Mario Voigt (CDU), Björn Höcke'ye “içerik sağlamak” istiyordu ve bunu yapmaya kararlı görünüyordu. Fotoğraf: Steffen Prößdorf / CC BY-SA 4.0
Mario Voigt, içerik açısından AfD'nin sağ kanat oyuncusu Björn Höcke'yi mağlup etmeyi başaramadı. bu beklenendi. Onun ikilemi neydi? Bir yorum.
Bir CDU'lu, uzlaşmaz bir AfD'ye karşı kendisinin de “düzensiz göçü” “sıfır tolerans stratejisi” ile ele alınması gereken büyük bir sorun olarak gördüğünü açıkça belirterek kazanabilir mi?
Duyuru
En azından Thüringen CDU parlamento grubu lideri Mario Voigt, eyalet seçimleri öncesinde Perşembe akşamı Björn Höcke ile yaptığı “televizyon düellosunda” buna inanıyordu. Ayrıca AfD grup liderine, AfD'nin Sonneberg'deki tek bölge yöneticisinin sığınmacılar için ödeme kartı veya çalışma zorunluluğu bile getirmediğini söyledi.
Höcke fenomeni: nefret mi, soğuk demagoji mi?
Sanki AfD “yanaklarını şişiriyor” ve hiç de ciddi değilmiş gibi, oysa partisi sürekli olarak mültecilere zulmediyor, onları gerçekten korkutuyor ve en azından kesinlikle kalmak isteyenler ve sınır dışı edilmeyenler için hayatı zorlaştırmak istiyor. Bu, Voigt'in başka yerlerde Höcke'yi nefretle suçlaması ve kendisini “her insana değer veren” bir Hıristiyan demokrat olarak sunmasıyla örtüşmüyordu.
Ayrıca okuyun:
Daha fazla göster
daha az göster
Höcke ise nefretin kendisine yabancı olduğunu belirtti: Sonuçta kendisi yıllardır öğretmen ve aynı zamanda sırdaştı ve nefret hissetmiyordu. Belki yalan bile değildi: böyle bir şey için çok soğuk olması tamamen mümkün.
Açıkça ve haklı olarak kabul ettiği “beyaz üstünlüğü”nün yanı sıra, belki de iş modeli nefret gibi duygularla psikolojik olarak akıllıca oynamak, nefreti körüklemek veya mevcut öfkeyi kanalize etmektir. Kontrol etmek isteyen kalabalık nefret etmelidir.
Höcke için daha iyi: AfD'nin sosyal politikası dışarıda bırakıldı
Bu bakımdan sağcı demagoglar sıklıkla hafife alınıyor. Kameralar karşısında sanki düğmeye basılmış gibi ağzının köpürmesini bekleyen herkes ancak böyle bir durumda kaybedebilir.
Höcke o akşam oradaydı Dünya televizyonu Her halükarda, AfD'nin daha yoksul Almanların zararına olacak pozisyonlarından büyük ölçüde kaçınacak kadar akıllıydı ve Voigt, bu bağlamda onu bazı nedenlerden dolayı ifşa edemedi.
Vergi kesintilerini karşılamak için Höcke, başlangıçta Almanya'daki seçmenleri etkilemeyen kalkınma yardımlarında büyük tasarruflar yapılmasını önerdi. Öte yandan Voigt, vatandaşların parasındaki tasarruflardan bahsetti; bu, yalnızca Almanya'da oy kullanma hakkına sahip olanları değil kısmen de ilgilendiriyor.
Höcke, AfD'nin burada da kırmızı kalemleri ve vidalarını hazır bulundurduğunu vurgulamamayı tercih etti. Sonuçta partisi, Alman Ekonomik Araştırma Enstitüsü'nün bulgularına göre sosyal gerilemeden korkanlara ve yapısal olarak zayıf bölgelerde yaşayan ve politikalarından özellikle etkilenecek işsizlere de hitap ediyor.
Vatandaşların parasına saldırılar içeren seçim kampanyası: iyi bir fikir mi?
Voigt ise vatandaşların parasında tasarruf olduğunu duyurmaktan çekinmedi ve “buna değecek bir performans” konusunda bir şeyler söyledi. Sonuçta parti lideri Friedrich Merz yakın zamanda şunları vurguladı: “Böyle bir dönemde artık sözde vatandaşların parası için 40 milyar avroyu karşılayamayız.”
Bir solcu AfD'yi toplumsal zulümlerle suçlama fırsatına sahip olurdu. Ancak şu anda Thüringen'de başbakan olan Sol Parti'de, Buchenwald toplama kampının kurtarılmasının yıldönümünde herhangi bir rütbeden hiç kimse Höcke ile konuşmazdı.
