Bu sütun Şarap Okulu’nun son bölümü olacak.
Bunu söylemekten rahatsızım. Son sekiz buçuk yılda daha da fazla şarap sunan 100 sütunda çok şey öğrendim. Neredeyse her dakikasından keyif aldım.
Ama mezuniyet için doğru zaman geldi. Şarabın temel alanlarının çoğunu, klasikleri ve yeni ve heyecan verici görünen şeylerin çoğunu ele aldık.
Alıştırmayı yeni vintajlarla tekrarlayabilir veya dikkatimizi daha ileri konulara çevirebilir, her zamankinden daha derine inebiliriz. Bu çok eğlenceli olurdu. Ancak, bu şarapların çoğu kıt olduğundan ve çoğu insanın harcamak istediğinden daha pahalıya mal olacağından, bu aynı zamanda sinir bozucu olabilir.
Bu sütunlar devam etmeyecek olsa da, umarım birçoğunuz çalışmalara kendi başınıza devam edersiniz ve Şarap Okulu müfredatının en önemli mesajlarının sizin için kalıcı değerde olmasını dilerim. Bunları bir cümleyle özetleyebilseydim, şu olurdu: Şarabı merakla, hevesli bir kalple ve açık fikirlilikle keşfedin.
Şarap, kurak bir akademik çalışmaya indirgenemeyecek kadar çok şey sunuyor. Onu keşfetmenin en iyi yolu, bol bol içmek, yeni keşiflere açık olmak ve geleneksel bilgeliğe şüpheyle bakmaktır.
Şarabı seven ve deva yapan çoğu insan bunu yapar çünkü ona duygusal olarak yatırım yapar, onu rasyonel ve akademik olarak anlamak isterler. Olması gerektiği gibi, ancak çoğu zaman Amerikan şarap kültürümüz bunu tam tersi şekilde sunmuştur.
Farklı şarapların nasıl tanınacağını ve tanımlanacağını öğrenmenin, farklı adlandırma kurallarını, izin verilen üzümleri, toprağın bileşimini, üretim yöntemlerinin ayrıntılarını vb. ezberlemenin önemi üzerinde ısrar ediyor.
Uygun bağlamda, bunların hepsini bilmek önemlidir. Ama bu daha sonra gelmeli. Kör şarapları nasıl tanımlayacağınızı öğrenmek yerine, neyi sevdiğinizi ve nedenini nasıl tanımlayacağınızı öğrenmenin daha önemli olduğuna inanıyorum. Bu, ilk olarak, şarapla rahat hissetmeyi öğrenmek, onu alıp içerken rahat hissetmek, sürece eşlik eden endişe ve korkudan uzak durmak anlamına gelir.
Güvenle, başkalarını yargılamadan kendi yargılarınızı oluşturma yeteneği gelir. Hem şarap hem de kendi tutumlarınız zamanla ve fikir alışverişinde bulundukça başkalarıyla değiştiğinden, şarap her zaman bir alışveriştir.
Şarap Okulu’nda, şarabın akademik zorluklarını fark ettik, ancak duygusal ilişkiyi vurguladık. Şarabı sevmeyi öğrenmenin, onunla ilgili gerçekleri öğrenmekten daha önemli olduğunu düşündüm. Neden? Niye? Çünkü çalışma ile zorunluluk gelir, ancak sevgi ile merak gelir ve merak, zorunluluk olmadan bilgi arayışına ilham verir.
Bunu, daha klinik bir ortamdan ziyade, yemekler, arkadaşlar ve aile ile en doğal ortamlarda öğrenerek başarmaya çalıştık. İster lezzetli bir şekilde susuzluğu gideren bir şişeyi, ister derin düşüncelere dalmış bir hazineyi açın, şarap, yemek gibi sosyal bir zevktir.
Tek başına yemek yemek ya da tek başına bir veya iki bardak içmek yanlış değil. İkisi de hoş olabilir, özellikle birlikte. Ama özünde, şarapla birlikte yemek kültürel olarak birleştiricidir. Bu yüzden önemli durumlarda kadeh kaldırıyoruz.
Bu yüzden, Şarap Okulu deneyiminin en önemli unsuruna bir kadeh kaldırmak istiyorum: bu sekiz buçuk yılı böylesine keyifli hale getiren okuyucular.
Bazılarınız aktif olarak katıldınız, her ay içgörülerinizi ve gözlemlerinizi ekleyerek, aranızdaki tartışmalardan keyif aldınız. Diğerleri ara sıra katkıda bulundu ve konuşmaya keskin aksanlar ekledi. Birçoğunuz sessizce katıldı, benimle doğrudan iletişime geçti, böylece daha yüksek seslerden biri olmak istemeseniz bile orada olduğunuzu biliyordum.
