Jackson, Bayan – Bu eyaletin başkenti, yedi çeşit tadım menüsü restoranı için alışılmadık bir yer. Öyle ki, Zacchaeus Golden, Aralık ayında Southern Soigné adlı bir tanesini açtığında haberi yaptı. Ama o kadar da aykırı biri olmadığı ortaya çıktı.
Bay Golden, geleneğin en görkemli geleneklerini reddederken tadım menülerini benimseyen, büyüyen, ülke çapında bir şefler topluluğu arasında yer alıyor. Çoğunlukla genç, ilk kez restoran işletmecileri, yaratıcılığın ve maliyet tasarrufunun kilidini açtığını söyledikleri bir formata ilgi duyuyorlar. Restoranları çevik, düşük maliyetli işler ve dünyayı dolaşan milyonerlere hizmet etmiyorlar.
Bu şeflerin, bir korku filmine ilham verecek kadar gösteriş ve aşırılıkla eşanlamlı bir yemek stilini kendilerinden kurtardıklarını söyleyebilirsiniz (“The Menu”, Kasım’da vizyona girecek). Ama amaçları bundan daha kişisel.
Biraz beklenmedik bir şekilde, Bay Golden’ın “yüksek yemek tarzı” dediği şey, kendi işinin patronu olmak için bildiği en doğrudan yoldu. “Sadece iyi yemek pişirmek istedim, dostum,” dedi.
(Jackson’daki su krizi şu anda şişelenmiş su kullanan Southern Soigné’ye sahip olsa da, Bay Golden restoranın açık kaldığını söyledi.)
Zacchaeus Golden, Jackson, Miss’deki tadım menüsü restoranı Southern Soigné için 19. yüzyılın ortalarından kalma bir Viktorya kulübesinin mutfağını dönüştürdü. Kredi… New York Times için Cedric Angeles
Yeni nesil tadım menüsü restoranlarının, son derece kişisel yiyecekler, bohem karizma ve restoranların müşterilere ve çalışanlara ne sağlaması gerektiği konusundaki varsayımlara meydan okuyan iş modelleri tarafından aktarılan gergin hayal gücü ile telafi ettikleri lüks ziynetlerde eksik olduğu şey.
Bu restoranlar, salgının başlangıcından bu yana, misafirperverlik profesyonellerinin iki yakayı bir araya getirmek için becerikli olmaya zorlanmasından bu yana mikro nişten yükselen harekete geçti.
Bay Golden, “Covid bazı şeyleri değiştirdi” dedi. “Bütün bunları sadece başkasının yemeğini pişirmeye geri dönmek için yapmadım.”
Southern Soigné’deki yeni bir menüden on iki kurs. Kredi… New York Times için Cedric Angeles
Mississippi Deltası’nın bir yerlisi olarak, Napa Valley’deki French Laundry ve Virginia kırsalındaki Inn at Little Washington gibi etkili tadım menüsü kuruluşlarının mutfaklarında çalıştı – iki kişilik akşam yemeğinin kolayca 1.000 doları aşabileceği restoranlar. Southern Soigné, mutfak tutkusunu bu kadar göze çarpan tüketim yoğunluğuyla paylaşıyor: Bay Altın yemekleri cımbızla yiyor ve herhangi bir gecede yaptığı mizansen domates tozu veya kurutulmuş yumurta sarısı içerebilir.
Benzerlikler burada bitiyor.
95 $ ‘da, Soigné’nin sabit fiyatlı menüsü, cömert tadım menüsü maratonlarının maliyetinin bir kısmıdır ve restoranın kendisi, uzun süredir türle ilişkilendirilen avizeli zenginlik veya sade modernizmden keskin bir şekilde ayrılır. (Ayrıca 65 $’a üç çeşit seçenek var.) 19. yüzyılın ortalarından kalma bir Viktorya kulübesinin içine inşa edilen Soigné, bir ev gibi hissediyor ve hizmet, ortamın samimiyetine uyuyor. Bay Golden dışındaki tek çalışanı annesi Margie’dir.
Mayıs ayında anne ve oğul, Black Mississippi sanatçılarının arkalarının sıralandığı bir yemek odasına dönüşümlü olarak kurslar verdi. Bay Golden’ın yemeklerinde, kömürleşmiş sarımsaklı aioli’li yengeç tostadaları ve arkada tüttürdüğü Meksika Körfezi ton balığıyla yapılmış tonnato soslu yerel turplar gibi Jackson ve bölgeden gelen malzemeler bulunur.
