Julian Assange mola vermek için Bangkok havaalanına yaklaşıyor. Resim: Wikileaks
175 yıl hapis tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. On iki yıl tutuklu kaldıktan sonra şimdi serbest bırakılıyor. Bu zafer diğerlerini devirecek bir domino taşı mı olacak? Bir yorum.
Dün sabah radyoda Julian Assange'ın özgürlüğe doğru yola çıktığı haberini duyduğumda bir rahatlama ve sevinç hissettim. Bunun aynı zamanda kişisel bir dokunuşu da var.
Duyuru
Stella Assange'la görüşme
Eşi avukat Stella Assange ile dört hafta önce Berlin'deki Re
ublica'da tanıştım. Bir röportajda bana Julian Assange'ın giderek daha da kötüleştiğini söyledi.
Şaşılacak bir şey yok: Günde 23 saat tecrit edilmiş ve yalnız başına, ikiye üç metrelik bir hücrede ve beş yıldan fazla bir süre (Ekvador büyükelçiliğinde geçirilen süreyi de eklerseniz toplam on iki yıllık fiili hapis cezası), çok ağır cezalarla. dışarıda çok az temas, küçük bir felç, depresyon, artan intihar riski ve ayrıca 175 yıla kadar parmaklıklar ardında kaldığı Amerika Birleşik Devletleri'ne iade edilme ihtimalinin sürekli yarattığı stres nedeniyle enfeksiyonlar.
Assange çiftinin beş ve yedi yaşlarında iki çocukları var; babalarını hiç serbest görmemişler, yalnızca hapsedilmiş ve zulme uğramış biri olarak görmüşler ve onun hakkında kamuoyunda yayılanların çoğu aşağılayıcı nitelikte.
Her ne kadar Stella Assange yıllar boyunca sakin ve dışarıya odaklanmış görünse de, çocuklar onun temel endişesini, yani sürekli en kötüsüne dair korkusunu arka planda hissetmiş olacaklar.
Çocuklu aile
Dün anlaşmanın ana hatları çizilirken henüz çocuklarına söylemediğini açıkladı:
Suç gazetecisinin icadı
Sonuçta Amerika Birleşik Devletleri'nin siyasi mahkumuydu, Birleşik Krallık tarafından hapsedildi ve idam edildi, bir tebaa gibi davrandı: itaatkar.
ayrıca oku
Daha fazla göster
daha az göster
Bu sürdürülemez ve skandal bir durumdu; araştırmacı gazeteciliğe ve basın özgürlüğüne yönelik bir saldırıydı. Assange'ın tek suçu, ABD saldırı helikopterinin Irak'ta aralarında iki gazetecinin de bulunduğu on iki sivili öldüren ve iki çocuğu ciddi şekilde yaralayan videoya kaydedilmiş saldırı gibi ABD savaş suçlarını kamuoyuna duyurmaktı.
Bu skandal artık bitti ama Rusya hapishanesindeki ABD'li gazeteci Evan Gershkovich'ten Gazze Şeridi'nde gazetecilerin öldürülmesine kadar buna benzer birçok skandal devam ediyor.
Caydırıcılığın bedeli
Ancak Julian Assange'ın özgürlüğü için bir bedel ödenmesi gerekiyordu. ABD Casusluk Yasası uyarınca bir suçlamayı kabul etmesi gerekiyor ve cezasının Londra'nın Belmarsh kentindeki maksimum güvenlikli hapishanede geçirdiği yıllar boyunca çekilmiş olduğu sembolik olarak ilan ediliyor.
ABD Adalet Bakanlığı ile yapılan bu anlaşma, Kuzey Mariana Adaları'nda (Amerika Birleşik Devletleri'nin yabancı bir bölgesi, 19. yüzyılın sonlarında yaşanan sömürgeci huzursuzluktan sonra aynı zamanda Alman İmparatorluğu'nun bir parçasıydı) – mümkün olduğu kadar yakın bir yerde yürütülüyor. La Assange'ın seyahat ettiği memleketi Avustralya, ailesinin yanına dönebilir.
ayrıca oku
Daha fazla göster
daha az göster
Bu, dünya nüfusuna savaşın ve küresel tahakkümün kirli gerçeklerini gösteren gazetecilere ve ihbarcılara (bkz. Moskova'da sürgünde olan Edward Snowden) karşı potansiyel caydırıcılığını sürdürmek isteyen bir Devlete ödenmesi gereken bedeldir. Bu aynı zamanda ABD'deki Biden yönetimine de bir kez daha gücün inandırıcılığını değerlerin inandırıcılığının önüne koyan bir ithamdır.
