Akıllı telefon kullanımına başlama yaşı giderek düşüyor. Birçok çocuğun sınırsız erişimi vardır. Simge görüntüsü: Pixabay’de nmiranda (Kamu malı)
Aşağı Saksonya’daki bir ortaokulun müdürü Silke Müller’in uyarısının sloganı “Çocuklarımızı kaybediyoruz”. Aynı zamanda bu federal eyalette bir dijital elçidir. Müller, günümüzdeki günlük okul hayatından deneyimleri not aldı (“Çocuğunuzun akıllı telefonunda ne gördüğünü biliyor musunuz?”), nesli tükenmekte olan türlerin gözünden etkili bir şekilde görülen rahatsız edici bir panoptikon yarattı.
Yazar, çocuğun dijital gerçekliğinin bariz vakalarının envanterini burada ve şimdi veriyor, açıklanan vakaları isimsiz hale getirdi ve onlardan bir kitap yaptı.
Köpekbalığı tankı kapısı
“Filtrelenmemiş, zorlukla düzenlenmiş, 7/24 erişilebilir”: Müller ağı böyle görüyor ve vurguluyor: Raporları istisnalar veya uydurma vakalar hakkında değil, çocuklarımızın ve gençlerimizin gerçek, günlük yaşamları hakkında. Müller ayrıca dijital harikalar diyarına da şöyle diyor: Sapkın fikirleri olan insanlar için Cockaigne, “inanılmaz derecede büyük bir sahne”, yalan haberler, nefret, müstehcen konuşmalar ve gün boyu giderek daha iğrenç hale gelen fotoğraflara, metinlere ve videolara sınırsız erişimle dolu. Müller kitabında bunun “nihayet uyanmak” hakkında olduğunu vurguluyor.
Bir kez daha: İnternetteki tüm yaygın hizmetler, giderek daha genç katılımcılar tarafından kullanılıyor. Anketler ve çalışma sonuçlarının gösterdiği gibi, erişim çoğunlukla akıllı telefon aracılığıyla sağlanır ve gerçek günlük yaşam bunu bakan herkese kanıtlar.
Bir göz atalım: ortalama günlük kullanım yıllardır artıyor; Örneğin 16-29 yaşındakilerin (2021) yüzde 77’si şunu söylüyor: Akıllı telefonuma sabah ilk, son olarak akşam bakıyorum. Bu, yaş açısından her zaman daha erken başlayan giriş seviyesi sınıfı için bile giderek daha fazla geçerlidir. Her durumda, WhatsApp mesajlaşma hizmetinin sınırsız olasılıklar diyarına açılan kapı olduğu kanıtlanmıştır. Veya Silke Müller’in bir röportajda söylediği gibi: köpekbalığı tankına açılan bir kapı olarak.
Eksiksiz kapsam, sorgulanabilir!
10-18 yaş arası her 10 çocuktan 7’si dijital medyayı zaman sınırlaması olmadan boş zamanlarında kullanabileceğini söylüyor. yakın zamanda dijital dernek Bitkom tarafından devam eden bir çalışmanın öncesinde. Rakamlarla: Altı ila dokuz yaşındaki çocukların yüzde 66’sı zaman zaman akıllı telefon kullanıyor – bazen bu hala ebeveynlerinin cihazı.
Ardından, akıllı telefon sahipliği hızla artıyor: 10-12 yaşındakilerin %86’sı ve 13-15 yaşındakilerin %95’i kendi cihazlarını kullanıyor. Bitkom çalışmasının uzun vadeli karşılaştırmasında, çocuklar ve gençler dijital cihazlarla giderek daha erken yaşlarda temas kuruyor; WhatsApp aracılığıyla iletişimin amaçlarından biri, eşler arasındaki alışveriştir.
Geniş belgedeki terim dizini tek başına iyiye işaret değil. Siberseks, tımarlama, azaltılmış empati, aşırı kendini temsil etme, düşman imgeleri, nefrete tahrik, hiperseksüalizasyon, görüş manipülasyonu, çevrimiçi talan, pedofili forumları, propaganda, popülizm, intihar forumları, cinsel sömürü, bağımlılık (= seçilim!) hakkında konuşuyoruz.