Bay Golden ve annesi Margie, varlığının büyük bir bölümünde Southern Soigné’nin tek çalışanları olmuştur. Kredi… New York Times için Cedric Angeles
Restoranın yemek odaları, yerel Siyah sanatçıların çalışmalarıyla süslenmiştir. Kredi… New York Times için Cedric Angeles
Bay Golden, hem kıyılarda hem de Derin Güney’de yemek pişirme deneyimlerinden yararlanıyor. Ancak, yemeğinin, çiftlik-yayın balığı endüstrisinin aile üyeleri için bir iş kaynağı olduğu ve şefin görüşüne göre çok fazla yemek olduğu Belzoni’de 75 mil kuzeyde büyürken yediklerini yakından yansıtmamasının bir nedeni var.
Anneme ‘Yemek yapmayı öğreneceğim çünkü hayatım boyunca yediğim yemeği pişirmekten bıktım’ dedim.
Tadım menülerinin bir avantajı, tasarruflu olmalarıdır. Rezervasyon gerektirme eğiliminde olduklarından ve yemek yiyenleri yemeklerini önceden seçmeye ve tıslamaya mecbur bıraktıklarından, tadım menüleri şeflerin her yemek için satın aldıkları malzemeleri hassas bir şekilde tahmin etmelerine olanak tanır. Bu, yemek yiyenlerin sipariş edemeyeceği yiyecekleri stoklamak zorunda olan alakart restoranlarda yaygın olan israfı azaltır.
Sabit menüler ayrıca geleneksel olanlardan daha az yemek içerir, bu da daha düşük kiralar verme eğiliminde olan küçük alanlarda daha az çalışanla yürütülmesini mümkün kılar. Philadelphia, PA’daki Her Place Supper Club’ın şefi ve sahibi Amanda Shulman, “Menümüzde kimsenin bir seçeneği yok ve ikame yapmıyoruz” dedi. “Bir şefin bakış açısından, çok modern ve sürdürülebilir. ”
Bayan Shulman, Philadelphia, Pa’da eski bir pizzacıda açtığı Her Yeri’nin önünde. Mekan o kadar küçük ki, ilk başta oraya restoran bile demekte isteksiz olduğunu söyledi. Kredi… New York Times için Neal Santos
30 yaşındaki Bayan Shulman, daha geleneksel restoran alanları için beş potansiyel anlaşmanın düştüğünü gördükten sonra geçen yaz eski bir pizzacıda Her Place’i açtı. İlk başta oraya restoran demek konusunda isteksizdi. Yazdığı orijinal iş planı, hazır yemeklerin satıldığı bir “piknik pop-up” içindi.
Sonunda, yaratıcı ama aynı zamanda 24 kişilik restoranın gündelik, akşam yemeği partisi havasına çok uygun olan 75 dolarlık bir tatma menüsüne karar verdi. Haftalık olarak değişen menüde, çırpılmış peynir ve benekli çekirdekli meyve, ıstakoz acı perdu ve çilekli profiterol yer aldı.
Yemeğin konuşma diline özgü lezzetinin kökleri, Bayan Shulman’ın evinde misafir başına 35 dolar ödediği akşam yemeği partilerine dayanıyor. Gerçek “sesini” bu şekilde keşfettiğini söyledi ve diğer şeylerin yanı sıra, yedi kişilik personeli için daha iyi bir iş-yaşam dengesi sunma konusunda kendisine güç veren bir işte bunu ifade edebildiği için kendini şanslı hissediyor. Onun Yeri, salıdan cumaya iki gecelik oturmaya ve sadece pazartesi günleri yürüyüşe açıktır.
“Cumartesi günü açık olmak zorunda değilsen, neden istiyorsun?” Bayan Shulman sordu. “Hafta sonları takılmak istedikleri arkadaşları olan insanlar için daha iyi.”
Genel müdür Julianna Bursack, sadece 24 kişilik Her Place’de Bayan Shulman’ın tabakları bitirmesini bekliyor. Kredi… New York Times için Neal Santos
Her Place, Louisiana’nın Cajun sahilinden yemeklerin ortak masalarda aile tarzında servis edildiği New Orleans restoranı Mosquito Supper Club ile aynı nitelikleri paylaşıyor. Yaratıcı özgürlük sunmanın ötesinde, tadım menüsü, restoranın şefi ve sahibi Melissa Martin’in daha yüksek maaşları artırmasını sağlıyor.
