(Resim: Earthphotostock / Shutterstock.com)
Yoksulluk basit paradan daha fazlasıdır. Yeni bir çalışma, birçok faktörün yaşam kalitesini belirlediğini göstermektedir. Ama bu yoksullukla mücadele etmek için ne anlama geliyor?
Yoksulluk basit bir gelirden daha fazlasıdır. Bu, son zamanlarda dergide olan Uygulamalı Sistem Analiz Enstitüsü (IIASA) tarafından en az bir yeni çalışma gösteriyor Doğal iletişim Yayınlandı. Araştırmacılar, geleneksel gelire dayalı yöntemlerin ötesine geçen yoksulluğu ölçmek için yeni bir yaklaşım geliştirdiler.
Gelir tabanlı yoksulluğun ölçümü kısadır
“DLS) yaklaşımı” iyi yaşam standardı “(DLS), yaşam, beslenme ve sağlık hizmetleri gibi fiziksel ihtiyaçlar ve eğitim, hareketlilik ve iletişim gibi sosyal yönler de dahil olmak üzere on ayrı iyilik boyutunu dikkate alır. Temelde fikir: tüm bu ihtiyaçlar iyi bir yaşam için vazgeçilmezdir.
IIasa'dan Roman Hoffmann Direktörü “Yalnız gelir yeterince söylemiyor” diye açıklıyor. Daha öte:
Araştırmacılar, çalışmaları için düşük ve orta ölçekli gelire sahip 75 ülkedeki ailelerden gelen verileri analiz ettiler. Korkunç sonuç: İncelenen ailelerin yüzde 94,9'u on temel yaşam standartlarından en az birini karşılamıyor. Neredeyse üçte ikisi standartların en az üçte birine bile ulaşmaz. Bu rakamlar, geleneksel yöntemler kullanılarak belirlenen yoksulluk oranlarının üzerindedir.
Yaşam standardı son otuz yılda genel olarak gelişti. Bununla birlikte, ülkeler arasındaki ve ülkeler arasındaki eşitsizlikler, özellikle şehir ve ülke arasında var olmaya devam etmektedir.
Çalışmanın ortak yazarı IIasa Caroline Zimm, “Genellikle gelişmenin otomatik olarak ulaşacağını varsayıyoruz, ancak verilerimiz bunun durumdan uzak olduğunu gösteriyor” diyor.
Beslenme, Yaşam, Sağlık: Burada en iyisi
Araştırmacılar, sağlık hizmetlerine (yüzde 68,0) erişirken, makul yaşam koşullarında (yüzde 54.8) ve sağlık hizmetlerinde (yüzde 47,9) gıdaların hazırlanması (ailelerin yüzde 72,2'si) için modern araçlardaki en büyük açıkları görüyorlar. Hizmet de bir sorun olmaya devam etti: İncelenen ailelerin yüzde 21,3'ünde en az bir beslenme eksikliği üyesi oldu.
IIasa Mit Omkar Pang'ın yazarı, “Yoksulluk sadece bir şey değil. İnsanların aynı anda karşılaştığı bir kısıtlama ağıdır.” “Gıda soğumazsa, hiçbir klinik veya okul vergisi sağlanamazsa, hayat bir dizi günlük uzlaşma ile belirlenir.”
Sistemik eşitsizlikler hedefli eylem gerektirir
Bölgesel farklılıklara ek olarak, ailenin eğitimi, çalışması ve büyüklüğü gibi sosyo -ekonomik faktörler önemli bir rol oynamaktadır. Yazarlar politik olarak karşılaşılması gereken sistemik eşitsizlik belirtileri görüyorlar. Yoksullukla mücadele etmek için çok boyutlu stratejilere olan gelir yaklaşımlarına dayanan bir ayrılış istiyorlar.
İnsanların sağlıklı, güvenli ve ağ ömrü için ihtiyaç duyduğu mal ve hizmetlere erişim, çevreye zarar vermeden geliştirilmelidir. Önceki çalışmalar bunun bugünün küresel kaynaklarının sadece bir kısmını gerektireceğini göstermektedir. Böylece sürdürülebilirliği tehlikeye atmadan yoksulluk yapılabilir.
Hoffmann, “İyi bir yaşam hakkı, doğduğunuz yere bağlı olmamalı, ancak cesaret olmadan minimum kaynaklara sahip olanların daha da düşme riskini taşıyoruz” diye uyarıyor Hoffmann. Özellikle daha dezavantajlı olanları destekleyen koordineli ve iyi finanse edilen önlemler gereklidir. Tüm yönlerinde yoksullukla mücadele etmenin tek yolu budur.
