Resim: Louis Hansel/Unsplash
Modern Batı toplumunda tüketimde dikkate değer değişiklikler var. Bunlar talep, tüketim şekli ve arz ile ilgilidir. Büyük şehirlerde bireysel araba sahibi olmanın çekiciliği azalıyor.
Duyuru
Artık pek çok kişi hareketliliğin iyi toplu taşımayla da mümkün olduğunun farkına vardı. Kullanıcıları kendilerini park yeri arama zahmetinden ve sinir bozucu trafik sıkışıklığından kurtarıyor. Kopenhag ve Paris gibi şehirler halihazırda özel araçların kullanımını kısıtlayan kurallar getirmiş durumda.
Önemli olan yeni bir şey mi?
Bazıları kısa sürede eskiyen ve yenilik kültüne kapılan ucuz kıyafetler satın alıyor (“önemli olan yeni bir şey, önemli olan çeşitlilik”). Bununla birlikte, nüfusun başka bir kısmı daha iyi yapılmış giyim ürünlerini takdir ediyor ve daha uzun süre dayanan ve çekici kalan tek bir ürün için daha yüksek bir fiyat ödemeye istekli (ve yeterince zengin).
Planlı tefecilik uygulamalarına yönelik yaygın eleştirel ilgiye rağmen, kampanya yürütebilecek ve müdahale edebilecek bir toplumsal hareket henüz ortaya çıkmadı. Bunun nedeni sorunun ölçeği olamaz:
“Eğer tüketiciler, eskileri çok çabuk bozulduğu için sürekli yeni ürünler satın almak zorunda olmasaydı, her yıl 100 milyar avro kalırdı” (SZ).
(Kreiß 2014'ün çalışmasının tamamına bakın, bkz. edebiyat makalenin sonunda).
İşbirlikçi tüketimi
İnternet, kıyafetlerin satışını veya değişimini kolaylaştırır. Özel konaklama sağlayıcısı Airbnb tarafından yaptırılan bir araştırmaya “Alman Hisse Senetleri” adı verildi. Ona göre Almanların yüzde 12'si bu mesleği on yıl önce zaten icra ediyordu
“İnternette birlikte organize olmak ve birlikte tüketmek anlamında paylaşılan tüketim. 14-29 yaş grubunda bu oran %25'e kadar çıkıyor. “Genç nesiller paylaşım ekonomisinin avantajlarını yeniden keşfettiler ve internet teknolojisi sayesinde yeniden hayata geçiriyorlar, “Soruşturmada çalışan Lüneburg Leuphana Üniversitesi'nden Prof. Harald Heinrichs diyor” (Fiedler 2013).
İnternet portallarının hantal olması gerekmez. Tüketici uzmanı Carl Tillessen (Vangelista 2023'te alıntılanmıştır) “Örneğin, mahalle portalı Nebenan.de'de her gün bir yığın mesaj alırsam ve paylaşılacak yalnızca bir veya iki özel istek varsa, çabuk yorulurum” diyor. .
Bir anlaşmazlık durumunda kimin sorumlu olacağına ilişkin açık kurallara ihtiyaç vardır.
Kolay kiralanabilen araçların sunulması, aracın ulaşım aracı olarak kullanımını kolaylaştırmakta, kullanımını arttırmakta ve aynı zamanda araç sayısını da azaltmaktadır.
İyi iş ve tüketim: nükleer fisyon
Tüketiciler fabrikalarda ve süpermarketlerde tüketim malları üretmek ve satmak için çalışmanın mevcut olduğunu fark ettiğinde toplumda bir şeyler değişir. genellikle işçiler için çekici değildir.
Bu noktada, yaşam boyunca çalışma süresinin kalitesini artıran diğer sosyal koşullar altında olası iş yeniden organizasyonlarını hariç tutuyoruz (bkz. Creydt 2021).
İyi bir yaşamı arzulayan bir toplumda, tüketiciler yalnızca ekolojik nedenlerden dolayı değil, aynı zamanda çekici olmayan işlerin işçiler açısından son derece olumsuz sonuçlarının farkında oldukları için de daha az ürün talep edeceklerdir.
Tutumlar değişecekti. Daha sonra üründen aldığım zevki, başkalarının ürünle deneyimlemesini beklediğim şeylerle ilişkilendiririm. Bu, burjuva piyasa ekonomisi toplumunda hüküm süren nükleer bölünmeyi önemli ölçüde azaltacaktır.
