Oyun oynamak bazıları için bir tutku, bazıları için ise sadece eğlenilen bir aktivitedir. Günümüzde PlayStation, Xbox ve bilgisayarlarımızda binlerce oyun bulabiliyoruz. Fakat bir vakit içinder durum bu biçimde değildi. Sayılı oyun oynayabildiğimiz atarilerimiz vardı.
PlayStation ve Xbox’ların atası diyebileceğimiz atarileri eminiz ki birçoğunuz hatırlarsınız. Hatta eminiz ki bir epey insan birinci defa atari yardımıyla oyun dünyasıyla tanışmıştır. Hepimizi oyun dünyasının içine çeken atarilerde oynadığımız birinci oyunlardan kimilerini sizler için derledik.
Hepimizi sirk akrobatına çeviren oyun: Circus.
İlk kere 1984 yılında piyasaya sürülen Circus, ikonik müziğiyle hepimizi adeta oyunun içine hapsediyordu. Canlarımız azaldıkça sinirlenirdik fakat bir yandan da kendimizi müziğin ritmine bırakarak oynamaya devam ederdik.
İp cambazlığı yaparken karşımıza çıkan sayısız maymun, bir toptan öbür topa atlamak derken bir biçimde kendimizi oyuna kaptırıp vaktin nasıl geçtiğini anlamıyorduk.
Tennis performansımızı Rafael Nadal görse gözleri dolardı…
1983 yılında çıkış yapmış olan oyun, neredeyse tüm atari oyunları üzere çok sıradan bir arayüze sahipti. Tennis’te 5 farklı zorluk düzeyi vardı. Pek çoğumuz 4 ve 5. düzeylerde pek zorlansak da denemekten vazgeçmezdik.
Oyunu oynadıkça geliştirdiğimiz tenis yeteneklerimiz yardımıyla ise hepimiz kendimizi adeta bir Rafael Nadal, bir Maria Sharapova üzere hissediyorduk.
Atari denince akla birinci gelen oyunlardan Muhteşem Mario’yu natürel ki unutmadık.
Evet, elbet en sevilen ve en epey oynanan atari oyunu Harika Mario’dur. Şimdilerde birfazlaca oyunda bulamadığımız şeyleri Harika Mario 1983 yılından itibaren bizlere sunuyordu. Oyunun ortasında sevgi, arkadaşlık, endişe ne ararsanız vardı.
Canavarı yenip prensesi kurtaracağımızı anladığımız o an hepimizin içine bir ölçü hüzün gelirdi. Prensesi kurtarıp kalemize götürdüğümüzde ise tüm verdiğimiz emekler karşılığını bulmuş üzere gururlanırdık.
King Kong sineması üretimcileri da vaktinde Donkey Kong oynamış mıdır sanki?
Merdivenlerden çıkıp bir üst kata ulaşmak hiç bu kadar güç ve eğlenceli olmamıştı. Donkey Kong oyunundaki goril dostumuz kimi vakit üzerimize variller yuvarlayarak bizi korkutmaya çalışsa da her seferinde bir biçimde pürüzleri aşıp en üst kattaki prensese ulaşmayı başarıyorduk.
bir daha o devrin efsanevi oyunlarından Muhteşem Mario’nun Mario’sunu bu oyunda da bakılırsabiliyorduk. Bunun en büyük niçini ise Mario’nun bu birinci kere bu oyunda görülmesiydi. Alışılmış ki Donkey Kong, Harika Mario kadar ünlü olmadığı için ise birçoğumuz bu durumun tam zıddı olduğunu düşünüyorduk.
Tekken, gerçek dövüşçülerin yeriydi.
Birçoğumuzun ömrüne atariyle giren Tekken, günümüzde seri halinde oynanmaya devam eden seçkin oyunlardan biri. Atari oyunları ortasında aile bireylerimiz ve arkadaşlarımızla bir arada oynarken çok eğlenirdik.
Karşılıklı olarak seçilen karakterler, yetenek savaşları derken vaktin nasıl geçtiğini anlamazdık. Günümüzdeki kadar olmasa da Tekken’in bu biçimdelar da rakipleri vardı.
Hala bir efsane olmaya devam eden: Street Fighter
Tekken’in rakipleri içinde sayabileceğimiz esas oyunlardan biri de Street Fighter’dı. Geçtiğimiz senelerda yeni bir PC oyunu çıkmış olsa da Street Fighter bir fazlaca dövüş oyununun gölgesinde kaldı.