Yoksulluk basit paradan daha fazlasıdır. Yeni bir çalışma, birçok faktörün yaşam kalitesini belirlediğini göstermektedir. Ama bu yoksullukla mücadele etmek için ne anlama geliyor?
Yoksulluk basit bir gelirden daha fazlasıdır. Bu, son zamanlarda dergide olan Uygulamalı Sistem Analiz Enstitüsü (IIASA) tarafından en az bir yeni çalışma gösteriyor Doğal iletişim Yayınlandı. Araştırmacılar, geleneksel gelire dayalı yöntemlerin ötesine geçen yoksulluğu ölçmek için yeni bir yaklaşım geliştirdiler.
Gelir tabanlı yoksulluğun ölçümü kısadır
“DLS) yaklaşımı” iyi yaşam standardı “(DLS), yaşam, beslenme ve sağlık hizmetleri gibi fiziksel ihtiyaçlar ve eğitim, hareketlilik ve iletişim gibi sosyal yönler de dahil olmak üzere on ayrı iyilik boyutunu dikkate alır. Temelde fikir: tüm bu ihtiyaçlar iyi bir yaşam için vazgeçilmezdir.
IIasa'dan Roman Hoffmann Direktörü “Yalnız gelir yeterince söylemiyor” diye açıklıyor. Daha öte:
Yoksulluktaki ailelerin yüzde 94,9'u
Araştırmacılar, çalışmaları için düşük ve orta ölçekli gelire sahip 75 ülkedeki ailelerden gelen verileri analiz ettiler. Korkunç sonuç: İncelenen ailelerin yüzde 94,9'u on temel yaşam standartlarından en az birini karşılamıyor. Neredeyse üçte ikisi standartların en az üçte birine bile ulaşmaz. Bu rakamlar, geleneksel yöntemler kullanılarak belirlenen yoksulluk oranlarının üzerindedir.
Yaşam standardı son otuz yılda genel olarak gelişti. Bununla birlikte, ülkeler arasındaki ve ülkeler arasındaki eşitsizlikler, özellikle şehir ve ülke arasında var olmaya devam etmektedir.
Çalışmanın ortak yazarı IIasa Caroline Zimm, “Genellikle gelişmenin otomatik olarak ulaşacağını varsayıyoruz, ancak verilerimiz bunun durumdan uzak olduğunu gösteriyor” diyor.
Beslenme, Yaşam, Sağlık: Burada en iyisi
Araştırmacılar, sağlık hizmetlerine (yüzde 68,0) erişirken, makul yaşam koşullarında (yüzde 54.8) ve sağlık hizmetlerinde (yüzde 47,9) gıdaların hazırlanması (ailelerin yüzde 72,2'si) için modern araçlardaki en büyük açıkları görüyorlar. Hizmet de bir sorun olmaya devam etti: İncelenen ailelerin yüzde 21,3'ünde en az bir beslenme eksikliği üyesi oldu.
IIasa Mit Omkar Pang'ın yazarı, “Yoksulluk sadece bir şey değil. İnsanların aynı anda karşılaştığı bir kısıtlama ağıdır.” “Gıda soğumazsa, hiçbir klinik veya okul vergisi sağlanamazsa, hayat bir dizi günlük uzlaşma ile belirlenir.”
Sistemik eşitsizlikler hedefli eylem gerektirir
Bölgesel farklılıklara ek olarak, ailenin eğitimi, çalışması ve büyüklüğü gibi sosyo -ekonomik faktörler önemli bir rol oynamaktadır. Yazarlar politik olarak karşılaşılması gereken sistemik eşitsizlik belirtileri görüyorlar. Yoksullukla mücadele etmek için çok boyutlu stratejilere olan gelir yaklaşımlarına dayanan bir ayrılış istiyorlar.
İnsanların sağlıklı, güvenli ve ağ ömrü için ihtiyaç duyduğu mal ve hizmetlere erişim, çevreye zarar vermeden geliştirilmelidir. Önceki çalışmalar bunun bugünün küresel kaynaklarının sadece bir kısmını gerektireceğini göstermektedir. Böylece sürdürülebilirliği tehlikeye atmadan yoksulluk yapılabilir.
Hoffmann, “İyi bir yaşam hakkı, doğduğunuz yere bağlı olmamalı, ancak cesaret olmadan minimum kaynaklara sahip olanların daha da düşme riskini taşıyoruz” diye uyarıyor Hoffmann. Özellikle daha dezavantajlı olanları destekleyen koordineli ve iyi finanse edilen önlemler gereklidir. Tüm yönlerinde yoksullukla mücadele etmenin tek yolu budur.