Höcke'nin Nazi gelenekleri ve Trump'tan alıntılar etrafında yumurta dansı
Televizyonda yayınlanan düelloda Höcke'nin tarihi revizyonist açıklamaları nedeniyle Buchenwald Anıtı'na girişinin yasaklandığı da gündeme getirildi. Hatta Voigt, tam da bu anma törenine katılması yasaklanan birinin Başbakan olmasına izin verilmeyeceği için bu işe bulaştığını ifade etti.
Höcke daha sonra yanlış anlaşıldığını itiraf etti ve Berlin Holokost Anıtı'nı açıkça yalnızca bir “utanç anıtı” olarak nitelendirdiğini, çünkü Holokost'un bir utanç ve medeniyet ihlali olduğunu söyledi. Hafıza siyasetinde 180 derecelik bir dönüş çağrısı, kişinin bu utançla tanımlanmaması, “olumlu” olanın ön plana çıkarılması gerektiğine işaret ediyordu.
Höcke, SA'nın sloganı olarak da bilinen “Her şey Almanya için”den bahsederken, sadece Donald Trump'ın seçim konuşmasındaki “Önce Amerika” sözünü düşündüğünü ve bunu özgürce Almancaya çevirdiğini söylüyor.
Doğrudan seçimde Ramelow, Voigt ve Höcke'nin önünde yer alacak
Voigt ve Bodo Ramelow, Pazar günü Buchenwald'da düzenlenecek resmi anma töreninde hazır bulunacaklar. Şu anda sol partinin üyelik kartına sahip olan tek Alman başbakanı olan Bodo Ramelow, anketlere göre eğer başbakanın babası olursa yeniden seçilecek. devlet seçilebilir. Thüringen'de doğrudan seçilir.
Kişilik olarak Ramelow, Voigt ve Höcke'nin çok ilerisinde. Ancak Sol Parti şu anda eyaletteki en güçlü üçüncü güç konumunda. AfD önde ve oyların yaklaşık üçte birini bekleyebilir ancak şu ana kadar kimse onlarla koalisyon kurmak istemiyor.
İkinci olarak Voigt'ü başbakanlık ve 1 Eylül seçimlerinden sonra zorlu bir “düğün gösterisi” bekleyebilir. “Düellonun” sonunda Höcke, elinin hala açık olduğunu, dolayısıyla CDU ile bir “burjuva” koalisyonu hayal edebildiğini vurguladı.
Burjuvazi de etnik olabilir ama proleter olamaz
Ancak Voigt'in aklına “Bay Höcke, siz burjuva değilsiniz, etniksiniz” demekten daha iyi bir şey gelmiyordu. Her ikisi de yalnızca üst sınıf ile sıradan insanlar arasındaki fark söz konusu olduğunda zorunlu olarak bir çelişkidir. 1933'te üst ve alt burjuvazinin önemli kesimleri etno-ırkçı anlamda etnisiteye ve “ulusal topluluğa” odaklanmıştı, aksi takdirde Naziler on iki yıl iktidarda kalmayı başaramazdı.
Voigt daha sonra “Ben bir demokratım, sen ise otoritersin” diye ekledi. Dıştan CDU Neredeyse hiç kimse onun karşılıklı darbeleri kazandığına ciddi olarak inanmadı.
AfD'ye açıkça düşman olan yorumcular bile Höcke'yi açık ara kazanan olarak gördü. Pek çok kişi konuştu; tıpkı Pitt von Bebenburg gibi. Frankfurt Rundschau – “faşistler için bir sahne”.
CDU ikilemi: Sınır belirleme ile AfD politikası arasında
Tarihçi ve Buchenwald ve Mittelbau-Dora toplama kampı anma vakfının yöneticisi Jens-Christian Wagner bunu düellodan önce zaten söylemişti. MDR Thüringen şunları söyledi: “Televizyonda yayınlanan bu düellonun aşırı sağcılara bir platform sunması AfD için bir başarıdır.”
Voigt bunu çürütmeyi ve argümanlarıyla Höcke'yi yaşlı göstermeyi başaramadı. CDU'lu adam, hem AfD'den uzaklaşma hem de Almanya'nın kendi bencilliğine en zayıfların zararına bir platform olarak hizmet etme ikilemini çözemedi.
İki konuşmacının en farklı pozisyonları, her şeyden önce dış politika ve Avrupa politikası ile Höcke'nin Rusya'ya dair daha olumlu bir imaj çizdiği ve kendisini tamamen pasifist bir politikacı olarak sunduğu gerçeğiyle ilgilidir.
Peki Höcke gibi birinin tarihsel örneği takip ederek Rusya'ya yürüyecek kadar güçlü hissetmesini gerçekten kim ister? Onun için Churchill'in Almanlar hakkında söyledikleri genel olarak geçerli: Ya boğazınızdan tutuyorsunuz ya da ayağınızın dibinde.
