PAICINES, Kaliforniya. — Bu, hayvancılık ve bitki örtüsü, mikroorganizmalar ve toprak işleme, ekosistemler ve kompost, su ve iklim değişikliği hakkında bir hikayedir ve 2022’de bunun çok fazla şarap olduğu anlamına gelir.
Santa Cruz’un güneydoğusuna arabayla yaklaşık bir saat uzaklıktaki San Benito County’deki bu tozlu kasaba, yenileyici tarım ve toprak sağlığına adanmış çeşitli bir ekosistem yaratmaya yönelik bir deney olan Paicines Ranch’in yeridir.
7.600 dönümlük çimenli tepelerde, adaçayı, meşe ormanı ve sulak alanlar, sığırlar, koyunlar, domuzlar, hindiler ve tavuklar kuşların, böceklerin ve diğer vahşi hayvanların sesleriyle zengin bir ortamda otlanmakta ve yemlenmektedir. günlerini geçiren yaratıklar.
Hayvanlar, otlatılmış et olarak satılmadan önce, yaklaşık 300 dönüm organik tahıl ve sebzenin yanı sıra 25 dönümlük bir organik gösteri bağı içeren çok kültürlü bir çiftliğin ayrılmaz parçalarıdır.
Bağda uzun bir düzen var. Özellikle çok yıllık yerli otların ve diğer bitkilerin kalıcı bir örtüsü ile toprak sağlığını inşa etmek ve hayvanları bağa sokmak için tasarlandı. Amaç, istisnai şarap yapmak için malzeme üretirken, karbonu ayırarak ve su kullanımını en aza indirerek iklim değişikliğine karşı koymak ve bunlarla mücadele etmek ve asma kökleriyle simbiyotik ilişkiler oluşturan mikorizal mantarların popülasyonunu artırmaktır.
Sürüler genellikle büyüme mevsimi boyunca yaprak ve tomurcukları yiyip asmalara zarar vermeleri korkusuyla bağların dışında tutulur. Kredi… The New York Times için Nic Coury
Diğer üzüm bağları, toprakta gelişen bir mikroorganizma popülasyonu ve çeşitli bir ekosistem oluşturan rejeneratif tarımla yetiştirilir. Giderek artan sayıda üzüm yetiştiricisi bağlarını sürmeyi bırakıyor, bu da çıplak toprağı açığa çıkararak atmosfere karbondioksit salıyor. Hatta birçoğu, üzümler hasat edildikten sonra ve yeni sezon başlamadan önce bağa hayvan getiriyor, onları otları ve yabani otları kontrol etmek ve doğal bir gübre kaynağı olarak kullanıyor.
Yine de çok az kişi, koyunların büyüme mevsimi boyunca bile bağa girmesine izin veren Paicines Ranch (pie-SEEN-ess olarak telaffuz edilir) yaklaşımını benimsemiştir; bu, koyunların değerli yaprakları, tomurcukları yiyebilmesi nedeniyle genellikle kaçınılan bir uygulamadır. ve üzüm.
Birkaç kişi koyunları asmaların peşinden gitmekten caydırmak için geçici çözümler geliştirmiştir, ancak Paicines üzüm bağları, modern zamanlarda asmalar arasında hayvanların olması fikriyle tasarlanan ilk bağ olabilir.
Asmaları yere oldukça alçak, aç otlayanların kolayca erişebileceği kafeslerde eğitmek için olağan yöntem yerine, Paicines sarmaşıkları çok daha yükseğe kurulur. en azimli koyunların bile ulaşabileceği kadar. Bu, asmaların hem topraktan ısıyı emmek hem de bitkinin özsuyu yukarı itmek için kullandığı enerjiyi en aza indirmek için düşük tutulduğu geleneksel modern düşünceye aykırıdır.
“Bir asmanın evrimsel yönü nedir?” dedi bağ yöneticisi Kelly Mulville. “Ağaca tırmanıyorlar.”
