Ho Chi Minh-City'deki savaşın kalıntıları, Amerika Birleşik Devletleri'nin ülke için işgalinin sonuçlarını gösteriyor
(Resim: Mark Green/Shutterstock.com)
Trump hükümeti ABD diplomatlarının Vietnam Savaş Anıtı'nın Counters'a katılmasını yasaklıyor. Bir Amerikalı gazi bunun neden büyük bir hata olduğunu açıklıyor. Konuklar için bir gönderi.
Bir ilişkisi New York Times Trump yönetimine göre, Vietnam'daki Amerikan diplomatı Çarşamba günü Vietnam Savaşı'nın 50. yıldönümü kutlamalarına katılmamayı görevlendirdi.
Geçmişe bakan törenler, diplomatların önemsiz görünmesi gerektiği mevcut sorunlara kıyasla bile, Vietnam hükümeti tarafından düzenlenen olaylarda resmi temsilden kaçınma kararı talihsizdir.
Amerika Birleşik Devletleri dış politikasındaki en önemli geçişlerden birini yıkıcı bir yoldan yapıcı bir yola tanıyamamayı temsil eder.
Vietnam ve sonuçlar
Konuk yazarımız Paul R. Pillar
(Resim: Rs)
Bir isteksizlik politikasının tam tersi, ABD'nin Vietnam Savaşı'na katılımından daha iyi bir örnek yoktur. Amerika Birleşik Devletleri için savaş maliyetleri, birçok yönden hesaplanamayacak kadar yüksek ve farklıydı. Bu maliyetler 58.000'den fazla Amerikan ölümü ve 300.000'den fazla yaralı içeriyordu. Parasal maliyetler yüzmeyi tahmin eder, ancak ABD dolarının yaklaşık üçte birine kadardır.
Savaşla ilgili ekonomik ayaklanmaların yıllarca olumsuz bir etkisi olmuştu ve 70'lerin stajına katkıda bulundu. Son olarak, savaş Amerikan toplumunu böldü ve hükümetin güvensizliğini yoğunlaştırdı.
Amerika Birleşik Devletleri'nin savaşa doğrudan katılımı, Henry Kissinger ve Duc THHO tarafından müzakere edilen barış anlaşmasının imzasından 60 gün sonra Mart 1973'te en son ABD birliklerinin geri çekilmesiyle sona erdi. Güney Vietnam rejimi iki yıl sonra çöktü.
30 Nisan 1975 tarihli Saigons davası Vietnam Demokratik Cumhuriyeti – Kuzey Vietnam rejimi – savaşın sonunu işaretledi ve yıldönümü bu ay işlenen tarih.
Düşmanlardan “stratejik ortaklara” kadar
Sonraki beş yıl içinde ABD ve Vietnam sıcak ve çeşitlendirilmiş bir ilişki kurdular. 1995 yılında diplomatik ilişkiler normalleştirildi. Ocak ayında yayınlanan Dışişleri Bakanlığı'ndan bir bilgi sayfasında şunları söylüyor:
Bu işbirliğine önemli bir ortak ilgi, Çin'in artan etkisinin ve gücünün muhafazasıdır. Bir sonraki hikaye, temel koşulların ABD'nin Vietnam'daki savaşa gitme kararına dayandığını gösterdi. Askeri rakip, tahmin ettiği gibi, Moskova ve Pekin tarafından yönetilen komünist bir monolitin parçası değildi.
Aşağıdaki hikaye, Amerika Birleşik Devletleri'nin kendilerinin Amerikan ideolojisine yabancı bir ideolojiyi temsil eden bir rejimle nasıl bir ilişkiyi sürdürebildiğini gösterdi.
Pahalı bir karar hatasının sonu
Bu haftanın 50. yıldönümü sadece Kuzey Vietnam'ın güneye zaferini değil. Aynı zamanda – ve bu Amerika Birleşik Devletleri için daha da önemli olan – Amerikan dış politikasının son derece pahalı bir yargısının sonu ve ABD ve Vietnam arasında barışçıl ve karlı bir ilişkinin başlangıcı.
