2 Şubat 2025'te Reichstag'ın AFD'ye karşı önünde protesto. Resim: Shutterstock.com
Federal seçimler için ön sonuçtan sonra, partinin Almanya (AFD) için sağa olan aşırı alternatifi Almanya'daki ikinci güçlü güce yükseldi. Daha sonra oyların yüzde 20,8'ine ulaşır ve bu nedenle son seçimlere kıyasla sonucunu iki katına çıkarır.
Duyuru
Analizin ilk bölümünde, aşırı politikalara sahip siyasi merkezin (bu nedenle İngiliz entelektüel Tariq Ali tarafından “orta uç” olarak gösterildiği), doğru aşırılık yanlılarının gelişebildiği üreme zemini nasıl ürettiğini zaten görebiliyorduk. 1980'lerden beri, özellikle son yirmi yıldan beri, fakirleri ve en yoksul orta sınıfların kısımlarını ve zenginleri çok daha zengin hale getiren bir kurs uygulandı, sosyal şikayetler topluma derinden girdi.
Neoliberal önlemlerin sorunları ve nedenleriyle uğraşmak yerine, Büyük Medya gibi parçalar, ülkedeki artan memnuniyetsizlikle yüzleşmek için farklı bir strateji seçti. Ve eşitsizliğe ek olarak, bu aşırılık yanlısı cevaplar için ikinci bir seferberlik faktörü yarattı.
“Parçalar ve Egemenler” e göre hayal kırıklığı
Prensip olarak, “parçalar ve egemenler” veya “biz”, hayal kırıklığına izin veren ve grupları birbirlerine karşı oynayan iyi bilinen mantığıdır. Basit ama çok etkilidir: hiper-turlar, girişimciler ve aşağıdan yukarıya (siyasi uzakların hatası ve medya yardımcılarının hayal kırıklığı da dahil olmak üzere yeniden dağıtım karı (0.1 veya %1 sınıfı). Onlar “diğerleri”. Refahı Almanlardan çıkarın ve memnuniyetsiz hale getirin.
Bu, şirketleri olanların ve Alman servetinin çoğunun ayrıcalıklarına ve aynı zamanda, aynı zamanda insanların öfkesini elde etmek için çıkarlarının gerçek reformlardan korunması için kullanılan politikaya izin verdi. Hayal kırıklığından eşitsizlik ve şikayet.
Mülteci bisküvenizi istiyor!
Bunu netleştirmek için, Velayet-Olnumnist Fatma Aydemir Bir Şaka: Bir bankacı, Sosyal Kuyu alıcısı -Bu ve sığınmacı bir masada oturuyor. Önlerinde on iki bisküvi var. Bankacı on bir bisküvi alır ve alıcıya sosyal iyi bir şey söyler: “Dikkatli olun, mülteci bisküvenizi ister”.
Böylece azınlıklar güneşteki hedeflere açıklandı, onları sınırladılar ve daha düşük ve orta boy boyutların katmanları için onları tehlikeye attılar. 90'lı yıllarda, Yugoslavya ve NATO bombardımanlarının savaşlarına göre, görüşler ve ana politikacılar Balkanlardan mültecileri koşmaya koydular ve nihayet temel yasaya demirlenen sığınma yasasını söylemek için sosyal ve ekonomik sorunlarla suçladılar.
Aynı gösteri 2015'ten beri gerçekleştirildi. Savaştan, zulüm ve sefaletten kaçanlar, kampanyanın büyük dalgalarında medyadan ve siyasetten merkezi tehdide sosyal düzene kadar stilize ediliyor.
Minnettar olmayan “kadın parlatanlar” değil, gayri meşru bir “sosyal parazit” olarak temsil edilirler (bkz. “Sodom ve Gomorrah”, 2015/2016 Yeni Yıl Cuogne tarafından yapay olarak skandallaştırılmış, hiçbir şey NRW eyaletinde soruşturma için hiçbir şey kalmadı Parlamento) o Terörist ve katil bıçağı (sığınmacıların yüksek oranda oynanan ve yırtılmış bireysel eylemlerine bakın, çoğunlukla travmatize ve mülteciler) kalan bisküviyi Almanlardan uzaklaştırmak isteyen.