Bay Mulville, organik bir çiftlikte çalışırken yakın zamanda sığırlar tarafından otlanan alanlara ekildiğinde ekinlerin ne kadar iyi olduğunu fark ettiğinden beri, hayvanları ve organik tarımı entegre etme fikriyle yıllardır çalışıyor. Colorado’daki San Luis Vadisi’nde.
Kelly Mulville, bağ yöneticisi, toprak işlemeyi önleyen ve toprak sağlığı ve çeşitli bir ekosistem oluşturmaya çalışan rejeneratif tarım uygular. Kredi… The New York Times için Nic Coury
O, onu İspanya, Avustralya, Yeni Zelanda ve Kaliforniya’ya götüren, Santa Cruz Dağları’ndaki Rhys Üzüm Bağları’nda ve Alexander Vadisi’ndeki Medlock Ames’te çalıştığı şaraba geçiş yaparken bunu aklında tuttu. Sonunda, büyüme mevsimi boyunca İskender Vadisi’ndeki küçük bir bağda koyun beslemeyi deneyebildi ve sonuçlara şaşırdı.
“Büyük bir sürpriz oldu” dedi. “Sulama kullanımında yüzde 98,6’lık bir azalma sağladık ve verim çok arttı.”
Artan sayıda yetiştirici artık daha sağlıklı toprağın daha iyi üzüm ve şarap potansiyeli yarattığına inanıyor. Ancak çok azı büyüme mevsimi boyunca denkleme hayvanları ekledi.
“Bir hayvan bir bitkiyi otladığında bazı şeyler olur” dedi Bay Mulville. “Bitkiyi uyarır ve hastalık ve zararlılara karşı bir çeşit direnç kazandırır.”
Eşi Matt Christiano ile birlikte Paicines Çiftliği’nin sahibi olan Sallie Calhoun’un, çiftliğin polikültürüne bir bağ ekleme fikrinin ilgisini çekmişti.
Bayan Calhoun, 2001 yılında şirketini satan ve aynı yıl çiftliği satın alan organik bahçecilikle ilgilenen bir yazılım mühendisiydi. Bugün çiftliği oluşturan şey, 17. yüzyılın sonlarında İspanyol misyonerler toprakları almadan önce, Amah Mutsun Kabile Bandosu topraklarının bir parçasıydı. Daha sonra, Kaliforniya Amerika Birleşik Devletleri’ne dahil edilmeden önce geniş bir Meksika arazi hibesinin parçası oldu.
Arazi en sonunda 1989’da müteahhitlere ve ardından Bayan Calhoun ve Bay Christiano’ya satıldı, dedi Bayan Calhoun, San Benito İlçesi bu seyrek nüfuslu bölgede bir gelişme istemediğine karar verdikten sonra.
Paicines’in sahibi Sallie Calhoun, iklimle mücadele vizyonu hakkında “İlk deneme başarılı olacak gibi değil” dedi. tarım yoluyla değişir. “Bunu çözmeliyiz.” Kredi… The New York Times için Nic Coury
Bölgede şaraplık üzümün bir geçmişi vardır. Büyük şarap şirketi Almaden’in Paicines’te uzun zamandır 2.000 dönümlük bir bağı vardı, bu yüzden Paicines’in resmi bir unvan olmasının nedeni bu olabilir. Bayan Calhoun, 25 dönümlük Paicines bağ sahasının 1965’ten 1995’e kadar geleneksel olarak yetiştirilen bir bağ olduğunu, ancak o zamandan 2014’te yeni bağ için planlama başlayana kadar sığırlar tarafından otlatıldığını söyledi.
İlk bağın yarısı 2017’de, geri kalanı 2020’de dikildi. Şimdi toplamda yedi dönüm grenache ve assyrtiko, verdejo, picpoul blanc, carignan, mencía, cinsault, counoise ve cabernet sauvignon dahil olmak üzere çok çeşitli diğer üzümlerden oluşuyor.
