Ev sahibi yazarımızın en zor müzakereleri ancak Ukrayna Savaşı'nın sona ermesinden sonra yapılmalıdır.
(Resim: Anrevel/Shutterstock.com)
Başkan Donald Trump'ın ikinci görevinin başlangıcından itibaren, Rusya ve Ukrayna arasında üç yıldır devam eden savaş için bir barış çözümü bulmak için sürekli diplomatik çabalar olmuştur. Ancak şimdiye kadar müzakereler iki bölüm arasındaki açık boşluğun üstesinden gelemedi.
Barış Garantileri
Ana alanlardan ikisi, savaştan sonra Ukrayna için güvenlik garantisi ve Rusya tarafından talep edilen Ukrayna topraklarının siyasi devletidir. Özellikle bölgesel egemenlik açısından, Ukrayna ve Rusya, Amerika Birleşik Devletleri'nin yeni bir gerçek sınır olarak mevcut çatışma çizgisi boyunca savaşı “dondurma” önerisini reddetti.
Konuk yazarımız Jong Eun Lee
(Resim: Rs)
Ukrayna, Rusya'nın işgal ettiği alanlar için egemenlik taleplerini bırakmayı reddediyor (2014'te eklenen Kırım dahil). Rusya, sırayla, 2022'de saldıran dört Ukrayna bölgesinde de bölgesel taleplerinin tanınmasını istiyor.
Bir barış çözümünün destekçileri için, Ukrayna ve Rusya'nın davranışları mantıksız görünebilir, çünkü savaşı pahalı ve hatta gerçekçi olmayan hedeflere zulüm etmeye genişletirler.
Amerika Birleşik Devletleri'nin desteğinde olası bir azalma ışığında, Ukrayna'nın Rus silahlı kuvvetlerini egemen topraklarından satabilmesi pek olası görünmüyor. Buna karşılık Rusya, son askeri ilerlemesinde sadece artımlı ve pahalı bir başarı elde etti. Bazı kayıplara rağmen, Ukrayna Silahlı Kuvvetleri Rusya tarafından bağlı dört bölgedeki önemli alanları kontrol etmeye devam ediyor.
Harvard'ın profesörü Graham Allison'ın savaşın ilk aşamalarında keşfettiği gibi, savaş partilerine şimdi savaşı sona erdirmeleri için daha iyi tavsiye edilebilir, çünkü gelecekteki askeri operasyonlar muhtemelen sadece son bölgesel sınırları değiştirecektir. Neden yapmıyorsun?
Müzakerelerin Psikolojisi
Perspektif teorisinin uygulanması, Rus ve Ukraynalı yöneticilerin psikolojisini daha iyi anlamaya yardımcı olabilir. Davranış ekonomisi ve psikolojiden türetilen perspektif teorisi, karar vericilerin belirli siyasi kararlar için neden (veya karşı) olabileceğini açıklar.
Teori, insanların – kararlar da dahil olmak üzere – psikolojik bir referans noktasıyla ilgili koşullarını değerlendirdiklerini ve “kâr” veya “kayıplar” alanında çalışıp çalışmadıklarını belirlediklerini varsayar. İnsanlar durumlarını bu referans noktasına kıyasla algıladıklarında, statükoyu kabul etmeye daha az istekli olurlar. Bunun yerine, mevcut koşullarını iyileştirme eğilimindedirler.
Savaşçı kararının müzakere edilmesi, savaştaki parçalar “kayıplar” alanında görüldüğünde bir zorluktur. Rehber, bölgesel kayıplar da dahil olmak üzere mevcut kayıplarını birleştirecek koşullara olumsuzdur. Ukrayna için bölgesel referans noktası, Kırım'ın Rusya tarafından ilhak edilmesinden önce egemen sınırının restorasyonudur.
Ukrayna, durdurulan geçici bir yangını destekledi, ancak Ukrayna ve Rusya arasında tasarlanmış bir sınırın uluslararası tanınmasını içeren resmi düzenlemeyi reddediyor. Ukraynalı liderler sadece egemen topraklarının kalıcı kayıplarına karşı değil, aynı zamanda baskı altındadır. Bazı anketler, Ukrayna halkının çoğunluğunun toprak tavizlerine karşı bir barış koşulu olduğunu göstermektedir.