Ülke çapında ve dünyanın başka yerlerinde pek çok insanın Şarap Okulu’nu ayda bir akşam yemeği için arkadaşlarla bir araya gelmek için bir fırsat olarak kullandığını öğrenmek beni çok heyecanlandırdı. Bu yemeklerden birkaçına katılma zevkini yaşadım. Zoom üzerinden Şarap Okulu yemekleri düzenleyerek fiziksel mesafeyi bile fethettiniz.
Her birinize, tüm zamanınız ve enerjiniz için teşekkür etmek istiyorum. Aylık taksitler olmasa bile, umarım hepiniz benimle ve birbirinizle iletişim halinde kalırsınız.
Ve sizi son bir Şarap Okulu dersiyle bırakmak istiyorum. Yazın bu son birkaç haftası en azından benim bulunduğum yerde hala sıcak, bu yüzden en sevdiğim yaz kategorilerinden biri olan Alp beyazlarını inceleyelim diye düşündüm. Bu hafif, taze şaraplar nefis bir şekilde ağırlıksızdır ve çoğu zaman bunaltıcı sıcaklıkta canlandırıcıdır.
Seçtiğim üç şarap farklı bölgelerden geliyor ve farklı üzümlerle yapılıyor. Hepsinin ortak özelliği, Alplerin eteklerinde yüksek rakımda yetişen üzümlerden yapılmış olmalarıdır.
Üç şarap şunlardır:
Abbazia di Novacella Alto Adige Valle Isarco Kerner 2021, yüzde 13,5 (Abbazia di Novacella ABD, Sausalito, Kaliforniya) 24 $
Ermes Pavese Vallée d’Aoste Blanc de Morgex et de la Salle 2020, yüzde 12 (Rosenthal Şarap Tüccarı, New York) 30 $
Domaine des Ardoisières Vin des Allobroges Argile Blanc 2020, yüzde 11,5 (Martine’s Wines, Novato, Kaliforniya) 35 $
Bunlar küçük üretim şarapları, bu yüzden her yerde bulunamayacaklar. Ama diğer birçok seçenek olmalı. Abbazia di Novacella, kuzeydoğu İtalya’daki Alpler’in bir bölümü olan Dolomitler’in eteklerindeki Alto Adige’den geliyor. Kerner üzümünden, schiava ve riesling arasında bir haçtan yapılır. Almanca’nın İtalyanca kadar yaygın olarak konuşulduğu Avusturya’nın bitişiğindeki bu Tirol bölgesinde Almanca kerner adı şaşırtıcı değildir. Alto Adige’den başka şaraplara bakabilirsin.
Morgex ve La Salle komünlerindeki prié blanc üzümünden yapılan Ermes Pavese, başka bir çok dilli bölge olan Fransa ve İsviçre sınırlarına yakın kuzeybatı İtalya’dan. Pavese’nin etiketinde, İtalyan bölgesi Valle d’Aosta, Fransızca, Vallée d’Aoste’ye çevrilmiştir. İtalya’nın en yüksek Alp zirvesi olan Mont Blanc’ın altına sıkışmış en küçük bağcılık bölgesi. Bölgedeki diğer beyazları arayın ya da belki bir tane bulabilirseniz bir İsviçre beyazı deneyin.
Son olarak, Domaine des Ardoisières, Fransa’nın Savoie bölgesinde, farklı bir açıdan da olsa Mont Blanc’ın gölgesindeki dik, teraslı üzüm bağlarından geliyor. İki yerel üzümden, jacquère ve mondeuse blanc’dan chardonnay ile birlikte yapılır. Bunu bulamazsan diğer Savoie beyazlarını ara.
Bu noktadan sonra ne yapacağınızı biliyorsunuz. Serin servis edilen bu şarapların tadını güzel bir yemekle çıkarın, beğendiğinizi veya beğenmediğinizi belirterek.
Meraklı, açık ve deneysel olduğunuz sürece, şarap sonsuz derecede büyüleyici olmalıdır. Bunu sana hatırlatmama ihtiyacın olmayacak. Ben oldukça mühletim bunu çoğunuzun kendisi de biliyor.
Takip et New York Times Instagram’da Yemek Pişirme , Facebook , Youtube , TikTok ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile New York Times Cooking’den düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...