“Ne İçin Üflemeliydim”
Somut olarak bu, ilkokul öğrencilerinin bile şiddet, taciz, hayvanlara eziyet, ırkçılık, sapkınlık, nefret ve cinayet içeren metin ve görüntülere maruz kalması anlamına geliyor. Silke Müller’in envanteri burada devreye giriyor. Bazı örnekler (kitaptan vaka açıklamaları):
2022 baharında TikTok’ta bir trend alevlenecek: “Ne için patlamak isterim”, esas olarak para, yaşam tarzı, lüks, moda giyim vb. 13 yaşlarında bir kız hafta sonu partisi için biraz ot almak istiyor, kendinden büyük bir oğlana soruyor. Yardım sözü veriyor, bir gramın on avro olduğu söyleniyor ve öğleden sonra yerel bir ilkokulun avlusunda buluşuyorlar.
Önce diğerleriyle birlikte esrar içiyoruz, sonra ikisi işlerini yapmak için kendilerini izole ediyor. Kısa bir sohbetten sonra “moda olduğu gibi” parasız ödeme konusunda anlaşırlar: kız eşyayı alır, avro cebinde kalır, başka bir anlaşmaya varılmıştır. Meller’in yazısı şöyle:
Önerilen editoryal içerik
İzninizle, harici bir kitaptan (Amazon İştirakleri) bir öneri buraya yüklenecektir.
Kitap önerilerini her zaman yükle
Kitap önerisini şimdi yükleyin
İnternet köpekbalığı tankı: biz bebek yiyicileriz
Sanal yakınlıklar
Bir sayfada okuyun
Ağda bir sorun var. Binlerce olasılığın harikalar diyarında. “Bin” küçük bir ifade ise: ağ seçenekleriniz sınırsızdır. Ve evet, elbette, bu araçlar, trendler, tweetler, sohbetler, meydan okumalar, gönderiler denizinde kürek çeken çocuklarımızdır: en fazla on iki yaşından itibaren, İnternet tüm yönleriyle, derinlikleriyle ve Sürüleriyle günlük hayatın bir parçası bazı çocuklar.
Aşağı Saksonya’daki bir ortaokulun müdürü Silke Müller’in uyarısının sloganı “Çocuklarımızı kaybediyoruz”. Aynı zamanda bu federal eyalette bir dijital elçidir. Müller, günümüzdeki günlük okul hayatından deneyimleri not aldı (“Çocuğunuzun akıllı telefonunda ne gördüğünü biliyor musunuz?”), nesli tükenmekte olan türlerin gözünden etkili bir şekilde görülen rahatsız edici bir panoptikon yarattı.
Yazar, çocuğun dijital gerçekliğinin bariz vakalarının envanterini burada ve şimdi veriyor, açıklanan vakaları isimsiz hale getirdi ve onlardan bir kitap yaptı.
Köpekbalığı tankı kapısı
“Filtrelenmemiş, zorlukla düzenlenmiş, 7/24 erişilebilir”: Müller ağı böyle görüyor ve vurguluyor: Raporları istisnalar veya uydurma vakalar hakkında değil, çocuklarımızın ve gençlerimizin gerçek, günlük yaşamları hakkında. Müller ayrıca dijital harikalar diyarına da şöyle diyor: Sapkın fikirleri olan insanlar için Cockaigne, “inanılmaz derecede büyük bir sahne”, yalan haberler, nefret, müstehcen konuşmalar ve gün boyu giderek daha iğrenç hale gelen fotoğraflara, metinlere ve videolara sınırsız erişimle dolu. Müller kitabında bunun “nihayet uyanmak” hakkında olduğunu vurguluyor.
Bir kez daha: İnternetteki tüm yaygın hizmetler, giderek daha genç katılımcılar tarafından kullanılıyor. Anketler ve çalışma sonuçlarının gösterdiği gibi, erişim çoğunlukla akıllı telefon aracılığıyla sağlanır ve gerçek günlük yaşam bunu bakan herkese kanıtlar.
Bir göz atalım: ortalama günlük kullanım yıllardır artıyor; Örneğin 16-29 yaşındakilerin (2021) yüzde 77’si şunu söylüyor: Akıllı telefonuma sabah ilk, son olarak akşam bakıyorum. Bu, yaş açısından her zaman daha erken başlayan giriş seviyesi sınıfı için bile giderek daha fazla geçerlidir. Her durumda, WhatsApp mesajlaşma hizmetinin sınırsız olasılıklar diyarına açılan kapı olduğu kanıtlanmıştır. Veya Silke Müller’in bir röportajda söylediği gibi: köpekbalığı tankına açılan bir kapı olarak.