Öfke meyveleri
AFD nihayet öfkenin meyvelerini siyasi olarak toplayabildi. 2015 yılında, parti umutsuzca AB karşıtı oylama sorunları aradıktan sonra yokuş aşağı oldu. Dahili kavgalar onları daha fazla zayıflattı, bu nedenle Eylül 2015'te Eylül 2015'te % 4'e ulaştı ve önemsizlikle kaybolma yolundaydı.
Ama sonra dramatik dönüm noktası geldi. Aynı yılın sonbaharında, partinin durdurulamaz yükselişi, Extreme Center 2015/2016'da sözde “Mülteci Krizi” sırasında ahlaki panik yaymaya karar verdiğinde başladı. Bir yıl sonra, Eylül 2016'da AFD Pazar araştırmasında yüzde 16 oldu. Başarı dalgasında yüzerken, siyasi radikalleşmeyi ilerletebildi ve “kuş boku” teorilerini yayabildi.
Yani AFD bugünkü gibi yalnız olamadı. Gümüş tabakta aynı zamanda mükemmel Capri gibi otoriter hukukun “yasadışı davetsiz misafirlerine” hizmet eden siyasi sınıf ve ana akım basıydı ve daha da ileride. Ancak o zaman, mültecilerle kampanyaları başarıyla yönlendirebilen aşırı sağdaki hızlı artış, genellikle karaladı ve sesleri yakaladı.
AFD Promosyon: Sürücü Krizi Söylemi
Mültecilerin, akınlarının ve sayılarının haklı olduğu sıklıkla ifade edilir. “Göç baskısı” hatadır. Ama bu doğru değil. “Göç ve Popülizm” için Master Göç ve Demokrasi (Midem) pazarının 2018 yıllık raporundan bu yana, merkezi faktör mültecilerin göçü değil, medyadaki ve siyasi krizde söylemdi.
AFD'nin 2015 yılında aynı yılın yazının sonunda, daha önce de belirtildiği gibi Almanya'ya geldi. FD'nin onayı aslında Almanya'da artan mülteci sayısındaki artışla olumsuz ilişkiliydi. Bu aşamada, daha fazla mülteci AFD değerlerinin azalmasına yol açtı.
Ekim 2015'ten bu yana, siyaset ve medya krizine ilişkin konuşma başladığında, AFD değerleri Eylül 2018'de bir ön doruk noktasına ulaşmak için büyük ölçüde arttı. Bu “AfD büyüme aşamasında”, akın Mültecilerin hem Almanya hem de AB için önemli ölçüde azaldılar, bu nedenle 2018'in sonunda AFD zirvesinde Federal Cumhuriyete ulaşamaz, çünkü neredeyse hiç koruma arayan Federal Cumhuriyete ulaşamaz, çünkü Merkel -Heves tarafından yönetilen siyasi acımasız tahminler.
AFD onay değerleri, “kriz aşamasında” mültecilerin göçü ile de olumsuz ilişkilidir, şimdi kurala göre: daha az mülteci, daha fazla AFD onay. Mültecilerin gerçek göçü, AFD'nin başarısının/başarısızlığının nedeni değildir. AFD'nin 2015 yılından bu yana gerçekte tanıttığı şey, siyasi krizlerin kalıcı söylemi ve sığınmacılara ve “yasadışı göç” üzerine sürekli bir alarmist referansdı.
Bugün bile, AFD'nin yüksek uçuşu ikinci bir “mülteci krizine” paraleldir. Güney Akdeniz'den sığınmacılar, kayıtlı olanların sadece küçük bir bölümünü temsil etse de (190.000 Bir milyondan fazla Ukraynalıya karşı: 2020'de), yine sınır dışı edilme ve savunmaya odaklanan tartışmanın merkezinde yer alıyorlar. Aslında bir haciz krizi olan son “mülteci krizi”, daha fazla önleme ile bir cevabın verildiği.
