Resim: Shutterstock.com
SZ gazeteci Stefan Kornelius siteyi değiştiriyor. Siyaset ve Medya Yasası yakın personel grubunda. Bu bağımsız gazetecilik için ölümcül. Yorum.
Bu ülkede, gazetecilikte giderek daha fazla “Beklemek İçin Hükümet Sözcüsü” var. Sadece Stefan Kornelius değil. Ama sırayla.
Görünüşe göre tamamen farklı bir örneğe bakalım.
Zavallı matematik, ama büyük tutum?
“SPD tabanı açıkça siyah kırmızıya evet diyor” (RBB-Inforadio), “Koalisyon Anlaşması için SPD tabanının yüksek onayı” (Ard Daily Show) veya “SPD üyeleri (koalisyon anlaşmasını) büyük çoğunlukla onayladı” (Bugün ZDF) -TRA Haberlerdeki pratik olarak tüm ana medyanın cesaret verici formülasyonları, şu anda SPD taraf üyelerinin yeni federal hükümetin koalisyon anlaşması için muazzam desteğini kutlamak için bir kağıdı.
Şimdi şunu söyleyebilirsiniz: Bu bir gerçekse, formülasyonlar da aynı olmalıdır. Çünkü gerçek, aslında bir gerçektir.
Ancak bu, gerçeklerin insanlar tarafından yapıldığını çok özel bir şekilde gösterir (Latin facere = do, do). Gerçekler eylemlerden, yaptığımız bazı insanlar aracılığıyla türetilir.
İdeal olarak ayrıntılı verilere dayanmaktadır.
Buraya bakın: SPD tarafının liderliğinin bilgileri doğruysa, SPD tabanının yüzde 56'sı ait olduğu bu karara katılmış ve bu katılımcıların “Evet” ile koalisyon anlaşmasına rızasını ifade etmek zorunda kalacaklardı.
Çok net destekten sonra ilk kez okuduğunuzda “aslında” görünüyor. Daha sonra SPD liderliğini duyurun ve bu nedenle birçok medya bunu güçlendirir.
Bununla birlikte, daha yüksek bir matematik değil, aşağıdaki gerçekleri açıklığa kavuşturmak için üç hareket için basittir: SPD liderliğinin bilgileri doğruysa (bu koalisyon için tüm SPD üyelerinin tam olarak 47.376'sı konuştu.
Bu, bu insanların yarısından önemli ölçüde daha az! Jübile'nin bu aryaları nasıl olabilir? SPE'deki tüm hükümet sözcüsü? Zavallı matematik, ama harika bir tutum?
Üç baharatlı nokta
Burada, genellikle seçimler ve diğer oylar için geçerli olan yapılabilir: sonunda katılmayanlar çoğunluğu (daha sonra) kabul ederler ya da en azından pasif olarak geçerler. Bu normal seçimler de geçerli olabilir, ancak yaklaşık üç tuzlu nokta:
1. Seçmenler sadece genel bir nüfus değil, aynı zamanda (az ya da çok) aktif, en azından hala Almanya'daki en yüksek aidiyet olan SPD'ye (2023) yapışma ödeyerek (2023) aktif.
2. Birçok ana medyanın doğal olarak SPD liderliği (ve açıkçası sendikanın) ile ilgilenen muzaffer tenora büyük ölçüde güvenildiği dikkat çekicidir. Bunun katılımcıların göreceli bir çoğunluğu veya hatta SPD tabanının açık çoğunluğunun (en az yüzde 52,6245) aslında bu sözleşme ile kararlaştırılmadığının altını çizebilir.
Batı dünyasındaki olumsuz, en önemli haber faktörü olmasa da, bu ülkede genellikle çok önemlidir. Bununla birlikte, pozitif sesin yönü o kadar aşırı ve bağımsızdır ki kendinize zaten sorabilirsiniz: bir şekilde “bitti” mi, yoksa daha “yanlış” mı?
3. 2013 ve 2018 yıllarında SPD'nin bir hükümet katılımı (2021 taç koşullarını yönetti) ile önceki iki karşılaştırılabilir kararında, yüzde 59 (2013) ve dolayısıyla ortak yaşlanma için yüzde 51,48 (2018) veya aynı zamanda yapışmanın mutlak çoğunluğu.
ŞİMDİ TIME Dönüşü: Bu sefer, yukarıda belirtildiği gibi mutlak bir çoğunluğu, tabanın yüzde 52'sinden fazlası aynı fikirde değildi. Ancak karavan devam ediyor: Siyasette seçkinler ve medya, yarın değil, dün orada değilmiş gibi kutluyor.
