Rus tankı imha edildi. Resim: АрміяInform
1998’de, ABD’nin Irak diktatörü Saddam Hüseyin’i devirmek için yıllarca süren saldırısı sırasında General Anthony Zinni, ABD’nin sonrasında gerçek bir planı olmadığını belirtti.
Duyuru
Branko Marcetic Jacobin, Washington Post ve Guardian için yazıyor.
Zinni daha sonra Saddam sonrası Irak’ın kanlı bir kaosa sürükleneceğini tasavvur eden bir dizi savaş senaryosu hazırlamak için çalışmaya başladı. O zamanlar büyük ölçüde göz ardı edilen analiz, sonraki yıllarda kehanet niteliğinde olacaktı.
Ukrayna’nın işgalinin Vladimir Putin’in yönetiminin sonunu getireceğine dair uzun süredir devam eden umutların geçen hafta sonu Wagner Grubu lideri Yevgeny Prigozhin’in Rus başkanlarına karşı isyanıyla suya düşmesinin ardından, şimdi hatırlamakta fayda var.
Olay birkaç soruyu gündeme getiriyor: Rus devletinin çökmesi durumunda ABD’nin planı tam olarak nedir? Putin sonrası bir iktidar boşluğunu ne takip eder? Ve böyle bir senaryoda ABD ülke ile ilişkilerini sıfırlamak için hangi adımları atmalı?
Etkili düşünce kuruluşlarının söylediklerine bakarak dış politika kurumunun bu konuda nasıl düşündüğünü anlayabiliriz.
Demokrat Parti ile yakından bağlantılı olan ve Biden yönetiminin üst düzey dış politika yetkililerinin birçoğunu işe aldığı, silah üreticileri tarafından finanse edilen bir düşünce kuruluşu olan Yeni Amerikan Güvenliği Merkezi’ni ele alalım.
Duyuru
Transatlantik Güvenlik Programı başkanı Andrea Kendall-Taylor, Prigozhin’in darbe girişiminden kısa bir süre önce, Mayıs ayında bir Senato duruşmasındaki ifadesinden büyük ölçüde yararlanarak, Putin sonrası Rusya için farklı senaryoları özetleyen bir makale yazdı.
Kendall-Taylor, bir senaryoda, Putin’in iktidarda kalacağını ve sonunda görevde öldüğünü, ardından mevcut Rus siyasetini değiştirmek için çok az şey yapan zayıf bir teknokratın geldiğini yazıyor.
Onun tercih ettiği başka bir senaryoda, Ukrayna’nın askeri zaferi Rusya’nın siyasi manzarasında “sismik bir değişimi” tetikleyecek ve “onu devirebilecek bir coşku dalgası” yaratarak “Rusya ve Rusya için daha umut verici bir gelecek olasılığını” artıracaktır. … komşuları ve Batı ile ilişkileri”.
Kendall-Taylor, daha liberal ve demokratik bir Rusya şansının zayıf olduğunu kabul ediyor ve sonunda Abdülfettah El-Sisi’nin acımasız diktatörlüğüyle sonuçlanan 2011 Mısır devrimine işaret ediyor. Ve eğer Putin silahlı bir ayaklanmayla devrilirse, “sonuçları sadece şiddetli olmakla kalmaz, aynı zamanda yeni bir diktatörlüğün iktidara gelme olasılığı da yüksek olur” diyor.
Ancak “şiddet, kaos ve hatta Kremlin’de daha da baskıcı bir hükümetin ortaya çıkma olasılığı” risklerine rağmen Kendall-Taylor, “daha iyi bir Rusya ancak açık ve belirgin bir Ukrayna zaferiyle doğabilir” sonucuna varıyor. .
Kendall-Taylor, her zamanki gibi, ilgili riskleri görmezden gelse de, potansiyel şiddet, istikrarsızlık ve Rus hükümetinin daha sert bir duruşunu gören birkaç kişiden biri.