Yüzde 20 Üreticiler: Aşırı Merkezin AFD ile Ölümcül İttifakı
Sosyal “parazitler”
Bir yandan oku
Federal seçimler için ön sonuçtan sonra, partinin Almanya (AFD) için sağa olan aşırı alternatifi Almanya'daki ikinci güçlü güce yükseldi. Daha sonra oyların yüzde 20,8'ine ulaşır ve bu nedenle son seçimlere kıyasla sonucunu iki katına çıkarır.
Duyuru
Analizin ilk bölümünde, aşırı politikalara sahip siyasi merkezin (bu nedenle İngiliz entelektüel Tariq Ali tarafından “orta uç” olarak gösterildiği), doğru aşırılık yanlılarının gelişebildiği üreme zemini nasıl ürettiğini zaten görebiliyorduk. 1980'lerden beri, özellikle son yirmi yıldan beri, fakirleri ve en yoksul orta sınıfların kısımlarını ve zenginleri çok daha zengin hale getiren bir kurs uygulandı, sosyal şikayetler topluma derinden girdi.
Neoliberal önlemlerin sorunları ve nedenleriyle uğraşmak yerine, Büyük Medya gibi parçalar, ülkedeki artan memnuniyetsizlikle yüzleşmek için farklı bir strateji seçti. Ve eşitsizliğe ek olarak, bu aşırılık yanlısı cevaplar için ikinci bir seferberlik faktörü yarattı.
“Parçalar ve Egemenler” e göre hayal kırıklığı
Prensip olarak, “parçalar ve egemenler” veya “biz”, hayal kırıklığına izin veren ve grupları birbirlerine karşı oynayan iyi bilinen mantığıdır. Basit ama çok etkilidir: hiper-turlar, girişimciler ve aşağıdan yukarıya (siyasi uzakların hatası ve medya yardımcılarının hayal kırıklığı da dahil olmak üzere yeniden dağıtım karı (0.1 veya %1 sınıfı). Onlar “diğerleri”. Refahı Almanlardan çıkarın ve memnuniyetsiz hale getirin.
Bu, şirketleri olanların ve Alman servetinin çoğunun ayrıcalıklarına ve aynı zamanda, aynı zamanda insanların öfkesini elde etmek için çıkarlarının gerçek reformlardan korunması için kullanılan politikaya izin verdi. Hayal kırıklığından eşitsizlik ve şikayet.
Mülteci bisküvenizi istiyor!
Bunu netleştirmek için, Velayet-Olnumnist Fatma Aydemir Bir Şaka: Bir bankacı, Sosyal Kuyu alıcısı -Bu ve sığınmacı bir masada oturuyor. Önlerinde on iki bisküvi var. Bankacı on bir bisküvi alır ve alıcıya sosyal iyi bir şey söyler: “Dikkatli olun, mülteci bisküvenizi ister”.
Böylece azınlıklar güneşteki hedeflere açıklandı, onları sınırladılar ve daha düşük ve orta boy boyutların katmanları için onları tehlikeye attılar. 90'lı yıllarda, Yugoslavya ve NATO bombardımanlarının savaşlarına göre, görüşler ve ana politikacılar Balkanlardan mültecileri koşmaya koydular ve nihayet temel yasaya demirlenen sığınma yasasını söylemek için sosyal ve ekonomik sorunlarla suçladılar.
Aynı gösteri 2015'ten beri gerçekleştirildi. Savaştan, zulüm ve sefaletten kaçanlar, kampanyanın büyük dalgalarında medyadan ve siyasetten merkezi tehdide sosyal düzene kadar stilize ediliyor.
Minnettar olmayan “kadın parlatanlar” değil, gayri meşru bir “sosyal parazit” olarak temsil edilirler (bkz. “Sodom ve Gomorrah”, 2015/2016 Yeni Yıl Cuogne tarafından yapay olarak skandallaştırılmış, hiçbir şey NRW eyaletinde soruşturma için hiçbir şey kalmadı Parlamento) o Terörist ve katil bıçağı (sığınmacıların yüksek oranda oynanan ve yırtılmış bireysel eylemlerine bakın, çoğunlukla travmatize ve mülteciler) kalan bisküviyi Almanlardan uzaklaştırmak isteyen.
