Alberto Ruiz ve babası Minervo’nun her hafta Hialeah, Fla’da sattığı rosto domuz filetosu ve İspanyol jambonlarını bulmak için kasap tezgahını ziyaret etmenize gerek yok. Sadece sedanlarının açık bagajına bakın.
Adamlar, sıradan bir Küba fırınının karşısındaki park yerinden olgun avokadolar, poşetlenmiş mandalinalar ve futbol topu büyüklüğünde mamey ile birlikte etleri satıyorlar.
Geçenlerde bir salı öğleden sonra arabalarla ekmek dağıtan bir fırın işçisine İspanyolca “Bu ekmek için iyi bel,” dedi.
Ruizes gibi satıcılar, Miami-Dade County’deki otoparklarda ve işlek yollarda bulunabilir. Açık araba bagajlarını ürün, tamales, deniz ürünleri ve et satan derme çatma kafeteryalara veya marketlere çeviriyorlar. Mağazalara gelen ve giden müşterileri takip ederken, satış konuşmalarını, neşeli İspanyol tekerlemelerini haykırıyorlar.
Bazıları için ek iş, diğerleri için tam zamanlı bir iş. “Satmayı severim. Son üç yıldır burada oğluyla birlikte sokak satıcılığı yapan 77 yaşındaki Minervo Ruiz, “Bunu hayatım boyunca yaptım” dedi. Parçası 80 dolara ya da yarısı 40 dolara satılan domuz filetosu, Alberto Ruiz’in kayınpederi tarafından yapılıyor ve onu saatlerce yavaş yavaş kızartıyor.
Bir satıcı, adaya geri götürmek için kıyafet satın alan Kübalıların uğrak yeri olan bir deponun önünde park halindeki arabasının bagajından Guava ile yapılan tatlıları satıyor. Kredi… The New York Times için Alfonso Duran
Mısır ve domuz eti ile yapılan bu Küba tamaleleri, alışveriş yapanlara mağazaya giderken tabaklarda satılıyor. Kredi… The New York Times için Alfonso Duran
Ruizes, diğer satıcılar gibi, Küba kırsalından; ürün yetiştirmeye, korumaya ve satmaya aşinadırlar. Yol kenarındaki diğer satıcılar ise evlerinden tamales gibi yemekler yapıp, arabalarının yanındaki çim sandalyelerde otururken nemden terleyerek sokaklarda satıyorlar.
Bu satıcıların çoğu ruhsatsız. Bir Küba Amerikan mahallesi olan Hialeah’ta sokak satıcıları, şişelenmiş su, çiçekler ve bütün meyve gibi ürünleri satmak için yıllık 50 $’a lisans alabilirler. Hialeah Belediye Meclisi üyesi Jesus Tundidor, halk sağlığı nedenleriyle pişmiş yiyecekler veya kesilmiş meyve satmalarına izin verilmediğini söyledi. (Çocukken babasının ona bir sokak satıcısından tatlılar aldığını hatırlıyor.)
Arabalarından satış yapanların sayısı bilinmemekle birlikte, Bay Tundidor, uzun süredir bu sokak satışlarını düzenleyen bir yönetmeliğe sahip olan Hialeah’ta son beş yılda düştüğünü söyledi. Yasa, satıcıları tespit ettiklerinde veya bir şikayet aldıklarında yanıt veren polis ve şehir müfettişleri tarafından uygulanır. Satıcılar 250$’a varan para cezalarıyla karşı karşıya kalabiliyor, ancak çoğunlukla uyarı alıyorlar.
Bay Tundidor, satıcılara sempati duyuyor çünkü ailesi “geçimini sağlamak için ellerinden gelen her şeyi” yapmak zorundaydı. Birçoğunun, hükümet belgelerini beklerken hızla para kazanmaya çalışan yeni göçmenler olduğunu söyledi. Ancak sokakta ne tür malların satılacağını düzenlemek için gerekli olduğunu söylediği kararnameyi destekledi. “Artık Vahşi Batı değil,” dedi.
Ruizes’in dükkan kurduğu park yerinin karşısında, 52 yaşındaki Juan Carlos Moreno Peña, ucuz giysiler satan bir depo mağazasının önünde kamp kurdu. Açık sandığının önündeki katlanır bir masadan, adaya geri götürmek için kıyafet satın alan Kübalılara mortadella ve chorizo ile birlikte yavaş kavrulmuş domuz filetosu ve jambon sattı. Bay Moreno Peña yaklaşık sekiz aydır burada salıdan pazara kadar satış yapıyor.