İtaatsizler için dersler
Assange'ın uyguladığı şey, araştırmacı gazetecilerin her gün yaptığı şeydir. Bir röportajda Stella Assange bana, Julian Assange'dan daha fazla ödüle sahip bir gazetecinin bulunamayacağını söyledi.
Onu, eski Başkan Donald Trump'ın peşine düşerken ABD hükümeti için bir tehdit haline getiren de işte bu cesareti ve kararlılığıydı. Wikileaks'in kurucusu, ifşaatlarıyla Amerikan imparatorluğunun bu tür itaatsizliğe tahammül edemeyen savunmasız kısımlarına darbe indirdi. Sloganına göre: Bu taklitçilere ilham verebilir.
Basın Özgürlüğü Vakfı yöneticisi Seth Stern, Assange'ın serbest bırakıldığı haberinin ardından şunları söyledi:
Washington'un şu anda zayıflamış sinyali bu: Bu durumda adalete merhamet edeceğiz. Grace'in anlamı: Stella Assange'ın dediği gibi, eski BM işkence özel raportörü Nils Melzer'in işkence, kurtuluş olarak tanımladığı hapishane koşulları da dahil olmak üzere on iki “zor yılın” ardından. Ve yasa, Amerika Birleşik Devletleri'nde Birinci Değişiklik'in ve basın özgürlüğünün kaldırılmasını öngörüyor.
Ancak Assange için elde edilen özgürlük, ABD için de bir yenilgidir. Sonunda hükümet teslim olmak zorunda kaldı. Ve bu, dünya çapında gazeteciler ve onların yayın hakları için mücadele eden yorulmak bilmez hareketlerin başarısıdır.
ayrıca oku
Daha fazla göster
daha az göster
Uzun yıllar boyunca ABD üzerindeki baskıyı artıran şey nöbetler, dilekçeler, politikacılarla yapılan görüşmeler, kampanyalar ve eğitim çalışmalarıydı. Medya, istisnalar dışında, Assange'ın serbest bırakılmasına katkıda bulunmadı (birçoğu başını öne eğdi ve kötü haber yaptı) ve hatta bazıları, karaktere sert bir şekilde vurarak (sanki Assange'ın kişiliğiyle ilgiliymiş gibi) tahliyeye karşı çıktı.
Son olarak ABD'nin müttefiki Avustralya, Biden yönetimine zulme son vermesi çağrısında bulundu. Şansölye Olaf Scholz (SPD) da bu yılın Mart ayında buna katıldı; Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock (Yeşiller) ise “Assange'a Özgürlük” bileti için kampanya yürütmesine rağmen sessiz kalmayı tercih etti.
Korkulan domino etkisi
Dünün iyi haberi karanlık zamanlarda geldi. Assange'ın uğruna savaştığı özgürlük, ilerici hareketlere mücadeleyi sürdürme cesareti ve gücü vermiş olsaydı, o zaman bu çok değerli olurdu. Slogana göre: Başarı sonuçlardan gelir.
Ukrayna ve Gazze'deki savaşlardan Çin'le küresel gerilimin tırmandırılmasına ve iklim krizine kadar küresel adaletsizlikler ve tehlikeler bir düzine kadardır. Bütün bunlar, uluslararası işbirliğini ve hükümetlerin kararlı sivil eylemlerini başlatmak için uzun vadeli sivil toplum seferberliklerini gerektiriyor.
Assange'ın özgürlüğü, değerleri ve hakikati korkusuzca savunmanın anlamlı olduğu gerçeğini pekiştirmeye hizmet edebilir. Pek çok hükümet gibi ABD'nin de korktuğu ve önlemek istediği işte tam da bu “domino etkisi”dir. Onların bakış açısından bakıldığında: anlaşılabilir.
175 yıl hapis tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. On iki yıl tutuklu kaldıktan sonra şimdi serbest bırakılıyor. Bu zafer diğerlerini devirecek bir domino taşı mı olacak? Bir yorum.