Benzer şekilde, Somerville, Massachusetts’teki Juliet’te, çalışanlara saat başına 16 dolarlık bir asgarî – artı bahşiş veya servis ücreti geliri – ödeniyor ve restoranın ortak sahibi Joshua Levin, işte bir yıl sonra bir zam garantisi veriyor. Tadım menüsü, bu tür avantajları uygun fiyatlı kılan şeydir, dedi, restoran eski bir kafede bulmak için şaşıran akşam yemeklerinin zaman zaman kafasını karıştırsa bile.
Bay Levin, “İnsanlar bir takım elbise giymiş olarak geliyor, çünkü bu bir tadım menüsü” dedi. “O şirin.” (Geçen hafta, Juliet, Bay Levin’in bir şarap barı olacağını söylediği orijinal mekanının bitişiğindeki yeni bir binada açıldı.)
Mosquito ve Juliet, New York City’deki Dirt Candy ve Chicago’daki Schwa gibi sade tadım menüsü restoranlarının oluşturduğu bir yolu izleyerek 2010’ların ortalarında açıldı. biçim.
Washington DC aynı zamanda José Andrés, Johnny Monis, Aaron Silverman ve daha yakın zamanda Yuan Tang ve Chetan Shetty gibi şeflerden, paradigma bozan tadım menüsü restoranlarının zengin ve modern bir geçmişine sahiptir. Geçen yıl, Washington Post’un restoran eleştirmeni Tom Sietsema, Oyster Oyster’ı şehirdeki favorisi olarak adlandırdı. 2020’de açılan 28 kişilik restoran, şef Rob Rubba’nın kendine özgü, çoğunlukla vejetaryen yemeklerinden oluşan 95 dolarlık bir tadım menüsü sunuyor.
Peter Cho ve Sun Young Park, oğulları Frankie, sol ve Elliott ile Han Oak’ın içinde. Restoranı 2016 yılında Portland, Ore’de ailelerinin dairesiyle aynı alanda açtılar. Kredi… The New York Times için Celeste Noche
Peter Cho ve Sun Young Park, 2015’te New York City’den Portland, Ore.’ye taşındıklarında, bildikleri gibi restoran hayatının eziyetine aile dostu bir alternatif yaratmanın peşindeydiler. Harcayacak çok az parayla, bir yerleşim alanını devraldılar ve onu evlerinin yanı sıra bir restoran olan Han Oak’a dönüştürdüler.
Çift, rahat bir ortamda sunulan bir tadım menüsü örneği olarak Naomi Pomeroy’un şehir genelindeki şu anda kapalı olan restoranı Beast’ten ilham aldı. Başlangıçta, Han Oak haftada sadece iki gece açıktı. Ailenin dairesi mutfaktan sadece birkaç adım ötedeyken, “çalışırken kelimenin tam anlamıyla ebeveyn olabiliriz” dedi Bay Cho.
Han Oak’ın 55 dolarlık, köfte, erişte ve Kore usulü kızarmış tavuktan oluşan beş çeşit menüsü ulusal beğeni topladı. Çalışma saatleri haftada dört geceye çıkarıldı ve menü değişti. Aile, pandeminin başlangıcında farklı bir eve taşındı ve bu da onları Han Oak’ı geçici olarak kapatmaya sevk etti.
Han Oak’ın mevcut tadım menüsü, ssam Kore barbeküsüne sahiptir. Kredi… The New York Times için Celeste Noche
Yemek odası, yeşilliklerle sarılmış bir dış mekana dönüşüyor. Kredi… The New York Times için Celeste Noche
Geçen yıl, Bay Cho ve Bayan Park, Portland şehir merkezindeki Toki’yi, Han Oak’ta test edilmiş yemeklerle dolu bir alakart menü ile açtılar. Han Oak nihayet Şubat ayında yeniden açıldığında, bunu zaten gelişmiş olan yeni, güveç temalı bir tatma menüsü ile yaptı.
Bay Cho, Han Oak için “Bunu daha çok yeni konseptler deneyebileceğimiz bir etkinlik alanı olarak görüyorum” dedi. “Tadımlık bir menü ile belli sayıda insana hizmet edeceğimizi biliyoruz. Daha çok yemek servisi gibi.”