Her şey planlandığı gibi giderse, çiftlikte yaşayan 1.700 koyun, başta Dorper ve Katahdin ırkları olmak üzere bağda üç veya dört kez otlayacak. Birçok yetiştiricinin kaynaklar için asmalarla rekabet ettiğini düşündükleri için kökünü kazımaya çalıştığı otları ve yabani otları yıl boyunca yemek. Bay Mulville, diğer bitkilerin asmaları tehdit ettiği fikriyle alay ediyor.
“Ekosistemler böyle çalışmaz,” dedi Bay Mulville. Yabani ot dediğimiz şeylerin önemli bir rolü olduğunu, onlarla beslenen hayvanları çekerken ekolojik çeşitliliğe katkıda bulunduğunu ve varlığıyla topraktaki yaşamı ve asmaların sağlığını iyileştirdiğini söyledi.
“Düşüncemizi temel aldığımız şeyin çoğu, azalan bir üretkenlik düzeyi üzerinde çalıştığımızdır, çünkü pek çok geleneksel uygulama biyoçeşitliliği azaltır” dedi. “Her bitki muhtemelen farklı bir toprak biyolojisi koleksiyonunu teşvik edecek ve bir ekosistemin üretkenliğini artıracaktır.
“Ekosistemleri azaltmak yerine tarımla onarabileceğimizi kendime kanıtlamak istedim.”
Paicines meyvesi ile yapılan üç şaraptan ikisi. Kredi… The New York Times için Nic Coury
İlk ticari hasat 2021’deydi. Şarap üreticisi Megan Bell’in yeterince temsil edilmediğini düşündüğü bölgelerden seçilen organik olarak yetiştirilen üzümleri kullanan Margins Wine’a satıldı. Paicines üzümlerinden üç şarap, bir grenache, bir verdejo ve bir assyrtiko yaptı.
İlk sonuçlar cesaret verici. Bu yılın başlarında Paicines’e yaptığım bir ziyaret sırasında bir assyrtiko ve bir verdejo tattım ve her ikisinin de taze, enerjik ve derin dokulu olduğunu gördüm. Özellikle assyrtiko, Santorini’den bir şarabın taşlı narenciye ve bitkisel tatlarını andıran, ancak küçük bir California güneşi tarafından öpülen çarpıcıydı.
“Meyvenin kalitesi nefes kesiciydi,” dedi Bayan Bell e-postayla. “Sadece dört yaşında olan asmalardan elde edilen bitmiş şarapların karmaşıklığından inanılmaz derecede etkilendim.”
Şarap kalitesi, yalnızca Bay Mulville’in çiftçilik yöntemlerine dikkat çekmek için çok önemlidir. Rejeneratif tarım için ahlaki argümanlardan etkilenmeyen insanlar, gözle görülür şekilde mükemmel şaraplardan etkilenebilirler.
Oregon’un Willamette Vadisi’nde yaşayan ve rejeneratif tarımın önde gelen savunucularından ve yakından takip eden bir çiftçi ve şarap üreticisi olan Mimi Casteel, “İdeal olarak, şaraplar olağanüstüdür, bunun işe yaradığının kanıtıdır” dedi. Paicines’deki çalışmaları takip ederek.
Şarap, çoğu zaman insanların tarım konusundaki farkındalığını artıran bir ürün olduğundan, iklim değişikliğiyle mücadele ve daha çeşitli ekosistemler inşa etmek için bir araç olarak rejeneratif tarım olanaklarına ilgi uyandırabilir.
Asmalar, otlayan koyunların onlara ulaşamaması için yüksek düzeyde eğitilmiştir. Kredi… The New York Times için Nic Coury
Bu anlamda şarap, Bayan Calhoun ve Bay Mulville’in daha büyük hedeflerine ulaşmak için sadece bir araçtır ve Bayan Calhoun’un dediği gibi, yöntemlerinin benimseneceğini umarak toprak sağlığının faydalarını göstermektir. yaygın olarak.