Beynimizi tırmalayan tır sürme efektiyle: TANK
Oyunun tahminen de en hoş kısmı çeşit çeşit geliştirmeye sahip olmasıydı. Kimileri tüm düşman tankları yok edip oyunu bitirebiliyor, kimileri ise etrafımızda esirgeyici bir kalkan oluşturabiliyordu.
Tabii ki bu geliştirmelere ve düşmanları yok etmeye fazla odaklanıp korumamız gereken sembolü unuttuğumuz da olmuyor değildi. Hakikaten tıpkı bizim gibi düşmanlarımızın da bir hedefi vardı.
Tetris yüzünden ebeveynlerimizle atari tartışması yaşadığımız o günler…
Atariler her yaştan beşere hitap ediyordu. Ebevenylerimizin en favori oyunlarından biri de elbet ki Tetris’ti. Oyun o kadar fazla oynandı ve o kadar fazlaca sevildi ki günümüzde de hala benzer biroldukça oyun geliştiriliyor.
bir daha başka atari oyunlarıyla emsal olan 1984 yılında geliştirilen oyun, piyasaya sürüldüğü günden bu yana çıkan tüm serilerde de o nostaljik havasını müdafaaya devam ediyor.
Biz nişancılığı PUBG’de öğrenmedik.
Atari denince akla gelen birinci oyunlar içinde yerini almış ‘ördek vurmaca’ oyunu Duck Hunt, bu biçimdelar bizi hayli şaşırtırdı. Birçoğumuz elimizdeki silahla ateş ettiğimizde ördekleri nasıl vurduğumuza inanamaz, süratle gelişen teknolojinin ne kadar geliştiğini düşünürdük.
Atış haklarımızın tamamını harcayıp ördekleri vuramadığımızda ise oyunun başından itibaren gördüğümüz köpek yine kendini gösterip alaycı bir biçimde bize gülerdi. Birkaç sefer köpeğin gülüşüyle karşılaştığımızda ise adeta hayattan soğuyorduk.
Contra’daki aksiyonu hiç bir sinemada bulamazdık.
Aksiyon sinemalarını sevenler, bir devir Contra’yı hayli oynamış olabilir. Zira oyun adeta bizi bir aksiyon sinemasının ortasındaymış üzere hissettiriyordu. Üzerinize yanlışsız gelen düşmanlar, hoplayıp zıplamanız gereken mahzurlar, otomatik ateş eden silahlar ve alevler… Ne yoktu ki.
Tabii ki günümüzdeki nişancı yahut aksiyon oyunlarıyla kıyaslamamız mümkün değil. Lakin vaktinde tek bir silahla her canavarı yenebildiğimiz Contra’nın yeri bizim için her vakit öteki olacak.
Mortal Kombat, hala en sevilen dövüş oyunlarından biri.
Sub-Zero, Scorpion, Sonya, Kanyo ve daha birçok karakterle birinci defa ataride tanışmıştık. Artık ise efsaneleşen Mortal Kombat karakterlerini ve hatta öykülerini neredeyse hepimiz biliyoruz.
Ataride oynadığımız günlerden bu yana oyunda fazlaca şey değişti. Evvelden gördüğümüz biroldukca karakter, serinin son oyunlarında yer almıyor. Öte yandan serinin birfazlaca sineması çekildi ve bu sinemalarda de farklı farklı karakterleri izleme fırsatını elde ettik. Tüm bunlarla bir arada Mortal Kombat, tüm dünyaya ismini duyurmayı başardı.
Küçük kırmızı otomobilimiz ve Forza Horizon’ı aratmayan(?) tabiat imgeleri…
Forza Horizon, Need for Speed ve daha birçok oyunlar yokken Road Fighter vardı. Kuş bakışı açıyla oynadığımız oyunda belki otomobilimizi modifiye edemiyorduk ama ziyadesiyle eğleniyorduk.
Oyunda ilerledikçe değişen etraf görünümleri yardımıyla farklı dünyalar gidiyor, yarış hissini sonuna kadar yaşıyorduk. Contra’yla tıpkı biçimde Konami tarafınca geliştirilen oyun, şirketin birinci yarış oyunu olarak da ismini tarihe yazdırmayı başardı.
