Alman hastaneleri her yıl 4,8 milyon ton atık üretiyor. Bu çoğu sektörden daha fazla. Ancak bazı klinikler bunun nasıl farklı şekilde yapılabileceğini zaten gösteriyor.
Alman hastaneleri yılda 4,8 milyon ton atık üretiyor. Yalnızca inşaat, ticaret ve madencilik sektörü daha fazla atık üretiyor. Alman hastanelerinin çoğunda ayrı atık toplama henüz uygulanmamıştır. Bu davranış genellikle klinik atıkların yol açtığı enfeksiyon riskiyle gerekçelendirilir.
Duyuru
Bu nedenle hastanelerde hakim olan slogan şudur: “Her şeyi yakmak daha iyidir.” Bu kesinlikle Almanya ile sınırlı bir sorun değil. Avusturya'da da şu kural geçerlidir: “İster koruyucu maske, ister şırınga, ister kan torbası olsun: Hastanelerde büyük miktarlarda tıbbi atık üretiliyor. Neredeyse hiçbiri geri dönüştürülmüyor.”
Geçmişte cerrahi aletler kullanımdan sonra dezenfekte edilerek daha sonraki kullanıma hazırlanırdı. Günümüzde bu yaklaşım büyük ölçüde terk edilmiş olup, bugün hastanelerdeki tüm tıbbi cihazların %60'ı tek kullanımlık ürünlerdir. Yani geri dönüştürülmüyorlar, yakılmaya bırakılıyorlar, bu da sonuçta hastaneler için daha az riskli ve dolayısıyla daha kullanışlı.
Tıbbi cihazların mutlaka tek kullanımlık olması gerekmez
Bir yandan sağlık bakım maliyetlerinin hızla arttığı ve diğer yandan atık yakmanın 2027'den itibaren CO2 fiyatlandırmasına tabi olacağı zamanlarda, tıbbi ürünler için de atıkların azaltılmasının ve en azından malzeme geri dönüşümünün ekonomik açıdan yeniden cazip hale gelmesi beklenebilir.
Fraunhofer Takım Tezgahları ve Şekillendirme Teknolojisi Enstitüsü, “Sürdürülebilir Tıbbi Teknoloji” konulu ReMed projesinde Alman hastanelerindeki atık bertarafını değerlendirdi.
Bu amaçla Saksonya'daki 24 hastanede konuyla ilgili mevcut çalışma durumuna dayalı bir anket yapıldı ve Dresden'deki Carl Gustav Carus Üniversite Hastanesi ile birlikte tıbbi cihaz üreticileri, hastaneler ve hastaneler için eylem önerileri içeren bir beyaz kitap hazırlandı. İşçiler ve atık imha şirketleri gibi tıbbi cihazların geri dönüşüm oranı kısa ve orta vadede, uzun vadede ise artırılabilir.
Hastanelerde başarılı atık ayrıştırma modelleri
Bonn Üniversite Hastanesi, daha fazla geri dönüşümün yalnızca çevre için iyi olmadığını, aynı zamanda para tasarrufu da sağladığını kanıtlıyor. Dünya Sağlık Örgütü'ne (WHO) göre, bulaşıcı olmadığı için hastane atıklarının genellikle yaklaşık %85'i geri dönüştürülebilir.
Geçen yılın sonunda Bonn, klinikte üretilen atık miktarını önemli ölçüde azaltmak amacıyla tek kullanımlık cerrahi cihazların geri dönüşümünü uygulamaya koyan ilk Alman kliniği oldu.
Kullanılmış tek kullanımlık cihazlar dezenfekte edilip yeniden kullanılmaz, ancak örneğin laparoskopi için kullanılan ultrasonik zımbalar ve makaslar artık yakılmaz, sterilize edilir ve daha sonra ham maddeler, daha önce olduğu gibi yeniden kullanılmasa bile geri dönüştürülür.
Şimdi Bonn'da görevi atık miktarını ve bertaraf maliyetlerini kontrol altında tutmak olan bir atık yöneticisi işe alındı. İlk aşamada hastanedeki atık ve geri dönüştürülebilir malzeme akışları Resourcify'ın yardımıyla dijitalleştirildi. Bu şekilde, ayrı atık toplama veya ilgili atık bertaraf şirketleri ile ilgili sorunların nerede ortaya çıktığını ayrıntılı olarak doğrulamak mümkün olmuştur.
Atık akışının sonuçta elde edilen optimizasyonunun üniversite hastanesine yılda 100.000 avro tasarruf sağlaması bekleniyor; çünkü artık atık bertarafı için yılda bir milyon avro yerine yalnızca 900.000 avro harcamak zorunda kalacak.
