulan Alman akademisyenler, Beck-Verlag tarafından yayınlanan bir ders kitabında “Ruşizm” veya “Raşizm” hakkında “her biri 'Rusya' ve 'Faşizm' karışımı” yazmaktan kendini alamadıklarında, bu dikkate alınır. Putin yönetimindeki inkar edilemez ama kesinlikle faşist olmayan güç yoğunlaşmasına rağmen, İkinci Dünya Savaşı olayları?
Ukrayna'daki Rus “soykırımı” hakkında okumaya devam ettiğimizde, iki yıldan fazla süren yoğun ve şüphesiz hain savaşın ardından Rusya-Ukrayna savaşının sivil kurbanlarının rakamları, sivil kurbanların sayısının yalnızca bir kısmını temsil ediyor. Hangi İsrail Gazze yöneticisinin sadece birkaç aya ihtiyacı var?
Ancak burada, her ne kadar Almanya Uluslararası Adalet Divanı'nda muhtemel (ve buna itiraz edilmesi mantıken zor) yardım ve yataklık yapmakla suçlansa da, “soykırım” şüphesinden bile kaçınmak için her şey yapılıyor.