Ev sahibi ülkeye saygının çok ötesine geçen nedenlerden dolayı bir gözlem değerdir. Her iki taraftaki birkaç ABD hükümetinin bu avantajlı raporunun yapısına birçok çaba harcanmıştır. Bu çalışma şimdi mevcut hükümet altında tersine çevrilmekle tehdit ediyor.
Amerika Birleşik Devletleri Uluslararası Kalkınma Ajansı tarafından yönetilen programların azaltılması, mühimmat arayışı patlamıyor ve kayıp askerlerin kalıntıları ve turuncu kirlenmenin kaldırılmasıyla olan alanların temizlenmesi gibi savaştaki hasarın bir kısmını ortadan kaldırmayı durdurdu.
Başkan Trump'ın Ticari Savaşı, Vietnam'ı her ülkeye dayatılan en yüksek “karşılıklı” oranların yüzde 46 oranında tehdit etti, ancak Vietnam'ın ABD ihracatında gerçekte arttırdığı oranlar önemli ölçüde daha düşük. Gümrük hasarının ne kadar yüksek olmayacağını ve daha fazla müzakereye bağlı olmayacak.
Hükümet şimdi savaşın sonunda kutlamaların boykotu olan bir hakaret kurmaya hazır görünüyor. . Kez-Bu tutumun olası bir nedeninin, Trump'ın ikinci görevi için 100 günlük hedeften dikkat çekmek olmadığını varsaymak. Başka bir neden de, Trump'ın kemik sporları sayesinde kaybettiği bir savaşa dikkat çekmemek olabilirken, yüz binlerce çağdaşına askerlik hizmetine el konuldu.
Daha temel bir neden, Trump'ın neredeyse her şeyi kazanan ve kaybeden bir sıfır oyun olarak görme eğilimi olabilir. Bu bakış açısından, 50 yıl önce olan şey, Kuzey Vietnam'daki bir zaferden ve Güney Vietnam'ın ABD müşterisinin yenilgisinden başka bir şey değildi. Ancak dünya ve uluslararası ilişkiler sıfıra kadar oyun değildir. Bu kesinlikle ABD ve Vietnam arasındaki ilişkiler için geçerlidir, çünkü tarih yarım yüzyıl göstermiştir.
1972-1973'te Vietnam'daki Amerikan Ordusu'nun bir memuru olarak, ABD birliklerinin emekliliğinin son aşamalarına katıldım. Herkesi götürmem gerektiğinden, bu son kesintinin son uçuşu ile Mart 1973'te Amerika Birleşik Devletleri'ne geri döndüm.
Ayrıca oku
Daha Fazla Göster
Daha az belirti
Savaşın Amerikan kısmının sonu olduğu için, uçağımız Kaliforniya'ya indiğinde kırmızı halıda bir resepsiyon da dahil olmak üzere törensel yönler vardı. Birimim, Birinci Dünya Savaşı'ndan çeşitli çatışmalarda hizmet veren 90. Rezerv Taburu'nun devre dışı bırakıldığı bir törende yer aldım.
Birimin asla yeniden etkin olmaması gerektiği olayı bildiren bir gazeteci için umudumu ifade ettim. Törenler, Vietnam'da görev yapan ve takdir edilmeden bölünmüş bir ülkeye geri dönmemiş olan diğerlerinin bir sonucuna varmıştır.
Bugün, her zamankinden daha acı gibi görünen bir ulusta, ABD'nin dış ilişkilerinin trajik bir aşamasından benzer bir ülkeyi getirecek daha faydalı bir aşamaya geçen bir geçişi tanıyan küçük bir tören.
Paul R. Pillar Georgetown Üniversitesi Güvenlik Araştırmaları Merkezi'nde kıdemli bir üye ve Quincy Supporion Statecraft'ta görevlidir. Aynı zamanda Cenevre Güvenlik Politikası Merkezi ile de ilişkilidir.
Bu metin ilk kez İngilizce ortak sorumluluğu Statecraft portalımızda ortaya çıktı.