Şimdi özellikle değerli olanı toplayalım. Tek kullanımlık cihazların yanı sıra bunlar arasında alüminyum ve yüksek kaliteli plastik de bulunmaktadır. Hastanedeki yer eksikliği en büyük zorluklardan biri çünkü mevcut ameliyathaneler on farklı geri dönüşüm konteynerini barındıracak şekilde tasarlanmamıştı.
Ayrıca okuyun
Daha fazlasını göster
Daha az göster
Her tıbbi tesis bir üniversite hastanesi kadar büyük ve karmaşık olmasa ve kendi atık yöneticisini karşılayamayacak olsa da, daha küçük hastaneler bile atıkları tutarlı bir şekilde ayırarak imha maliyetlerinin en azından bir kısmını kontrol altında tutabilirler.
Bu, ortopedi ve kardiyolojiye yönelik bir rehabilitasyon kliniği olan ve aynı konumdaki kalp merkeziyle aynı köklere sahip olan ve şu anda tamamen Freiburg Üniversite Hastanesi tarafından devralınan ve halen yakından takip edilen Bad Krozingen'deki Theresienklinik tarafından kanıtlanmıştır. ona bağlı.
Yönetime göre Theresienklinik, Almanya'da ayrı atık toplama işlemi başladığından beri ayrı atık toplama işlemi gerçekleştiriyor. Başlangıçta kağıt ve camla sınırlıydı, ancak sarı poşetlerin ortaya çıkmasıyla birlikte ambalaj malzemelerinin ayrı olarak toplanması da genişletildi.
Miktar olarak bakıldığında artık atık hacminin neredeyse yarısının geri dönüştürülebilir malzeme olarak ayrı ayrı, kliniğin koridorlarında özel kaplarda toplandığı söylenebilir.
Artık atık miktarının hala toplam atığın yaklaşık %53'ünü oluşturması, çoğunlukla hemşirelik bakımından gelen bebek bezleri, idrar kaçırma pedleri ve benzeri malzemelerin artık atık olarak imha edilmesi gerektiği gerçeğinden kaynaklanmaktadır.
Theresienklinik bir akut hastane olmadığı için burada genellikle bulaşıcı atık üretilmiyor. Bu klinikte üretilen az sayıdaki şırınga toplanıp atıklardan ayrı olarak imha edilmektedir.
Alman hastaneleri yılda 4,8 milyon ton atık üretiyor. Yalnızca inşaat, ticaret ve madencilik sektörü daha fazla atık üretiyor. Alman hastanelerinin çoğunda ayrı atık toplama henüz uygulanmamıştır. Bu davranış genellikle klinik atıkların yol açtığı enfeksiyon riskiyle gerekçelendirilir.
Duyuru
Bu nedenle hastanelerde hakim olan slogan şudur: “Her şeyi yakmak daha iyidir.” Bu kesinlikle Almanya ile sınırlı bir sorun değil. Avusturya'da da şu kural geçerlidir: “İster koruyucu maske, ister şırınga, ister kan torbası olsun: Hastanelerde büyük miktarlarda tıbbi atık üretiliyor. Neredeyse hiçbiri geri dönüştürülmüyor.”
Geçmişte cerrahi aletler kullanımdan sonra dezenfekte edilerek daha sonraki kullanıma hazırlanırdı. Günümüzde bu yaklaşım büyük ölçüde terk edilmiş olup, bugün hastanelerdeki tüm tıbbi cihazların %60'ı tek kullanımlık ürünlerdir. Yani geri dönüştürülmüyorlar, yakılmaya bırakılıyorlar, bu da sonuçta hastaneler için daha az riskli ve dolayısıyla daha kullanışlı.
Tıbbi cihazların mutlaka tek kullanımlık olması gerekmez
Bir yandan sağlık bakım maliyetlerinin hızla arttığı ve diğer yandan atık yakmanın 2027'den itibaren CO2 fiyatlandırmasına tabi olacağı zamanlarda, tıbbi ürünler için de atıkların azaltılmasının ve en azından malzeme geri dönüşümünün ekonomik açıdan yeniden cazip hale gelmesi beklenebilir.
Fraunhofer Takım Tezgahları ve Şekillendirme Teknolojisi Enstitüsü, “Sürdürülebilir Tıbbi Teknoloji” konulu ReMed projesinde Alman hastanelerindeki atık bertarafını değerlendirdi.