Dün sabah radyoda Julian Assange'ın özgürlüğe doğru yola çıktığı haberini duyduğumda bir rahatlama ve sevinç hissettim. Bunun aynı zamanda kişisel bir dokunuşu da var.
Duyuru
Stella Assange'la görüşme
Eşi avukat Stella Assange ile dört hafta önce Berlin'deki Re
ublica'da tanıştım. Bir röportajda bana Julian Assange'ın giderek daha da kötüleştiğini söyledi.Şaşılacak bir şey yok: Günde 23 saat tecrit edilmiş ve yalnız başına, ikiye üç metrelik bir hücrede ve beş yıldan fazla bir süre (Ekvador büyükelçiliğinde geçirilen süreyi de eklerseniz toplam on iki yıllık fiili hapis cezası), çok ağır cezalarla. dışarıda çok az temas, küçük bir felç, depresyon, artan intihar riski ve ayrıca 175 yıla kadar parmaklıklar ardında kaldığı Amerika Birleşik Devletleri'ne iade edilme ihtimalinin sürekli yarattığı stres nedeniyle enfeksiyonlar.
Assange çiftinin beş ve yedi yaşlarında iki çocukları var; babalarını hiç serbest görmemişler, yalnızca hapsedilmiş ve zulme uğramış biri olarak görmüşler ve onun hakkında kamuoyunda yayılanların çoğu aşağılayıcı nitelikte.
Her ne kadar Stella Assange yıllar boyunca sakin ve dışarıya odaklanmış görünse de, çocuklar onun temel endişesini, yani sürekli en kötüsüne dair korkusunu arka planda hissetmiş olacaklar.
Çocuklu aile
Dün anlaşmanın ana hatları çizilirken henüz çocuklarına söylemediğini açıkladı:
İki oğlan da bir şekilde zaten tanınmış kişiler haline geldi. Bunu zaman zaman yapabilirsin Stella Assange'ın gönderilerinde Hiç suçlanmadan ailesinden uzakta cezaevinde kalmak zorunda kalan Julian Assange'ın akıbetine kim dikkat çekmek istedi bakın.
Suç gazetecisinin icadı
Sonuçta Amerika Birleşik Devletleri'nin siyasi mahkumuydu, Birleşik Krallık tarafından hapsedildi ve idam edildi, bir tebaa gibi davrandı: itaatkar.
ayrıca oku
Daha fazla göster
daha az göster
Bu sürdürülemez ve skandal bir durumdu; araştırmacı gazeteciliğe ve basın özgürlüğüne yönelik bir saldırıydı. Assange'ın tek suçu, ABD saldırı helikopterinin Irak'ta aralarında iki gazetecinin de bulunduğu on iki sivili öldüren ve iki çocuğu ciddi şekilde yaralayan videoya kaydedilmiş saldırı gibi ABD savaş suçlarını kamuoyuna duyurmaktı.
Bu skandal artık bitti ama Rusya hapishanesindeki ABD'li gazeteci Evan Gershkovich'ten Gazze Şeridi'nde gazetecilerin öldürülmesine kadar buna benzer birçok skandal devam ediyor.
Caydırıcılığın bedeli
Ancak Julian Assange'ın özgürlüğü için bir bedel ödenmesi gerekiyordu. ABD Casusluk Yasası uyarınca bir suçlamayı kabul etmesi gerekiyor ve cezasının Londra'nın Belmarsh kentindeki maksimum güvenlikli hapishanede geçirdiği yıllar boyunca çekilmiş olduğu sembolik olarak ilan ediliyor.
ABD Adalet Bakanlığı ile yapılan bu anlaşma, Kuzey Mariana Adaları'nda (Amerika Birleşik Devletleri'nin yabancı bir bölgesi, 19. yüzyılın sonlarında yaşanan sömürgeci huzursuzluktan sonra aynı zamanda Alman İmparatorluğu'nun bir parçasıydı) – mümkün olduğu kadar yakın bir yerde yürütülüyor. La Assange'ın seyahat ettiği memleketi Avustralya, ailesinin yanına dönebilir.
ayrıca oku
Daha fazla göster
daha az göster
Bu, dünya nüfusuna savaşın ve küresel tahakkümün kirli gerçeklerini gösteren gazetecilere ve ihbarcılara (bkz. Moskova'da sürgünde olan Edward Snowden) karşı potansiyel caydırıcılığını sürdürmek isteyen bir Devlete ödenmesi gereken bedeldir. Bu aynı zamanda ABD'deki Biden yönetimine de bir kez daha gücün inandırıcılığını değerlerin inandırıcılığının önüne koyan bir ithamdır.