(Resim: Mark Green/Shutterstock.com)
Trump hükümeti ABD diplomatlarının Vietnam Savaş Anıtı'nın Counters'a katılmasını yasaklıyor. Bir Amerikalı gazi bunun neden büyük bir hata olduğunu açıklıyor. Konuklar için bir gönderi.
Bir ilişkisi New York Times Trump yönetimine göre, Vietnam'daki Amerikan diplomatı Çarşamba günü Vietnam Savaşı'nın 50. yıldönümü kutlamalarına katılmamayı görevlendirdi.
Geçmişe bakan törenler, diplomatların önemsiz görünmesi gerektiği mevcut sorunlara kıyasla bile, Vietnam hükümeti tarafından düzenlenen olaylarda resmi temsilden kaçınma kararı talihsizdir.
Amerika Birleşik Devletleri dış politikasındaki en önemli geçişlerden birini yıkıcı bir yoldan yapıcı bir yola tanıyamamayı temsil eder.
Vietnam ve sonuçlar
Konuk yazarımız Paul R. Pillar
(Resim: Rs)
Bir isteksizlik politikasının tam tersi, ABD'nin Vietnam Savaşı'na katılımından daha iyi bir örnek yoktur. Amerika Birleşik Devletleri için savaş maliyetleri, birçok yönden hesaplanamayacak kadar yüksek ve farklıydı. Bu maliyetler 58.000'den fazla Amerikan ölümü ve 300.000'den fazla yaralı içeriyordu. Parasal maliyetler yüzmeyi tahmin eder, ancak ABD dolarının yaklaşık üçte birine kadardır.
Savaşla ilgili ekonomik ayaklanmaların yıllarca olumsuz bir etkisi olmuştu ve 70'lerin stajına katkıda bulundu. Son olarak, savaş Amerikan toplumunu böldü ve hükümetin güvensizliğini yoğunlaştırdı.
Amerika Birleşik Devletleri'nin savaşa doğrudan katılımı, Henry Kissinger ve Duc THHO tarafından müzakere edilen barış anlaşmasının imzasından 60 gün sonra Mart 1973'te en son ABD birliklerinin geri çekilmesiyle sona erdi. Güney Vietnam rejimi iki yıl sonra çöktü.
30 Nisan 1975 tarihli Saigons davası Vietnam Demokratik Cumhuriyeti – Kuzey Vietnam rejimi – savaşın sonunu işaretledi ve yıldönümü bu ay işlenen tarih.
Düşmanlardan “stratejik ortaklara” kadar
Sonraki beş yıl içinde ABD ve Vietnam sıcak ve çeşitlendirilmiş bir ilişki kurdular. 1995 yılında diplomatik ilişkiler normalleştirildi. Ocak ayında yayınlanan Dışişleri Bakanlığı'ndan bir bilgi sayfasında şunları söylüyor:
İkili ticaret 1995 yılında 451 milyon dolardan 2023'te neredeyse 124 milyar dolara yükseldi. 2023'te Vietnam'daki Başkan Joe Biden'in ziyareti sırasında, iki ulus savunma ve güvenlik sorunlarına yayılan küresel bir stratejik ortaklığı açıkladı.
Bu işbirliğine önemli bir ortak ilgi, Çin'in artan etkisinin ve gücünün muhafazasıdır. Bir sonraki hikaye, temel koşulların ABD'nin Vietnam'daki savaşa gitme kararına dayandığını gösterdi. Askeri rakip, tahmin ettiği gibi, Moskova ve Pekin tarafından yönetilen komünist bir monolitin parçası değildi.
Aşağıdaki hikaye, Amerika Birleşik Devletleri'nin kendilerinin Amerikan ideolojisine yabancı bir ideolojiyi temsil eden bir rejimle nasıl bir ilişkiyi sürdürebildiğini gösterdi.
Pahalı bir karar hatasının sonu
Bu haftanın 50. yıldönümü sadece Kuzey Vietnam'ın güneye zaferini değil. Aynı zamanda – ve bu Amerika Birleşik Devletleri için daha da önemli olan – Amerikan dış politikasının son derece pahalı bir yargısının sonu ve ABD ve Vietnam arasında barışçıl ve karlı bir ilişkinin başlangıcı.