Bir başka katı düşünce kuruluşu olan Avrupa Politika Analizi Merkezi, savaşın başlangıcından bu yana Rusya’nın nihai çöküşünün ve parçalanmasının “herkese iyi geleceğini” ve ABD’nin amacının “dekolonizasyon olması gerektiğini” söyleyen birkaç makale yayınladı. Rusya’nın parçalanmasını teşvik etmek için popüler yeni bir kısaltma.
Benzer şekilde, Brookings Enstitüsü’nden Pavel K. Baev, “Rus otokratik rejiminin feci bir şekilde çökmesi ve bu derinden sorunlu devletin parçalanması” gibi “çok gerçek bir olasılık” olarak adlandırdığı şeyi dikkate almayı inatla reddediyor. Rusya’da bir darbeye hazırlanmak için gerekli”.
Bunun yerine, Putin’in tutucularının savaşı tırmandırmak için “ne ekonomik temele ne de halk desteğine” sahip olduğunu ve kim iktidara gelirse gelsin onları terk edip “hızlanan felaketten bir çıkış yolu” arayacağını iddia ediyor.
Baev, bu yeni liderliğin “bir dizi toprak tavizi” vereceğini, Moskova’nın nükleer cephaneliğine olan bağımlılığını yeniden değerlendireceğini ve ABD ile silah kontrolü ve stratejik istikrar konulu müzakereleri sürdüreceğini tahmin ediyor.
Belaruslu otokrat Alexander Lukashenko’nun yerini “açıkça Avrupa yanlısı bir hükümet” aldığı ve Moskova’nın Putin’in Eylül ilhakını tersine çevirmesine ve Ukrayna’dan tamamen çekilmesine yol açtığı bildirildi. Ne de olsa Putin olmadan Rusya, Batı ile karşı karşıya gelme eğiliminde olmayacak ve bu da Çin için büyük bir gerileme olacaktır.
Rus devletinin çöküşünü neden teşvik etmeyelim?
Neşeli vatanseverler gerçekten zor zamanlar geçirecek mi?
Bir sayfada okuyun
1998’de, ABD’nin Irak diktatörü Saddam Hüseyin’i devirmek için yıllarca süren saldırısı sırasında General Anthony Zinni, ABD’nin sonrasında gerçek bir planı olmadığını belirtti.
Duyuru
Branko Marcetic Jacobin, Washington Post ve Guardian için yazıyor.
Zinni daha sonra Saddam sonrası Irak’ın kanlı bir kaosa sürükleneceğini tasavvur eden bir dizi savaş senaryosu hazırlamak için çalışmaya başladı. O zamanlar büyük ölçüde göz ardı edilen analiz, sonraki yıllarda kehanet niteliğinde olacaktı.
Ukrayna’nın işgalinin Vladimir Putin’in yönetiminin sonunu getireceğine dair uzun süredir devam eden umutların geçen hafta sonu Wagner Grubu lideri Yevgeny Prigozhin’in Rus başkanlarına karşı isyanıyla suya düşmesinin ardından, şimdi hatırlamakta fayda var.
Olay birkaç soruyu gündeme getiriyor: Rus devletinin çökmesi durumunda ABD’nin planı tam olarak nedir? Putin sonrası bir iktidar boşluğunu ne takip eder? Ve böyle bir senaryoda ABD ülke ile ilişkilerini sıfırlamak için hangi adımları atmalı?
Etkili düşünce kuruluşlarının söylediklerine bakarak dış politika kurumunun bu konuda nasıl düşündüğünü anlayabiliriz.
Demokrat Parti ile yakından bağlantılı olan ve Biden yönetiminin üst düzey dış politika yetkililerinin birçoğunu işe aldığı, silah üreticileri tarafından finanse edilen bir düşünce kuruluşu olan Yeni Amerikan Güvenliği Merkezi’ni ele alalım.
Duyuru
Transatlantik Güvenlik Programı başkanı Andrea Kendall-Taylor, Prigozhin’in darbe girişiminden kısa bir süre önce, Mayıs ayında bir Senato duruşmasındaki ifadesinden büyük ölçüde yararlanarak, Putin sonrası Rusya için farklı senaryoları özetleyen bir makale yazdı.