Bunu söylemekten rahatsızım. Son sekiz buçuk yılda daha da fazla şarap sunan 100 sütunda çok şey öğrendim. Neredeyse her dakikasından keyif aldım.
Ama mezuniyet için doğru zaman geldi. Şarabın temel alanlarının çoğunu, klasikleri ve yeni ve heyecan verici görünen şeylerin çoğunu ele aldık.
Alıştırmayı yeni vintajlarla tekrarlayabilir veya dikkatimizi daha ileri konulara çevirebilir, her zamankinden daha derine inebiliriz. Bu çok eğlenceli olurdu. Ancak, bu şarapların çoğu kıt olduğundan ve çoğu insanın harcamak istediğinden daha pahalıya mal olacağından, bu aynı zamanda sinir bozucu olabilir.
Bu sütunlar devam etmeyecek olsa da, umarım birçoğunuz çalışmalara kendi başınıza devam edersiniz ve Şarap Okulu müfredatının en önemli mesajlarının sizin için kalıcı değerde olmasını dilerim. Bunları bir cümleyle özetleyebilseydim, şu olurdu: Şarabı merakla, hevesli bir kalple ve açık fikirlilikle keşfedin.
Şarap, kurak bir akademik çalışmaya indirgenemeyecek kadar çok şey sunuyor. Onu keşfetmenin en iyi yolu, bol bol içmek, yeni keşiflere açık olmak ve geleneksel bilgeliğe şüpheyle bakmaktır.
Şarabı seven ve deva yapan çoğu insan bunu yapar çünkü ona duygusal olarak yatırım yapar, onu rasyonel ve akademik olarak anlamak isterler. Olması gerektiği gibi, ancak çoğu zaman Amerikan şarap kültürümüz bunu tam tersi şekilde sunmuştur.
Farklı şarapların nasıl tanınacağını ve tanımlanacağını öğrenmenin, farklı adlandırma kurallarını, izin verilen üzümleri, toprağın bileşimini, üretim yöntemlerinin ayrıntılarını vb. ezberlemenin önemi üzerinde ısrar ediyor.
Uygun bağlamda, bunların hepsini bilmek önemlidir. Ama bu daha sonra gelmeli. Kör şarapları nasıl tanımlayacağınızı öğrenmek yerine, neyi sevdiğinizi ve nedenini nasıl tanımlayacağınızı öğrenmenin daha önemli olduğuna inanıyorum. Bu, ilk olarak, şarapla rahat hissetmeyi öğrenmek, onu alıp içerken rahat hissetmek, sürece eşlik eden endişe ve korkudan uzak durmak anlamına gelir.
Güvenle, başkalarını yargılamadan kendi yargılarınızı oluşturma yeteneği gelir. Hem şarap hem de kendi tutumlarınız zamanla ve fikir alışverişinde bulundukça başkalarıyla değiştiğinden, şarap her zaman bir alışveriştir.
Şarap Okulu’nda, şarabın akademik zorluklarını fark ettik, ancak duygusal ilişkiyi vurguladık. Şarabı sevmeyi öğrenmenin, onunla ilgili gerçekleri öğrenmekten daha önemli olduğunu düşündüm. Neden? Niye? Çünkü çalışma ile zorunluluk gelir, ancak sevgi ile merak gelir ve merak, zorunluluk olmadan bilgi arayışına ilham verir.
Bunu, daha klinik bir ortamdan ziyade, yemekler, arkadaşlar ve aile ile en doğal ortamlarda öğrenerek başarmaya çalıştık. İster lezzetli bir şekilde susuzluğu gideren bir şişeyi, ister derin düşüncelere dalmış bir hazineyi açın, şarap, yemek gibi sosyal bir zevktir.
Tek başına yemek yemek ya da tek başına bir veya iki bardak içmek yanlış değil. İkisi de hoş olabilir, özellikle birlikte. Ama özünde, şarapla birlikte yemek kültürel olarak birleştiricidir. Bu yüzden önemli durumlarda kadeh kaldırıyoruz.
Bu yüzden, Şarap Okulu deneyiminin en önemli unsuruna bir kadeh kaldırmak istiyorum: bu sekiz buçuk yılı böylesine keyifli hale getiren okuyucular.
Bazılarınız aktif olarak katıldınız, her ay içgörülerinizi ve gözlemlerinizi ekleyerek, aranızdaki tartışmalardan keyif aldınız. Diğerleri ara sıra katkıda bulundu ve konuşmaya keskin aksanlar ekledi. Birçoğunuz sessizce katıldı, benimle doğrudan iletişime geçti, böylece daha yüksek seslerden biri olmak istemeseniz bile orada olduğunuzu biliyordum.