Öfke meyveleri
AFD nihayet öfkenin meyvelerini siyasi olarak toplayabildi. 2015 yılında, parti umutsuzca AB karşıtı oylama sorunları aradıktan sonra yokuş aşağı oldu. Dahili kavgalar onları daha fazla zayıflattı, bu nedenle Eylül 2015'te Eylül 2015'te % 4'e ulaştı ve önemsizlikle kaybolma yolundaydı.
Ama sonra dramatik dönüm noktası geldi. Aynı yılın sonbaharında, partinin durdurulamaz yükselişi, Extreme Center 2015/2016'da sözde “Mülteci Krizi” sırasında ahlaki panik yaymaya karar verdiğinde başladı. Bir yıl sonra, Eylül 2016'da AFD Pazar araştırmasında yüzde 16 oldu. Başarı dalgasında yüzerken, siyasi radikalleşmeyi ilerletebildi ve “kuş boku” teorilerini yayabildi.
Yani AFD bugünkü gibi yalnız olamadı. Gümüş tabakta aynı zamanda mükemmel Capri gibi otoriter hukukun “yasadışı davetsiz misafirlerine” hizmet eden siyasi sınıf ve ana akım basıydı ve daha da ileride. Ancak o zaman, mültecilerle kampanyaları başarıyla yönlendirebilen aşırı sağdaki hızlı artış, genellikle karaladı ve sesleri yakaladı.
AFD Promosyon: Sürücü Krizi Söylemi
Mültecilerin, akınlarının ve sayılarının haklı olduğu sıklıkla ifade edilir. “Göç baskısı” hatadır. Ama bu doğru değil. “Göç ve Popülizm” için Master Göç ve Demokrasi (Midem) pazarının 2018 yıllık raporundan bu yana, merkezi faktör mültecilerin göçü değil, medyadaki ve siyasi krizde söylemdi.
AFD'nin 2015 yılında aynı yılın yazının sonunda, daha önce de belirtildiği gibi Almanya'ya geldi. FD'nin onayı aslında Almanya'da artan mülteci sayısındaki artışla olumsuz ilişkiliydi. Bu aşamada, daha fazla mülteci AFD değerlerinin azalmasına yol açtı.
Ekim 2015'ten bu yana, siyaset ve medya krizine ilişkin konuşma başladığında, AFD değerleri Eylül 2018'de bir ön doruk noktasına ulaşmak için büyük ölçüde arttı. Bu “AfD büyüme aşamasında”, akın Mültecilerin hem Almanya hem de AB için önemli ölçüde azaldılar, bu nedenle 2018'in sonunda AFD zirvesinde Federal Cumhuriyete ulaşamaz, çünkü neredeyse hiç koruma arayan Federal Cumhuriyete ulaşamaz, çünkü Merkel -Heves tarafından yönetilen siyasi acımasız tahminler.
AFD onay değerleri, “kriz aşamasında” mültecilerin göçü ile de olumsuz ilişkilidir, şimdi kurala göre: daha az mülteci, daha fazla AFD onay. Mültecilerin gerçek göçü, AFD'nin başarısının/başarısızlığının nedeni değildir. AFD'nin 2015 yılından bu yana gerçekte tanıttığı şey, siyasi krizlerin kalıcı söylemi ve sığınmacılara ve “yasadışı göç” üzerine sürekli bir alarmist referansdı.
Bugün bile, AFD'nin yüksek uçuşu ikinci bir “mülteci krizine” paraleldir. Güney Akdeniz'den sığınmacılar, kayıtlı olanların sadece küçük bir bölümünü temsil etse de (190.000 Bir milyondan fazla Ukraynalıya karşı: 2020'de), yine sınır dışı edilme ve savunmaya odaklanan tartışmanın merkezinde yer alıyorlar. Aslında bir haciz krizi olan son “mülteci krizi”, daha fazla önleme ile bir cevabın verildiği.