“İlk deneme başarılı olacak gibi değil,” dedi. “Bunu çözmeliyiz.”
Bay Mulville şunları ekledi: “Kısmen neyin mümkün olduğunu göstermek için kuruldu. Sadece yüzeyi çiziyoruz.”
Eğitim, Paicines programının önemli bir parçasıdır. Dört ücretli stajyer bu yıl büyüme mevsiminde çalışıyor, bazıları daha önce bağ tecrübesine sahip değil.
“İnsanları bir araya getirmeye ve işe giden bir kuşağı düşünceli bir şekilde aşılamaya çalışmayı gerçekten seviyorum,” dedi Bayan Casteel. Böyle bir hediye alıyorlar, orada çalışıyorlar ve gerçekten, bu sistem ve gelecekte nasıl çalışmak istedikleri hakkında derinden düşünüyorlar.”
Paicines modeli her bağ için geçerli olmayabilir. Bayan Casteel, Bay Mulville’in bağla ilgili çalışmasına ve Bayan Calhoun’un tüm Paicines projesine ilişkin vizyonuna hayran olsa da, bir bağda işe yarayan şeyin mutlaka diğerine aktarılamayacağı konusunda uyardı. Rejeneratif tarım yöntemlerinin, her alanın ve bölgenin özel koşullarına ayrı ayrı uygulanması gerektiğine inanıyor.
“İnsanların modaya uygun bir şeye uyum sağlamak için üzüm bağlarını sökmelerini istemiyorum,” dedi Bayan Casteel. “Tamamen baştan başlamak yerine yaratıcı bir şekilde uyum sağlamak için bir ilham var. İnsanlara biraz daha fazla yaşam alanı sağlamak veya üzümlerle daha iyi bir şeyler yapmak için ilham verilirse, bu harika bir sonuç.”
Takip edin New York Times Cooking on Instagram , Facebook , YouTube , TikTok ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile New York Times Cooking’den düzenli güncellemeler alın.
Okumaya devam et...
Santa Cruz’un güneydoğusuna arabayla yaklaşık bir saat uzaklıktaki San Benito County’deki bu tozlu kasaba, yenileyici tarım ve toprak sağlığına adanmış çeşitli bir ekosistem yaratmaya yönelik bir deney olan Paicines Ranch’in yeridir.
7.600 dönümlük çimenli tepelerde, adaçayı, meşe ormanı ve sulak alanlar, sığırlar, koyunlar, domuzlar, hindiler ve tavuklar kuşların, böceklerin ve diğer vahşi hayvanların sesleriyle zengin bir ortamda otlanmakta ve yemlenmektedir. günlerini geçiren yaratıklar.
Hayvanlar, otlatılmış et olarak satılmadan önce, yaklaşık 300 dönüm organik tahıl ve sebzenin yanı sıra 25 dönümlük bir organik gösteri bağı içeren çok kültürlü bir çiftliğin ayrılmaz parçalarıdır.
Bağda uzun bir düzen var. Özellikle çok yıllık yerli otların ve diğer bitkilerin kalıcı bir örtüsü ile toprak sağlığını inşa etmek ve hayvanları bağa sokmak için tasarlandı. Amaç, istisnai şarap yapmak için malzeme üretirken, karbonu ayırarak ve su kullanımını en aza indirerek iklim değişikliğine karşı koymak ve bunlarla mücadele etmek ve asma kökleriyle simbiyotik ilişkiler oluşturan mikorizal mantarların popülasyonunu artırmaktır.