Ev sahibi ülkeye saygının çok ötesine geçen nedenlerden dolayı bir gözlem değerdir. Her iki taraftaki birkaç ABD hükümetinin bu avantajlı raporunun yapısına birçok çaba harcanmıştır. Bu çalışma şimdi mevcut hükümet altında tersine çevrilmekle tehdit ediyor.
Amerika Birleşik Devletleri Uluslararası Kalkınma Ajansı tarafından yönetilen programların azaltılması, mühimmat arayışı patlamıyor ve kayıp askerlerin kalıntıları ve turuncu kirlenmenin kaldırılmasıyla olan alanların temizlenmesi gibi savaştaki hasarın bir kısmını ortadan kaldırmayı durdurdu.
Başkan Trump'ın Ticari Savaşı, Vietnam'ı her ülkeye dayatılan en yüksek “karşılıklı” oranların yüzde 46 oranında tehdit etti, ancak Vietnam'ın ABD ihracatında gerçekte arttırdığı oranlar önemli ölçüde daha düşük. Gümrük hasarının ne kadar yüksek olmayacağını ve daha fazla müzakereye bağlı olmayacak.
Hükümet şimdi savaşın sonunda kutlamaların boykotu olan bir hakaret kurmaya hazır görünüyor. . Kez-Bu tutumun olası bir nedeninin, Trump'ın ikinci görevi için 100 günlük hedeften dikkat çekmek olmadığını varsaymak. Başka bir neden de, Trump'ın kemik sporları sayesinde kaybettiği bir savaşa dikkat çekmemek olabilirken, yüz binlerce çağdaşına askerlik hizmetine el konuldu.
Daha temel bir neden, Trump'ın neredeyse her şeyi kazanan ve kaybeden bir sıfır oyun olarak görme eğilimi olabilir. Bu bakış açısından, 50 yıl önce olan şey, Kuzey Vietnam'daki bir zaferden ve Güney Vietnam'ın ABD müşterisinin yenilgisinden başka bir şey değildi. Ancak dünya ve uluslararası ilişkiler sıfıra kadar oyun değildir. Bu kesinlikle ABD ve Vietnam arasındaki ilişkiler için geçerlidir, çünkü tarih yarım yüzyıl göstermiştir.
1972-1973'te Vietnam'daki Amerikan Ordusu'nun bir memuru olarak, ABD birliklerinin emekliliğinin son aşamalarına katıldım. Herkesi götürmem gerektiğinden, bu son kesintinin son uçuşu ile Mart 1973'te Amerika Birleşik Devletleri'ne geri döndüm.
Ayrıca oku
Daha Fazla Göster
Daha az belirti
Savaşın Amerikan kısmının sonu olduğu için, uçağımız Kaliforniya'ya indiğinde kırmızı halıda bir resepsiyon da dahil olmak üzere törensel yönler vardı. Birimim, Birinci Dünya Savaşı'ndan çeşitli çatışmalarda hizmet veren 90. Rezerv Taburu'nun devre dışı bırakıldığı bir törende yer aldım.
Birimin asla yeniden etkin olmaması gerektiği olayı bildiren bir gazeteci için umudumu ifade ettim. Törenler, Vietnam'da görev yapan ve takdir edilmeden bölünmüş bir ülkeye geri dönmemiş olan diğerlerinin bir sonucuna varmıştır.
Bugün, her zamankinden daha acı gibi görünen bir ulusta, ABD'nin dış ilişkilerinin trajik bir aşamasından benzer bir ülkeyi getirecek daha faydalı bir aşamaya geçen bir geçişi tanıyan küçük bir tören.
Paul R. Pillar Georgetown Üniversitesi Güvenlik Araştırmaları Merkezi'nde kıdemli bir üye ve Quincy Supporion Statecraft'ta görevlidir. Aynı zamanda Cenevre Güvenlik Politikası Merkezi ile de ilişkilidir.
Bu metin ilk kez İngilizce ortak sorumluluğu Statecraft portalımızda ortaya çıktı.