Biri bu eğilimin neden daha fazla arttığını merak ediyor. Çünkü medya profesyonelleri gazetecilik olarak değil, bir devlet konuşmacısı olarak seyahat ediyorlar.
“Preslenmiş beyanlardan” bazıları polemik olarak kullanılır, bu da fuhuşun edinim alanına karşı ayrımcılık anlamına gelmez, ancak yapısal bir soruna vurgulanmalıdır.
Dönüş Kapısı
Gazetecilik (bilime benzer) genellikle kaynaklarla yeterince donatılmıştır, o kadar güvencesiz bir profesyonel alandır ki, birçok medya profesyonelinin en azından bilinçsiz olarak sipariş iletişim sektöründe (PR, pazarlama, reklam) kapıyı açar (döner).
Ya da yayıncı ve BSW-AB parlamenter üyesi Fabio de Masi onu nasıl ifade ettiği: Bu gazeteciler hükümet sözcüsü olmaz. Uzun zaman önceydi – sadece “saha hizmeti” nde an için.
Ve şimdi tamamen farklı bir şey: Stefan Kornelius yeni hükümet sözcüsü oluyor. Evet, sadece bir tane var: Süddeutsche Zeitung'un önceki siyasi lideri doğrudan iktidarın farklı tarafının döner kapısından geçiyor.
Dördüncü şiddet
Kornelius, 2021'den beri siyasi departmana rehberlik etti, SZ dış politikadan sorumlu. Ve daha da iyi geliyor: 90'larda CDU'da Bonn'a odaklandı.
Orada Friedrich Merz gibi birine şu anda onu gemiye koymayı tercih ettiği tamamen eleştirel sorular soracak. Hayır, cidden: Tilo Jung sadece genç değil, aynı zamanda gazeteciliğin “güvenilirliği” nin bu tür geçişlerde yaşadığı gerçeğinden hayal kırıklığına uğradığında da naif.
Görünüşe göre yanlış anlaşıldı: Bu medya, devletten sermayeye olan diğer güçlerin temel eleştirisi anlamında “dördüncü şiddet” olarak hareket etmiyor. Ancak içe ve dışa doğru besleyin ve güçlendirin.
İronik bir şekilde bu hikaye: Kornelius gibi biri Klingbeil, Habeck veya Lindner için bir sözcü olabilirdi. Bu “Demokratik Merkez” in ortak paydası, her durumda, (en azından şu an için) transatlantik ve temelde neoliberal olan tipik üçlüdür.
Hebestreit, Seibert, Kornelius – Bir Kariyer Ölçeği
Siyaset ve medyadaki personel kayıtsız değildir, ancak büyük ölçüde “karakter maskesi” olarak değiştirilebilir. Eski Punta gazetecisi Steffen Hebestreit'ten (daha önce Scholz sözcüsü) en önemli gazeteci Stefan Kornelius'a (bazen Merz'in sözcüsü) geçiş fark edilmeyecektir.
Çünkü birleşen şey esas olarak sık sık suçlandığı bir “tutum” değil, “tipik olarak güçlü bir tutum”. Gazetecilik tutumu özel olarak tekrar tekrar geliştirilmelidir, ideal olarak sonuçlara açık, objektif ve (araba) kritiktir.
Kariyerini destekleyen bir tutum ise oportünizm, seçkinlerin oryantasyonu ve iyi bir gazeteci gazetecilik liderliği rolü ile belirlenir. “Rüzgardaki bayraklar” karşılaştırıldığında sabit ankrajlardır.
Bu ayrım, Steffen Seibert, Steffen Hebestreit veya Stefan Kornelius gibi insanların gazetecilikteki en iyi çalışmalardan bir günden diğerine ve “basın bürosunun başkanı ve federal hükümetin bilgileri”, yani hükümet sözcüsü gibi açıklanabilir.
Ulrich Wilhelm'in Çift Atlama
Ya da basitçe, Ulrich Wilhelm örneğinde olduğu gibi, çift yaşlı adamı da yaratın: gazetecilikten BR'ye ve daha sonra Şansölye Angela Merkel (2005-2010) hükümet sözcüsü, daha sonra yine Bavyera radyosu üzerinde, ancak üst düzey bir gazeteci olarak değil, ancak önümüzdeki on yıl boyunca (2011-2021) yönetmen olarak. İyi tutum kazandığı sürece sorun değil.
Sonuç olarak, dil sanatçısı Karl Kraus'un (1874'ten 1936'ya kadar) bir tartışması burada alınmıştır: Ne yazık ki, gazetecilik çok sık düşüncesine sahip olmamak, tutumuna bile sahip olmak anlamına gelir. Bunun yerine, “doğru” tutum. Ve sonra her şeyi otostop olmadan ve her şeyden önce (güçlü) ifade edebilmek.