Tüketici olarak birey ile işçi olarak birey arasındaki kayıtsızlık, yalnızca farklı bireyler arasındaki bir ilişkiyi temsil etmemektedir. En azından o zaman bir ilişki olur içinde Aynı gerçek kişinin kazanç sağlayan bir faaliyette bulunması ve aynı zamanda tüketici olarak hareket etmesi durumunda.
Değişime dair içgörüler: Çekici olmayan işin “maliyeti”
Bir diğer gelişme de çalışma ve tüketim arasındaki ilişkinin değişmesine katkıda bulunuyor. Bazı insanlar, hiçbir boş zamanın, çalışma saatleri sırasındaki yoksunlukları, hayal kırıklıklarını veya insani gelişme eksikliğini telafi edemeyeceğinin giderek daha fazla farkına varıyor.
Diğer insanlarla olan sosyal ilişkiler bile ortak tüketim yoluyla değişmektedir. Bir apartmandaki komşular belirli araçları birlikte kullanırsa veya ilgili kiralık istasyonları sık sık kullanırsa, yalnızca maliyetten tasarruf etmekle kalmaz, aynı zamanda birbirleriyle farklı şekilde iletişim kurarlar.
Ve azalır Sahiplenici bireycilikHer biri küçük ve pahalı bir özel mülkiyet imparatorluğu oluşturuyor ve onu komşularından kıskançlıkla koruyor. Elbette ortak malların ortak yönetimi, kolektif kuralları ve ihlal durumunda yaptırımları gerektirir.
Her şeyden önce bilinç değişikliğine ihtiyaç var. Özel ulaşılabilirliğin faydaları, çekici olmayan işin maddi ve manevi “maliyetleri” ile karşılaştırılmaktadır.
Komşuların ekipman parkı
Her aile, yakındaki apartman veya evde bile zamanın %95'i kullanılmadan kalan özel ekipman ve makineler satın almak zorunda olduğuna inandığı sürece, bu saçma bir ölçüde gerekli olacaktır. Tatbikat, ABD'deki evlerde “ömrü” boyunca 14 dakikalık faaliyet gerçekleştiriyor.
Çalışanlar için çekici olmayan iş, rekabet, kıskançlık, alt/üst statü karşılaştırması ve karşılıklı izolasyon gibi sosyal koşullar da stresli veya zararlıdır. Aşırı tüketim ve nefis boş zaman aktiviteleriyle bireysel olarak bu sefaleti unutma isteği, insanın kendi imkanlarıyla bataklıktan kurtulması Munchausiad'ına benzer.
Bunun bilinçli hale geldiği ölçüde hayatta neyin önemli olduğuna dair farkındalık da değişir. Sürekli olarak yeni şeyleri takdir etme isteği azalır, olaylara bağımlı hale gelir ve daha güçlü uyaranlara ihtiyaç duymak zorunda kalır.
Piyasalar ne kadar önemli olmalı?
Kapitalist ekonomiye sahip modern burjuva toplumuna alternatiflerin tartışılmasında çok tartışmalı bir soru şudur: Piyasaların bunda ne gibi bir rolü olmalı veya olmalıdır?
Bazıları şöyle diyor: Düzenleyici bir mekanizma olarak piyasa ekonomisi kaçınılmazdır. Diğerleri ise “piyasa başarısızlığına” ve piyasaların psikososyal etkisine dikkat çekiyor: rekabeti, tüketiciler ile üreticiler arasındaki ilgisizliği ve neyin fiyatlandırılamayacağı konusunda bilgisizliği teşvik ediyorlar.
Bu tartışmayı burada doğrudan tartışmadan dolaylı olarak ele alıyoruz: Mallar bir arada kullanılırsa talebi azalır ve bununla birlikte piyasaların önemi de azalır. Müştereklere ilişkin kararlar ortaklaşa veya halka açık olarak alınır.
Bu, işlerin sosyal açıdan anlamlı bir şey yaratmaya bağlı olduğu bir ekonomiyi gerektirir. Kapitalist ekonomide, üretilen kullanım değerlerinden giderek bunların yalnızca sermayenin kullanımı için üretildiğini görüyoruz.
Daha sonra üreticiler, tüketimin ve işin mantıklı bir şekilde yeniden yapılandırılması mevcut birçok işi gereksiz hale getirdiğinden, sermaye ile sapkın bir çıkar kimliğine girerler.
İşsizlik yalnızca kapitalist zenginlik kriterlerinin egemenliği altında ortaya çıkar.
