Nitelikli işgücü eksikliğiyle mücadele etmek için göç ederek: Almanya'nın yabancı bakım personeline bağımlılığı pek fark edilmeyen bir ikilem yaratıyor.
Almanya'da tıp sektöründeki personel durumu yıllardır tatmin edici değildir. Bu, ayak hastalıkları uzmanlarından ortopedi mağazalarına kadar hem hastaneleri hem de tıbbi hizmet sağlayıcılarını ilgilendiriyor.
Duyuru
Doktorlar için bu darboğaz artık Abitur ortalamasına dayalı çalışmalara erişimi sınırlayan numerus clausus ile temsil ediliyor. Gerekli ilave öğretim elemanının nereden geleceği, bunun bedelini kimin, hangi kaynaktan ödeyeceği henüz belli olmasa da artık sıra bu duruma çare bulma meselesidir.
Ancak tıp eğitimine daha kolay erişim, Almanya'daki pek çok doktorun eğitimden sonra mesleğini yapmaması sorununu hâlâ çözmüyor. Bu, en azından İsviçre gibi diğer ülkeler daha cazip çalışma koşulları sunduğu sürece geçerlidir.
Alman hemşirelik politikasında beklenmedik dönüm noktaları
Alman siyasetçiler yıllardır, Almanya'daki maaş düzeyinin kendi ülkelerindeki ücretten daha fazlasını vaat ettiği yurt dışındaki hemşire personeline kur yapıyor.
Almanya'daki hemşirelerin maaş düzeyinin artırılmasının aynı zamanda ülkeye hemşire personeli getirmenin bir yolu olabileceği ancak geç anlaşıldı. Ancak çok geçmeden ücret artışının pratikte çalışma saatlerinin azaltılmasıyla bağlantılı olduğu anlaşıldı.
Hastanelerde hemşirelik işinin organizasyonu, çalışan dostu bir şekilde yapılandırılmış gibi görünmemektedir. Artık pek çok hemşire hastanede kalıcı olarak çalışmak yerine geçici bir iş bulma kurumunda çalışmayı tercih ediyor.
Belki de çalışanları kovmak yerine Hindistan gibi ülkelerdeki süreçleri benimsemek daha adil olabilir.
Politikacılar hemşire kadrosunu işe almak için her türlü çabayı gösteriyor
Yıllar önce Çin ya da Vietnam'dan hemşire alıp Almanya'da beş yıllığına istihdam etme fikri vardı.
Bu dönem resmi olarak eğitim olarak ilan edildi ve sonunda kendi ülkelerindeki hemşirelik sektöründe daha iyi fırsatlara sahip olmayı umut edebilecekleri bir sertifika almaları gerekiyordu.
ayrıca oku
Daha fazla göster
daha az göster
Almanya, Latin Amerika ve Filipinler'de de hemşirelik personeli işe alınıyor, ancak ilgili iş bulma kurumlarının koşulları genellikle Alman yasalarına daha az uyuyor ve modern insan kaçakçılığına ve hatta köleliğe daha çok benziyor.
İkilem: sömürü ithal ediliyor, arz ihraç ediliyor
Almanya artık dünyanın her yerinden hemşire personelini çalıyor, o zamanlar kendi ülkelerinde eksik olan ve burada tükenen bakım personeli.
Şu anda Kenya'da hemşirelerden otobüs şoförlerine kadar Almanya'daki boşlukları doldurmaya yardımcı olacak personel arıyoruz.
Adayları yerleştirmeden büyük meblağlar talep eden şüpheli işe alım ajanslarının varlığı, yüksek talebin bir sonucudur.
Şu ana kadar Almanya'da çalışan doktorların sayısı, bu ülkede klinik bakımın neredeyse garanti altına alındığı anlamına geliyor.
Zaten doktor sıkıntısı çeken Arnavutluk'ta, artık sadece hemşireleri değil doktorları da etkileyen sağlık çalışanlarının göçünü durdurmak istiyoruz.
Arnavutluk'ta tıp okumak isteyen herkesin ülkede beş yıl çalışması veya üniversite harçları olarak devlete 40 bin avrodan fazla ödeme yapması gerekiyor.
Büyüyen bir risk olarak yabancı düşmanlığı
Tıbbi bakım alanındaki Alman politikası onlarca yıldır yabancıları kabul etme sloganını takip ederken, kamuoyu giderek artan bir şekilde yabancıların götürülmesini talep ediyor.
Eğer Almanya'nın bölgeleri artık yabancı işçiler için “girilmez bölgelere” dönüştürülseydi, Almanya'daki tıbbi bakım nispeten hızlı bir şekilde çökerdi.
