Grafik, 1960’tan bu yana üst ve alt okyanuslara göre iklim sistemine eklenen ısının ne kadarının birleşik kara yüzeyi, buz ve atmosfere aktığını gösteriyor. Resim: John Cook / CC BY 3.0
Su buharı, karbondioksit (CO2) ve metan gibi sera gazları, güneşin yeryüzüne yağdırdığı ısıl enerjinin her gün, her saat saat başı kinetik enerjiye dönüşmesine ve buharlaşmasına ve sonra yeniden ışımasına neden olur. engelsiz uzaya dönüş kaybolabilir.
Aksine, kara ve deniz yüzeyinden gelen termal radyasyon kısmen gazlar tarafından emilerek gazların ve dolayısıyla çevredeki havanın ısınmasına neden olur. Doğal olarak, onlar da bu ısı enerjisini uzaya sadece yukarıya değil, aynı zamanda yanlara ve aşağıya da yayarlar. Genel olarak, bu, klima sisteminde daha fazla enerjinin depolandığı anlamına gelir.
Açık bir musluğun altındaki bir kovaya benzetebilirsiniz. Kova ne kadar yüksek olursa, o kadar fazla su toplanır, ancak su sonunda kovanın kenarından taşar. Musluğun altında kova olmasaydı su tutulmazdı. Sera gazları olmasaydı, dünya yaklaşık 30 santigrat derece daha soğuk ve bir buz topu olurdu. Hayat asla evrim geçiremezdi.
Fransız matematikçi ve doğa bilimci Jean-Baptiste Joseph Fourier bunu yaklaşık 200 yıl önce fark etti. 19. yüzyılın sonlarında John Tyndall ve Svante Arrhenius gibi diğerleri, sera etkisinden hangi gazların sorumlu olduğunu gösterdiler ve havaya daha fazla CO2 salındıkça iklimin nasıl ısınacağını hesapladılar.
Şu anda olan tam olarak bu. CO2 emisyonları tarihi rekor seviyelerinde ve iklim sisteminde giderek daha fazla ısı enerjisi tutuluyor. Ama maliyeti ne kadar ve nerede?
İklim değişikliğinin 1,5 veya “sanayi öncesi seviyelere kıyasla iki santigrat derecenin çok altında” sınırlandırılmasından bahsederken genellikle işaret edilen, atmosferin ısınmasına yalnızca küçük bir fraksiyonun katkıda bulunduğu uzun zamandır açıktı.
Düzinelerce enstitüden 70 araştırmacıdan oluşan uluslararası bir ekip, termal enerji konusunu araştırdı. Sonuçlar yakın zamanda yayınlandı Yer sistemi bilimi verileriAB’nin Copernicus iklim programının açık erişimli bilimsel dergisi.
Sonuç: Ek enerjinin %89’u okyanuslar, %4’ü buz, %6’sı kara yüzeyi ve %1’i atmosfer tarafından emildi. Daha da önemlisi, iklim sisteminin dengesi bozuldu ve yakın gelecekte de öyle kalacak.
Önerilen editoryal içerik
İzninizle, harici bir kitaptan (Amazon İştirakleri) bir öneri buraya yüklenecektir.
Kitap önerilerini her zaman yükle
Kitap önerisini şimdi yükleyin
Okyanuslar gittikçe daha hızlı ısınıyor
Deniz seviyesi: 1,5 derece daha güçlü yükselişte bile
Bir sayfada okuyun
Su buharı, karbondioksit (CO2) ve metan gibi sera gazları, güneşin yeryüzüne yağdırdığı ısıl enerjinin her gün, her saat saat başı kinetik enerjiye dönüşmesine ve buharlaşmasına ve sonra yeniden ışımasına neden olur. engelsiz uzaya dönüş kaybolabilir.
Aksine, kara ve deniz yüzeyinden gelen termal radyasyon kısmen gazlar tarafından emilerek gazların ve dolayısıyla çevredeki havanın ısınmasına neden olur. Doğal olarak, onlar da bu ısı enerjisini uzaya sadece yukarıya değil, aynı zamanda yanlara ve aşağıya da yayarlar. Genel olarak, bu, klima sisteminde daha fazla enerjinin depolandığı anlamına gelir.
Açık bir musluğun altındaki bir kovaya benzetebilirsiniz. Kova ne kadar yüksek olursa, o kadar fazla su toplanır, ancak su sonunda kovanın kenarından taşar. Musluğun altında kova olmasaydı su tutulmazdı. Sera gazları olmasaydı, dünya yaklaşık 30 santigrat derece daha soğuk ve bir buz topu olurdu. Hayat asla evrim geçiremezdi.
Fransız matematikçi ve doğa bilimci Jean-Baptiste Joseph Fourier bunu yaklaşık 200 yıl önce fark etti. 19. yüzyılın sonlarında John Tyndall ve Svante Arrhenius gibi diğerleri, sera etkisinden hangi gazların sorumlu olduğunu gösterdiler ve havaya daha fazla CO2 salındıkça iklimin nasıl ısınacağını hesapladılar.
Şu anda olan tam olarak bu. CO2 emisyonları tarihi rekor seviyelerinde ve iklim sisteminde giderek daha fazla ısı enerjisi tutuluyor. Ama maliyeti ne kadar ve nerede?
İklim değişikliğinin 1,5 veya “sanayi öncesi seviyelere kıyasla iki santigrat derecenin çok altında” sınırlandırılmasından bahsederken genellikle işaret edilen, atmosferin ısınmasına yalnızca küçük bir fraksiyonun katkıda bulunduğu uzun zamandır açıktı.
Düzinelerce enstitüden 70 araştırmacıdan oluşan uluslararası bir ekip, termal enerji konusunu araştırdı. Sonuçlar yakın zamanda yayınlandı Yer sistemi bilimi verileriAB’nin Copernicus iklim programının açık erişimli bilimsel dergisi.
Sonuç: Ek enerjinin %89’u okyanuslar, %4’ü buz, %6’sı kara yüzeyi ve %1’i atmosfer tarafından emildi. Daha da önemlisi, iklim sisteminin dengesi bozuldu ve yakın gelecekte de öyle kalacak.
Önerilen editoryal içerik
İzninizle, harici bir kitaptan (Amazon İştirakleri) bir öneri buraya yüklenecektir.
Kitap önerilerini her zaman yükle
Kitap önerisini şimdi yükleyin