SZ gazeteci Stefan Kornelius siteyi değiştiriyor. Siyaset ve Medya Yasası yakın personel grubunda. Bu bağımsız gazetecilik için ölümcül. Yorum.
Bu ülkede, gazetecilikte giderek daha fazla “Beklemek İçin Hükümet Sözcüsü” var. Sadece Stefan Kornelius değil. Ama sırayla.
Görünüşe göre tamamen farklı bir örneğe bakalım.
Zavallı matematik, ama büyük tutum?
“SPD tabanı açıkça siyah kırmızıya evet diyor” (RBB-Inforadio), “Koalisyon Anlaşması için SPD tabanının yüksek onayı” (Ard Daily Show) veya “SPD üyeleri (koalisyon anlaşmasını) büyük çoğunlukla onayladı” (Bugün ZDF) -TRA Haberlerdeki pratik olarak tüm ana medyanın cesaret verici formülasyonları, şu anda SPD taraf üyelerinin yeni federal hükümetin koalisyon anlaşması için muazzam desteğini kutlamak için bir kağıdı.
Şimdi şunu söyleyebilirsiniz: Bu bir gerçekse, formülasyonlar da aynı olmalıdır. Çünkü gerçek, aslında bir gerçektir.
Ancak bu, gerçeklerin insanlar tarafından yapıldığını çok özel bir şekilde gösterir (Latin facere = do, do). Gerçekler eylemlerden, yaptığımız bazı insanlar aracılığıyla türetilir.
İdeal olarak ayrıntılı verilere dayanmaktadır.
Buraya bakın: SPD tarafının liderliğinin bilgileri doğruysa, SPD tabanının yüzde 56'sı ait olduğu bu karara katılmış ve bu katılımcıların “Evet” ile koalisyon anlaşmasına rızasını ifade etmek zorunda kalacaklardı.
Çok net destekten sonra ilk kez okuduğunuzda “aslında” görünüyor. Daha sonra SPD liderliğini duyurun ve bu nedenle birçok medya bunu güçlendirir.
Bununla birlikte, daha yüksek bir matematik değil, aşağıdaki gerçekleri açıklığa kavuşturmak için üç hareket için basittir: SPD liderliğinin bilgileri doğruysa (bu koalisyon için tüm SPD üyelerinin tam olarak 47.376'sı konuştu.
Bu, bu insanların yarısından önemli ölçüde daha az! Jübile'nin bu aryaları nasıl olabilir? SPE'deki tüm hükümet sözcüsü? Zavallı matematik, ama harika bir tutum?
Üç baharatlı nokta
Burada, genellikle seçimler ve diğer oylar için geçerli olan yapılabilir: sonunda katılmayanlar çoğunluğu (daha sonra) kabul ederler ya da en azından pasif olarak geçerler. Bu normal seçimler de geçerli olabilir, ancak yaklaşık üç tuzlu nokta:
1. Seçmenler sadece genel bir nüfus değil, aynı zamanda (az ya da çok) aktif, en azından hala Almanya'daki en yüksek aidiyet olan SPD'ye (2023) yapışma ödeyerek (2023) aktif.
2. Birçok ana medyanın doğal olarak SPD liderliği (ve açıkçası sendikanın) ile ilgilenen muzaffer tenora büyük ölçüde güvenildiği dikkat çekicidir. Bunun katılımcıların göreceli bir çoğunluğu veya hatta SPD tabanının açık çoğunluğunun (en az yüzde 52,6245) aslında bu sözleşme ile kararlaştırılmadığının altını çizebilir.
Batı dünyasındaki olumsuz, en önemli haber faktörü olmasa da, bu ülkede genellikle çok önemlidir. Bununla birlikte, pozitif sesin yönü o kadar aşırı ve bağımsızdır ki kendinize zaten sorabilirsiniz: bir şekilde “bitti” mi, yoksa daha “yanlış” mı?
3. 2013 ve 2018 yıllarında SPD'nin bir hükümet katılımı (2021 taç koşullarını yönetti) ile önceki iki karşılaştırılabilir kararında, yüzde 59 (2013) ve dolayısıyla ortak yaşlanma için yüzde 51,48 (2018) veya aynı zamanda yapışmanın mutlak çoğunluğu.
ŞİMDİ TIME Dönüşü: Bu sefer, yukarıda belirtildiği gibi mutlak bir çoğunluğu, tabanın yüzde 52'sinden fazlası aynı fikirde değildi. Ancak karavan devam ediyor: Siyasette seçkinler ve medya, yarın değil, dün orada değilmiş gibi kutluyor.
