Wagenknecht eski partisini toplumsal varoluşsal korkulara odaklanmadığı için eleştirdi. En yoksullara olan bağlılıklarından geriye ne kaldı? Fotoğraf: Die Linke / CC BY 2.0
Vatandaşın parasının “istismarına” ilişkin açıklamalar: BSW'nin kurucusu sosyal politika açısından da Birliğe uyumlu olduğunu kanıtlıyor. Markalarının özünden mi kaynaklanıyordu?
Birlik partileri vatandaşların faydası konusundaki tartışmada kendilerini açıkça konumlandırdılar: Çeşitli seçim kampanyalarında düşük gelirli insanlara karşı harekete geçmeye devam etmek istiyorlar – ya da daha doğrusu onları birbirlerine düşürüp görünüşte tembel işsizleri geçim seviyelerinden mahrum bırakmak istiyorlar.
Duyuru
Sermaye dernekleri bundan hoşlanıyor. Sonuçta, giderek daha fazla insan bir fiyat karşılığında iş aramak zorunda kaldıkça, bir meta olarak emeğin fiyatı düşüyor.
Ancak bu, düşük gelirli insanlara giderek daha fazla yaptırım uygulanmasının bir sonucudur; Yaklaşık 20 yıl önce Hartz IV yasaları yürürlüğe girdiğinde SPD'nin hedefi ne pahasına olursa olsun çalışmayı kabul etmekti. O dönemde Sosyal Demokrat Oskar Lafontaine, parti içinde bu politikayı en sert şekilde eleştirenlerden biriydi.
Hartz IV'e karşı: rasyonel varoluşsal korkuya sahip hedef grup
Çalışma ve Sosyal Adalet için Seçim Alternatifi'nin (WASG) kuruluşunda önemli rol oynadı ve o olmasaydı, Sol Parti'yi oluşturmak üzere PDS ile birleşme muhtemelen bu kadar hızlı ve nispeten basit bir şekilde gerçekleşemezdi.
Bu çok uzun zaman önceydi ve Lafontaine, ortağı ve eşi Sahra Wagenknecht'in önünde soldan ayrıldı ve artık Sahra Wagenknecht İttifakı (BSW) için önemli bir anahtar kelime haline geldi.
Ayrıca okuyun:
Daha fazla göster
daha az göster
Aslında bu oluşumun vatandaşın parasına yönelik her türlü saldırıya karşı güçlü bir duruş sergileyeceği varsayılabilir. Sonuçta IV. Hartz'ın çekilmesi Wagenknecht'in sol partide her zaman vurguladığı ilkelerden biriydi. Wagenknecht ayrıca Sol Parti'den ayrılmasını ve ardından Sol Parti'den uzaklaşmasını, partinin kendisini orijinal hedef gruptan, yani düşük gelirli insanlardan ve sosyal korkuları olanlardan uzaklaştırdığını söyleyerek gerekçelendirdi.
Wagenknecht'in CDU'ya sosyo-politik yaklaşımı
Şimdi Wagenknecht bir röportajında konuştu Frankfurter Allgemeine Zeitung CDU'nun vatandaşların parasının “istismarına” ilişkin jestinde. CDU gibi Wagenknecht de vatandaşların parası teriminin, paranın vatandaşların geçimine yönelik olması anlamına geldiğinden şikayetçi; amaç “kendi hatalarından dolayı işini kaybeden ve yenisini bulamayan işsizleri korumaktır.”
Sigorta tutarı, daha önce sağlanan hizmete ve alıcının bundan kaynaklanan uzun vadeli gelirine göre belirlenmelidir.
Son kitabında “sol muhafazakar” siyaseti savunan Wagenknecht, şimdi de vatandaşların parasının sahte teşvikler yarattığı gerçeğini CDU tarzıyla eleştiriyor: “Vatandaşların parasında sabit oranlı bir artışın halk tarafından kabulü yok. Ta ki istismar daha güçlü bir şekilde durdurulana kadar.” Bu temelde neoliberallerin, sağcı muhafazakarların ve klasik sağın standart bir argümanıdır.