Almanya'da tıp sektöründeki personel durumu yıllardır tatmin edici değildir. Bu, ayak hastalıkları uzmanlarından ortopedi mağazalarına kadar hem hastaneleri hem de tıbbi hizmet sağlayıcılarını ilgilendiriyor.
Duyuru
Doktorlar için bu darboğaz artık Abitur ortalamasına dayalı çalışmalara erişimi sınırlayan numerus clausus ile temsil ediliyor. Gerekli ilave öğretim elemanının nereden geleceği, bunun bedelini kimin, hangi kaynaktan ödeyeceği henüz belli olmasa da artık sıra bu duruma çare bulma meselesidir.
Ancak tıp eğitimine daha kolay erişim, Almanya'daki pek çok doktorun eğitimden sonra mesleğini yapmaması sorununu hâlâ çözmüyor. Bu, en azından İsviçre gibi diğer ülkeler daha cazip çalışma koşulları sunduğu sürece geçerlidir.
Alman hemşirelik politikasında beklenmedik dönüm noktaları
Alman siyasetçiler yıllardır, Almanya'daki maaş düzeyinin kendi ülkelerindeki ücretten daha fazlasını vaat ettiği yurt dışındaki hemşire personeline kur yapıyor.
Almanya'daki hemşirelerin maaş düzeyinin artırılmasının aynı zamanda ülkeye hemşire personeli getirmenin bir yolu olabileceği ancak geç anlaşıldı. Ancak çok geçmeden ücret artışının pratikte çalışma saatlerinin azaltılmasıyla bağlantılı olduğu anlaşıldı.
Hastanelerde hemşirelik işinin organizasyonu, çalışan dostu bir şekilde yapılandırılmış gibi görünmemektedir. Artık pek çok hemşire hastanede kalıcı olarak çalışmak yerine geçici bir iş bulma kurumunda çalışmayı tercih ediyor.
Belki de çalışanları kovmak yerine Hindistan gibi ülkelerdeki süreçleri benimsemek daha adil olabilir.
Politikacılar hemşire kadrosunu işe almak için her türlü çabayı gösteriyor
Yıllar önce Çin ya da Vietnam'dan hemşire alıp Almanya'da beş yıllığına istihdam etme fikri vardı.
Bu dönem resmi olarak eğitim olarak ilan edildi ve sonunda kendi ülkelerindeki hemşirelik sektöründe daha iyi fırsatlara sahip olmayı umut edebilecekleri bir sertifika almaları gerekiyordu.
ayrıca oku
Daha fazla göster
daha az göster
Almanya, Latin Amerika ve Filipinler'de de hemşirelik personeli işe alınıyor, ancak ilgili iş bulma kurumlarının koşulları genellikle Alman yasalarına daha az uyuyor ve modern insan kaçakçılığına ve hatta köleliğe daha çok benziyor.
İkilem: sömürü ithal ediliyor, arz ihraç ediliyor
Almanya artık dünyanın her yerinden hemşire personelini çalıyor, o zamanlar kendi ülkelerinde eksik olan ve burada tükenen bakım personeli.
Alman hastaneleri için bir başka umut olan Tunus'ta, hemşirelik personelinin göçü de tıbbi bakımda darboğazlara neden oluyor.
Şu anda Kenya'da hemşirelerden otobüs şoförlerine kadar Almanya'daki boşlukları doldurmaya yardımcı olacak personel arıyoruz.
Adayları yerleştirmeden büyük meblağlar talep eden şüpheli işe alım ajanslarının varlığı, yüksek talebin bir sonucudur.
Şu ana kadar Almanya'da çalışan doktorların sayısı, bu ülkede klinik bakımın neredeyse garanti altına alındığı anlamına geliyor.
Zaten doktor sıkıntısı çeken Arnavutluk'ta, artık sadece hemşireleri değil doktorları da etkileyen sağlık çalışanlarının göçünü durdurmak istiyoruz.
Arnavutluk'ta tıp okumak isteyen herkesin ülkede beş yıl çalışması veya üniversite harçları olarak devlete 40 bin avrodan fazla ödeme yapması gerekiyor.
Büyüyen bir risk olarak yabancı düşmanlığı
Tıbbi bakım alanındaki Alman politikası onlarca yıldır yabancıları kabul etme sloganını takip ederken, kamuoyu giderek artan bir şekilde yabancıların götürülmesini talep ediyor.
Eğer Almanya'nın bölgeleri artık yabancı işçiler için “girilmez bölgelere” dönüştürülseydi, Almanya'daki tıbbi bakım nispeten hızlı bir şekilde çökerdi.