Rusya önemli bölgesel karlar elde etmiş olabilir (Ukrayna bölgesinin neredeyse % 20'sini işgal eder), ancak Batı ile Ukrayna'nın jeopolitik yönelimini “NATO'ya resmi olmasa bile)” jeopolitik kayıp “olarak önleyemediğini görür. Rusya, Ukrayna'nın “tarafsızlığı” ve “silahsızlanmasını” istemeye devam ederken, Kırım ve Dört Güney Eyalet -Ukrayna'nın kayıpları için bir tazminat olarak uluslararası (ve Ukrayna) tanınmasına ulaşmaya kararlı görünmektedir.
Bölgesel genişleme aynı zamanda bir kamu zaferinin bir gösterimi olacak ve bahane altında başlatılan “özel askeri operasyonu”, Ukrayna'daki nüfusun ve Rus dağılım bölgelerinin kendini belirlemesini korumak için haklı çıkaracaktı.
Savaşı hızla bitiren Trump hükümeti, Ukrayna ve Rusya'yı ilgili referans noktasının altında olan bir bölgesel sınırı kabul etmeye ikna etme zorluğuyla karşı karşıya. Ukrayna, Rusya ve Rusya'nın işgal ettiği alanları geri kazanmazdı ve ekteki alanlar üzerinde tam bir kontrol elde edemezdi.
Sıklıkla önerilen bir strateji, ABD'nin her iki tarafa da baskı yapmasıdır. Ukrayna'nın ABD tarafından desteklenmesi ve Rusya'ya karşı güçlendirilmiş yaptırımlar, mevcut çatışma hattını veya daha büyük bölgesel kayıplar ve askeri veya ekonomik maliyetleri artırma riskini kabul etseniz de, savaş alanlarında ve taktik ikilemin her iki tarafındaki dengeyi hareket ettirebilir.
Bununla birlikte, bu stratejinin dezavantajı, savaş ülkelerinin bölgesel taleplerini bırakmak yerine ABD'nin baskısına direnebileceğidir. Savaş olasılığını artırmak için, Donald Trump altındaki hükümet, tartışmalı alanların gelecekteki siyasi statüsü konusunda belirsizliğe izin veren paralel bir strateji izlemelidir.
(Resim: Anrevel/Shutterstock.com)
Bölgesel belirsizlik: Ukrayna'da barışın anahtarı?
Bölgesel sorular ve yeniden müzakere
Bir yandan oku
Başkan Donald Trump'ın ikinci görevinin başlangıcından itibaren, Rusya ve Ukrayna arasında üç yıldır devam eden savaş için bir barış çözümü bulmak için sürekli diplomatik çabalar olmuştur. Ancak şimdiye kadar müzakereler iki bölüm arasındaki açık boşluğun üstesinden gelemedi.
Barış Garantileri
Ana alanlardan ikisi, savaştan sonra Ukrayna için güvenlik garantisi ve Rusya tarafından talep edilen Ukrayna topraklarının siyasi devletidir. Özellikle bölgesel egemenlik açısından, Ukrayna ve Rusya, Amerika Birleşik Devletleri'nin yeni bir gerçek sınır olarak mevcut çatışma çizgisi boyunca savaşı “dondurma” önerisini reddetti.
Konuk yazarımız Jong Eun Lee
(Resim: Rs)
Ukrayna, Rusya'nın işgal ettiği alanlar için egemenlik taleplerini bırakmayı reddediyor (2014'te eklenen Kırım dahil). Rusya, sırayla, 2022'de saldıran dört Ukrayna bölgesinde de bölgesel taleplerinin tanınmasını istiyor.
Bir barış çözümünün destekçileri için, Ukrayna ve Rusya'nın davranışları mantıksız görünebilir, çünkü savaşı pahalı ve hatta gerçekçi olmayan hedeflere zulüm etmeye genişletirler.
Amerika Birleşik Devletleri'nin desteğinde olası bir azalma ışığında, Ukrayna'nın Rus silahlı kuvvetlerini egemen topraklarından satabilmesi pek olası görünmüyor. Buna karşılık Rusya, son askeri ilerlemesinde sadece artımlı ve pahalı bir başarı elde etti. Bazı kayıplara rağmen, Ukrayna Silahlı Kuvvetleri Rusya tarafından bağlı dört bölgedeki önemli alanları kontrol etmeye devam ediyor.