Vatandaşların parasının uygunsuz kullanıldığı efsanesi: İş bulma merkezleri böyle söylüyor
İş bulma merkezlerinin temsilcileri, genellikle ücretli iş aramayı reddedenlerin sayısının az olduğunu vurguladı. Sosyal dernekler ayrıca aylık 563 avroluk mevcut ortalama vatandaşlık ödeneği oranının kesinlikle çok düşük olduğuna dikkat çekiyor. Daha önce elde edilen gelire bakılmaksızın ayda 813 avroya artış istiyorlar.
Sıradan insanlar lehine politika yapan bir partinin en önemli görevi tam da sosyal derneklerden ve aktif işsizlerden gelen bu taleplere destek vermek olmaz mıydı?
Wagenknecht, yoksulluğu kanun yoluyla eleştirmek yerine, vatandaşların parasının kötüye kullanıldığı iddialarından bahsediyor ve böylece mülklerin dondurulması söylemini benimsiyor. Bu, CDU/CSU'dan Almanya'daki AfD'ye ve İtalya'daki Giorgia Meloni'ye kadar uzanan “rant” karşıtı ajitasyondan çok da uzak değil.
Uyarıcı örnek: yoksullara karşı sınıf mücadelesi
Başbakan olarak aldığı ilk tedbirlerden biri Beş Yıldız Hareketi'nin vatandaşlara sağladığı paranın kaldırılması oldu. Bu kaldırma, yoksullar için büyük bir bozulmayla ilişkilidir.
Birine göre Bacoli belediye başkanı Josi Gerardo Della Ragione şunu söyledi: ZDFDaha da vahim rapor: “Eskiden sofraya yemek koyabilen ve artık koyamayan ailelerin tetikleyebileceği sosyal bomba gerçek. Var ve patlayabilir. Ve olacak. Hasar meydana gelecek.” – İtalya'daki tüm topluluklar.”
Tek soru, Wagenknecht döneminde partiden ayrılan tüm eski solcuların artık sosyal politika açısından sağa mı kaydığıdır. Yıllardır bazıları Sol Parti'nin sol kanadına mensupmuş izlenimi vererek, parti liderliğinin uyarlanmasını ve sosyal politika taleplerinin SPD ve Yeşiller ile koalisyon oyunları lehine terk edilmesini eleştirdiler.
Ve şimdi Wagenknecht'in ittifaklarını sadece göç meselesinde değil, CDU'nun yoluna sokmasını sessizce mi izliyorlar? Bu aynı zamanda göçmenlere yönelik sınırlama ile düşük gelirli insanlara karşı katı bir çizginin nasıl el ele yürüdüğünü de gösteriyor.
BSW markanın özünden uzaklaşıyor: Sol için bir fırsat mı?
Aslında bu, Wagenknecht ve arkadaşlarının sol alternatif olduğuna inanarak ülkeyi terk etmiş olabilecek bazı kişileri geri getirmek Sol için bir fırsat olmalı. Özellikle Sören Pellmann/Heidi Reichinnek çiftinin Sol temsilciler grubunun tepesine seçilmesi avantajlı olabilir.
Sonuçta ikisi, Wagenknecht'in destekçileriyle bağlarını hiçbir zaman tamamen koparamayan sol kanadı temsil ediyordu. Sol partinin yürütme komitesinde çalışan siyaset bilimci Jan Schlemermeyer'in veya solun liberal kanadını temsil eden ve partinin geleneklerden ayrılması çağrısında bulunan eski Berlin kültür senatörü Klaus Lederer'in aksine. sol. kanat işçi hareketi.
Lederer özellikle ortak hükümet çizgisini destekliyor ve bunu “Dünyayı solla kurtarmak” adlı son kitabında da formüle ediyor. Ancak böyle bir politika Die Linke'yi kurtarmayacak ama en azından sermaye çıkarlarını geçici olarak kurtaracaktır.
Kendisini devletten ve sermayeden bağımsız olarak örgütlemeye istekli bir sol, belki de kendi adını taşıyan Sahra Wagenknecht ittifakından daha sağa gitmek istemeyenlere de bir teklif olabilir. En azından daha önce Sol Parti'de temsil ettiğiyle karşılaştırıldığında, BSW bu nedenle henüz Alman siyasi koordinat sisteminde sağda olmasa da bu yönde ilerliyor.