Bombayı bırakıp gerimize bakmadan kaçtığımız günler…
Hiç elbet ki Bomberman bize vakit içindemanın değerini öğretti. Vakit zaman kurduğumuz bombalarla kendimizi de patlattık ancak sonuç olarak bir biçimde çıkış kapısını bulduk.
Tabii ki etrafta dolaşan bir sürü canavar varken tüm taşları kırıp kapıyı bulmak hayli da kolay değildi. Lakin bir daha de Bomberman en eğlenceli atari oyunlarından bir tanesiydi.
Hepimizi birer Tarzan’a dönüştüren oyun: Adventure Island.
Küçük ayaklarımızla Tarzan üzere oradan oraya koşuşturduğumuz Adventure Island, oynanış olarak Harika Mario’yu pek andırıyordu. Birçoğumuz yalnızca bu sebeple Üstün Mario’da prensesi kurtardıktan daha sonra zafer tipimizi atmak için tehlikelerle dolu bu adaya gelirdik.
Oyunu sevdiren en büyük özelliklerden biri de yolda bulup tekmeyerek açtığımız yumurtalardan türlü ikramlar çıkıyor olmasıydı. Bu armağanlardan en eğlencelisi ise elbet ki kaykaydı. Artık bize sıradan üzere gelse de bu biçimdeki oyunlarda karakterimizin bu üzere yeteneklere sahip olması bize epey hoş geliyordu.
Parkur sporunu biz vaktinde Excite Bike’ta motorla yapıyorduk.
bir daha atari oyunlarında görmeye alışık olmadığımız bir şey de motor sürmekti. Çünkü biroldukça oyunda ya otomobil sürüyorduk, ya dövüşüyorduk ya da bir emel uğruna oradan oraya koşuşturuyorduk.
Klasik bir yarış oyunundan bu manada uzaklaşan Excite Bike ise bize farklı bir tecrübe sunmuştu. Oyun o devirde hayli sevilmiş, en epeyce oynanan atari oyunlarından biri haline gelmişti. Ancak artık birçoğumuz adını bile hatırlamakta zorlanıyoruz.
Günümüzde artık oyun severler ellerinin altındaki bilgisayarlardan yahut konsollardan sayısız oyuna erişim sağlayabiliyor. 90’larda ve 2000’lerde çocuk olanların büyük bir kısmı ise atari oyunlarıyla büyüdü. Bugün sizlerle küçük bir seyahate çıkarak çocukluğumuza geri döndük. Pekala sizin en sevdiğiniz atari oyunu hangisiydi?
PlayStation ve Xbox’ların atası diyebileceğimiz atarileri eminiz ki birçoğunuz hatırlarsınız. Hatta eminiz ki bir epey insan birinci defa atari yardımıyla oyun dünyasıyla tanışmıştır. Hepimizi oyun dünyasının içine çeken atarilerde oynadığımız birinci oyunlardan kimilerini sizler için derledik.
Hepimizi sirk akrobatına çeviren oyun: Circus.
İlk kere 1984 yılında piyasaya sürülen Circus, ikonik müziğiyle hepimizi adeta oyunun içine hapsediyordu. Canlarımız azaldıkça sinirlenirdik fakat bir yandan da kendimizi müziğin ritmine bırakarak oynamaya devam ederdik.
İp cambazlığı yaparken karşımıza çıkan sayısız maymun, bir toptan öbür topa atlamak derken bir biçimde kendimizi oyuna kaptırıp vaktin nasıl geçtiğini anlamıyorduk.
Tennis performansımızı Rafael Nadal görse gözleri dolardı…
1983 yılında çıkış yapmış olan oyun, neredeyse tüm atari oyunları üzere çok sıradan bir arayüze sahipti. Tennis’te 5 farklı zorluk düzeyi vardı. Pek çoğumuz 4 ve 5. düzeylerde pek zorlansak da denemekten vazgeçmezdik.
Oyunu oynadıkça geliştirdiğimiz tenis yeteneklerimiz yardımıyla ise hepimiz kendimizi adeta bir Rafael Nadal, bir Maria Sharapova üzere hissediyorduk.
Atari denince akla birinci gelen oyunlardan Muhteşem Mario’yu natürel ki unutmadık.
Evet, elbet en sevilen ve en epey oynanan atari oyunu Harika Mario’dur. Şimdilerde birfazlaca oyunda bulamadığımız şeyleri Harika Mario 1983 yılından itibaren bizlere sunuyordu. Oyunun ortasında sevgi, arkadaşlık, endişe ne ararsanız vardı.