Eksiksiz kapsam, sorgulanabilir!
10-18 yaş arası her 10 çocuktan 7’si dijital medyayı zaman sınırlaması olmadan boş zamanlarında kullanabileceğini söylüyor. yakın zamanda dijital dernek Bitkom tarafından devam eden bir çalışmanın öncesinde. Rakamlarla: Altı ila dokuz yaşındaki çocukların yüzde 66’sı zaman zaman akıllı telefon kullanıyor – bazen bu hala ebeveynlerinin cihazı.
Ardından, akıllı telefon sahipliği hızla artıyor: 10-12 yaşındakilerin %86’sı ve 13-15 yaşındakilerin %95’i kendi cihazlarını kullanıyor. Bitkom çalışmasının uzun vadeli karşılaştırmasında, çocuklar ve gençler dijital cihazlarla giderek daha erken yaşlarda temas kuruyor; WhatsApp aracılığıyla iletişimin amaçlarından biri, eşler arasındaki alışveriştir.
Federal Çocuk ve Gençlik Medyasını Koruma Ajansı’nın 322 sayfada tematik ormanı çeşitli şekillerde sunan “Dijital Büyüme Tehlikesi Atlası”nı (2022) tanımlayan şey “tam kapsama”dır: kişilerarası iletişim, ergenlik döneminde WhatsApp(…) tam kapsama yaklaşan bir duruma ulaşır.”
Geniş belgedeki terim dizini tek başına iyiye işaret değil. Siberseks, tımarlama, azaltılmış empati, aşırı kendini temsil etme, düşman imgeleri, nefrete tahrik, hiperseksüalizasyon, görüş manipülasyonu, çevrimiçi talan, pedofili forumları, propaganda, popülizm, intihar forumları, cinsel sömürü, bağımlılık (= seçilim!) hakkında konuşuyoruz.
“Ne İçin Üflemeliydim”
Somut olarak bu, ilkokul öğrencilerinin bile şiddet, taciz, hayvanlara eziyet, ırkçılık, sapkınlık, nefret ve cinayet içeren metin ve görüntülere maruz kalması anlamına geliyor. Silke Müller’in envanteri burada devreye giriyor. Bazı örnekler (kitaptan vaka açıklamaları):
2022 baharında TikTok’ta bir trend alevlenecek: “Ne için patlamak isterim”, esas olarak para, yaşam tarzı, lüks, moda giyim vb. 13 yaşlarında bir kız hafta sonu partisi için biraz ot almak istiyor, kendinden büyük bir oğlana soruyor. Yardım sözü veriyor, bir gramın on avro olduğu söyleniyor ve öğleden sonra yerel bir ilkokulun avlusunda buluşuyorlar.
Önce diğerleriyle birlikte esrar içiyoruz, sonra ikisi işlerini yapmak için kendilerini izole ediyor. Kısa bir sohbetten sonra “moda olduğu gibi” parasız ödeme konusunda anlaşırlar: kız eşyayı alır, avro cebinde kalır, başka bir anlaşmaya varılmıştır. Meller’in yazısı şöyle:
Az önce açıklanan durum, “gerçek” ve “sanal” gerçekliğin ne kadar güçlü bir şekilde iç içe geçtiğine, yani karşılıklılıkların hakim olduğuna bir örnektir. Müller, “gerçek hayattaki parıltı”dan tekrar tekrar bahsediyor, analog ve dijital dünyaları birbirinden ayırmayı nihayet bıraktığını savunuyor. Anlamamız gerekiyor, diyor, hem fiziksel olarak burada ve şimdi hem de sanal bilgi otoyolunda gerçekleşen bir toplumda ve dünyada yaşıyoruz. Bu bir tür birlikte yaşama.
Önerilen editoryal içerik
İzninizle, harici bir kitaptan (Amazon İştirakleri) bir öneri buraya yüklenecektir.
Kitap önerilerini her zaman yükle
Kitap önerisini şimdi yükleyin