Sürüler genellikle büyüme mevsimi boyunca yaprak ve tomurcukları yiyip asmalara zarar vermeleri korkusuyla bağların dışında tutulur. Kredi… The New York Times için Nic Coury
Diğer üzüm bağları, toprakta gelişen bir mikroorganizma popülasyonu ve çeşitli bir ekosistem oluşturan rejeneratif tarımla yetiştirilir. Giderek artan sayıda üzüm yetiştiricisi bağlarını sürmeyi bırakıyor, bu da çıplak toprağı açığa çıkararak atmosfere karbondioksit salıyor. Hatta birçoğu, üzümler hasat edildikten sonra ve yeni sezon başlamadan önce bağa hayvan getiriyor, onları otları ve yabani otları kontrol etmek ve doğal bir gübre kaynağı olarak kullanıyor.
Yine de çok az kişi, koyunların büyüme mevsimi boyunca bile bağa girmesine izin veren Paicines Ranch (pie-SEEN-ess olarak telaffuz edilir) yaklaşımını benimsemiştir; bu, koyunların değerli yaprakları, tomurcukları yiyebilmesi nedeniyle genellikle kaçınılan bir uygulamadır. ve üzüm.
Birkaç kişi koyunları asmaların peşinden gitmekten caydırmak için geçici çözümler geliştirmiştir, ancak Paicines üzüm bağları, modern zamanlarda asmalar arasında hayvanların olması fikriyle tasarlanan ilk bağ olabilir.
Asmaları yere oldukça alçak, aç otlayanların kolayca erişebileceği kafeslerde eğitmek için olağan yöntem yerine, Paicines sarmaşıkları çok daha yükseğe kurulur. en azimli koyunların bile ulaşabileceği kadar. Bu, asmaların hem topraktan ısıyı emmek hem de bitkinin özsuyu yukarı itmek için kullandığı enerjiyi en aza indirmek için düşük tutulduğu geleneksel modern düşünceye aykırıdır.
“Bir asmanın evrimsel yönü nedir?” dedi bağ yöneticisi Kelly Mulville. “Ağaca tırmanıyorlar.”
Bay Mulville, organik bir çiftlikte çalışırken yakın zamanda sığırlar tarafından otlanan alanlara ekildiğinde ekinlerin ne kadar iyi olduğunu fark ettiğinden beri, hayvanları ve organik tarımı entegre etme fikriyle yıllardır çalışıyor. Colorado’daki San Luis Vadisi’nde.
Kelly Mulville, bağ yöneticisi, toprak işlemeyi önleyen ve toprak sağlığı ve çeşitli bir ekosistem oluşturmaya çalışan rejeneratif tarım uygular. Kredi… The New York Times için Nic Coury
O, onu İspanya, Avustralya, Yeni Zelanda ve Kaliforniya’ya götüren, Santa Cruz Dağları’ndaki Rhys Üzüm Bağları’nda ve Alexander Vadisi’ndeki Medlock Ames’te çalıştığı şaraba geçiş yaparken bunu aklında tuttu. Sonunda, büyüme mevsimi boyunca İskender Vadisi’ndeki küçük bir bağda koyun beslemeyi deneyebildi ve sonuçlara şaşırdı.
“Büyük bir sürpriz oldu” dedi. “Sulama kullanımında yüzde 98,6’lık bir azalma sağladık ve verim çok arttı.”
Artan sayıda yetiştirici artık daha sağlıklı toprağın daha iyi üzüm ve şarap potansiyeli yarattığına inanıyor. Ancak çok azı büyüme mevsimi boyunca denkleme hayvanları ekledi.
“Bir hayvan bir bitkiyi otladığında bazı şeyler olur” dedi Bay Mulville. “Bitkiyi uyarır ve hastalık ve zararlılara karşı bir çeşit direnç kazandırır.”
Eşi Matt Christiano ile birlikte Paicines Çiftliği’nin sahibi olan Sallie Calhoun’un, çiftliğin polikültürüne bir bağ ekleme fikrinin ilgisini çekmişti.