Vatandaşın parasının “istismarına” ilişkin açıklamalar: BSW'nin kurucusu sosyal politika açısından da Birliğe uyumlu olduğunu kanıtlıyor. Markalarının özünden mi kaynaklanıyordu?
Birlik partileri vatandaşların faydası konusundaki tartışmada kendilerini açıkça konumlandırdılar: Çeşitli seçim kampanyalarında düşük gelirli insanlara karşı harekete geçmeye devam etmek istiyorlar – ya da daha doğrusu onları birbirlerine düşürüp görünüşte tembel işsizleri geçim seviyelerinden mahrum bırakmak istiyorlar.
Duyuru
Sermaye dernekleri bundan hoşlanıyor. Sonuçta, giderek daha fazla insan bir fiyat karşılığında iş aramak zorunda kaldıkça, bir meta olarak emeğin fiyatı düşüyor.
Ancak bu, düşük gelirli insanlara giderek daha fazla yaptırım uygulanmasının bir sonucudur; Yaklaşık 20 yıl önce Hartz IV yasaları yürürlüğe girdiğinde SPD'nin hedefi ne pahasına olursa olsun çalışmayı kabul etmekti. O dönemde Sosyal Demokrat Oskar Lafontaine, parti içinde bu politikayı en sert şekilde eleştirenlerden biriydi.
Hartz IV'e karşı: rasyonel varoluşsal korkuya sahip hedef grup
Çalışma ve Sosyal Adalet için Seçim Alternatifi'nin (WASG) kuruluşunda önemli rol oynadı ve o olmasaydı, Sol Parti'yi oluşturmak üzere PDS ile birleşme muhtemelen bu kadar hızlı ve nispeten basit bir şekilde gerçekleşemezdi.
Bu çok uzun zaman önceydi ve Lafontaine, ortağı ve eşi Sahra Wagenknecht'in önünde soldan ayrıldı ve artık Sahra Wagenknecht İttifakı (BSW) için önemli bir anahtar kelime haline geldi.
Ayrıca okuyun:
Daha fazla göster
daha az göster
Aslında bu oluşumun vatandaşın parasına yönelik her türlü saldırıya karşı güçlü bir duruş sergileyeceği varsayılabilir. Sonuçta IV. Hartz'ın çekilmesi Wagenknecht'in sol partide her zaman vurguladığı ilkelerden biriydi. Wagenknecht ayrıca Sol Parti'den ayrılmasını ve ardından Sol Parti'den uzaklaşmasını, partinin kendisini orijinal hedef gruptan, yani düşük gelirli insanlardan ve sosyal korkuları olanlardan uzaklaştırdığını söyleyerek gerekçelendirdi.
Wagenknecht'in CDU'ya sosyo-politik yaklaşımı
Şimdi Wagenknecht bir röportajında konuştu Frankfurter Allgemeine Zeitung CDU'nun vatandaşların parasının “istismarına” ilişkin jestinde. CDU gibi Wagenknecht de vatandaşların parası teriminin, paranın vatandaşların geçimine yönelik olması anlamına geldiğinden şikayetçi; amaç “kendi hatalarından dolayı işini kaybeden ve yenisini bulamayan işsizleri korumaktır.”
Sigorta tutarı, daha önce sağlanan hizmete ve alıcının bundan kaynaklanan uzun vadeli gelirine göre belirlenmelidir.
Son kitabında “sol muhafazakar” siyaseti savunan Wagenknecht, şimdi de vatandaşların parasının sahte teşvikler yarattığı gerçeğini CDU tarzıyla eleştiriyor: “Vatandaşların parasında sabit oranlı bir artışın halk tarafından kabulü yok. Ta ki istismar daha güçlü bir şekilde durdurulana kadar.” Bu temelde neoliberallerin, sağcı muhafazakarların ve klasik sağın standart bir argümanıdır.