Kendall-Taylor, bir senaryoda, Putin’in iktidarda kalacağını ve sonunda görevde öldüğünü, ardından mevcut Rus siyasetini değiştirmek için çok az şey yapan zayıf bir teknokratın geldiğini yazıyor.
Onun tercih ettiği başka bir senaryoda, Ukrayna’nın askeri zaferi Rusya’nın siyasi manzarasında “sismik bir değişimi” tetikleyecek ve “onu devirebilecek bir coşku dalgası” yaratarak “Rusya ve Rusya için daha umut verici bir gelecek olasılığını” artıracaktır. … komşuları ve Batı ile ilişkileri”.
Kendall-Taylor, daha liberal ve demokratik bir Rusya şansının zayıf olduğunu kabul ediyor ve sonunda Abdülfettah El-Sisi’nin acımasız diktatörlüğüyle sonuçlanan 2011 Mısır devrimine işaret ediyor. Ve eğer Putin silahlı bir ayaklanmayla devrilirse, “sonuçları sadece şiddetli olmakla kalmaz, aynı zamanda yeni bir diktatörlüğün iktidara gelme olasılığı da yüksek olur” diyor.
Ancak “şiddet, kaos ve hatta Kremlin’de daha da baskıcı bir hükümetin ortaya çıkma olasılığı” risklerine rağmen Kendall-Taylor, “daha iyi bir Rusya ancak açık ve belirgin bir Ukrayna zaferiyle doğabilir” sonucuna varıyor. .
Hangi lideri takip ederse etsin, Batı, ilişkileri alelacele istikrara kavuşturmaktan kaçınmalı ve bunun yerine Rusya’nın Ukrayna’dan çekilmesini, tazminat ödenmesini ve savaş suçlularının yargılanmasını talep ederken, “Rusya’yı ve onun saldırganlığı uzun vadeli sınırlarının ötesinde sınırlama yeteneğini göstermeyi” amaçlamalı.
Kendall-Taylor, her zamanki gibi, ilgili riskleri görmezden gelse de, potansiyel şiddet, istikrarsızlık ve Rus hükümetinin daha sert bir duruşunu gören birkaç kişiden biri.
Bir başka katı düşünce kuruluşu olan Avrupa Politika Analizi Merkezi, savaşın başlangıcından bu yana Rusya’nın nihai çöküşünün ve parçalanmasının “herkese iyi geleceğini” ve ABD’nin amacının “dekolonizasyon olması gerektiğini” söyleyen birkaç makale yayınladı. Rusya’nın parçalanmasını teşvik etmek için popüler yeni bir kısaltma.
Benzer şekilde, Brookings Enstitüsü’nden Pavel K. Baev, “Rus otokratik rejiminin feci bir şekilde çökmesi ve bu derinden sorunlu devletin parçalanması” gibi “çok gerçek bir olasılık” olarak adlandırdığı şeyi dikkate almayı inatla reddediyor. Rusya’da bir darbeye hazırlanmak için gerekli”.
Bunun yerine, Putin’in tutucularının savaşı tırmandırmak için “ne ekonomik temele ne de halk desteğine” sahip olduğunu ve kim iktidara gelirse gelsin onları terk edip “hızlanan felaketten bir çıkış yolu” arayacağını iddia ediyor.
Baev, bu yeni liderliğin “bir dizi toprak tavizi” vereceğini, Moskova’nın nükleer cephaneliğine olan bağımlılığını yeniden değerlendireceğini ve ABD ile silah kontrolü ve stratejik istikrar konulu müzakereleri sürdüreceğini tahmin ediyor.
Belaruslu otokrat Alexander Lukashenko’nun yerini “açıkça Avrupa yanlısı bir hükümet” aldığı ve Moskova’nın Putin’in Eylül ilhakını tersine çevirmesine ve Ukrayna’dan tamamen çekilmesine yol açtığı bildirildi. Ne de olsa Putin olmadan Rusya, Batı ile karşı karşıya gelme eğiliminde olmayacak ve bu da Çin için büyük bir gerileme olacaktır.