Canavarı yenip prensesi kurtaracağımızı anladığımız o an hepimizin içine bir ölçü hüzün gelirdi. Prensesi kurtarıp kalemize götürdüğümüzde ise tüm verdiğimiz emekler karşılığını bulmuş üzere gururlanırdık.
King Kong sineması üretimcileri da vaktinde Donkey Kong oynamış mıdır sanki?
Merdivenlerden çıkıp bir üst kata ulaşmak hiç bu kadar güç ve eğlenceli olmamıştı. Donkey Kong oyunundaki goril dostumuz kimi vakit üzerimize variller yuvarlayarak bizi korkutmaya çalışsa da her seferinde bir biçimde pürüzleri aşıp en üst kattaki prensese ulaşmayı başarıyorduk.
bir daha o devrin efsanevi oyunlarından Muhteşem Mario’nun Mario’sunu bu oyunda da bakılırsabiliyorduk. Bunun en büyük niçini ise Mario’nun bu birinci kere bu oyunda görülmesiydi. Alışılmış ki Donkey Kong, Harika Mario kadar ünlü olmadığı için ise birçoğumuz bu durumun tam zıddı olduğunu düşünüyorduk.
Tekken, gerçek dövüşçülerin yeriydi.
Birçoğumuzun ömrüne atariyle giren Tekken, günümüzde seri halinde oynanmaya devam eden seçkin oyunlardan biri. Atari oyunları ortasında aile bireylerimiz ve arkadaşlarımızla bir arada oynarken çok eğlenirdik.
Karşılıklı olarak seçilen karakterler, yetenek savaşları derken vaktin nasıl geçtiğini anlamazdık. Günümüzdeki kadar olmasa da Tekken’in bu biçimdelar da rakipleri vardı.
Hala bir efsane olmaya devam eden: Street Fighter
Tekken’in rakipleri içinde sayabileceğimiz esas oyunlardan biri de Street Fighter’dı. Geçtiğimiz senelerda yeni bir PC oyunu çıkmış olsa da Street Fighter bir fazlaca dövüş oyununun gölgesinde kaldı.
Beynimizi tırmalayan tır sürme efektiyle: TANK
Oyunun tahminen de en hoş kısmı çeşit çeşit geliştirmeye sahip olmasıydı. Kimileri tüm düşman tankları yok edip oyunu bitirebiliyor, kimileri ise etrafımızda esirgeyici bir kalkan oluşturabiliyordu.
Tabii ki bu geliştirmelere ve düşmanları yok etmeye fazla odaklanıp korumamız gereken sembolü unuttuğumuz da olmuyor değildi. Hakikaten tıpkı bizim gibi düşmanlarımızın da bir hedefi vardı.
Tetris yüzünden ebeveynlerimizle atari tartışması yaşadığımız o günler…
Atariler her yaştan beşere hitap ediyordu. Ebevenylerimizin en favori oyunlarından biri de elbet ki Tetris’ti. Oyun o kadar fazla oynandı ve o kadar fazlaca sevildi ki günümüzde de hala benzer biroldukça oyun geliştiriliyor.
bir daha başka atari oyunlarıyla emsal olan 1984 yılında geliştirilen oyun, piyasaya sürüldüğü günden bu yana çıkan tüm serilerde de o nostaljik havasını müdafaaya devam ediyor.
Biz nişancılığı PUBG’de öğrenmedik.
Atari denince akla gelen birinci oyunlar içinde yerini almış ‘ördek vurmaca’ oyunu Duck Hunt, bu biçimdelar bizi hayli şaşırtırdı. Birçoğumuz elimizdeki silahla ateş ettiğimizde ördekleri nasıl vurduğumuza inanamaz, süratle gelişen teknolojinin ne kadar geliştiğini düşünürdük.
Atış haklarımızın tamamını harcayıp ördekleri vuramadığımızda ise oyunun başından itibaren gördüğümüz köpek yine kendini gösterip alaycı bir biçimde bize gülerdi. Birkaç sefer köpeğin gülüşüyle karşılaştığımızda ise adeta hayattan soğuyorduk.
Contra’daki aksiyonu hiç bir sinemada bulamazdık.
Aksiyon sinemalarını sevenler, bir devir Contra’yı hayli oynamış olabilir. Zira oyun adeta bizi bir aksiyon sinemasının ortasındaymış üzere hissettiriyordu. Üzerinize yanlışsız gelen düşmanlar, hoplayıp zıplamanız gereken mahzurlar, otomatik ateş eden silahlar ve alevler… Ne yoktu ki.