Bayan Calhoun, 2001 yılında şirketini satan ve aynı yıl çiftliği satın alan organik bahçecilikle ilgilenen bir yazılım mühendisiydi. Bugün çiftliği oluşturan şey, 17. yüzyılın sonlarında İspanyol misyonerler toprakları almadan önce, Amah Mutsun Kabile Bandosu topraklarının bir parçasıydı. Daha sonra, Kaliforniya Amerika Birleşik Devletleri’ne dahil edilmeden önce geniş bir Meksika arazi hibesinin parçası oldu.
Arazi en sonunda 1989’da müteahhitlere ve ardından Bayan Calhoun ve Bay Christiano’ya satıldı, dedi Bayan Calhoun, San Benito İlçesi bu seyrek nüfuslu bölgede bir gelişme istemediğine karar verdikten sonra.
Paicines’in sahibi Sallie Calhoun, iklimle mücadele vizyonu hakkında “İlk deneme başarılı olacak gibi değil” dedi. tarım yoluyla değişir. “Bunu çözmeliyiz.” Kredi… The New York Times için Nic Coury
Bölgede şaraplık üzümün bir geçmişi vardır. Büyük şarap şirketi Almaden’in Paicines’te uzun zamandır 2.000 dönümlük bir bağı vardı, bu yüzden Paicines’in resmi bir unvan olmasının nedeni bu olabilir. Bayan Calhoun, 25 dönümlük Paicines bağ sahasının 1965’ten 1995’e kadar geleneksel olarak yetiştirilen bir bağ olduğunu, ancak o zamandan 2014’te yeni bağ için planlama başlayana kadar sığırlar tarafından otlatıldığını söyledi.
İlk bağın yarısı 2017’de, geri kalanı 2020’de dikildi. Şimdi toplamda yedi dönüm grenache ve assyrtiko, verdejo, picpoul blanc, carignan, mencía, cinsault, counoise ve cabernet sauvignon dahil olmak üzere çok çeşitli diğer üzümlerden oluşuyor.
Her şey planlandığı gibi giderse, çiftlikte yaşayan 1.700 koyun, başta Dorper ve Katahdin ırkları olmak üzere bağda üç veya dört kez otlayacak. Birçok yetiştiricinin kaynaklar için asmalarla rekabet ettiğini düşündükleri için kökünü kazımaya çalıştığı otları ve yabani otları yıl boyunca yemek. Bay Mulville, diğer bitkilerin asmaları tehdit ettiği fikriyle alay ediyor.
“Ekosistemler böyle çalışmaz,” dedi Bay Mulville. Yabani ot dediğimiz şeylerin önemli bir rolü olduğunu, onlarla beslenen hayvanları çekerken ekolojik çeşitliliğe katkıda bulunduğunu ve varlığıyla topraktaki yaşamı ve asmaların sağlığını iyileştirdiğini söyledi.
“Düşüncemizi temel aldığımız şeyin çoğu, azalan bir üretkenlik düzeyi üzerinde çalıştığımızdır, çünkü pek çok geleneksel uygulama biyoçeşitliliği azaltır” dedi. “Her bitki muhtemelen farklı bir toprak biyolojisi koleksiyonunu teşvik edecek ve bir ekosistemin üretkenliğini artıracaktır.
“Ekosistemleri azaltmak yerine tarımla onarabileceğimizi kendime kanıtlamak istedim.”
Paicines meyvesi ile yapılan üç şaraptan ikisi. Kredi… The New York Times için Nic Coury
İlk ticari hasat 2021’deydi. Şarap üreticisi Megan Bell’in yeterince temsil edilmediğini düşündüğü bölgelerden seçilen organik olarak yetiştirilen üzümleri kullanan Margins Wine’a satıldı. Paicines üzümlerinden üç şarap, bir grenache, bir verdejo ve bir assyrtiko yaptı.