Yemek pişirmenin ve yaşamanın geleceği: özel kültünden kolektif yaşam biçimlerinin ortaya çıkışına
Yemek pişirme, stres ve catering kültü
Aile birimini aşın
edebiyat
Tek sayfada okuyun
Modern Batı toplumunda tüketimde dikkate değer değişiklikler var. Bunlar talep, tüketim şekli ve arz ile ilgilidir. Büyük şehirlerde bireysel araba sahibi olmanın çekiciliği azalıyor.
Duyuru
Artık pek çok kişi hareketliliğin iyi toplu taşımayla da mümkün olduğunun farkına vardı. Kullanıcıları kendilerini park yeri arama zahmetinden ve sinir bozucu trafik sıkışıklığından kurtarıyor. Kopenhag ve Paris gibi şehirler halihazırda özel araçların kullanımını kısıtlayan kurallar getirmiş durumda.
Önemli olan yeni bir şey mi?
Bazıları kısa sürede eskiyen ve yenilik kültüne kapılan ucuz kıyafetler satın alıyor (“önemli olan yeni bir şey, önemli olan çeşitlilik”). Bununla birlikte, nüfusun başka bir kısmı daha iyi yapılmış giyim ürünlerini takdir ediyor ve daha uzun süre dayanan ve çekici kalan tek bir ürün için daha yüksek bir fiyat ödemeye istekli (ve yeterince zengin).
Planlı tefecilik uygulamalarına yönelik yaygın eleştirel ilgiye rağmen, kampanya yürütebilecek ve müdahale edebilecek bir toplumsal hareket henüz ortaya çıkmadı. Bunun nedeni sorunun ölçeği olamaz:
“Eğer tüketiciler, eskileri çok çabuk bozulduğu için sürekli yeni ürünler satın almak zorunda olmasaydı, her yıl 100 milyar avro kalırdı” (SZ).
(Kreiß 2014'ün çalışmasının tamamına bakın, bkz. edebiyat makalenin sonunda).
İşbirlikçi tüketimi
İnternet, kıyafetlerin satışını veya değişimini kolaylaştırır. Özel konaklama sağlayıcısı Airbnb tarafından yaptırılan bir araştırmaya “Alman Hisse Senetleri” adı verildi. Ona göre Almanların yüzde 12'si bu mesleği on yıl önce zaten icra ediyordu
“İnternette birlikte organize olmak ve birlikte tüketmek anlamında paylaşılan tüketim. 14-29 yaş grubunda bu oran %25'e kadar çıkıyor. “Genç nesiller paylaşım ekonomisinin avantajlarını yeniden keşfettiler ve internet teknolojisi sayesinde yeniden hayata geçiriyorlar, “Soruşturmada çalışan Lüneburg Leuphana Üniversitesi'nden Prof. Harald Heinrichs diyor” (Fiedler 2013).
İnternet portallarının hantal olması gerekmez. Tüketici uzmanı Carl Tillessen (Vangelista 2023'te alıntılanmıştır) “Örneğin, mahalle portalı Nebenan.de'de her gün bir yığın mesaj alırsam ve paylaşılacak yalnızca bir veya iki özel istek varsa, çabuk yorulurum” diyor. .
Bir anlaşmazlık durumunda kimin sorumlu olacağına ilişkin açık kurallara ihtiyaç vardır.
Paylaşım ekonomisinin dezavantajları da var. Örneğin, ortak bir dairenin üyeleri, odayı artık akranlarına değil, turistlere veya diğer geçici misafirlere daha yüksek bir fiyata kiralamak suretiyle maliyetleri azaltabilirler.
Kolay kiralanabilen araçların sunulması, aracın ulaşım aracı olarak kullanımını kolaylaştırmakta, kullanımını arttırmakta ve aynı zamanda araç sayısını da azaltmaktadır.
İyi iş ve tüketim: nükleer fisyon
Tüketiciler fabrikalarda ve süpermarketlerde tüketim malları üretmek ve satmak için çalışmanın mevcut olduğunu fark ettiğinde toplumda bir şeyler değişir. genellikle işçiler için çekici değildir.
Bu noktada, yaşam boyunca çalışma süresinin kalitesini artıran diğer sosyal koşullar altında olası iş yeniden organizasyonlarını hariç tutuyoruz (bkz. Creydt 2021).
İyi bir yaşamı arzulayan bir toplumda, tüketiciler yalnızca ekolojik nedenlerden dolayı değil, aynı zamanda çekici olmayan işlerin işçiler açısından son derece olumsuz sonuçlarının farkında oldukları için de daha az ürün talep edeceklerdir.
Tutumlar değişecekti. Daha sonra üründen aldığım zevki, başkalarının ürünle deneyimlemesini beklediğim şeylerle ilişkilendiririm. Bu, burjuva piyasa ekonomisi toplumunda hüküm süren nükleer bölünmeyi önemli ölçüde azaltacaktır.