Ayrıca Portland’da, 36 yaşındaki Vince Nguyen, saygın bir Tayland restoranı olan Langbaan’da haftalık bir tadım menüsü pop-up’ı ile takip ettikten sonra 2019’da Berlu’yu açtı. Salgının yerinde barınma aşaması, altı masalı sade restoranındaki tadım menüsünü yeniden tasarlamasına neden oldu. Daha Avrupa merkezli bir Kuzeybatı Pasifik menüsü, şimdi Vietnamlı malzemeler ve yemeklerden oluşuyor.
Bay Nguyen, “Vietnam yemekleri sunmasam da Vietnam topluluğundan zaten destek alıyordum” dedi. Tadım menüsü, “mirasımı benimsemem için beni gerçekten güçlendirdi” diye ekledi.
Kürlenmiş ve kabarmış halibut göbek, merkez, şef Vince Nguyen’in Portland’daki tadım menüsü restoranı Berlu’daki Vietnam’dan ilham alan birçok yemekten biridir. Kredi… The New York Times için Celeste Noche
Mississippi, Kuzeybatı Pasifik’in yaratıcı mayasından uzak olsa da, Southern Soigné’den Bay Golden, yaratıcı, samimi restoran izleyicilerinin büyüdüğü bir bölgede güncel kalmak için çalışıyor. Birkaç blok ötedeki cilalı yeni bir bistro olan Elvie’s, alakart akşam yemeği menüsünün yanı sıra 80 dolarlık bir tadım menüsü sunuyor.
Jackson’ın 170 mil güneyinde, Ocean Springs’teki Vestige’de uygun fiyatlı tadım menüleri ortaya çıktı. Bu, Mosquito Supper Club, Lengua Madre ve Saint-Germain gibi küçük, nispeten yeni tadım menüsü restoranlarında en ilham verici yiyeceklerden bazılarının bulunduğu New Orleans ile aynı mesafe.
Geçen ay Bay Golden, restoranın evriminde önemli bir adım olan bir içki ruhsatı aldı. Şimdi şarap eşleştirmeleri sunarken, restoran açıldığından beri yaptığı gibi, müşterilerin kendi şişelerini getirmelerine izin veriyor.
“Şarap eşleşmeleri fiyatı değiştiriyor” dedi ve “kimseyi korkutmak istemiyor.”
Takip et New York Times Instagram’da Yemek Pişirme , Facebook , Youtube , TikTok ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile New York Times Cooking’den düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...
Bay Golden, geleneğin en görkemli geleneklerini reddederken tadım menülerini benimseyen, büyüyen, ülke çapında bir şefler topluluğu arasında yer alıyor. Çoğunlukla genç, ilk kez restoran işletmecileri, yaratıcılığın ve maliyet tasarrufunun kilidini açtığını söyledikleri bir formata ilgi duyuyorlar. Restoranları çevik, düşük maliyetli işler ve dünyayı dolaşan milyonerlere hizmet etmiyorlar.
Bu şeflerin, bir korku filmine ilham verecek kadar gösteriş ve aşırılıkla eşanlamlı bir yemek stilini kendilerinden kurtardıklarını söyleyebilirsiniz (“The Menu”, Kasım’da vizyona girecek). Ama amaçları bundan daha kişisel.
Biraz beklenmedik bir şekilde, Bay Golden’ın “yüksek yemek tarzı” dediği şey, kendi işinin patronu olmak için bildiği en doğrudan yoldu. “Sadece iyi yemek pişirmek istedim, dostum,” dedi.
(Jackson’daki su krizi şu anda şişelenmiş su kullanan Southern Soigné’ye sahip olsa da, Bay Golden restoranın açık kaldığını söyledi.)
Zacchaeus Golden, Jackson, Miss’deki tadım menüsü restoranı Southern Soigné için 19. yüzyılın ortalarından kalma bir Viktorya kulübesinin mutfağını dönüştürdü. Kredi… New York Times için Cedric Angeles
Yeni nesil tadım menüsü restoranlarının, son derece kişisel yiyecekler, bohem karizma ve restoranların müşterilere ve çalışanlara ne sağlaması gerektiği konusundaki varsayımlara meydan okuyan iş modelleri tarafından aktarılan gergin hayal gücü ile telafi ettikleri lüks ziynetlerde eksik olduğu şey.
Bu restoranlar, salgının başlangıcından bu yana, misafirperverlik profesyonellerinin iki yakayı bir araya getirmek için becerikli olmaya zorlanmasından bu yana mikro nişten yükselen harekete geçti.