İlk sonuçlar cesaret verici. Bu yılın başlarında Paicines’e yaptığım bir ziyaret sırasında bir assyrtiko ve bir verdejo tattım ve her ikisinin de taze, enerjik ve derin dokulu olduğunu gördüm. Özellikle assyrtiko, Santorini’den bir şarabın taşlı narenciye ve bitkisel tatlarını andıran, ancak küçük bir California güneşi tarafından öpülen çarpıcıydı.
“Meyvenin kalitesi nefes kesiciydi,” dedi Bayan Bell e-postayla. “Sadece dört yaşında olan asmalardan elde edilen bitmiş şarapların karmaşıklığından inanılmaz derecede etkilendim.”
Şarap kalitesi, yalnızca Bay Mulville’in çiftçilik yöntemlerine dikkat çekmek için çok önemlidir. Rejeneratif tarım için ahlaki argümanlardan etkilenmeyen insanlar, gözle görülür şekilde mükemmel şaraplardan etkilenebilirler.
Oregon’un Willamette Vadisi’nde yaşayan ve rejeneratif tarımın önde gelen savunucularından ve yakından takip eden bir çiftçi ve şarap üreticisi olan Mimi Casteel, “İdeal olarak, şaraplar olağanüstüdür, bunun işe yaradığının kanıtıdır” dedi. Paicines’deki çalışmaları takip ederek.
Şarap, çoğu zaman insanların tarım konusundaki farkındalığını artıran bir ürün olduğundan, iklim değişikliğiyle mücadele ve daha çeşitli ekosistemler inşa etmek için bir araç olarak rejeneratif tarım olanaklarına ilgi uyandırabilir.
Asmalar, otlayan koyunların onlara ulaşamaması için yüksek düzeyde eğitilmiştir. Kredi… The New York Times için Nic Coury
Bu anlamda şarap, Bayan Calhoun ve Bay Mulville’in daha büyük hedeflerine ulaşmak için sadece bir araçtır ve Bayan Calhoun’un dediği gibi, yöntemlerinin benimseneceğini umarak toprak sağlığının faydalarını göstermektir. yaygın olarak.
“İlk deneme başarılı olacak gibi değil,” dedi. “Bunu çözmeliyiz.”
Bay Mulville şunları ekledi: “Kısmen neyin mümkün olduğunu göstermek için kuruldu. Sadece yüzeyi çiziyoruz.”
Eğitim, Paicines programının önemli bir parçasıdır. Dört ücretli stajyer bu yıl büyüme mevsiminde çalışıyor, bazıları daha önce bağ tecrübesine sahip değil.
“İnsanları bir araya getirmeye ve işe giden bir kuşağı düşünceli bir şekilde aşılamaya çalışmayı gerçekten seviyorum,” dedi Bayan Casteel. Böyle bir hediye alıyorlar, orada çalışıyorlar ve gerçekten, bu sistem ve gelecekte nasıl çalışmak istedikleri hakkında derinden düşünüyorlar.”
Paicines modeli her bağ için geçerli olmayabilir. Bayan Casteel, Bay Mulville’in bağla ilgili çalışmasına ve Bayan Calhoun’un tüm Paicines projesine ilişkin vizyonuna hayran olsa da, bir bağda işe yarayan şeyin mutlaka diğerine aktarılamayacağı konusunda uyardı. Rejeneratif tarım yöntemlerinin, her alanın ve bölgenin özel koşullarına ayrı ayrı uygulanması gerektiğine inanıyor.
“İnsanların modaya uygun bir şeye uyum sağlamak için üzüm bağlarını sökmelerini istemiyorum,” dedi Bayan Casteel. “Tamamen baştan başlamak yerine yaratıcı bir şekilde uyum sağlamak için bir ilham var. İnsanlara biraz daha fazla yaşam alanı sağlamak veya üzümlerle daha iyi bir şeyler yapmak için ilham verilirse, bu harika bir sonuç.”
Takip edin New York Times Cooking on Instagram , Facebook , YouTube , TikTok ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile New York Times Cooking’den düzenli güncellemeler alın.
Okumaya devam et...