Bu amaçla Saksonya'daki 24 hastanede konuyla ilgili mevcut çalışma durumuna dayalı bir anket yapıldı ve Dresden'deki Carl Gustav Carus Üniversite Hastanesi ile birlikte tıbbi cihaz üreticileri, hastaneler ve hastaneler için eylem önerileri içeren bir beyaz kitap hazırlandı. İşçiler ve atık imha şirketleri gibi tıbbi cihazların geri dönüşüm oranı kısa ve orta vadede, uzun vadede ise artırılabilir.
Hastanelerde başarılı atık ayrıştırma modelleri
Bonn Üniversite Hastanesi, daha fazla geri dönüşümün yalnızca çevre için iyi olmadığını, aynı zamanda para tasarrufu da sağladığını kanıtlıyor. Dünya Sağlık Örgütü'ne (WHO) göre, bulaşıcı olmadığı için hastane atıklarının genellikle yaklaşık %85'i geri dönüştürülebilir.
Geçen yılın sonunda Bonn, klinikte üretilen atık miktarını önemli ölçüde azaltmak amacıyla tek kullanımlık cerrahi cihazların geri dönüşümünü uygulamaya koyan ilk Alman kliniği oldu.
Kullanılmış tek kullanımlık cihazlar dezenfekte edilip yeniden kullanılmaz, ancak örneğin laparoskopi için kullanılan ultrasonik zımbalar ve makaslar artık yakılmaz, sterilize edilir ve daha sonra ham maddeler, daha önce olduğu gibi yeniden kullanılmasa bile geri dönüştürülür.
Şimdi Bonn'da görevi atık miktarını ve bertaraf maliyetlerini kontrol altında tutmak olan bir atık yöneticisi işe alındı. İlk aşamada hastanedeki atık ve geri dönüştürülebilir malzeme akışları Resourcify'ın yardımıyla dijitalleştirildi. Bu şekilde, ayrı atık toplama veya ilgili atık bertaraf şirketleri ile ilgili sorunların nerede ortaya çıktığını ayrıntılı olarak doğrulamak mümkün olmuştur.
Atık akışının sonuçta elde edilen optimizasyonunun üniversite hastanesine yılda 100.000 avro tasarruf sağlaması bekleniyor; çünkü artık atık bertarafı için yılda bir milyon avro yerine yalnızca 900.000 avro harcamak zorunda kalacak.
Şimdi özellikle değerli olanı toplayalım. Tek kullanımlık cihazların yanı sıra bunlar arasında alüminyum ve yüksek kaliteli plastik de bulunmaktadır. Hastanedeki yer eksikliği en büyük zorluklardan biri çünkü mevcut ameliyathaneler on farklı geri dönüşüm konteynerini barındıracak şekilde tasarlanmamıştı.
Ayrıca okuyun
Daha fazlasını göster
Daha az göster
Her tıbbi tesis bir üniversite hastanesi kadar büyük ve karmaşık olmasa ve kendi atık yöneticisini karşılayamayacak olsa da, daha küçük hastaneler bile atıkları tutarlı bir şekilde ayırarak imha maliyetlerinin en azından bir kısmını kontrol altında tutabilirler.
Bu, ortopedi ve kardiyolojiye yönelik bir rehabilitasyon kliniği olan ve aynı konumdaki kalp merkeziyle aynı köklere sahip olan ve şu anda tamamen Freiburg Üniversite Hastanesi tarafından devralınan ve halen yakından takip edilen Bad Krozingen'deki Theresienklinik tarafından kanıtlanmıştır. ona bağlı.
Yönetime göre Theresienklinik, Almanya'da ayrı atık toplama işlemi başladığından beri ayrı atık toplama işlemi gerçekleştiriyor. Başlangıçta kağıt ve camla sınırlıydı, ancak sarı poşetlerin ortaya çıkmasıyla birlikte ambalaj malzemelerinin ayrı olarak toplanması da genişletildi.
Miktar olarak bakıldığında artık atık hacminin neredeyse yarısının geri dönüştürülebilir malzeme olarak ayrı ayrı, kliniğin koridorlarında özel kaplarda toplandığı söylenebilir.
Artık atık miktarının hala toplam atığın yaklaşık %53'ünü oluşturması, çoğunlukla hemşirelik bakımından gelen bebek bezleri, idrar kaçırma pedleri ve benzeri malzemelerin artık atık olarak imha edilmesi gerektiği gerçeğinden kaynaklanmaktadır.
Theresienklinik bir akut hastane olmadığı için burada genellikle bulaşıcı atık üretilmiyor. Bu klinikte üretilen az sayıdaki şırınga toplanıp atıklardan ayrı olarak imha edilmektedir.