Bay Golden, “Covid bazı şeyleri değiştirdi” dedi. “Bütün bunları sadece başkasının yemeğini pişirmeye geri dönmek için yapmadım.”
Southern Soigné’deki yeni bir menüden on iki kurs. Kredi… New York Times için Cedric Angeles
Mississippi Deltası’nın bir yerlisi olarak, Napa Valley’deki French Laundry ve Virginia kırsalındaki Inn at Little Washington gibi etkili tadım menüsü kuruluşlarının mutfaklarında çalıştı – iki kişilik akşam yemeğinin kolayca 1.000 doları aşabileceği restoranlar. Southern Soigné, mutfak tutkusunu bu kadar göze çarpan tüketim yoğunluğuyla paylaşıyor: Bay Altın yemekleri cımbızla yiyor ve herhangi bir gecede yaptığı mizansen domates tozu veya kurutulmuş yumurta sarısı içerebilir.
Benzerlikler burada bitiyor.
95 $ ‘da, Soigné’nin sabit fiyatlı menüsü, cömert tadım menüsü maratonlarının maliyetinin bir kısmıdır ve restoranın kendisi, uzun süredir türle ilişkilendirilen avizeli zenginlik veya sade modernizmden keskin bir şekilde ayrılır. (Ayrıca 65 $’a üç çeşit seçenek var.) 19. yüzyılın ortalarından kalma bir Viktorya kulübesinin içine inşa edilen Soigné, bir ev gibi hissediyor ve hizmet, ortamın samimiyetine uyuyor. Bay Golden dışındaki tek çalışanı annesi Margie’dir.
Mayıs ayında anne ve oğul, Black Mississippi sanatçılarının arkalarının sıralandığı bir yemek odasına dönüşümlü olarak kurslar verdi. Bay Golden’ın yemeklerinde, kömürleşmiş sarımsaklı aioli’li yengeç tostadaları ve arkada tüttürdüğü Meksika Körfezi ton balığıyla yapılmış tonnato soslu yerel turplar gibi Jackson ve bölgeden gelen malzemeler bulunur.
Bay Golden ve annesi Margie, varlığının büyük bir bölümünde Southern Soigné’nin tek çalışanları olmuştur. Kredi… New York Times için Cedric Angeles
Restoranın yemek odaları, yerel Siyah sanatçıların çalışmalarıyla süslenmiştir. Kredi… New York Times için Cedric Angeles
Bay Golden, hem kıyılarda hem de Derin Güney’de yemek pişirme deneyimlerinden yararlanıyor. Ancak, yemeğinin, çiftlik-yayın balığı endüstrisinin aile üyeleri için bir iş kaynağı olduğu ve şefin görüşüne göre çok fazla yemek olduğu Belzoni’de 75 mil kuzeyde büyürken yediklerini yakından yansıtmamasının bir nedeni var.
Anneme ‘Yemek yapmayı öğreneceğim çünkü hayatım boyunca yediğim yemeği pişirmekten bıktım’ dedim.
Tadım menülerinin bir avantajı, tasarruflu olmalarıdır. Rezervasyon gerektirme eğiliminde olduklarından ve yemek yiyenleri yemeklerini önceden seçmeye ve tıslamaya mecbur bıraktıklarından, tadım menüleri şeflerin her yemek için satın aldıkları malzemeleri hassas bir şekilde tahmin etmelerine olanak tanır. Bu, yemek yiyenlerin sipariş edemeyeceği yiyecekleri stoklamak zorunda olan alakart restoranlarda yaygın olan israfı azaltır.
Sabit menüler ayrıca geleneksel olanlardan daha az yemek içerir, bu da daha düşük kiralar verme eğiliminde olan küçük alanlarda daha az çalışanla yürütülmesini mümkün kılar. Philadelphia, PA’daki Her Place Supper Club’ın şefi ve sahibi Amanda Shulman, “Menümüzde kimsenin bir seçeneği yok ve ikame yapmıyoruz” dedi. “Bir şefin bakış açısından, çok modern ve sürdürülebilir. ”
Bayan Shulman, Philadelphia, Pa’da eski bir pizzacıda açtığı Her Yeri’nin önünde. Mekan o kadar küçük ki, ilk başta oraya restoran bile demekte isteksiz olduğunu söyledi. Kredi… New York Times için Neal Santos
30 yaşındaki Bayan Shulman, daha geleneksel restoran alanları için beş potansiyel anlaşmanın düştüğünü gördükten sonra geçen yaz eski bir pizzacıda Her Place’i açtı. İlk başta oraya restoran demek konusunda isteksizdi. Yazdığı orijinal iş planı, hazır yemeklerin satıldığı bir “piknik pop-up” içindi.