Tabii ki günümüzdeki nişancı yahut aksiyon oyunlarıyla kıyaslamamız mümkün değil. Lakin vaktinde tek bir silahla her canavarı yenebildiğimiz Contra’nın yeri bizim için her vakit öteki olacak.
Mortal Kombat, hala en sevilen dövüş oyunlarından biri.
Sub-Zero, Scorpion, Sonya, Kanyo ve daha birçok karakterle birinci defa ataride tanışmıştık. Artık ise efsaneleşen Mortal Kombat karakterlerini ve hatta öykülerini neredeyse hepimiz biliyoruz.
Ataride oynadığımız günlerden bu yana oyunda fazlaca şey değişti. Evvelden gördüğümüz biroldukca karakter, serinin son oyunlarında yer almıyor. Öte yandan serinin birfazlaca sineması çekildi ve bu sinemalarda de farklı farklı karakterleri izleme fırsatını elde ettik. Tüm bunlarla bir arada Mortal Kombat, tüm dünyaya ismini duyurmayı başardı.
Küçük kırmızı otomobilimiz ve Forza Horizon’ı aratmayan(?) tabiat imgeleri…
Forza Horizon, Need for Speed ve daha birçok oyunlar yokken Road Fighter vardı. Kuş bakışı açıyla oynadığımız oyunda belki otomobilimizi modifiye edemiyorduk ama ziyadesiyle eğleniyorduk.
Oyunda ilerledikçe değişen etraf görünümleri yardımıyla farklı dünyalar gidiyor, yarış hissini sonuna kadar yaşıyorduk. Contra’yla tıpkı biçimde Konami tarafınca geliştirilen oyun, şirketin birinci yarış oyunu olarak da ismini tarihe yazdırmayı başardı.
Bombayı bırakıp gerimize bakmadan kaçtığımız günler…
Hiç elbet ki Bomberman bize vakit içindemanın değerini öğretti. Vakit zaman kurduğumuz bombalarla kendimizi de patlattık ancak sonuç olarak bir biçimde çıkış kapısını bulduk.
Tabii ki etrafta dolaşan bir sürü canavar varken tüm taşları kırıp kapıyı bulmak hayli da kolay değildi. Lakin bir daha de Bomberman en eğlenceli atari oyunlarından bir tanesiydi.
Hepimizi birer Tarzan’a dönüştüren oyun: Adventure Island.
Küçük ayaklarımızla Tarzan üzere oradan oraya koşuşturduğumuz Adventure Island, oynanış olarak Harika Mario’yu pek andırıyordu. Birçoğumuz yalnızca bu sebeple Üstün Mario’da prensesi kurtardıktan daha sonra zafer tipimizi atmak için tehlikelerle dolu bu adaya gelirdik.
Oyunu sevdiren en büyük özelliklerden biri de yolda bulup tekmeyerek açtığımız yumurtalardan türlü ikramlar çıkıyor olmasıydı. Bu armağanlardan en eğlencelisi ise elbet ki kaykaydı. Artık bize sıradan üzere gelse de bu biçimdeki oyunlarda karakterimizin bu üzere yeteneklere sahip olması bize epey hoş geliyordu.
Parkur sporunu biz vaktinde Excite Bike’ta motorla yapıyorduk.
bir daha atari oyunlarında görmeye alışık olmadığımız bir şey de motor sürmekti. Çünkü biroldukça oyunda ya otomobil sürüyorduk, ya dövüşüyorduk ya da bir emel uğruna oradan oraya koşuşturuyorduk.
Klasik bir yarış oyunundan bu manada uzaklaşan Excite Bike ise bize farklı bir tecrübe sunmuştu. Oyun o devirde hayli sevilmiş, en epeyce oynanan atari oyunlarından biri haline gelmişti. Ancak artık birçoğumuz adını bile hatırlamakta zorlanıyoruz.
Günümüzde artık oyun severler ellerinin altındaki bilgisayarlardan yahut konsollardan sayısız oyuna erişim sağlayabiliyor. 90’larda ve 2000’lerde çocuk olanların büyük bir kısmı ise atari oyunlarıyla büyüdü. Bugün sizlerle küçük bir seyahate çıkarak çocukluğumuza geri döndük. Pekala sizin en sevdiğiniz atari oyunu hangisiydi?