Mario Voigt, içerik açısından AfD'nin sağ kanat oyuncusu Björn Höcke'yi mağlup etmeyi başaramadı. bu beklenendi. Onun ikilemi neydi? Bir yorum.
Bir CDU'lu, uzlaşmaz bir AfD'ye karşı kendisinin de “düzensiz göçü” “sıfır tolerans stratejisi” ile ele alınması gereken büyük bir sorun olarak gördüğünü açıkça belirterek kazanabilir mi?
Duyuru
En azından Thüringen CDU parlamento grubu lideri Mario Voigt, eyalet seçimleri öncesinde Perşembe akşamı Björn Höcke ile yaptığı “televizyon düellosunda” buna inanıyordu. Ayrıca AfD grup liderine, AfD'nin Sonneberg'deki tek bölge yöneticisinin sığınmacılar için ödeme kartı veya çalışma zorunluluğu bile getirmediğini söyledi.
Höcke fenomeni: nefret mi, soğuk demagoji mi?
Sanki AfD “yanaklarını şişiriyor” ve hiç de ciddi değilmiş gibi, oysa partisi sürekli olarak mültecilere zulmediyor, onları gerçekten korkutuyor ve en azından kesinlikle kalmak isteyenler ve sınır dışı edilmeyenler için hayatı zorlaştırmak istiyor. Bu, Voigt'in başka yerlerde Höcke'yi nefretle suçlaması ve kendisini “her insana değer veren” bir Hıristiyan demokrat olarak sunmasıyla örtüşmüyordu.
Ayrıca okuyun:
Daha fazla göster
daha az göster
Höcke ise nefretin kendisine yabancı olduğunu belirtti: Sonuçta kendisi yıllardır öğretmen ve aynı zamanda sırdaştı ve nefret hissetmiyordu. Belki yalan bile değildi: böyle bir şey için çok soğuk olması tamamen mümkün.
Açıkça ve haklı olarak kabul ettiği “beyaz üstünlüğü”nün yanı sıra, belki de iş modeli nefret gibi duygularla psikolojik olarak akıllıca oynamak, nefreti körüklemek veya mevcut öfkeyi kanalize etmektir. Kontrol etmek isteyen kalabalık nefret etmelidir.
Höcke için daha iyi: AfD'nin sosyal politikası dışarıda bırakıldı
Bu bakımdan sağcı demagoglar sıklıkla hafife alınıyor. Kameralar karşısında sanki düğmeye basılmış gibi ağzının köpürmesini bekleyen herkes ancak böyle bir durumda kaybedebilir.
Höcke o akşam oradaydı Dünya televizyonu Her halükarda, AfD'nin daha yoksul Almanların zararına olacak pozisyonlarından büyük ölçüde kaçınacak kadar akıllıydı ve Voigt, bu bağlamda onu bazı nedenlerden dolayı ifşa edemedi.
Vergi kesintilerini karşılamak için Höcke, başlangıçta Almanya'daki seçmenleri etkilemeyen kalkınma yardımlarında büyük tasarruflar yapılmasını önerdi. Öte yandan Voigt, vatandaşların parasındaki tasarruflardan bahsetti; bu, yalnızca Almanya'da oy kullanma hakkına sahip olanları değil kısmen de ilgilendiriyor.
Höcke, AfD'nin burada da kırmızı kalemleri ve vidalarını hazır bulundurduğunu vurgulamamayı tercih etti. Sonuçta partisi, Alman Ekonomik Araştırma Enstitüsü'nün bulgularına göre sosyal gerilemeden korkanlara ve yapısal olarak zayıf bölgelerde yaşayan ve politikalarından özellikle etkilenecek işsizlere de hitap ediyor.
Vatandaşların parasına saldırılar içeren seçim kampanyası: iyi bir fikir mi?
Voigt ise vatandaşların parasında tasarruf olduğunu duyurmaktan çekinmedi ve “buna değecek bir performans” konusunda bir şeyler söyledi. Sonuçta parti lideri Friedrich Merz yakın zamanda şunları vurguladı: “Böyle bir dönemde artık sözde vatandaşların parası için 40 milyar avroyu karşılayamayız.”
Bir solcu AfD'yi toplumsal zulümlerle suçlama fırsatına sahip olurdu. Ancak şu anda Thüringen'de başbakan olan Sol Parti'de, Buchenwald toplama kampının kurtarılmasının yıldönümünde herhangi bir rütbeden hiç kimse Höcke ile konuşmazdı.