Sonunda, yaratıcı ama aynı zamanda 24 kişilik restoranın gündelik, akşam yemeği partisi havasına çok uygun olan 75 dolarlık bir tatma menüsüne karar verdi. Haftalık olarak değişen menüde, çırpılmış peynir ve benekli çekirdekli meyve, ıstakoz acı perdu ve çilekli profiterol yer aldı.
Yemeğin konuşma diline özgü lezzetinin kökleri, Bayan Shulman’ın evinde misafir başına 35 dolar ödediği akşam yemeği partilerine dayanıyor. Gerçek “sesini” bu şekilde keşfettiğini söyledi ve diğer şeylerin yanı sıra, yedi kişilik personeli için daha iyi bir iş-yaşam dengesi sunma konusunda kendisine güç veren bir işte bunu ifade edebildiği için kendini şanslı hissediyor. Onun Yeri, salıdan cumaya iki gecelik oturmaya ve sadece pazartesi günleri yürüyüşe açıktır.
“Cumartesi günü açık olmak zorunda değilsen, neden istiyorsun?” Bayan Shulman sordu. “Hafta sonları takılmak istedikleri arkadaşları olan insanlar için daha iyi.”
Genel müdür Julianna Bursack, sadece 24 kişilik Her Place’de Bayan Shulman’ın tabakları bitirmesini bekliyor. Kredi… New York Times için Neal Santos
Her Place, Louisiana’nın Cajun sahilinden yemeklerin ortak masalarda aile tarzında servis edildiği New Orleans restoranı Mosquito Supper Club ile aynı nitelikleri paylaşıyor. Yaratıcı özgürlük sunmanın ötesinde, tadım menüsü, restoranın şefi ve sahibi Melissa Martin’in daha yüksek maaşları artırmasını sağlıyor.
Benzer şekilde, Somerville, Massachusetts’teki Juliet’te, çalışanlara saat başına 16 dolarlık bir asgarî – artı bahşiş veya servis ücreti geliri – ödeniyor ve restoranın ortak sahibi Joshua Levin, işte bir yıl sonra bir zam garantisi veriyor. Tadım menüsü, bu tür avantajları uygun fiyatlı kılan şeydir, dedi, restoran eski bir kafede bulmak için şaşıran akşam yemeklerinin zaman zaman kafasını karıştırsa bile.
Bay Levin, “İnsanlar bir takım elbise giymiş olarak geliyor, çünkü bu bir tadım menüsü” dedi. “O şirin.” (Geçen hafta, Juliet, Bay Levin’in bir şarap barı olacağını söylediği orijinal mekanının bitişiğindeki yeni bir binada açıldı.)
Mosquito ve Juliet, New York City’deki Dirt Candy ve Chicago’daki Schwa gibi sade tadım menüsü restoranlarının oluşturduğu bir yolu izleyerek 2010’ların ortalarında açıldı. biçim.
Washington DC aynı zamanda José Andrés, Johnny Monis, Aaron Silverman ve daha yakın zamanda Yuan Tang ve Chetan Shetty gibi şeflerden, paradigma bozan tadım menüsü restoranlarının zengin ve modern bir geçmişine sahiptir. Geçen yıl, Washington Post’un restoran eleştirmeni Tom Sietsema, Oyster Oyster’ı şehirdeki favorisi olarak adlandırdı. 2020’de açılan 28 kişilik restoran, şef Rob Rubba’nın kendine özgü, çoğunlukla vejetaryen yemeklerinden oluşan 95 dolarlık bir tadım menüsü sunuyor.
Peter Cho ve Sun Young Park, oğulları Frankie, sol ve Elliott ile Han Oak’ın içinde. Restoranı 2016 yılında Portland, Ore’de ailelerinin dairesiyle aynı alanda açtılar. Kredi… The New York Times için Celeste Noche
Peter Cho ve Sun Young Park, 2015’te New York City’den Portland, Ore.’ye taşındıklarında, bildikleri gibi restoran hayatının eziyetine aile dostu bir alternatif yaratmanın peşindeydiler. Harcayacak çok az parayla, bir yerleşim alanını devraldılar ve onu evlerinin yanı sıra bir restoran olan Han Oak’a dönüştürdüler.