Hialeah, Fla’da arabalarından mal satan birçok satıcı var. Açık sandıklar yoldan geçenlere sahiplerinin satacak bir şeyleri olduğunu gösteriyor. Kredi… The New York Times için Alfonso Duran
“Ne ben yapacağım? Çalışmak zorundayım,” dedi ve polisin işini kapatabileceğinden korktuğu için ürünleri için ne kadar ücret aldığını söylemeyi reddetti. Keşke kendine ait bir vitrini olabilseydi. “Her Kübalı’nın hayali başarılı olmak ve düzgün bir iş sahibi olmaktır” dedi.
Bu satıcıların birçoğu tek başına faaliyet gösteriyor, ancak Sabor de Mi Cuba gibi diğerleri, tüm yıl boyunca müşterilere tamales teslim eden ilçe çapında bir araba filosuna sahip. Ayrıca otoparklarda veya alışveriş merkezlerindeki berberler ve manikür salonları gibi kendilerini karşılayan işletmelerde de satış yapıyorlar. 43 yaşındaki sahibi Yaimil Castillo, Küba’da tamales yapmayı büyükanne ve büyükbabasından ve annesinden öğrendi. Mısırı öğütür ve pişirmeden önce sazón ile tatlandırır.
Daha önce, pandemi işi kapatana kadar başka bir tamale dükkanı olan Los Mejores Tamales y Más’ta yöneticiydi. “Kendi tamalelerimi satmak zorunda kalsaydım, o zaman yapardım,” dedi.
55 yaşındaki Damaris Amador için bagajından mandalina, limon, mango, ıhlamur ve papaya gibi meyveleri satmak ona ailesiyle birlikte olmak için daha fazla esneklik sağladı. Miami’deki bir Walmart’ın otoparkında geçireceği bir gün ona yaklaşık 200 dolar kazandırabilir.
On yıl önce, evinin yakınındaki bir kilisede tanesi 50 sente avokado satan bir satıcı görünce başladı. Hepsini satın aldı, sandığına koydu ve daha yüksek bir fiyata sattı.
“Kendin için çalışıyorsun, patronun yok, belirli saatlerin yok” dedi. “Ama iş bir fedakarlıktır. Yapmak isteyenler yapabilir. Bununla yaşıyorum.
Takip et Instagram’da New York Times Cooking , Facebook , Youtube , TikTok ve Pinterest . Tarif önerileri, yemek pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile New York Times Cooking’ten düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...
Adamlar, sıradan bir Küba fırınının karşısındaki park yerinden olgun avokadolar, poşetlenmiş mandalinalar ve futbol topu büyüklüğünde mamey ile birlikte etleri satıyorlar.
Geçenlerde bir salı öğleden sonra arabalarla ekmek dağıtan bir fırın işçisine İspanyolca “Bu ekmek için iyi bel,” dedi.
Ruizes gibi satıcılar, Miami-Dade County’deki otoparklarda ve işlek yollarda bulunabilir. Açık araba bagajlarını ürün, tamales, deniz ürünleri ve et satan derme çatma kafeteryalara veya marketlere çeviriyorlar. Mağazalara gelen ve giden müşterileri takip ederken, satış konuşmalarını, neşeli İspanyol tekerlemelerini haykırıyorlar.
Bazıları için ek iş, diğerleri için tam zamanlı bir iş. “Satmayı severim. Son üç yıldır burada oğluyla birlikte sokak satıcılığı yapan 77 yaşındaki Minervo Ruiz, “Bunu hayatım boyunca yaptım” dedi. Parçası 80 dolara ya da yarısı 40 dolara satılan domuz filetosu, Alberto Ruiz’in kayınpederi tarafından yapılıyor ve onu saatlerce yavaş yavaş kızartıyor.
Bir satıcı, adaya geri götürmek için kıyafet satın alan Kübalıların uğrak yeri olan bir deponun önünde park halindeki arabasının bagajından Guava ile yapılan tatlıları satıyor. Kredi… The New York Times için Alfonso Duran
Mısır ve domuz eti ile yapılan bu Küba tamaleleri, alışveriş yapanlara mağazaya giderken tabaklarda satılıyor. Kredi… The New York Times için Alfonso Duran
Ruizes, diğer satıcılar gibi, Küba kırsalından; ürün yetiştirmeye, korumaya ve satmaya aşinadırlar. Yol kenarındaki diğer satıcılar ise evlerinden tamales gibi yemekler yapıp, arabalarının yanındaki çim sandalyelerde otururken nemden terleyerek sokaklarda satıyorlar.