Höcke'nin Nazi gelenekleri ve Trump'tan alıntılar etrafında yumurta dansı
Televizyonda yayınlanan düelloda Höcke'nin tarihi revizyonist açıklamaları nedeniyle Buchenwald Anıtı'na girişinin yasaklandığı da gündeme getirildi. Hatta Voigt, tam da bu anma törenine katılması yasaklanan birinin Başbakan olmasına izin verilmeyeceği için bu işe bulaştığını ifade etti.
Höcke daha sonra yanlış anlaşıldığını itiraf etti ve Berlin Holokost Anıtı'nı açıkça yalnızca bir “utanç anıtı” olarak nitelendirdiğini, çünkü Holokost'un bir utanç ve medeniyet ihlali olduğunu söyledi. Hafıza siyasetinde 180 derecelik bir dönüş çağrısı, kişinin bu utançla tanımlanmaması, “olumlu” olanın ön plana çıkarılması gerektiğine işaret ediyordu.
Höcke, SA'nın sloganı olarak da bilinen “Her şey Almanya için”den bahsederken, sadece Donald Trump'ın seçim konuşmasındaki “Önce Amerika” sözünü düşündüğünü ve bunu özgürce Almancaya çevirdiğini söylüyor.
Doğrudan seçimde Ramelow, Voigt ve Höcke'nin önünde yer alacak
Voigt ve Bodo Ramelow, Pazar günü Buchenwald'da düzenlenecek resmi anma töreninde hazır bulunacaklar. Şu anda sol partinin üyelik kartına sahip olan tek Alman başbakanı olan Bodo Ramelow, anketlere göre eğer başbakanın babası olursa yeniden seçilecek. devlet seçilebilir. Thüringen'de doğrudan seçilir.
Kişilik olarak Ramelow, Voigt ve Höcke'nin çok ilerisinde. Ancak Sol Parti şu anda eyaletteki en güçlü üçüncü güç konumunda. AfD önde ve oyların yaklaşık üçte birini bekleyebilir ancak şu ana kadar kimse onlarla koalisyon kurmak istemiyor.
İkinci olarak Voigt'ü başbakanlık ve 1 Eylül seçimlerinden sonra zorlu bir “düğün gösterisi” bekleyebilir. “Düellonun” sonunda Höcke, elinin hala açık olduğunu, dolayısıyla CDU ile bir “burjuva” koalisyonu hayal edebildiğini vurguladı.
Burjuvazi de etnik olabilir ama proleter olamaz
Ancak Voigt'in aklına “Bay Höcke, siz burjuva değilsiniz, etniksiniz” demekten daha iyi bir şey gelmiyordu. Her ikisi de yalnızca üst sınıf ile sıradan insanlar arasındaki fark söz konusu olduğunda zorunlu olarak bir çelişkidir. 1933'te üst ve alt burjuvazinin önemli kesimleri etno-ırkçı anlamda etnisiteye ve “ulusal topluluğa” odaklanmıştı, aksi takdirde Naziler on iki yıl iktidarda kalmayı başaramazdı.
Voigt daha sonra “Ben bir demokratım, sen ise otoritersin” diye ekledi. Dıştan CDU Neredeyse hiç kimse onun karşılıklı darbeleri kazandığına ciddi olarak inanmadı.
AfD'ye açıkça düşman olan yorumcular bile Höcke'yi açık ara kazanan olarak gördü. Pek çok kişi konuştu; tıpkı Pitt von Bebenburg gibi. Frankfurt Rundschau – “faşistler için bir sahne”.
CDU ikilemi: Sınır belirleme ile AfD politikası arasında
Tarihçi ve Buchenwald ve Mittelbau-Dora toplama kampı anma vakfının yöneticisi Jens-Christian Wagner bunu düellodan önce zaten söylemişti. MDR Thüringen şunları söyledi: “Televizyonda yayınlanan bu düellonun aşırı sağcılara bir platform sunması AfD için bir başarıdır.”
Voigt bunu çürütmeyi ve argümanlarıyla Höcke'yi yaşlı göstermeyi başaramadı. CDU'lu adam, hem AfD'den uzaklaşma hem de Almanya'nın kendi bencilliğine en zayıfların zararına bir platform olarak hizmet etme ikilemini çözemedi.
İki konuşmacının en farklı pozisyonları, her şeyden önce dış politika ve Avrupa politikası ile Höcke'nin Rusya'ya dair daha olumlu bir imaj çizdiği ve kendisini tamamen pasifist bir politikacı olarak sunduğu gerçeğiyle ilgilidir.
Peki Höcke gibi birinin tarihsel örneği takip ederek Rusya'ya yürüyecek kadar güçlü hissetmesini gerçekten kim ister? Onun için Churchill'in Almanlar hakkında söyledikleri genel olarak geçerli: Ya boğazınızdan tutuyorsunuz ya da ayağınızın dibinde.