Tüketici olarak birey ile işçi olarak birey arasındaki kayıtsızlık, yalnızca farklı bireyler arasındaki bir ilişkiyi temsil etmemektedir. En azından o zaman bir ilişki olur içinde Aynı gerçek kişinin kazanç sağlayan bir faaliyette bulunması ve aynı zamanda tüketici olarak hareket etmesi durumunda.
Değişime dair içgörüler: Çekici olmayan işin “maliyeti”
Bir diğer gelişme de çalışma ve tüketim arasındaki ilişkinin değişmesine katkıda bulunuyor. Bazı insanlar, hiçbir boş zamanın, çalışma saatleri sırasındaki yoksunlukları, hayal kırıklıklarını veya insani gelişme eksikliğini telafi edemeyeceğinin giderek daha fazla farkına varıyor.
Diğer insanlarla olan sosyal ilişkiler bile ortak tüketim yoluyla değişmektedir. Bir apartmandaki komşular belirli araçları birlikte kullanırsa veya ilgili kiralık istasyonları sık sık kullanırsa, yalnızca maliyetten tasarruf etmekle kalmaz, aynı zamanda birbirleriyle farklı şekilde iletişim kurarlar.
Ve azalır Sahiplenici bireycilikHer biri küçük ve pahalı bir özel mülkiyet imparatorluğu oluşturuyor ve onu komşularından kıskançlıkla koruyor. Elbette ortak malların ortak yönetimi, kolektif kuralları ve ihlal durumunda yaptırımları gerektirir.
Her şeyden önce bilinç değişikliğine ihtiyaç var. Özel ulaşılabilirliğin faydaları, çekici olmayan işin maddi ve manevi “maliyetleri” ile karşılaştırılmaktadır.
Komşuların ekipman parkı
Her aile, yakındaki apartman veya evde bile zamanın %95'i kullanılmadan kalan özel ekipman ve makineler satın almak zorunda olduğuna inandığı sürece, bu saçma bir ölçüde gerekli olacaktır. Tatbikat, ABD'deki evlerde “ömrü” boyunca 14 dakikalık faaliyet gerçekleştiriyor.
Çalışanlar için çekici olmayan iş, rekabet, kıskançlık, alt/üst statü karşılaştırması ve karşılıklı izolasyon gibi sosyal koşullar da stresli veya zararlıdır. Aşırı tüketim ve nefis boş zaman aktiviteleriyle bireysel olarak bu sefaleti unutma isteği, insanın kendi imkanlarıyla bataklıktan kurtulması Munchausiad'ına benzer.
Bunun bilinçli hale geldiği ölçüde hayatta neyin önemli olduğuna dair farkındalık da değişir. Sürekli olarak yeni şeyleri takdir etme isteği azalır, olaylara bağımlı hale gelir ve daha güçlü uyaranlara ihtiyaç duymak zorunda kalır.
Piyasalar ne kadar önemli olmalı?
Kapitalist ekonomiye sahip modern burjuva toplumuna alternatiflerin tartışılmasında çok tartışmalı bir soru şudur: Piyasaların bunda ne gibi bir rolü olmalı veya olmalıdır?
Bazıları şöyle diyor: Düzenleyici bir mekanizma olarak piyasa ekonomisi kaçınılmazdır. Diğerleri ise “piyasa başarısızlığına” ve piyasaların psikososyal etkisine dikkat çekiyor: rekabeti, tüketiciler ile üreticiler arasındaki ilgisizliği ve neyin fiyatlandırılamayacağı konusunda bilgisizliği teşvik ediyorlar.
Bu tartışmayı burada doğrudan tartışmadan dolaylı olarak ele alıyoruz: Mallar bir arada kullanılırsa talebi azalır ve bununla birlikte piyasaların önemi de azalır. Müştereklere ilişkin kararlar ortaklaşa veya halka açık olarak alınır.
Bu, işlerin sosyal açıdan anlamlı bir şey yaratmaya bağlı olduğu bir ekonomiyi gerektirir. Kapitalist ekonomide, üretilen kullanım değerlerinden giderek bunların yalnızca sermayenin kullanımı için üretildiğini görüyoruz.
Daha sonra üreticiler, tüketimin ve işin mantıklı bir şekilde yeniden yapılandırılması mevcut birçok işi gereksiz hale getirdiğinden, sermaye ile sapkın bir çıkar kimliğine girerler.
İşsizlik yalnızca kapitalist zenginlik kriterlerinin egemenliği altında ortaya çıkar.