Çift, rahat bir ortamda sunulan bir tadım menüsü örneği olarak Naomi Pomeroy’un şehir genelindeki şu anda kapalı olan restoranı Beast’ten ilham aldı. Başlangıçta, Han Oak haftada sadece iki gece açıktı. Ailenin dairesi mutfaktan sadece birkaç adım ötedeyken, “çalışırken kelimenin tam anlamıyla ebeveyn olabiliriz” dedi Bay Cho.
Han Oak’ın 55 dolarlık, köfte, erişte ve Kore usulü kızarmış tavuktan oluşan beş çeşit menüsü ulusal beğeni topladı. Çalışma saatleri haftada dört geceye çıkarıldı ve menü değişti. Aile, pandeminin başlangıcında farklı bir eve taşındı ve bu da onları Han Oak’ı geçici olarak kapatmaya sevk etti.
Han Oak’ın mevcut tadım menüsü, ssam Kore barbeküsüne sahiptir. Kredi… The New York Times için Celeste Noche
Yemek odası, yeşilliklerle sarılmış bir dış mekana dönüşüyor. Kredi… The New York Times için Celeste Noche
Geçen yıl, Bay Cho ve Bayan Park, Portland şehir merkezindeki Toki’yi, Han Oak’ta test edilmiş yemeklerle dolu bir alakart menü ile açtılar. Han Oak nihayet Şubat ayında yeniden açıldığında, bunu zaten gelişmiş olan yeni, güveç temalı bir tatma menüsü ile yaptı.
Bay Cho, Han Oak için “Bunu daha çok yeni konseptler deneyebileceğimiz bir etkinlik alanı olarak görüyorum” dedi. “Tadımlık bir menü ile belli sayıda insana hizmet edeceğimizi biliyoruz. Daha çok yemek servisi gibi.”
Ayrıca Portland’da, 36 yaşındaki Vince Nguyen, saygın bir Tayland restoranı olan Langbaan’da haftalık bir tadım menüsü pop-up’ı ile takip ettikten sonra 2019’da Berlu’yu açtı. Salgının yerinde barınma aşaması, altı masalı sade restoranındaki tadım menüsünü yeniden tasarlamasına neden oldu. Daha Avrupa merkezli bir Kuzeybatı Pasifik menüsü, şimdi Vietnamlı malzemeler ve yemeklerden oluşuyor.
Bay Nguyen, “Vietnam yemekleri sunmasam da Vietnam topluluğundan zaten destek alıyordum” dedi. Tadım menüsü, “mirasımı benimsemem için beni gerçekten güçlendirdi” diye ekledi.
Kürlenmiş ve kabarmış halibut göbek, merkez, şef Vince Nguyen’in Portland’daki tadım menüsü restoranı Berlu’daki Vietnam’dan ilham alan birçok yemekten biridir. Kredi… The New York Times için Celeste Noche
Mississippi, Kuzeybatı Pasifik’in yaratıcı mayasından uzak olsa da, Southern Soigné’den Bay Golden, yaratıcı, samimi restoran izleyicilerinin büyüdüğü bir bölgede güncel kalmak için çalışıyor. Birkaç blok ötedeki cilalı yeni bir bistro olan Elvie’s, alakart akşam yemeği menüsünün yanı sıra 80 dolarlık bir tadım menüsü sunuyor.
Jackson’ın 170 mil güneyinde, Ocean Springs’teki Vestige’de uygun fiyatlı tadım menüleri ortaya çıktı. Bu, Mosquito Supper Club, Lengua Madre ve Saint-Germain gibi küçük, nispeten yeni tadım menüsü restoranlarında en ilham verici yiyeceklerden bazılarının bulunduğu New Orleans ile aynı mesafe.
Geçen ay Bay Golden, restoranın evriminde önemli bir adım olan bir içki ruhsatı aldı. Şimdi şarap eşleştirmeleri sunarken, restoran açıldığından beri yaptığı gibi, müşterilerin kendi şişelerini getirmelerine izin veriyor.
“Şarap eşleşmeleri fiyatı değiştiriyor” dedi ve “kimseyi korkutmak istemiyor.”
Takip et New York Times Instagram’da Yemek Pişirme , Facebook , Youtube , TikTok ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile New York Times Cooking’den düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...