Biri bu eğilimin neden daha fazla arttığını merak ediyor. Çünkü medya profesyonelleri gazetecilik olarak değil, bir devlet konuşmacısı olarak seyahat ediyorlar.
“Preslenmiş beyanlardan” bazıları polemik olarak kullanılır, bu da fuhuşun edinim alanına karşı ayrımcılık anlamına gelmez, ancak yapısal bir soruna vurgulanmalıdır.
Dönüş Kapısı
Gazetecilik (bilime benzer) genellikle kaynaklarla yeterince donatılmıştır, o kadar güvencesiz bir profesyonel alandır ki, birçok medya profesyonelinin en azından bilinçsiz olarak sipariş iletişim sektöründe (PR, pazarlama, reklam) kapıyı açar (döner).
Ya da yayıncı ve BSW-AB parlamenter üyesi Fabio de Masi onu nasıl ifade ettiği: Bu gazeteciler hükümet sözcüsü olmaz. Uzun zaman önceydi – sadece “saha hizmeti” nde an için.
Ve şimdi tamamen farklı bir şey: Stefan Kornelius yeni hükümet sözcüsü oluyor. Evet, sadece bir tane var: Süddeutsche Zeitung'un önceki siyasi lideri doğrudan iktidarın farklı tarafının döner kapısından geçiyor.
Dördüncü şiddet
Kornelius, 2021'den beri siyasi departmana rehberlik etti, SZ dış politikadan sorumlu. Ve daha da iyi geliyor: 90'larda CDU'da Bonn'a odaklandı.
Orada Friedrich Merz gibi birine şu anda onu gemiye koymayı tercih ettiği tamamen eleştirel sorular soracak. Hayır, cidden: Tilo Jung sadece genç değil, aynı zamanda gazeteciliğin “güvenilirliği” nin bu tür geçişlerde yaşadığı gerçeğinden hayal kırıklığına uğradığında da naif.
Görünüşe göre yanlış anlaşıldı: Bu medya, devletten sermayeye olan diğer güçlerin temel eleştirisi anlamında “dördüncü şiddet” olarak hareket etmiyor. Ancak içe ve dışa doğru besleyin ve güçlendirin.
İronik bir şekilde bu hikaye: Kornelius gibi biri Klingbeil, Habeck veya Lindner için bir sözcü olabilirdi. Bu “Demokratik Merkez” in ortak paydası, her durumda, (en azından şu an için) transatlantik ve temelde neoliberal olan tipik üçlüdür.
Hebestreit, Seibert, Kornelius – Bir Kariyer Ölçeği
Siyaset ve medyadaki personel kayıtsız değildir, ancak büyük ölçüde “karakter maskesi” olarak değiştirilebilir. Eski Punta gazetecisi Steffen Hebestreit'ten (daha önce Scholz sözcüsü) en önemli gazeteci Stefan Kornelius'a (bazen Merz'in sözcüsü) geçiş fark edilmeyecektir.
Çünkü birleşen şey esas olarak sık sık suçlandığı bir “tutum” değil, “tipik olarak güçlü bir tutum”. Gazetecilik tutumu özel olarak tekrar tekrar geliştirilmelidir, ideal olarak sonuçlara açık, objektif ve (araba) kritiktir.
Kariyerini destekleyen bir tutum ise oportünizm, seçkinlerin oryantasyonu ve iyi bir gazeteci gazetecilik liderliği rolü ile belirlenir. “Rüzgardaki bayraklar” karşılaştırıldığında sabit ankrajlardır.
Bu ayrım, Steffen Seibert, Steffen Hebestreit veya Stefan Kornelius gibi insanların gazetecilikteki en iyi çalışmalardan bir günden diğerine ve “basın bürosunun başkanı ve federal hükümetin bilgileri”, yani hükümet sözcüsü gibi açıklanabilir.
Ulrich Wilhelm'in Çift Atlama
Ya da basitçe, Ulrich Wilhelm örneğinde olduğu gibi, çift yaşlı adamı da yaratın: gazetecilikten BR'ye ve daha sonra Şansölye Angela Merkel (2005-2010) hükümet sözcüsü, daha sonra yine Bavyera radyosu üzerinde, ancak üst düzey bir gazeteci olarak değil, ancak önümüzdeki on yıl boyunca (2011-2021) yönetmen olarak. İyi tutum kazandığı sürece sorun değil.
Sonuç olarak, dil sanatçısı Karl Kraus'un (1874'ten 1936'ya kadar) bir tartışması burada alınmıştır: Ne yazık ki, gazetecilik çok sık düşüncesine sahip olmamak, tutumuna bile sahip olmak anlamına gelir. Bunun yerine, “doğru” tutum. Ve sonra her şeyi otostop olmadan ve her şeyden önce (güçlü) ifade edebilmek.