Vatandaşların parasının uygunsuz kullanıldığı efsanesi: İş bulma merkezleri böyle söylüyor
İş bulma merkezlerinin temsilcileri, genellikle ücretli iş aramayı reddedenlerin sayısının az olduğunu vurguladı. Sosyal dernekler ayrıca aylık 563 avroluk mevcut ortalama vatandaşlık ödeneği oranının kesinlikle çok düşük olduğuna dikkat çekiyor. Daha önce elde edilen gelire bakılmaksızın ayda 813 avroya artış istiyorlar.
Sıradan insanlar lehine politika yapan bir partinin en önemli görevi tam da sosyal derneklerden ve aktif işsizlerden gelen bu taleplere destek vermek olmaz mıydı?
Wagenknecht, yoksulluğu kanun yoluyla eleştirmek yerine, vatandaşların parasının kötüye kullanıldığı iddialarından bahsediyor ve böylece mülklerin dondurulması söylemini benimsiyor. Bu, CDU/CSU'dan Almanya'daki AfD'ye ve İtalya'daki Giorgia Meloni'ye kadar uzanan “rant” karşıtı ajitasyondan çok da uzak değil.
Uyarıcı örnek: yoksullara karşı sınıf mücadelesi
Başbakan olarak aldığı ilk tedbirlerden biri Beş Yıldız Hareketi'nin vatandaşlara sağladığı paranın kaldırılması oldu. Bu kaldırma, yoksullar için büyük bir bozulmayla ilişkilidir.
Birine göre Bacoli belediye başkanı Josi Gerardo Della Ragione şunu söyledi: ZDFDaha da vahim rapor: “Eskiden sofraya yemek koyabilen ve artık koyamayan ailelerin tetikleyebileceği sosyal bomba gerçek. Var ve patlayabilir. Ve olacak. Hasar meydana gelecek.” – İtalya'daki tüm topluluklar.”
Tek soru, Wagenknecht döneminde partiden ayrılan tüm eski solcuların artık sosyal politika açısından sağa mı kaydığıdır. Yıllardır bazıları Sol Parti'nin sol kanadına mensupmuş izlenimi vererek, parti liderliğinin uyarlanmasını ve sosyal politika taleplerinin SPD ve Yeşiller ile koalisyon oyunları lehine terk edilmesini eleştirdiler.
Ve şimdi Wagenknecht'in ittifaklarını sadece göç meselesinde değil, CDU'nun yoluna sokmasını sessizce mi izliyorlar? Bu aynı zamanda göçmenlere yönelik sınırlama ile düşük gelirli insanlara karşı katı bir çizginin nasıl el ele yürüdüğünü de gösteriyor.
BSW markanın özünden uzaklaşıyor: Sol için bir fırsat mı?
Aslında bu, Wagenknecht ve arkadaşlarının sol alternatif olduğuna inanarak ülkeyi terk etmiş olabilecek bazı kişileri geri getirmek Sol için bir fırsat olmalı. Özellikle Sören Pellmann/Heidi Reichinnek çiftinin Sol temsilciler grubunun tepesine seçilmesi avantajlı olabilir.
Sonuçta ikisi, Wagenknecht'in destekçileriyle bağlarını hiçbir zaman tamamen koparamayan sol kanadı temsil ediyordu. Sol partinin yürütme komitesinde çalışan siyaset bilimci Jan Schlemermeyer'in veya solun liberal kanadını temsil eden ve partinin geleneklerden ayrılması çağrısında bulunan eski Berlin kültür senatörü Klaus Lederer'in aksine. sol. kanat işçi hareketi.
Lederer özellikle ortak hükümet çizgisini destekliyor ve bunu “Dünyayı solla kurtarmak” adlı son kitabında da formüle ediyor. Ancak böyle bir politika Die Linke'yi kurtarmayacak ama en azından sermaye çıkarlarını geçici olarak kurtaracaktır.
Kendisini devletten ve sermayeden bağımsız olarak örgütlemeye istekli bir sol, belki de kendi adını taşıyan Sahra Wagenknecht ittifakından daha sağa gitmek istemeyenlere de bir teklif olabilir. En azından daha önce Sol Parti'de temsil ettiğiyle karşılaştırıldığında, BSW bu nedenle henüz Alman siyasi koordinat sisteminde sağda olmasa da bu yönde ilerliyor.