Ülke çapında ve dünyanın başka yerlerinde pek çok insanın Şarap Okulu’nu ayda bir akşam yemeği için arkadaşlarla bir araya gelmek için bir fırsat olarak kullandığını öğrenmek beni çok heyecanlandırdı. Bu yemeklerden birkaçına katılma zevkini yaşadım. Zoom üzerinden Şarap Okulu yemekleri düzenleyerek fiziksel mesafeyi bile fethettiniz.
Her birinize, tüm zamanınız ve enerjiniz için teşekkür etmek istiyorum. Aylık taksitler olmasa bile, umarım hepiniz benimle ve birbirinizle iletişim halinde kalırsınız.
Ve sizi son bir Şarap Okulu dersiyle bırakmak istiyorum. Yazın bu son birkaç haftası en azından benim bulunduğum yerde hala sıcak, bu yüzden en sevdiğim yaz kategorilerinden biri olan Alp beyazlarını inceleyelim diye düşündüm. Bu hafif, taze şaraplar nefis bir şekilde ağırlıksızdır ve çoğu zaman bunaltıcı sıcaklıkta canlandırıcıdır.
Seçtiğim üç şarap farklı bölgelerden geliyor ve farklı üzümlerle yapılıyor. Hepsinin ortak özelliği, Alplerin eteklerinde yüksek rakımda yetişen üzümlerden yapılmış olmalarıdır.
Üç şarap şunlardır:
Abbazia di Novacella Alto Adige Valle Isarco Kerner 2021, yüzde 13,5 (Abbazia di Novacella ABD, Sausalito, Kaliforniya) 24 $
Ermes Pavese Vallée d’Aoste Blanc de Morgex et de la Salle 2020, yüzde 12 (Rosenthal Şarap Tüccarı, New York) 30 $
Domaine des Ardoisières Vin des Allobroges Argile Blanc 2020, yüzde 11,5 (Martine’s Wines, Novato, Kaliforniya) 35 $
Bunlar küçük üretim şarapları, bu yüzden her yerde bulunamayacaklar. Ama diğer birçok seçenek olmalı. Abbazia di Novacella, kuzeydoğu İtalya’daki Alpler’in bir bölümü olan Dolomitler’in eteklerindeki Alto Adige’den geliyor. Kerner üzümünden, schiava ve riesling arasında bir haçtan yapılır. Almanca’nın İtalyanca kadar yaygın olarak konuşulduğu Avusturya’nın bitişiğindeki bu Tirol bölgesinde Almanca kerner adı şaşırtıcı değildir. Alto Adige’den başka şaraplara bakabilirsin.
Morgex ve La Salle komünlerindeki prié blanc üzümünden yapılan Ermes Pavese, başka bir çok dilli bölge olan Fransa ve İsviçre sınırlarına yakın kuzeybatı İtalya’dan. Pavese’nin etiketinde, İtalyan bölgesi Valle d’Aosta, Fransızca, Vallée d’Aoste’ye çevrilmiştir. İtalya’nın en yüksek Alp zirvesi olan Mont Blanc’ın altına sıkışmış en küçük bağcılık bölgesi. Bölgedeki diğer beyazları arayın ya da belki bir tane bulabilirseniz bir İsviçre beyazı deneyin.
Son olarak, Domaine des Ardoisières, Fransa’nın Savoie bölgesinde, farklı bir açıdan da olsa Mont Blanc’ın gölgesindeki dik, teraslı üzüm bağlarından geliyor. İki yerel üzümden, jacquère ve mondeuse blanc’dan chardonnay ile birlikte yapılır. Bunu bulamazsan diğer Savoie beyazlarını ara.
Bu noktadan sonra ne yapacağınızı biliyorsunuz. Serin servis edilen bu şarapların tadını güzel bir yemekle çıkarın, beğendiğinizi veya beğenmediğinizi belirterek.
Meraklı, açık ve deneysel olduğunuz sürece, şarap sonsuz derecede büyüleyici olmalıdır. Bunu sana hatırlatmama ihtiyacın olmayacak. Ben oldukça mühletim bunu çoğunuzun kendisi de biliyor.
Takip et New York Times Instagram’da Yemek Pişirme , Facebook , Youtube , TikTok ve Pinterest . Tarif önerileri, pişirme ipuçları ve alışveriş tavsiyeleri ile New York Times Cooking’den düzenli güncellemeler alın .
Okumaya devam et...