Bu satıcıların çoğu ruhsatsız. Bir Küba Amerikan mahallesi olan Hialeah’ta sokak satıcıları, şişelenmiş su, çiçekler ve bütün meyve gibi ürünleri satmak için yıllık 50 $’a lisans alabilirler. Hialeah Belediye Meclisi üyesi Jesus Tundidor, halk sağlığı nedenleriyle pişmiş yiyecekler veya kesilmiş meyve satmalarına izin verilmediğini söyledi. (Çocukken babasının ona bir sokak satıcısından tatlılar aldığını hatırlıyor.)
Arabalarından satış yapanların sayısı bilinmemekle birlikte, Bay Tundidor, uzun süredir bu sokak satışlarını düzenleyen bir yönetmeliğe sahip olan Hialeah’ta son beş yılda düştüğünü söyledi. Yasa, satıcıları tespit ettiklerinde veya bir şikayet aldıklarında yanıt veren polis ve şehir müfettişleri tarafından uygulanır. Satıcılar 250$’a varan para cezalarıyla karşı karşıya kalabiliyor, ancak çoğunlukla uyarı alıyorlar.
Bay Tundidor, satıcılara sempati duyuyor çünkü ailesi “geçimini sağlamak için ellerinden gelen her şeyi” yapmak zorundaydı. Birçoğunun, hükümet belgelerini beklerken hızla para kazanmaya çalışan yeni göçmenler olduğunu söyledi. Ancak sokakta ne tür malların satılacağını düzenlemek için gerekli olduğunu söylediği kararnameyi destekledi. “Artık Vahşi Batı değil,” dedi.
Ruizes’in dükkan kurduğu park yerinin karşısında, 52 yaşındaki Juan Carlos Moreno Peña, ucuz giysiler satan bir depo mağazasının önünde kamp kurdu. Açık sandığının önündeki katlanır bir masadan, adaya geri götürmek için kıyafet satın alan Kübalılara mortadella ve chorizo ile birlikte yavaş kavrulmuş domuz filetosu ve jambon sattı. Bay Moreno Peña yaklaşık sekiz aydır burada salıdan pazara kadar satış yapıyor.
Hialeah, Fla’da arabalarından mal satan birçok satıcı var. Açık sandıklar yoldan geçenlere sahiplerinin satacak bir şeyleri olduğunu gösteriyor. Kredi… The New York Times için Alfonso Duran
“Ne ben yapacağım? Çalışmak zorundayım,” dedi ve polisin işini kapatabileceğinden korktuğu için ürünleri için ne kadar ücret aldığını söylemeyi reddetti. Keşke kendine ait bir vitrini olabilseydi. “Her Kübalı’nın hayali başarılı olmak ve düzgün bir iş sahibi olmaktır” dedi.
Bu satıcıların birçoğu tek başına faaliyet gösteriyor, ancak Sabor de Mi Cuba gibi diğerleri, tüm yıl boyunca müşterilere tamales teslim eden ilçe çapında bir araba filosuna sahip. Ayrıca otoparklarda veya alışveriş merkezlerindeki berberler ve manikür salonları gibi kendilerini karşılayan işletmelerde de satış yapıyorlar. 43 yaşındaki sahibi Yaimil Castillo, Küba’da tamales yapmayı büyükanne ve büyükbabasından ve annesinden öğrendi. Mısırı öğütür ve pişirmeden önce sazón ile tatlandırır.
Daha önce, pandemi işi kapatana kadar başka bir tamale dükkanı olan Los Mejores Tamales y Más’ta yöneticiydi. “Kendi tamalelerimi satmak zorunda kalsaydım, o zaman yapardım,” dedi.
55 yaşındaki Damaris Amador için bagajından mandalina, limon, mango, ıhlamur ve papaya gibi meyveleri satmak ona ailesiyle birlikte olmak için daha fazla esneklik sağladı. Miami’deki bir Walmart’ın otoparkında geçireceği bir gün ona yaklaşık 200 dolar kazandırabilir.
On yıl önce, evinin yakınındaki bir kilisede tanesi 50 sente avokado satan bir satıcı görünce başladı. Hepsini satın aldı, sandığına koydu ve daha yüksek bir fiyata sattı.
“Kendin için çalışıyorsun, patronun yok, belirli saatlerin yok” dedi. “Ama iş bir fedakarlıktır. Yapmak isteyenler yapabilir. Bununla yaşıyorum.
Takip et Instagram’da New York Times Cooking , Facebook , Youtube , TikTok ve Pinterest . Tarif önerileri, yemek pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile New York Times Cooking’ten düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...