İtaatsizler için dersler
Assange'ın uyguladığı şey, araştırmacı gazetecilerin her gün yaptığı şeydir. Bir röportajda Stella Assange bana, Julian Assange'dan daha fazla ödüle sahip bir gazetecinin bulunamayacağını söyledi.
Onu, eski Başkan Donald Trump'ın peşine düşerken ABD hükümeti için bir tehdit haline getiren de işte bu cesareti ve kararlılığıydı. Wikileaks'in kurucusu, ifşaatlarıyla Amerikan imparatorluğunun bu tür itaatsizliğe tahammül edemeyen savunmasız kısımlarına darbe indirdi. Sloganına göre: Bu taklitçilere ilham verebilir.
Basın Özgürlüğü Vakfı yöneticisi Seth Stern, Assange'ın serbest bırakıldığı haberinin ardından şunları söyledi:
ABD'nin yenilgisi
Washington'un şu anda zayıflamış sinyali bu: Bu durumda adalete merhamet edeceğiz. Grace'in anlamı: Stella Assange'ın dediği gibi, eski BM işkence özel raportörü Nils Melzer'in işkence, kurtuluş olarak tanımladığı hapishane koşulları da dahil olmak üzere on iki “zor yılın” ardından. Ve yasa, Amerika Birleşik Devletleri'nde Birinci Değişiklik'in ve basın özgürlüğünün kaldırılmasını öngörüyor.
Ancak Assange için elde edilen özgürlük, ABD için de bir yenilgidir. Sonunda hükümet teslim olmak zorunda kaldı. Ve bu, dünya çapında gazeteciler ve onların yayın hakları için mücadele eden yorulmak bilmez hareketlerin başarısıdır.
ayrıca oku
Daha fazla göster
daha az göster
Uzun yıllar boyunca ABD üzerindeki baskıyı artıran şey nöbetler, dilekçeler, politikacılarla yapılan görüşmeler, kampanyalar ve eğitim çalışmalarıydı. Medya, istisnalar dışında, Assange'ın serbest bırakılmasına katkıda bulunmadı (birçoğu başını öne eğdi ve kötü haber yaptı) ve hatta bazıları, karaktere sert bir şekilde vurarak (sanki Assange'ın kişiliğiyle ilgiliymiş gibi) tahliyeye karşı çıktı.
Son olarak ABD'nin müttefiki Avustralya, Biden yönetimine zulme son vermesi çağrısında bulundu. Şansölye Olaf Scholz (SPD) da bu yılın Mart ayında buna katıldı; Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock (Yeşiller) ise “Assange'a Özgürlük” bileti için kampanya yürütmesine rağmen sessiz kalmayı tercih etti.
Korkulan domino etkisi
Dünün iyi haberi karanlık zamanlarda geldi. Assange'ın uğruna savaştığı özgürlük, ilerici hareketlere mücadeleyi sürdürme cesareti ve gücü vermiş olsaydı, o zaman bu çok değerli olurdu. Slogana göre: Başarı sonuçlardan gelir.
Ukrayna ve Gazze'deki savaşlardan Çin'le küresel gerilimin tırmandırılmasına ve iklim krizine kadar küresel adaletsizlikler ve tehlikeler bir düzine kadardır. Bütün bunlar, uluslararası işbirliğini ve hükümetlerin kararlı sivil eylemlerini başlatmak için uzun vadeli sivil toplum seferberliklerini gerektiriyor.
Assange'ın özgürlüğü, değerleri ve hakikati korkusuzca savunmanın anlamlı olduğu gerçeğini pekiştirmeye hizmet edebilir. Pek çok hükümet gibi ABD'nin de korktuğu ve önlemek istediği işte tam da bu “domino etkisi”dir. Onların bakış açısından bakıldığında: anlaşılabilir.