Harvard'ın profesörü Graham Allison'ın savaşın ilk aşamalarında keşfettiği gibi, savaş partilerine şimdi savaşı sona erdirmeleri için daha iyi tavsiye edilebilir, çünkü gelecekteki askeri operasyonlar muhtemelen sadece son bölgesel sınırları değiştirecektir. Neden yapmıyorsun?
Müzakerelerin Psikolojisi
Perspektif teorisinin uygulanması, Rus ve Ukraynalı yöneticilerin psikolojisini daha iyi anlamaya yardımcı olabilir. Davranış ekonomisi ve psikolojiden türetilen perspektif teorisi, karar vericilerin belirli siyasi kararlar için neden (veya karşı) olabileceğini açıklar.
Teori, insanların – kararlar da dahil olmak üzere – psikolojik bir referans noktasıyla ilgili koşullarını değerlendirdiklerini ve “kâr” veya “kayıplar” alanında çalışıp çalışmadıklarını belirlediklerini varsayar. İnsanlar durumlarını bu referans noktasına kıyasla algıladıklarında, statükoyu kabul etmeye daha az istekli olurlar. Bunun yerine, mevcut koşullarını iyileştirme eğilimindedirler.
Savaşçı kararının müzakere edilmesi, savaştaki parçalar “kayıplar” alanında görüldüğünde bir zorluktur. Rehber, bölgesel kayıplar da dahil olmak üzere mevcut kayıplarını birleştirecek koşullara olumsuzdur. Ukrayna için bölgesel referans noktası, Kırım'ın Rusya tarafından ilhak edilmesinden önce egemen sınırının restorasyonudur.
Ukrayna, durdurulan geçici bir yangını destekledi, ancak Ukrayna ve Rusya arasında tasarlanmış bir sınırın uluslararası tanınmasını içeren resmi düzenlemeyi reddediyor. Ukraynalı liderler sadece egemen topraklarının kalıcı kayıplarına karşı değil, aynı zamanda baskı altındadır. Bazı anketler, Ukrayna halkının çoğunluğunun toprak tavizlerine karşı bir barış koşulu olduğunu göstermektedir.
Rusya önemli bölgesel karlar elde etmiş olabilir (Ukrayna bölgesinin neredeyse % 20'sini işgal eder), ancak Batı ile Ukrayna'nın jeopolitik yönelimini “NATO'ya resmi olmasa bile)” jeopolitik kayıp “olarak önleyemediğini görür. Rusya, Ukrayna'nın “tarafsızlığı” ve “silahsızlanmasını” istemeye devam ederken, Kırım ve Dört Güney Eyalet -Ukrayna'nın kayıpları için bir tazminat olarak uluslararası (ve Ukrayna) tanınmasına ulaşmaya kararlı görünmektedir.
Bölgesel genişleme aynı zamanda bir kamu zaferinin bir gösterimi olacak ve bahane altında başlatılan “özel askeri operasyonu”, Ukrayna'daki nüfusun ve Rus dağılım bölgelerinin kendini belirlemesini korumak için haklı çıkaracaktı.
Savaşı hızla bitiren Trump hükümeti, Ukrayna ve Rusya'yı ilgili referans noktasının altında olan bir bölgesel sınırı kabul etmeye ikna etme zorluğuyla karşı karşıya. Ukrayna, Rusya ve Rusya'nın işgal ettiği alanları geri kazanmazdı ve ekteki alanlar üzerinde tam bir kontrol elde edemezdi.
Sıklıkla önerilen bir strateji, ABD'nin her iki tarafa da baskı yapmasıdır. Ukrayna'nın ABD tarafından desteklenmesi ve Rusya'ya karşı güçlendirilmiş yaptırımlar, mevcut çatışma hattını veya daha büyük bölgesel kayıplar ve askeri veya ekonomik maliyetleri artırma riskini kabul etseniz de, savaş alanlarında ve taktik ikilemin her iki tarafındaki dengeyi hareket ettirebilir.
Bununla birlikte, bu stratejinin dezavantajı, savaş ülkelerinin bölgesel taleplerini bırakmak yerine ABD'nin baskısına direnebileceğidir. Savaş olasılığını artırmak için, Donald Trump altındaki hükümet, tartışmalı alanların gelecekteki siyasi statüsü konusunda belirsizliğe izin veren paralel bir strateji izlemelidir.